Hoe ik 3 dochters met 2 jaar zindelijk kreeg

Nu ook mijn 3de dochter zindelijk is op 2 jarige leeftijd, heb ik alle reden om aan te nemen dat dit geen toeval is. Man geloofde dat kinderen pas met 3 jaar controle over hun blaas hebben. Jammer voor hem dat ik de luiers spuugzat ben. Deze kerstvakantie had ik 1 missie: dochter (2 jaar) gaat uit de luiers… .

Als ik eerlijk ben, zag ik er best wel tegenop om Miss C zindelijk te maken. Dat komt omdat het voor mijn gevoel tegenwoordig best wel een ding is. En dan vooral het geloof dat je het zo lang mogelijk moet uitstellen. Ook man beweerde met droge ogen dat volgens opvoedkundigen een peuter tot 3 jaar amper beheersing over haar blaas heeft.

Voordelen vroeg zindelijk maken

Voor hem is Miss C zijn eerste kind. Logisch dat hij dan op kennis en ervaring van de deskundigen leunt. Gemiddeld zijn de huidige peuters later zindelijk dan vroeger. Het komt tegenwoordig zelfs voor dat kinderen in groep 1 nog een luier om hebben. Ook al mogen, volgens de onderwijsraad, basisscholen zulke kinderen weigeren.

Nu duurt het nog wel even voordat Miss C naar de basisschool gaat. Maar als ik eerlijk ben, heb ik er gewoon geen zin in dat mijn kinderen zo lang in de luiers lopen. Ik heb de kosten voor biologische babydoekjes en Pampers met alle liefde opgehoest. Maar op een gegeven moment is het klaar. Tijd voor wat minder comfort. Wie zijn kont brandt moet op de blaren zitten. En op een bepaalde leeftijd mag mijn kind best ervaren dat als ze in haar broek poept dit vies is. Dat je behoeften op een potje/wc doen zoveel meer voordelen heeft. Zodra dat eenmaal tussen de oortjes van mijn kroost zit, gaat het meestal vanzelf. Dat was mijn ervaring met mijn twee oudste dochters. En ik had geen reden te twijfelen aan mijn derde.

Wanneer beginnen met zindelijkheidstraining?

Volgens de kenners moet je met zindelijkheidstraining beginnen als je kind er aan toe is. Het zal wel aan mij liggen, maar ik heb daar dus niks mee. Sterker nog als ik bij alles moet wachten totdat mijn kinderen er aan toe zijn gebeurt er hier in huis dus helemaal niks. Zonder mijn aandringen, subtiel herinneren of gewoon ongenuanceerd zeuren ruimen ze amper hun troep achter hun kont op. Hetzelfde geldt voor een bad nemen of de viool oppakken om te oefenen. Blijkbaar zijn ze daar allemaal niet aan toe. In elk geval wacht ik nog steeds op dat moment. Tot nu toe tevergeefs.

Vandaar dat ik bij heel wat dingen die geen halszaak zijn, maar mijn eigen lijn uitstippel. Toen miss C kon zitten en lopen, ging ze op het potje. Nee, ze zal allicht geen idee hebben gehad wat dat was. Of wat er van haar verwacht werd. Maar ze wende er wel aan. Dat was prima. Ze was toen iets van 18 maanden. Soms deed ze een plasje of poepje. Soms niet. No big deal. In elk geval had ze geen angst voor dat ding en vond ze het best leuk.

Zindelijk worden

Het zindelijk worden ben ik na haar tweede verjaardag echt serieus gaan aanpakken. Ik zette haar op gezette tijden op het potje. Ook introduceerde ik de beloningskaart met stickers. Laatstgenoemde vond ze helemaal geweldig. Voor elke drie druppels die ze deed, eiste ze minimaal een sticker op. De grootste uitdaging vond ik om dit keer om de zindelijkheidstraining te combineren met werken. Ten onrechte wordt beweerd dat werkende moeders er de oorzaak van zijn dat de kinderen van tegenwoordig later zindelijk zijn.

Persoonlijk vind ik zo’n beschuldiging niet constructief. Ik ken ook thuisblijfmoeders wiens kinderen laat zindelijk waren. Oh en ook moeders van wie de kinderen wasbare luiers dragen. Blijkbaar is dat ook geen garantie. Maar om bij mijzelf te blijven: het was het wel even puzzelen. Ervaring leert dat ik bij het zindelijk maken van mijn kinderen meteen all the way moet gaan. Geen zogenaamd makkelijke Pampers Pants want dat werkt dus niet voor mijn hartendiefjes. Het biedt mijn kind geen enkele stimulans om aan te geven dat ze naar het potje moet. Het zal wel aan mij liggen, maar ik vind het vreselijk klooien met die dingen. Vandaar dat het bij mij meteen alles of niets is. Luier uit, onderbroek aan.

Verschil in zindelijk zijn bij papa en mama

In het begin plaatste ik haar nog steeds op gezette tijden op het potje. Maar ze bleef de hele dag verder droog. Op den duur maakte ik het haar eigen verantwoordelijkheid. Op een paar ongelukjes na bleef ze nagenoeg droog. En zeker wanneer ik thuis was, bleef ze droog. Gek genoeg had ze wel altijd ongelukjes als man zijn Papadag had. Of ongelukjes? Ik had het idee dat ze het expres deed. Waarom? Op woensdag kon ze het dan zogenaamd niet terwijl er op vrijdag geen vuiltje aan de lucht was. De rest van het weekend ging het overigens ook gewoon perfect. Tijd voor een goed gesprek met man om te kijken waardoor dat opvallende verschil kwam. Het bleek al snel dat ik haar meer vrijheid gaf en niet telkens onnodig vroeg of ze misschien naar het potje moest. Ik heb er vertrouwen in dat ze het zelf aangeeft. Hoe meer hij het losliet hoe beter het met haar ging.

In de kerstvakantie uit de luiers

Inmiddels nam ik haar ook buitenshuis mee zonder luier. Met luier gaf ze namelijk ook al aan dat ze naar de wc moest. Haar zonder luier naar het kinderdagverblijf sturen, was een logische vervolgstap. Als ze de kans kreeg, trok ze hem daar stiekem zelf al uit. Dat ging goed. Mijzelf had ik tot doel gesteld dat ik haar in de kerstvakantie echt uit de luiers wilde hebben. In elk geval voor overdag. De nacht bewaar ik totdat ze niet meer in een ledikant slaapt.

Het ziet er naar uit dat het wederom is gelukt. Mijn derde dochter is ook op haar tweede overdag zindelijk. Het potje is inmiddels verruild voor de wc. Ze voelt zich steeds vrijer om ook op onbekende plekken aan te geven dat ze naar de wc moet…

Ook leuk om te lezen:

• herkenbare situaties tijdens zindelijk maken
• Is 18 maanden te vroeg voor zindelijkheidstraining?

Wanneer was jouw kind overdag zindelijk?

Volg jij mij ook al via Google+, Bloglovin’, Twitter,Instagram,Facebook

♥ uitgelichte afbeelding