Nu ik 20 maanden borstvoeding geef, wordt het tijd om iets onder ogen te zien. Ik ben een langvoeder. Alleen al van dat woord krijg ik jeuk. Als ik iets deërotiserend vind klinken… .

Misschien moet ik het woord deërotiserend sowieso niet gebruiken als het om borstvoeding gaat. Naar ik heb begrepen is alleen het Westen zo verknipt om borsten vooral als seksuele objecten te zien en niet als mogelijkheid om een kind te voeden. Vandaar dat we zo krampachtig reageren op voedende moeders. Zegt men. Zal allemaal wel kunnen. Na 20 maanden heb ik er nog steeds geen verstand van.

Misverstanden rondom borstvoeding

Ik houd het dan ook maar gewoon bij mijzelf. Ik Josan, moeder die haar dreumes al bijna weer 20 maanden borstvoeding geeft. Hoe heeft het zo ver kunnen komen? Echt, dat vraag ik mij serieus af. Ik had helemaal geen vooropgezet plan. Dat is dus wel wat men verwacht als je het zo lang volhoudt. Je zal wel tot een clubje fanatiekelingen behoren of zo. Bij mijn andere dochters voedde ik tot 6 maanden maar in combinatie met flesvoeding. Het fulltime voeden liet ik al na 6 -8 weken voor gezien.

Vandaar dat ik de derde keer ook heel nuchter aan het avontuur begon; ik zou het wel zien. Ik ben voornamelijk een fan van gevoede kindertjes. Maakt mij niet uit of het borst- of flesvoeding is. Want weet je? Gevoede kindertjes zijn lief. Die krijsen niet in restaurants, vliegtuigen of op het terras. Vandaar dat ik ze en hun moeders een warm hart toedraag.

Helaas kan je je familie niet uitkiezen en je kinderen ook niet. Ik kreeg letterlijk een kunstvoeding weigerend kind in de schoot geworpen (komt in de beste families voor) dus ik moest wel.

Wat was borstvoeding geven een hel

Ik mag niet klagen. Ik heb nooit spruw gehad, of kloven van hier tot Tokyo. Gewoon de standaard ongemakjes en onzekerheidjes. De beruchte borstvoedingsdips en breakdown momentjes waarin ik er even helemaal doorheen zat. Nu kan ik gewoon heel clichématig zeggen dat we er sterker door geworden zijn, maar destijds vond ik het gewoon hel.

Wat mij toen het beste hielp was de steun van anderen die hetzelfde doorgemaakt hadden. Die bleven roepen dat het na 6 maanden echt beter werd. Makkelijker zelfs. Want weet je? Ze hadden gelijk. Toen dreumes vast voedsel ging eten, werd het aantal voedingen vanzelf minder. Tot het aantal waarop we nu zitten. De ochtend- en de avondvoeding.

De reden waarom ik al weer 20 maanden borstvoeding geef

Inmiddels is borstvoeding geven niet echt een missie, vooropgezet plan of levensovertuiging. Het is er gewoon omdat dreumes het nog wil. Niet meer en niet minder. De enige reden dat ik momenteel nog borstvoeding geef, is omdat ik lui ben. Ik haal Miss C uit haar bedje, loop zo snel mogelijk richting mijn eigen bed, leg haar aan, sla de deken over ons heen en hopelijk valt ze dan nog voor een uurtje in slaap.

Natuurlijk ben ik er trots op dat ik alle obstakels overwonnen heb die er op mijn pad kwamen. Ik had het nog nooit eerder meegemaakt, dus in die zin heeft het mij rijker gemaakt. Ik kan nu over beide manieren van voeden wat (on)zinnigs roepen. En eerlijk? Allebei de manieren hebben zijn charme en schoonheid. Ik ben nog steeds een groot fan van gevoede kindertjes. En Misschien ben ik dan toch wel een langvoeder. Ook mijn middelste dochter kreeg tot 4 jaar haar flesje met warme melk. De verrukking en het gelukzalige gevoel was hetzelfde als bij haar zusje nu. En ik ben er dol op dat beide meisjes op dat moment weer even willen knuffelen en de geborgenheid van mama, die voor ze zorgt, willen ervaren.

Ga jij er automatisch vanuit dat iemand die al lang borstvoeding geeft een langvoeder is?

Volg je mij ook al via Google+, Bloglovin’, Twitter,Instagram,Facebook of YouTube?