Christendom Opvoeding

Let’s talk about sex: seksuele voorlichting en kinderen

11 juli 2016
Seksuele voorlichting-GoodGirlsCompany-seksuele opvoeding

Seksuele voorlichting met kinderen kan best ongemakkelijk zijn. Vaag kan ik me dat nog uit mijn eigen jeugd herinneren. Met mijn broertjes en zus in de slaapkamer van mijn ouders. De mededeling op het einde dat als ik nog vragen had. Die natuurlijk nooit kwamen, want daar heb je klasgenootjes, tienermagazines en andere informatiebronnen voor. Zelf geloof ik niet zo in seksuele voorlichting. Hoe dat zit en wat ik dan wel doe, wil ik vandaag wat meer over vertellen.

Als kind haalde ik ooit een boek over seksuele voorlichting uit de bibliotheek. Vaag kan ik me herinneren dat er op stond “Waar komen baby’s vandaan?”. Tot dan toe had die vraag mij totaal niet bezig gehouden. Maar door zo’n boek word je dan toch nieuwsgierig. Of zoals dat bij kinderen gaat, prop je het in je tas en presenteert het later op de avond met de woorden “Verhaaltje lezen voor het slapengaan”.

Omdat ze het waard zijn

Om een lang verhaal kort te maken, mijn moeder was not amused. Dat kwam niet door mijn gedrag, maar vooral vanwege het taalgebruik in het boek. Ze wilde het best uitleggen, maar niet op die manier of met die bewoording. Toen begreep ik dat niet helemaal. Nu wel. Ieder zijn ding. Maar ik word best wel eens een beetje moe van die hele verseksualisering of dat alles zo banaal gemaakt moet worden. Seks is iets geweldigs maar in 9 van de 10 keer wordt het iets plats. En ik wil mijn dochters toch iets meer mee geven dan dat. Omdat ze het waard zijn.

Ik geloof niet in seksuele voorlichting

Eigenlijk geloof ik niet in seksuele voorlichting. Daarmee bedoel ik de variant waarbij het verhaal over de bloemetjes en bijtje eenrichtingsverkeer is. Waarin je een keer op een bepaalde leeftijd vertelt hoe het zit en je kinderen daarna met een kluitje het riet in stuurt. Onder de woorden ‘als je nog vragen hebt…” die natuurlijk niet komen want hoe leuk vond jij het nou om je ouders uitgebreid te bevragen over van alles en nog wat. Het idee dat mijn ouders seks hadden! Brrrr. Of dat ze precies wisten wat ik uitspookte….

Mijn opvoeding

Nu was dat in mijn geval simpel. Ik werd christelijk opgevoed. Maar als ik eerlijk ben, speelde het gewoon niet zo. Pas toen ik naar ene openbare middelbare school ging begon het te spelen. Ik maakte kennis met een klasgenootje die al in de introductieweek meldde dat ze ‘het’ wel gedaan wilde hebben voordat ze 16. En ook klasgenoten om mij heen waren er van overtuigd dat ik geen seks mocht hebben omdat ik maagd moest blijven totdat ik getrouwd was. Zo simpel lag het niet. Het was gewoon niet iets waar ik mijzelf heel erg mee bezighield. Als tiener had ik geen serieuze relaties. Die kreeg ik pas op mijn 17de. Pas toen wij gezamenlijk op vakantie gingen en zijn ouders daar tegen waren, besefte ik opeens dat het blijkbaar een dingetje is. Mijn ouders stonden ook niet te juichen. Maar vertrouwden erop dat ik zelf goede keuzes kon maken.

Waarom?

Dat ik niet aan seksuele voorlichting doe, betekent niet dat ik het uit de weg ga. Toen ik ouder werd, had ik er juist ontzettend veel moeite mee dat binnen het christelijke wereld waarin ik opgroeide ouders moeite hadden met alle seks om zich heen, maar soms amper in staat bleken er zelf een fatsoenlijk gesprek over aan te gaan. Een hoop geheimzinnig gedoe, schaamte, onduidelijkheid, dogma’s. Ik kon er weinig mee. Ik wilde het anders doen ook omdat ik heel nuchter dacht: als ik het niet doe, leren ze het wel van een ander. En dat is dus ook mijn uitgangspunt. Ik vertel liever het verhaal zelf, zonder gêne, nuchter en normaal dan dat ze het van vriendjes of vriendinnetjes horen of in blaadjes lezen.

Geen seksuele voorlichting maar seksuele opvoeding

In plaats van seksuele voorlichting, doe ik aan seksuele opvoeding. Ik probeer bij hun belevingswereld aan te sluiten. Daar begon ik al heel jong mee. Zo was mijn middelste dochter nog maar 2. Bewust omdat ze op de kinderopvang zat en die grote misbruik-zaak toen speelde. Ik had het toen niet over waar baby’s vandaan komen. Maar wel over grenzen stellen voor haar lichaam. Waar mogen anderen wel aan zitten en wat is privé. Ze weten al vanaf een vrij jonge leeftijd dat hun lichaam van hun zelf is. Zij mogen bepalen wie daar aan zit of hoe bloot iemand hun ziet.

