Help, wat vliegt de tijd! Baby is al weer ruim 10 maanden oud en die eerste verjaardag komt steeds dichterbij. Waarschijnlijk herkennen wel moeders dat je die paar weken voor de eerste verjaardag ontzettend veel terug kijkt. De eerste paar weken voelden als een achtbaan. Maar zodra we ons ritme gevonden hadden en beter op elkaar raakten ingespeeld ging het van een leien dakje. Wat is mijn jongste toch een super heerlijk kindje!

Wat ontwikkeling betreft is Miss C niet een kindje dat voorop loopt. Opscheppen over wat ze allemaal al wel niet kan, is niet aan mij besteed. Heerlijk! Het gaat allemaal al veel te vlug. Als ze nu met haar 10 maanden ook al probeerde om te gaan lopen, is ze wel helemaal snel baby af. Maar voorlopig is ze er heel tevreden mee om op de grond te liggen. Al omdraaiend, schuivend en draaiend ziet ze alle hoeken van de kamer en dat vindt ze best.

Baby 10 maanden

Dat ze nog geen interesse voor lopen, zitten of zich optrekken heeft betekent overigens niet dat ze alles maar goed vindt. Nu ze ouder wordt, laat ze steeds duidelijker van zich horen. Pak je iets uit haar handjes en is ze het er niet mee eens? Dan komt er een fel gekrijs uit dat anders zo vrolijke mondje. Ze laat heel duidelijk merken wat ze wel en wat ze niet wil. De eerste sneak peak van haar dreumes driftbuien heb ik al gehad. Het belooft een interessante tijd te worden want madame heeft karakter.

Nu ze 10 maanden oud is heeft ze 6 tandjes. Vooral de laatste paar weken komen die met grof geweld door haar tandvlees heen. Niet bescheiden eentje maar meteen twee of 3 tegelijk. Voor het eerst maakte ik de bekende ik-krijg-tandenklachten mee. Kwijlen, huilen, verhoging, snipverkouden en slecht slapen. Heel vervelend, vooral voor haar.

Huis baby-proof

Beetje bij beetje zijn we begonnen ons huis baby-proof te maken. Beveiliging in het stopcontact zodat daar geen babyvingertjes in kunnen. Haar ledikantje heeft 3 standen. Gisteravond heb ik de lattenbodem eindelijk van de hoogte naar de middelste stand verplaatst. Dat moest sowieso gebeuren want als ze zich opdrukt komt ze mij net iets te ver boven de rand uit. Toen ik haar gisteren overdag net iets te relaxed een handje op de bovenrand zag leggen, begreep ik dat het tijd werd. Ik laat me liever niet verrassen door een kindje wat uit bed valt en dat ik had kunnen voorkomen. Mocht ze nu bedenken dat ze in bed wil gaan zitten, dan  an dat gewoon veilig.

De Rapley-methode, hoe gaat het nu?

Eten doet ze nog steeds volgens de Rapley-methode en dat gaat erg goed. Het eten gaat vooral haar mondje in. Maar wanneer ze genoeg heeft gehad of geen interesse meer, gaat ze met haar eten spelen. Dan gooit ze het op de grond of smeert ze het uit over de Stokke play tray.

Volg je mij ook al via Google+, Bloglovin’, Twitter,Instagram,Facebook of YouTube?