Sinds er recent foto’s van een opgemaakte prinses Amalia opdoken, besef ik dat men blijkbaar vindt dat kinderen geen make up horen te dragen.
Voordat ik mijn dochters waren geboren, had ik al wel van die dagdromen van mij en een dochtertje aan een kaptafel. Vergezeld met een stel kwasten en voorzien van een paar basis make up spullen als lipstick, rouge en mascara. Die kaptafel kwam er nooit, en ik kies veel liever voor lipgloss dan lippenstift. Toch, kijk ik uit naar het moment waarop ik mijn dochters make up advies kan geven. En als ze wijzer zijn dan ik (grote kans) laten ze de blauwe oogschaduw en rode lippenstift gewoon liggen.
Inhoud van dit blog
Kinderen horen geen make up te dragen
Mijn dochters hebben al heel wat kinder make upsetjes versleten. Tegenwoordig krijgen ze mijn afdankertjes of miskoopjes. Maar wij hebben de regel dat ze pas op de middelbare school make-up mogen dragen. Tot die tijd mogen ze het alleen gebruiken om thuis mee te spelen. Maar zo gaan ze niet naar school. Ergens vind ik dat kinderen geen make-up horen te dragen. Dat is niet omdat ze het niet nodig zou hebben. Ik draag ook geen make-up omdat ik het zogenaamd nodig heb.
Het geneuzel over Amalia vind ik nergens op slaan. Het kind is 13. Destijds droeg ik ook make-up en experimenteerde ik er op los. Dat vind ik normaal tienergedrag waar niemand zich tegenaan hoeft te bemoeien. Maar mijn dochter kan haar hele leven nog make up dragen. Vandaar.
Ongezonde relatie met make up
Als het op make up aankomt, besef ik dat ik een voorbeeldfunctie heb. Het gaat me er nog helemaal niet eens om of ze zichzelf perfect op kunnen maken. Maar ik wil wel dat ze een gezonde relatie met make up krijgen. Nadat ik jaren heb geïnvesteerd in hun karakter weten ze inmiddels dat niet alles van je uiterlijk afhangt. Tegelijkertijd, betekent dat ook niet dat je het dan maar lekker moet laten verslonzen. Haal een washandje over je gezicht, kam je haren en doe wat aan een droog huidje. Het zijn de basisdingen die ik mijn dochters meegeef. Waarom? Nou allereerst voor jezelf. Als je er goed uitziet voel je je ook beter. En dat goed uitzien moet je vooral doen voor jezelf. En voor niemand anders.
Mijn kinderen zien mij zelden zonder make up de deur uit gaan. Betekent dat nu dat ik onzeker ben? Welnee, er zijn ook echt wel dagen waarop ik er niet om maal. Maar voor mij is mij ’s ochtends opmaken, gewoon niets anders dan claimen van me-time. De één leest een boek in bad als me-time de ander staat voor de spiegel met een make up kwast. Allemaal met hetzelfde doel, iets voor jezelf doen waardoor je jezelf oplaadt. Natuurlijk is het leuk als anderen er complimenten over geven, maar dat is niet mijn doel.
Make up is liefde
Als je net zoals ik uit een christelijk nest komt, kan het wel eens zijn dat je in je omgeving redelijk negatieve geluiden hebt gehoord over je opmaken. Foei, voor je het weet doe je je anders voor dan je bent. Waarom zou je jezelf moeten verdoezelen? Vrouwen die make up dragen zijn onzeker. Je mag er zijn zoals je bent. Ja, ik heb heel wat voorbij horen komen. Meestal door vrouwen die er zelf geen snars van konden. Het krijgen van kinderen als excuus gebruikten om geen aandacht meer te hoeven besteden aan uiterlijkheden. Vandaar dat ik tegen mijn zeventiende al van mening was, dat niet iedere vrouw die barst van het zelfvertrouwen geen make up draagt.
De dagelijkse minuten die ik even uittrek om iets aan mijn uiterlijk te doen, beschouw ik als liefde voor mijzelf. Terwijl ik bezig ben mijn make up aan te brengen en mijn dochters aandachtig toekijken, weet ik dat ze dingen oppakken. We praten, lachen en hebben een leuk moment samen.
Als mijn oudste over 2 jaar ook dagelijks even een me-time momentje in de badkamer wil claimen, gaan we zorgen voor een soort rooster. Anders komt het echt niet meer goed.
Wat vind jij een goede leeftijd voor kinderen om met make up te beginnen.
Volg jij mij ook al via Google+, Bloglovin’, Twitter,Instagram,Facebook of YouTube?
3 Comments
Jennifer de Wit
25 oktober 2020 at 00:20Ik ben zelf een meisje van bijna 13, en ik draag make-up sinds ik 12 ben geworden. Daarvoor mocht ik wel make-up dragen op feestjes en om te spelen, maar naar school alleen een gekleurde lippenbalsem. Toen ik 12 werd zat ik in groep 8 en ik droeg toen dagelijks mascara en lichtroze lipgloss. Sinds ik op de middelbare school zit zijn daar wat gezichtsproducten bij gekomen, namelijk poeder, rouge en highlighter. Nu ik op de middelbare zit laten mijn ouders me volledig in make-up gebruik, ze weten dat ik toch niet met blauwe oogschaduw naar school wil en ik zie er niet uit als een clown met make-up (toen ik 10 was wel😂). Op feestjes draag ik vaak ook oogschaduw, als het feestje overdag is lichtbruin tinten, als het ’s avonds is hou ik wel van smokey eyes. Lippenstift vind ik ook leuk, maar ik ga dan bijna altijd voor een nude kleur.
Josan
16 november 2020 at 09:41Wat leuk om te lezen dat jij zo je eigen stijl gevonden hebt met make-up. Mijn oudste dochters zitten inmiddels ook op de middelbare school en dragen nu ook vaak make up. Stiekem vind ik dat je jeugd van tegenwoordig het vaak veel beter doet dan in mijn tijd.
Judith
3 mei 2017 at 08:26Ik deel je mening, make-up vanaf de middelbare school en dan nog steeds geen full face oid. Maar nu voor een feestje, een fotoshoot of thuis is prima. De kleinste is 3 en gaat de deur niet uit zonder lippenstift, daaf moet nog aan gewerkt worden