Zijn romcoms ook jouw guilty pleasure? Dan MOET je To all the boys I’ve loved before op Netflix kijken! Deze film is al sinds augustus beschikbaar. Maar pas afgelopen week maakte ik er even tijd voor. En echt: ik wacht op een vervolg! Heb jij hem nog niet gezien? Dan wil je dat vast na het lezen van dit blog .
Bij tijd en wijle ben ik zo’n vrouw die stiekem zwijmelt bij romantische komedies. Het mag een klassieker zijn zoals Clueless, 10 things I hate about you, She’s all that en Never been Kissed. Of een iets recenter exemplaar zoals 13 going 30, How to loose a guy in 10 days of The Proposal. Ik kijk ze. Daarom hebben mijn oudste dochters er al heel wat gezien.
Inhoud van dit blog
To all the boys I’ve loved before
To all the boys I’ve loved before (TATBILB) is gebaseerd op het eerste boek van de driedelige boekenserie van Jenny Han. In de film draait het om 5 liefdesbrieven. In het verleden geschreven door Lara Jean Covey (Lana Conor). Waarom? Omdat ze er van houdt haar liefdesemoties op te schrijven en deze dan te herbeleven. Gelukkig voor haar heeft ze ze nooit aan haar haar crushes gestuurd. En dat is maar goed ook. Zonder al te veel spoilers te geven: een is er homo, 1 is de populairste jongen (Peter Kavinsky) van de school en de andere (Josh) heeft een relatie met haar zus .
Als die brieven alsnog bij haar vlammen terecht komen, staat haar wereld natuurlijk op zijn kop. Hoe red je je daar uit? Nou gewoon: je gaat een nep relatie aan met de populairste jongen van de school. Niet omdat je hem leuk vindt: maar omdat hij hij hiermee zijn ex op stang te jagen zodat deze hem terug wil. Waar ze geen rekening mee hielden: wat doe je als je allebei uiteindelijk echt verliefd op elkaar wordt?
7 x Waarom je To all the boys I’ve loved before moet kijken
Tot zover het verhaal. Nu de reden waarom je hem kijken moet
Peter Kavinsky
Peter Kavinsky (Noah Centineo) is de populairste jongen van de school. Maar zoals dat in teen romcoms gaat, heeft hij een beroerde smaak qua vriendinnetjes. Lees: een populair, bitchy, manipulerend, dominant meisje die haar eigenwaarde ontleent aan een relatie hebben met de populairste jongen. Maar als je hem beter leert kennen, blijkt hij ook meerdere lagen te hebben.
Inmiddels kijk ik niet meer als tienermeisje naar dit soort jongens. Maar zit ik in de fase waarin ik me afvraag wanneer mijn tienerdochter nu haar eerste vriendje mee naar huis neemt. En echt, als hij qua karakter ook maar iets weg heeft van Peter Kavinsky mag ik in mijn handjes knijpen. En zal ik mijn best doen de ideale schoonmoeder te zijn.
Geen metamorfose
De teenage romcoms van tegenwoordig verschillen met die van uit mijn tijd. Neem bijvoorbeeld She’s all that, Mean Girls, Grease en Clueless. Stuk voor stuk leuke films. Maar waar waar in die films een metamorfose nodig was om de populairste jongen voor je te laten vallen, is dat nu niet meer nodig. Het is 2018 en we hebben onze eigen beauty standaarden. In To all the boys I’ve loved before is Lara Jean een introvert meisje dat het liefst onzichtbaar is. Op den duur leer je haar wel beter kennen. Maar er zijn geen ladingen make-up of onthullende kleding nodig om het hart van een jongen te winnen. Je ziet Peter verliefd worden naarmate hij haar beter leert kennen. En dat vind ik een mooie, positieve boodschap.
Covinsky
Geen liefdeskoppel zonder bijnaam. Neem Brangelina, Chair (Chuck en Blair van Gossip Girl), Tom Kat (Tom Cruise en Katie Holmes), Cruise Control (Tom Cruise en Penelope Cruz) en Kimye (Kim K. en Kanye West). Als setje zijn Peter Kavinsky en Lara Jean Covey echt super cute. Gespeeld of niet, je ziet dat de acteurs goed met elkaar overweg kunnen. En er is niks zo aanstekelijk dan acteurs die een stelletje moeten spelen en waarbij het plezier en onderlinge chemie van het scherm afspat.
Diversiteit
Oh we gillen met zijn allen zo graag hoe lekker tolerant en divers we zijn. Maar kijk naar een gemiddelde Hollywood film en je ziet dat daar echt nog wel meters te maken zijn. Een blik LHBT’ers opentrekken en aan je film toevoegen, is niet hetzelfde als verschillende nationaliteiten vertegenwoordigen in een film. Schrijfster Jenny Han waakte er voor dat haar films slachtoffer zouden worden van whitewashing. Dat houdt in dat witte acteurs een rol spelen van personages die zelf niet wit zijn. Ze stond erop dat haar personages Aziatisch moesten zijn. En dat leverde heel veel positieve reacties op van meisjes die zich EIN-DE-LIJK konden identificeren met een personage dat op hen lijkt.