In de praktijk

Ook mijn eigen zwangerschap zorgde voor leuke gesprekken. Nu ze ouder worden kijken ze onder mijn begeleiding wel eens een stukje Teen Mom. Zodat ze zien wat voor een impact het heeft als je vroegtijdig zwanger raakt. Dat degene die jongen die je op 14jarige leeftijd de ware noemt, waarschijnlijk niet degene is waar je later een serieuze relatie mee hebt. Uitzonderingen daargelaten.

Voorheen keken we altijd 19 kids and counting. Een serie die vorig jaar abrupt van de buis gehaald werd na bleek dat de oudste zoon zijn zusjes misbruikt had. (Als je de serie keek, weet je dat die kinderen nog niet eens een knuffel mochten geven aan iemand waar ze niet mee getrouwd waren.) Maar ook daar praten we dan over. Ik spaar mijn dochters niet. Het dwingt mij ook om heel open over dingen te zijn.

De Seksuele opvoeding van mijn kinderen

Het schijnt dat elke vader zijn jeugdzondes in ander perspectief gaat zien als hij zelf een dochter krijgt. Ik heb er dus 3 dus dan snap je het wel.

Maagd tot mijn huwelijk bleef ik niet. En ik was in verwachting van mijn derde dochter voordat ik getrouwd was. Ook dat weten mijn dochters. Het hele thema maagd blijven, hing dus absoluut niet als een donkere wolk boven mijn hoofd. Maar het schoof seks- als een van de belangrijkste dingen in mijn tienertijd- wel gewoon lekker naar de achtergrond. Ik stond niet onder groepsdruk of prestatiedrang. Ik genoot van vriendschappen met jongens zonder dat ‘het doen’ een issue was. En tegelijkertijd had ik alle tijd om aan mijzelf te werken. Zelfvertrouwen kweken, karakter, een eigen mening etc.

Pret a pregnant Summer Party-GoodGirlsCompany-Bobbi Eden en de kids

Onze ontmoeting met Bobbi Eden

Dat gun ik mijn dochters ook. Ik wil ze bewust maken zodat ze weloverwogen hun eigen keuzes kunnen maken. Je hoeft geen kinderverkering te hebben omdat je vriendinnen wel een vriendje hebben. Je mag nee zeggen als iemand aan je zit. Je hoeft het niet te accepteren als iemand je ‘bitch’, of ‘slet’ noemt. Ook al is het dan alleen maar voor de grap.

“Jij kijkt alleen maar naar wat ze gedaan heeft. Niet naar wie ze verder nog meer is! Ze is ook gewoon nog een heel aardig persoon, hoor!”

Tijdens de Prêt à pregnant Summer Party ontmoetten beide meisjes Bobbi Eden. Zoals je weet is ze momenteel zwanger. Zwanger zijn op een warme zomerdag is topconditie. Toch nam ze de moeite om met beide meisjes op de foto te gaan terwijl ze op het punt stond te vertrekken. Nieuwsgierig als beide kinderen zijn, wilden ze weten waar zij beroemd van is. Dus ik legde het uit. Bij thuiskomst vertelden ze enthousiast met wie ze op de foto waren geweest. Natuurlijk wist mijn man wie zij is. Maar zijn reactie stond de meiden niet aan. “Jij kijkt alleen maar naar wat ze gedaan heeft. Niet naar wie ze verder nog meer is! Ze is ook gewoon nog een heel aardig persoon, hoor!”

Stiekem ben ik dan toch een beetje trots. Ik denk  dat het met hun eigen keuzes maken wel goed komt.

Liefs Josan

Volg je mij ook al via Google+Bloglovin’, Twitter,Instagram,Facebook of YouTube?

  • Reply
    FollowMeMove
    14 maart 2017 at 21:06

    Hi, ik kwam door een andere post (speeldates) op je blog terecht en via kopje geloof hier.
    Ik vond het leuk om te lezen dat je 19 kids and counting keek. Momenteel is net de derde seizoen afgelopen van de serie van de kinderen. het heet Counting On. Ik vind dat ook erg leuk om te kijken.
    Wat de oudste heeft gedaan is niet goed te praten, maar ik vind en denk dat de anderen daar niks aan kunnen doen.
    Ik vind het knap dat je wel zo moment kan aangrijpen om voorlichting/opvoeding kan geven aan je meisjes.

    • Reply
      Josan
      15 maart 2017 at 07:26

      Hallo Anja, ah nog een fan. Ik heb nog een aantal afleveringen Jill & Jessa counting on op de recorder staan. Dus ben benieuwd. Ik vond het echt doodzonde inderdaad, deed me toch wel even pijn aan mijn hart om dat uit te moeten leggen. Maar goed, soms is het leven zo.

  • Reply
    marleen@burgertrutjes
    20 juli 2016 at 13:47

    Wil toch even reageren!! Kwam op jouw blog via facebook.. Ik heb zelf geen kinderen en vooralsnog ook geen kinderwens, maar ik zou het precies zo doen! Het is eerlijk en respectvol. Zo te lezen zijn t leuke jongedames en worden t verstandige dames 😉

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

[instagram-feed feed=2]