Persoonlijk

Streberige ouder, ongelukkige kinderen?

9 mei 2017
Streberige-ouder,-ongelukkige-kinderen-GoodGirlsCompany

Ik ga er geen doekjes om winden maar zeg het maar even meteen: ik ben een streberige ouder. Zo eentje die niet bij elke poep of scheet van haar dochters de kinderen finaal de hemel in prijst. Bepaalde verwachtingen van ze heeft en oh ja…ook nog eens zielsveel van ze houdt.

Streberig gedrag is iets waar je de ouders van nu niet op betrappen kan. Het woord heeft een vieze bijsmaak. Bah, wie ben jij om van alles van je kind te verwachten? Je kind heeft er niet om gevraagd geboren te worden. Vandaar dat we geen verwachtingen hebben. We laten ze lekker zelf aanklooien zolang ze maar gelukkig zijn. Behalve als dat geluk er voor gezorgd heeft dat ze na groep 8 een plaatsje op het VMBO krijgen. Dan trekken we als ouders opeens van alles uit de kast om een hoger schooladvies te krijgen. Geluk is mooi. Maar niet aan anderen uit te hoeven leggen hoe twee –best wel intelligente ouders- een kind kunnen krijgen dat ‘maar’ naar het VMBO gaat is leuker.

Streberige ouder

Streberigheid is iets raars. Je hoeft jezelf namelijk helemaal niet zo te zien. Dat doen anderen voor je. Zo dacht ik bij streberige ouder bijvoorbeeld aan de personen die op zaterdagochtend langs de lijn bloedfanatiek staan te krijsen en te dreigen omdat het talent van hun kind niet wordt opgemerkt. Of in elk geval niet genoeg erkent wordt, terwijl iedereen kan zien dat het er vanaf spat. En zo ben ik niet.

Of aan kinderen die een overload aan hobby’s hebben waarbij de ouders er veel tijd in steken om er voor te zorgen dat ze er niet de kantjes vanaf lopen. En zo ben ik ook niet. Nee, mijn kinderen heb ik altijd zeer gemiddeld gevonden. Waar half Nederland denkt dat hun kinderen minimaal hoogbegaafd zijn, heb ik dat dus niet. Op de een of andere manier denken ze namelijk nooit eens tijdens de ochtendspits “Laten we het mama nu eens makkelijk maken door op te schieten, niet te treuzelen, en geen onzinnige dingen te doen” . Zo vaak als ik iets voor de honderdduizendste keer moet herhalen of ze hun spullen weer niet terug kunnen vinden…Laat ik maar zo zeggen dat ik blijkbaar niet de enige ben bij wie het kortetermijngeheugen door de zwangerschap is aangetast.

Streberige ouder, ongelukkige kinderen?

Mijn streberige gedrag beperkt zich vooral tot de dingen waar ik grip op heb. Ik vind dat ze ten allen tijde hun best moeten doen. Dat betekent niet dat het resultaat of de uitkomst altijd perfect is. Verre van zelfs. Zoals het kinderen betaamt, hebben ze ook de ruimte nodig om fouten te maken. Die krijgen ze ook. Als ze er de kantjes vanaf lopen vind ik dat prima, maar ga me dan niet zeggen dat je echt je best gedaan hebt. En aanvaard de consequenties van je keuzes. Oudste dochter hoeft van mij echt niet elke dag uren achter elkaar viool te spelen. Maar als ze de hele week het heeft uitgesteld en het er uiteindelijk bij in is geschoten, ga ik niet bij haar lerares zeggen dat ze geen tijd had. Dan laat ik haar zelf de kastanjes uit het vuur halen.

En mijn streberige gedrag betekent ook dat het niet altijd alleen maar om hun geluk draait. Het leven is niet een groot feest. En juist als het dat niet is, heb je skills nodig om daar mee om te gaan en de situatie het hoofd te bieden. Als ik mijn kinderen dat mee kan geven, dan ben ik heel tevreden. Laat de rest van de wereld maar zeggen dat ik een streber ben. Tot op heden zijn mijn kinderen heel erg gelukkig.

Liefs Josan

Volg jij mij ook al via Google+Bloglovin’Twitter,Instagram,Facebook of YouTube?

  • Reply
    Leonie van Mil
    10 mei 2017 at 12:12

    Ik kan mij wel vinden in je artikel. Wat je zegt: het resultaat is niet belangrijk, als je je best maar hebt gedaan. Zo werkt het leven en daar kun je ze maar beter klaar voor stomen. Ik zou het overigens niet streberig noemen. Je wil gewoon je kinderen de beste kansen geven. Zoals iedere ouder, toch? Mijn zoontje hoeft ook niet overal de beste in te zijn. Maar ik geef hem wel de mogelijkheden om te kunnen ontwikkelen op de manier wat bij hem past en zoals hij wil zijn.

  • Reply
    Maai
    9 mei 2017 at 09:26

    Ik vind dit ook gewoon normaal eigenlijk. Ik zag gisteren een docu over Japan, ook gezien toevallig?

  • Reply
    Kelly
    9 mei 2017 at 07:54

    Eum ja het klinkt misschien gek, maar dit is toch gewoon ‘normaal’ opvoeden? Niks streberigs aan vind ik. Ik zeg goed bezig!

  • Reply
    MommyLovesPink
    9 mei 2017 at 06:20

    Helemaal mee eens! Dat is niet streberig maar gewoon opvoeding in mijn ogen.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

[instagram-feed feed=2]