Respectvol
De afgelopen weken liet Donald Trump weten dat er zware tijden zijn aangebroken voor mannen. Ook in de Me too discussie hoor je het patriarchaat blaten over dat ze straks niet meer gewoon een compliment aan vrouwen kunnen geven. Zonder beschuldigd te worden van seksueel grensoverschrijdend gedrag. Persoonlijk denk ik dat mannen en vrouwen die zoiets zeggen onderdeel van het probleem zijn in plaats van de oplossing. Natuurlijk wil ik mijn dochters leren om geen blootfoto’s van zichzelf te maken en te versturen. Als moeders met zonen hun jongens nu eindelijk eens willen leren om er niet naar te vragen. Om vrouwen met respect te behandelen en dat nee nee is.
Met opgroeiende tienerdochters vind ik het belangrijk dat personages die tienerjongens spelen ook met respect met vrouwen omgaan. Wat ik mijn dochters nu voorschotel als ‘normaal’, bepaalt wat zij normaal vinden. En het is een verademing om een jongen zoals Peter Kavinsky niet op een platte manier over meisjes te horen praten. Hen met respect te behandelen. En het beste: hij neemt het voor Lara op als er een suggestief filmpje van haar wordt gelekt. Serieus als dit de nieuwe generatie tienerjongens is, ben ik blij.
Geen stereotype rolmodellen
Lara Jean woont met haar vader en 3 zussen. Haar moeder is overleden toen ze jong was. Vroeger werd zo’n rol ingevuld door een stuntelende vader die de zachte hand of intuïtie van een vrouw nodig had als het aankwam op vrouwenzaken. Maar tegenwoordig kan een vader dat zelf. Applause. Okay dat hij nog niet zo goed eten kan koken, kniesoor die daarop let. Hij mist zijn vrouw, maar hij redt het zonder haar om hun dochters op te voeden. En laten die door zijn opvoeding ook nog eens welopgevoede, ambitieuze, zelfstandige jonge dames worden. Het kan wel.
Ten tweede heb je het zusje van Lara Jean: Kitty Covey. Zij draagt een ketting met de tekst ‘feminist’. Super cool als je bedenkt dat ze nog maar 11 is.
De vader van Peter Kavinsky heeft zijn gezin in de steek gelaten. Boehoe, maar life goes on. En hoewel Peter het er soms moeilijk mee heeft, gaat het goed. En zijn moeder redt zich ook zonder dat ze meteen afhankelijk is van een andere man.
Geen seks
Een tiener romcom zonder seks. Kan dat? Ja hoor het is 2018 en we hebben alles op dat gebied ongeveer wel gezien. Terwijl tienerfilms van vroeger zoals American Pie, Cruel intentions en weet ik meer om ongeveer maar om 1 ding draaiden komen we daar nu van op terug. De hedendaagse jongere blijft langer maagd en kijkt liever Netflix dan dat het actief is tussen de lakens. Niks mis mee. Maar dat mag je dan ook wel eens vertegenwoordigd zien in een film. Niet? Er wordt wel gezoend en er is een scène in een bubbel bad, maar nee het is niet nodig om in To all the boys I’ve loved before meteen ontmaagd te worden.
In elk geval heb ik sinds lange tijd niet meer zo’n luchtige, leuke feelgood film gezien. Ja, mijn dochters zullen hem binnenkort ook vast zien. En als ik eerlijk ben, had Netflix er van mij wel een serie van mogen maken.
Heb jij dat ook? Goed nieuws, in de aftiteling van To all the boys I’ve loved before zie je nog iemand opduiken met een brief. Kortom er is ruimte voor meer… .
Heb jij To all the boys I’ve loved before al gezien? En zo niet, ga je hem kijken? Houd jij van rom coms?
Ook leuk om te lezen:
Volg jij mij ook al via Google+, Bloglovin’, Twitter,Instagram,Facebook of YouTube?
3 Comments
Emma Verschure
23 oktober 2018 at 15:56Geweldige film ja, heb hem een tijdje geleden gezien. Heb hem alleen niet bekeken op de manier hoe je hem nu omschrijft, wel mooi om dat nu wel in te zien
Josan
24 oktober 2018 at 19:50Ik werd er echt zo vrolijk van! Sowieso vind ik de nieuwe generatie tienerfilms een stuk beter dan vroeger qua verhaal en moraal. Hulde aan Netflix hoor.
Nicole Orriëns
19 oktober 2018 at 11:00Nee, deze kende ik nog niet. Ik houd wel van romantische comedies, maar dat het over tieners gaat spreekt me dan weer minder aan.