Opvoeding

De reden waarom ik al weer 20 maanden borstvoeding geef

14 januari 2017
De reden waarom ik al weer 20 maanden borstvoeding geef

Nu ik 20 maanden borstvoeding geef, wordt het tijd om iets onder ogen te zien. Ik ben een langvoeder. Alleen al van dat woord krijg ik jeuk. Als ik iets deërotiserend vind klinken… .

Misschien moet ik het woord deërotiserend sowieso niet gebruiken als het om borstvoeding gaat. Naar ik heb begrepen is alleen het Westen zo verknipt om borsten vooral als seksuele objecten te zien en niet als mogelijkheid om een kind te voeden. Vandaar dat we zo krampachtig reageren op voedende moeders. Zegt men. Zal allemaal wel kunnen. Na 20 maanden heb ik er nog steeds geen verstand van.

Misverstanden rondom borstvoeding

Ik houd het dan ook maar gewoon bij mijzelf. Ik Josan, moeder die haar dreumes al bijna weer 20 maanden borstvoeding geeft. Hoe heeft het zo ver kunnen komen? Echt, dat vraag ik mij serieus af. Ik had helemaal geen vooropgezet plan. Dat is dus wel wat men verwacht als je het zo lang volhoudt. Je zal wel tot een clubje fanatiekelingen behoren of zo. Bij mijn andere dochters voedde ik tot 6 maanden maar in combinatie met flesvoeding. Het fulltime voeden liet ik al na 6 -8 weken voor gezien.

Vandaar dat ik de derde keer ook heel nuchter aan het avontuur begon; ik zou het wel zien. Ik ben voornamelijk een fan van gevoede kindertjes. Maakt mij niet uit of het borst- of flesvoeding is. Want weet je? Gevoede kindertjes zijn lief. Die krijsen niet in restaurants, vliegtuigen of op het terras. Vandaar dat ik ze en hun moeders een warm hart toedraag.

Helaas kan je je familie niet uitkiezen en je kinderen ook niet. Ik kreeg letterlijk een kunstvoeding weigerend kind in de schoot geworpen (komt in de beste families voor) dus ik moest wel.

Wat was borstvoeding geven een hel

Ik mag niet klagen. Ik heb nooit spruw gehad, of kloven van hier tot Tokyo. Gewoon de standaard ongemakjes en onzekerheidjes. De beruchte borstvoedingsdips en breakdown momentjes waarin ik er even helemaal doorheen zat. Nu kan ik gewoon heel clichématig zeggen dat we er sterker door geworden zijn, maar destijds vond ik het gewoon hel.

Wat mij toen het beste hielp was de steun van anderen die hetzelfde doorgemaakt hadden. Die bleven roepen dat het na 6 maanden echt beter werd. Makkelijker zelfs. Want weet je? Ze hadden gelijk. Toen dreumes vast voedsel ging eten, werd het aantal voedingen vanzelf minder. Tot het aantal waarop we nu zitten. De ochtend- en de avondvoeding.

De reden waarom ik al weer 20 maanden borstvoeding geef

Inmiddels is borstvoeding geven niet echt een missie, vooropgezet plan of levensovertuiging. Het is er gewoon omdat dreumes het nog wil. Niet meer en niet minder. De enige reden dat ik momenteel nog borstvoeding geef, is omdat ik lui ben. Ik haal Miss C uit haar bedje, loop zo snel mogelijk richting mijn eigen bed, leg haar aan, sla de deken over ons heen en hopelijk valt ze dan nog voor een uurtje in slaap.

Natuurlijk ben ik er trots op dat ik alle obstakels overwonnen heb die er op mijn pad kwamen. Ik had het nog nooit eerder meegemaakt, dus in die zin heeft het mij rijker gemaakt. Ik kan nu over beide manieren van voeden wat (on)zinnigs roepen. En eerlijk? Allebei de manieren hebben zijn charme en schoonheid. Ik ben nog steeds een groot fan van gevoede kindertjes. En Misschien ben ik dan toch wel een langvoeder. Ook mijn middelste dochter kreeg tot 4 jaar haar flesje met warme melk. De verrukking en het gelukzalige gevoel was hetzelfde als bij haar zusje nu. En ik ben er dol op dat beide meisjes op dat moment weer even willen knuffelen en de geborgenheid van mama, die voor ze zorgt, willen ervaren.

Ga jij er automatisch vanuit dat iemand die al lang borstvoeding geeft een langvoeder is?

Liefs Josan

Volg je mij ook al via Google+Bloglovin’, Twitter,Instagram,Facebook of YouTube?

