Na het succes van tienersfilms zoals The Kising Booth, Dumpling, To all the boys I loved before komt Netflix met een nieuwe tienerromcom: Tall Girl. Een hartverwarmend verhaal over self love en body positivity.
Ik keek Tall Girl samen met mijn tienerdochters. Vooral Bailey en ik hadden leedvermaak. Wij zijn allebei klein. Grace daarentegen is altijd groot voor haar leeftijd geweest. Dat vond ze niet altijd leuk. Maar haar problemen lijken in de verste verte niet op die van Jodi, die het langste meisje is op haar middelbare school. Met een lengte van 1,85 en schoenmaat 48 voelt ze zich allesbehalve vrouwelijk.
Inhoud van dit blog
Trailer Tall Girl
Rare familie
Tot overmaat van ramp heeft Jodi ook nog een grote zus Harper die compleet het tegenovergesteld is van haar. Klein van stuk en de verpersoonlijking van The American Dream. Sinds Harper 6 is doet ze al mee aan miss verkiezingen. Die goede genen heeft ze van hun moeder die in haar middelbare schooldagen ook de nodige tegenslagen kende. Ze moest maar liefst 9 aanbidder afwijzen. Het moge duidelijk zijn dat Jodi niet op al te veel steun kan rekenen van het thuisfront.
Niet omdat ze gemeen zijn. Het is het oeroude gevalletje: ze bedoelen het goed, maar het komt er zo rottig uit. Toppunt is Jodi’s vader die hun huis beschikbaar stelt voor de Tip Toppers. Een club voor lange mensen. Je voelt Jodi’s ongemak.
Tienerfilms draaien om de liefde
Maar het meest ongemakkelijke voelt Jodi zich nog wel als het om de liefde gaat. Want een vrouw die langer is dan een man? We vinden het gevoelsmatig allemaal een beetje raar. En daar is Jodi zich pijnlijk bewust van. Als je met kop en schouder boven de meeste jongens van je klas uitsteekt wordt de liefde toch een beetje lastig. Haar beste vriend is aardig maar ja…te klein. Waar vind je nu een Prince Charming? Het is niet alsof die van de een op de andere dag zomaar door je deur komt lopen. Niet?
Gelukkig doet hij dat wel. In de vorm van de Zweedse uitwisselingsstudent Stig Mohlin. Net zolang als Jodi, slim en laat je niet misleiden door zijn gouden lokken en good looks. Voor Zweedse begrippen is hij niet zo bijzonder. Maar daar denken de Amerikaanse highschool girls met gierende tienerhormonen natuurlijk anders over. Binnen de kortste keren is Stig mega populair. En zoals dat dan bij tieners gaat heeft dat ook de negatieve invloed op hun karakter.
Cliché’s en Kritieken
In Amerika ontvangt Tall Girl kritische recensies. Een film over een wit meisjes dat uit een goede familie komt maar alleen een probleem heeft met haar lengte? Klinkt als een eerste wereldprobleem niet? In het land waar minderheden en andere bevolkingsgroepen het een stuk moeilijker hebben is zoiets al snel ongepast. Bovendien is het ook een aanfluiting naar de naam van de middelbare school die Ruby Bridges heet. De kleuter die als eerste naar een witte school mocht en onder politiebewaking en naar school gebracht werd. Een jaar lang streng beveiligd werd omdat mensen haar dreigden te vergiftigen. Terwijl ze dagelijks werd opgewacht door een woedende menigte van volwassen en kinderen die de meest nare dingen naar haar schreeuwden. Inderdaad dat zijn pas problemen.
En er komen natuurlijk de nodige high school clichés voorbij. Zo zijn populaire meisjes altijd gemeen omdat ze onzeker zijn. Het zwarte meisje Fareeda is natuurlijk sassy en niet op haar mondje gevallen. Verfrissend is Harper die naast dat ze een oppervlakkig beauty queen lijkt, ook best aardig is.
Wat Tall Girl leuk maakt
Toch wil ik het even opnemen voor Tall Girl. Diepgraven is het verhaal natuurlijk niet. Daar is het wat mij betreft ook een tienerfilm voor. Maar naast tienerfilm is het ook gewoon een romantische komedie. En als het om komedie gaat, hoeft het wat mij betreft allemaal niet zo verkrampt diepgaand te zijn. Je moet het kunnen relativeren en het niet vergelijken met het echte leven. Want laten we eerlijk zijn 1,85 is best lang maag niet zo idioot lang. Althans voor Nederlandse begrippen dan. Amerikaanse vrouwen zijn over het algemeen wat kleiner.
Daarnaast als ik kijk naar de inhoud van deze tienerfilms en het vergelijk met jaren ‘90 block busters zoals American Pie, Never been Kissed, She’s all that en Down to you s er toch echt wel een verandering zichtbaar in hedendaagse tienerfilms. Me-too heeft hier ook zijn sporen achtergelaten. Spijt hebben omdat je het vriendje van een ander gekust had, zou in de in de jaren ‘90 ondenkbaar zijn. Je was juist een held. En waar populaire high school boys in de jaren ‘90 nog vrolijk “Scoren en boren’ konden roepen, zijn we daar tegenwoordig niet meer van gediend.
Met de nodige positieve andere veranderingen zoals raciale en genderdiversiteit, ziet er naar uit dat ook dit filmgenre langzaam maar zeker volwassen begint te worden.
Ook leuk om te lezen:
Volg jij mij ook al via Google+, Bloglovin’, Twitter,Instagram,Facebook of YouTube?
No Comments