Sinterklaas surprise als boost voor de ego van volwassenen

Het maken van een Sinterklaas surprise was ooit het domein van kinderen. Iets waar ouders zich niet tegenaan bemoeiden. Die hadden immers genoeg andere dingen te doen. Handvaardigheid was een schoolvak dat je 2 keer per week kreeg. En bij gebrek aan internet en tig tv kanalen knutselde je als kind in de jaren 80 en 90 heel wat af.

Ruim 30 jaar later zijn de rollen omgekeerd. Je kind zelf een Sinterklaas surprise laten knutselen? Ben je gek! Een beetje betrokken moeder heeft na de zomervakantie al in haar hoofd wat ze wil gaan maken. Alles voor haar eigen bloedjes natuurlijk. Je wilt immers niet dat je kind gepest wordt omdat het niet knutselen kan. Of erger nog: dat men een lelijke surprise als afspiegeling ziet van jouw ouderschapskwaliteiten.

Zo’n moeder die

Ik ben zo’n moeder die haar kinderen dus het liefst zo min mogelijk helpt bij het maken van een Sinterklaas surprise. Ze bedenken zelf wat ze willen maken en voeren het ook zelf uit. En eerlijk gezegd had ik nooit verwacht dat ik die keuze moest uitleggen of verdedigen. Maar in het tijdperk waarin we graag de schone schijn ophouden, we als moeders er alles aan doen om ons kroost het gevoel te geven dat ze uniek zijn en het beste verdienen, is dat wel het geval. 

Bezoek een moedergroep op Facebook en de verontwaardiging over surprises die er niet Pinterest perfect uitzien is niet van de lucht. Het is namelijk een ongeschreven regel dat als de moeder van Vajenna een prachtige surprise knutselt, jij er eentje weggeeft van hetzelfde kaliber. En zeker niet minder want waarom zou zij er zoveel tijd in gestoken hebben als jij je er vanaf maakt met iets makkelijks? Haar oogappeltje getraumatiseerd is voor de rest van haar leven? En erger nog Vajenna’s moeder haar moet uitleggen dat er bij surprises maken niet zoiets bestaat als ergens recht op hebben? Het is geklaagd, dat is de wereld op zijn kop!

Je best doen

Als je vroeger een lelijk surprise kreeg, haalde je je schouders op. Pakte je het cadeautje uit en ging je weer verder. Een mooie surprise was namelijk ook niet alles. Op mijn school moest je het ding dan meenemen naar huis want er was zoveel tijd in besteed dat weggooien zonde was. Het was een tijd waarin je niet uit voorzorg op achterbank van je moeders auto zat. Of op een bankje in de bakfiets. Dus je sleepte dat ding gewoon mee op je kinderfietsje. Soms lopend als het nodig was. Een niet al te bijzondere surprise krijgen had dus ook zijn voordelen. 

Maar met dat alles sneller, grootser en meer is geworden lijkt die veerkracht en relativeringsvermogen onder de huidige generatie kinderen en hun ouders ook te zijn afgenomen. Er is een hele markt ontstaan rondom kenners en kundigen die je moeten helpen om deze periode door te komen. Kindertrauma’s vliegen immers als warme broodjes over de toonbank. Ze geven je advies over wat je moet zeggen als Damian wel een PS4 in zijn schoen kreeg en jouw kind alleen maar interactieve pop. Jij weken aan het knutselen bent om een op schaal gemaakte Ziggodome te maken en Liv jouw zoon een doos met zaagsel gaf want tja het is een grabbelton.

De Champions League van Sinterklaas surprises

Buiten de Sinterklaasperiode kunnen we best erkennen dat ieder kind haar best doet. Voor het gemak hebben we hoog- en laagopgeleid enkele jaren geleden ook maar weggepoetst want dat klinkt zo veroordelend. Maar als het om het maken van surprises gaat verwachten we wel opeens dat alle kinderen in de Champions League van Sint surprises mee doen. Sterker nog we zijn boos als blijkt dat het ene kind minder begaafd is. En diens ouders ook. Want ergens zijn we er van overtuigd dat als ouders meehelpen je wel iets van het hoogste niveau krijgt. Want tja….alle ouders zijn profs.

Je begrijpt het al: dit slaat nergens op. Mijn kind boft: ik ben best creatief en kan knutselen. Maar ik kies ervoor om dit niet te doen. Net zoals ik ook niet haar andere huiswerk maak. Er zijn vakken waar ze niet veel voor hoeft te doen en toch ruime voldoendes scoort. En er zijn vakken waar ze enorm haar best voor doet en het resultaat middelmatig is. Gewoon omdat haar talenten op een ander vlak liggen. En acceptatie van zichzelf betekent voor mij ook dat ze accepteert dat ze hier niet zo goed in is. Zonder dat ze twijfelt aan of zij genoeg is. Ook wanneer dit betekent dat de moeder van Vajenna dan teleurgesteld is. Als je volwassen ego het moet hebben van een kindersurprise is dat sowieso ongezond. #sorrynotsorry

Zullen we dit jaar de kinderen gewoon weer de Sinterklaas surprise laten maken?

Ook leuk om te lezen:

• Een fiets is toch ook een goed schoencadeautje?!
• De beste tips voor Pakjesavond
• 4 cadeautjes regel – 4 gift rule voor Sinterklaas en Kerst
• Wij vieren geen Sinterklaas | Dit zijn de voordelen

Volg jij mij ook al via Google+, Bloglovin’, Twitter, Instagram, Facebook of YouTube?