Brandend maagzuur? Check! Niet meer comfortabel liggen in bed? Check! Kortademig? Check! Kramp in mijn benen? Check! Nog maar weinig kunnen eten? Check! Ben je het zat? Check! De laatst 8 weken van mijn zwangerschap gaan niet over rozen. Of ik het nu leuk vind of niet door de gebruikelijke zwangerschapskwaaltjes wordt het steeds zwaarder. Inmiddels ben ik wijs genoeg om naar mijn lichaam te luisteren. Forceren heeft geen zin. Ik hoef niet telkens de sterkste te zijn. Uiteindelijk ben ikzelf degene die daar de rekening voor betaalt. Dus ik probeer mijn rustmomentjes te pakken door ’s middags even te gaan liggen. In deze blogpost deel ik mijn zwangerschapsupdate week 32.
Toen ik enkele weken geleden met zwangerschapsgym begon, gaf mijn begeleidster tips voor kramp in je benen. Zelf leed ik daar nog niet aan, maar ik kon het me wel van mijn vorige zwangerschappen herinneren. Inmiddels ben ik ook in de krampfase aanbeland. Dat is soms behoorlijk vervelend en pijnlijk. Ik weet dat het erbij hoort, maar leuk is anders.
Ook slapen gaat niet meer zo goed. Ik kan geen fijne houding vinden. Het eerste trimester van mijn zwangerschap sliep ik op mijn rug met een kussen eronder. Toen ik teveel last kreeg van de zenuw in mijn rug schakelde ik over naar mijn zij. Het tweede trimester ontdekte ik dat deze slaaphouding ook niet meer prettig lag. Vanaf toen sliep ik weer op mijn rug met een kussen eronder en extra steun van een voedingskussen. Halverwege draaide ik naar mijn linkerzij. Maar inmiddels heb ik alles geprobeerd en moet ik gewoon concluderen dat ik niet meer lekker lig. Als ik in de morgen opsta, ben ik echt zo stijf als een plank. Het gevoel dat je verkwikt en uitgerust uit bed opstaat is ver te zoeken. Ik neem het dag voor dag en probeer niet te denken dat ik nog 8 weken moet.
Bij de laatste controle was mijn buikomvang erg gegroeid. Het is nog steeds een bescheiden buik, maar hij is wel een stuk zwaarder. Zoals dat met de zevende maand gebruikelijk is, begint hij te zakken. Ook is de baby al ingedaald. Ze ligt nog niet vast maar ze ligt wel met haar hoofdje naar beneden. Hopelijk blijft ze op de goede manier liggen. Nu ze ingedaald is, heb ik ook een karakteristieke waggelloopje zoals wel meer zwangere vrouwen hebben. Heel charmant.
Lang stilzitten op een stoel is er ook niet meer bij. Vorige week had ik een vergadering van 3 uur. Daarbij zat ik op een houten stoel. Tijdens de rit naar huis merkte ik dat de zenuwen in mijn benen zo’n zeer begonnen te doen. Ik haalde het nog naar huis, maar de dag erna heb ik de hele dag op de bank gelegen omdat mijn benen zeer deden. Ditzelfde gebeurt ook tijdens een kerkdienst. Dus die skip ik maar even. Het is niet anders.
Naast lichamelijke klachtjes gebeurt er natuurlijk ook meer. Zo zijn we nog steeds serieus bezig met de babykamer. De muur is geëgaliseerd en over anderhalf week komt er een mooie muurschildering op. Via diverse webshops heb ik nu de hoogst noodzakelijke spullen van de babyuitzet binnen gekregen. Ik heb flessen, een kolf van Medela, verzorgingstas en genoeg hydrofiel luiers en doekjes. We zijn afgelopen weekend druk bezig geweest met het ontwerpen van een geboortekaartje. In principe kan de baby nu geboren worden, maar het zou goed zijn als ze nog iets langer bleef zitten zodat we wat meer tijd hebben om alles op zijn plek te zetten.
No Comments