  • Reply
    Lydia
    18 januari 2017 at 23:14

    Ik ben eigenlijk gewoon lui. Daarom geef ik borstvoeding. Ik doe het nu 10 maanden en had dat eigenlijk niet verwacht van mijzelf.
    Nu hoop ik nog even door te kunnen gaan want het is makkelijk. Ik zie wel hoe het loopt. Ik ben ook zeker niet bewust een “langvoeder”

  • Reply
    Merel
    16 januari 2017 at 06:39

    Ik las een keer dat voeden vanaf zes maanden al ‘langvoeden’ zou zijn. Al voelt het wel zo, want de eerste zes voelden hier inderdaad ook het zwaarst.

    Eigenlijk ga ik er wel vanuit dat de meeste vrouwen die lang voeden toch van het fanatiekere soort zijn, terwijl ik zelf volgende week de 19 maanden aantik. Jij staat er lekker nuchter in. Maar je ziet weleens anders haha, vreemde types met hun zendingsdrang… Weet niet of ze in de meerderheid zijn, maar zo voelt het in elk geval.

    • Reply
      Josan
      16 januari 2017 at 15:49

      Ik snap wat je bedoelt. Ik was eerst ook een beetje bang daarvoor. Zo eentje ben ik er namelijk helemaal niet. 19 weken ben je ook al lekker goed op weg. Misschien heeft Nederland wel nuchtere langvoeders nodig.

  • Reply
    Michelle - Momoftherebels
    15 januari 2017 at 16:14

    Ik zei altijd: nou 3 maanden..lang zat. Uit eindelijk werd het 10 maanden, en zelfs op het moment dat het helemaal niet meer lukte ging ik door met hulp ect. Dat verbaasde me wel want ik was altijd zo ingesteld van: lukt het niet dan niet.. Als Novan het na die 10 maanden nog wilde had ik het waarschijnlijk ook nog wel een tijd gegeven.
    Super knap dat je al 20 maanden bv geeft zeg!

    • Reply
      Josan
      15 januari 2017 at 21:13

      Grappig dat je dan uiteindelijk toch hulp heb gezocht Michelle. Blijkbaar wilde je het dan toch niet zomaar zo makkelijk opgeven.

      • Reply
        Michelle
        15 januari 2017 at 22:28

        Nee precies! Daar betrapte ik mezelf dus ook op. Ik vond het blijkbaar zo fij (en makkelijk) dat ik het langet wilde doen haha.

  • Reply
    Marian Zw
    15 januari 2017 at 09:24

    Lijkt mijn eigen verhaal wel, nummer drie weigerde een fles…en ja ik ben ook lui…kruip met kind meteen terug in mijn warme holletje voor nog een uurtje slaap!. Uiteindelijk heb ik de bv moeten stoppen toen wil weer zwanger werd en het allemaal te veel werd voor mijn lichaam. Toen was dochterlief 26 maanden…..en wat een drama dat ze niet meer aan de borst mocht..heel wat traantjes gelaten. Maar het is goed gekomen. Nummer vier uiteindelijk daarna een jaar aan de borst gehad, en toen was ik er zelf ook wel echt klaar mee.

    • Reply
      Josan
      15 januari 2017 at 13:28

      Ik kan me goed indenken dat je door een zwangerschap stopt met borstvoeding. Wat fijn dat je alle vier je kinderen borstvoeding hebt mogen geven.

  • Reply
    Anja Laemers
    14 januari 2017 at 23:36

    Oudste kon ik helaas niet meer dan een paar maandjes, aangezien meneer een onstilbare honger had (zelfs met speciale flesvoeding voor hongerige baby’s at hij ontiegelijk veel), dus met 4 maanden overstap gemaakt naar vaste voeding en dat was wat meneer wilde 😉
    Bij dochterlief heb ik tot ruim 2,5 jaar borstvoeding gegeven, vooral omdat zij het aangaf. Toen vond ik het echter wel genoeg, want ze gaf gewoon geen rust en moest toch echt eens van de borst af. Overigens heb ik bij beide vaak te maken gehad met borstontstekingen, vooral bij mijn dochter, maar omdat het bij mijn zoon als falen voelde wilde ik bij haar vooral niet opgeven en ben ik gewoon doorgegaan. Gewoon lekker doen waar jij je goed bij voelt.

  • Reply
    Jess
    14 januari 2017 at 22:02

    Ik ging het proberen, dan tot max 6 maanden. Na 6 maanden, echt niet langer dan een jaar. Dan werd ze een jaar en momenteel voed ik nog steeds. Nu bijna 16 maanden. Ik zie wel.
    Het is zo gemakkelijk nu, vooral dat uurtje (of drie soms) extra slaap is heerlijk. Al snak ik stiekem terug naar een personal space.

    • Reply
      Josan
      14 januari 2017 at 22:11

      Hahaha zo is het bij mij ook gegaan Jess. Heerlijk he dat lui zijn beloond wordt. Ik snak trouwens ook naar gewone bh’s.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

[instagram-feed feed=2]