Toen Miss G werd geboren deed ik nog gewoon aan kraambezoek. Maar 3 kinderen later, ben ik daar aardig van op terug gekomen. Ervaring leerde dat mensen tot een half jaar na geboorte nog aan kwamen zetten met cadeautjes en ook nog de beruchte beschuit met muisjes verwachtten. Nu ben ik het type: gemak dient de mens. Zo werd bij ons dus zeg maar het idee van een kraamfeest geboren. De eerst baby die hier aan moest geloven was Miss B. Ideaal vond ik het. Je hebt er misschien 1 dag heel erg drukte van maar daarna ben je er ook vanaf. Miss B was zo moe dat ze die nacht meteen doorsliep. Dus stond er voor Miss C 1 ding vast: ik ging een kraamfeest houden. Vandaag deel ik in mijn blog hier een paar foto’s van. Kijk je mee?
Mijn oudste dochters zijn in november en december geboren. Daarom leek het me wel een keer leuk om een lentebaby te krijgen. Ik telde letterlijk de dagen af tussen mei- en zomervakantie. Al snel zag ik het voordeel er van in: als wij nog zoekende waren naar ons nieuwe ritme zouden we middenin de zomervakantie zitten. Het idee van korte nachten maar lange zomeravonden sprak toch een beetje tot de verbeelding. Aan de andere kant zou iedereen met vakantie zijn wat kraambezoek lastig zou maken. Het idee van een kraamfeest sprak mij dan ook erg aan. Tijdens het ontwerpen van het geboortekaartje hielden we hier al rekening mee. We prikten een datum ergens in september. Op een zondag. Dan konden gasten eerst in de kerk bij haar opgedragen zijn en daarna direct door naar het feestje. Zo gebeurde het.
Inhoud van dit blog
De outfit voor het kraamfeest
Hoewel ik het best leuk vind om zelf eten en hapje te maken, liet ik het dit keer toch aan iemand anders over. Ik was net begonnen met werken en zag het niet zo zitten om het hele weekend dan in touw te moeten zijn. In plaats daarvan was ik druk bezig met iets anders belangrijks; kleding voor de grote dag.
Voorafgaand aan de grote dag had ik al helemaal de perfecte kleding in gedachten; Dollcake. Mijn oudste dochters hadden hier al een jurk van omdat ze deze hadden gekregen voor mijn bruiloft. Maar uiteindelijk was ik zo last minute met kleding dat de 2 weken verzendingstermijn vanuit Australië allang gepasseerd was. Zo kwam het dat ik op vrijdag nog een haarband, tutu en legging ben ik Ik ben zo mooi bestelde. Een kijken of dat vandaag besteld morgen thuis nou klopte. Gelukkig was mijn bestelling van MadebyIndy’s ook binnen. Dus mocht de webwinkel haar belofte niet waarmaken, dan was dat geen probleem. Ik had een alternatief. Maar op zaterdag ontving ik netjes het pakketje met mijn kleding. Uiteindelijk koos ik voor het T-shirt van Z8 uit de Limited edition lijn met de tekst “Born to be wild”, de panda legging van Made By Indy’s, het haarbandje van Carlijn Q en de tutu.
Miss G met haar tante
De opdraagdienst
Zoals ik wel eens op mijn blog heb laten weten, voed ik mijn kinderen op in het christelijk geloof. Maar ook daar heb je veel verschillen in; de een is hervormd, de ander gereformeerd, weer een ander Evangelisch en zelf ben ik (momenteel) Baptist. Persoonlijk houd ik mij niet zo bezig met wat de verschillen zijn, maar kijk ik liever wat ons verbindt; het geloof in dezelfde God. Of de een daar nu uiting aan geeft door in ene rok te lopen en geen anticonceptie te gebruiken, vind ik niet zo spannend. Zelf ben ik daar ook nog zoekende in. Ik wil ze een mengeling meegeven van eigen verantwoordelijkheid nemen, geloven, dingen zelf ontdekken en eigen keuzes maken. Zelf heb ik ook altijd die ruimte gehad. Het opdragen van mijn kinderen past hier goed in. Hoewel ik dopen best een mooie traditie vind, kies ik hier bewust niet voor. Mijn kinderen mogen die keuze zelf maken. Jezus werd pas gedoopt toen Hij over de 30 was. Ondanks een christelijke opvoeding was ik zelf pas 26 toen ik die keuze maakte. Mijn dochters waren daarbij iets wat ik heel bijzonder vind.
Geven wij onze kinderen dan helemaal niks mee? Jawel hoor: ze worden op gedragen. Het is een ritueel waarbij wij allereerst God danken voor ons kind. Erkennen dat wij onze kinderen van Hem gekregen hebben en ze dus niet van ons zijn. Vervolgens beloof ik ze christelijk op te voeden. Dat is voor mij richtingbepalend bij de opvoeding. Mogen ze zijn zoals ze door Hem gemaakt zijn of moeten ze aan mijn verwachtingen voldoen? Voor mij is christelijk opvoeden ook heel erg voorleven en de weg wijzen. Of ze die inslaan dat is aan hen. Ook belooft mijn kerk voor mijn kinderen klaar te staan. Dat kan praktisch zijn door oppas en zondagsschool tijdens de kerkdienst. Maar ook betrokken te zijn op ander vlak zo worden er op belangrijke momenten zoals cito’s en afstudeerexamens voor de kinderen gebeden. Mochten mijn kind niet zo lekker in haar vel zitten, gepest worden of ik tegen opvoeddilemma’s aanlopen dan kan ik daar ook hulp of begeleiding bij krijgen. En als laatste krijgen ze een zegen mee.
Het leuke van een opdrachtdienst is dat ouders heel vrij zijn om er zelf ook een persoonlijke noot aan mee te geven. De een draait een filmpje of diavoorstelling met persoonlijke foto’s af, de ander leest een gedicht weer iemand zingt een lied of men leest een brief voor aan zijn kind waarin ouders een belofte doen. Dat maakt zoiets erg persoonlijk. Wij besloten om een uitleg te geven over haar namen. Mijn man draaide een liedje van YouTube wat voor hem een grote betekenis heeft.
Het kraamfeest
Familie, vrienden en kennissen waren uitgenodigd voor het opdragen van Miss C. Het leek ons dan ook heel praktisch om aansluitend het kraamfeest te houden. Naast praktisch was het ook gewoon erg gezellig. Lastig vind ik het altijd dat ik zoveel mensen wil spreken en dat niet altijd lukt. Ik ben maar een persoon. En als er drie van je eigen kinderen aanwezig zijn, ben je best wel druk. Even kijken waar welk kind is, de een voeden, zorgen dat ze slaapt en oh ja zelf ook nog een aantal hapjes eten. Dat laatste schoot er weer ernstig bij in. Maar al met al kijk ik terug op een erg leuke dag.
No Comments