Family Diary Persoonlijk

Miss C in het ziekenhuis

31 december 2015
Miss C in het ziekenhuis-ziekenhuis Rijnstate-RS virus

Hoewel ik van tevoren groots had aangekondigd deze dagen terug te blikken, was het de aflopen dagen een beetje stil op mijn blog. Nee, het kwam niet door stress vanwege het oliebollen bakken. Ook deed ik geen marathon champagne drinken. Wel was ik de afgelopen dagen aan huis gekluisterd vanwege een ziek kindje. Momenteel typ ik dit vanuit onze box op de afdeling infectieziekten in het ziekenhuis. In dit blog leg ik even uit hoe en waarom.

baby in het ziekenhuis-ziekenhuis Rijnstate-RS virus

Waar zal ik beginnen? Nu ik hier zo in het halfdonker zit en buiten het vuurwerk hoor knallen, besef ik steeds beter dat het best wel raar is om hier met Oud & Nieuw te zitten. We hebben een TV op onze kamer. Die hangt recht boven haar bedje. Op dit moment slaapt ze dus ik ga hem niet aan doen. Ik ben van mening dat elke minuut slaap die ze momenteel kan krijgen, bijdraagt aan haar herstel.

Naar de huisarts

Begin deze week deelde ik nog hoe perfect de Kerstdagen verlopen waren. Okay, ze was wel een beetje verkouden, maar sinds ze naar het kinderdagverblijf gaat, is ze dat wel vaker. Wel viel het mij steeds meer op dat ze rode wangen had. Mogelijk koorts. Kinderen en koorts is een combinatie die wel vaker voorkomt. Ik was dus ook niet meteen in paniek. Ze bleef zichzelf; lief, vrolijk en lekker actief.
Maar afgelopen maandag veranderde dat een beetje. Ze werd steeds hangeriger naarmate de avond vorderde. Sliep overdag veel. In plaats van een half uurtje kon ze nu opeens 2 uur achter elkaar slapen. Ik wist niet wat me overkwam! Maar in plaats van deze extra tijd optimaal te benutten, besteedde ik hem aan zorgen maken. De nacht was ronduit belabberd. Tijd voor de huisarts!

Deze kwam als snel tot de conclusie dat ze erg verkouden was en snel ademde omdat ze het benauwd had. Maar ze was vrolijk, graaide naar de stethoscoop en horloge, brabbelde er vrolijk op los. Natuurlijk vind ik haar een leuk kind, maar de arts wond ze dus ook zonder problemen om haar vingertjes. Een neusspray en een pufje Ventolin later, stonden we weer buiten. Wel had de huisarts ondertussen met de kinderarts gebeld. Mocht er die nacht iets in haar status veranderen, dan konden we die nacht terecht bij de Huisartsenpost. Ook had ze Miss C een pufje toegediend en daar leek ze zo op het eerste gezicht veel baat bij te hebben.
De nacht sliep ze een stuk beter. Maar in de daarop volgende ochtend en middag was ze erg jengelig. Zo kenden we haar absoluut niet. Gelukkig hadden we nog een controle bij de huisarts staan om te zien of de medicijnen aansloegen. Daar vertelden we onze observaties en luisterde de arts met de stethoscoop. Er werd wederom met de kinderarts gebeld. Voor het eerst viel het woord opname en dat ik daar ook wel zou kunnen blijven. Vluchtig pakten we thuis de hoogst noodzakelijke spullen voor het geval dat.  

Naar de kinderarts

Op de eerste Eerste Hulp kreeg ze paracetamol en werd ze opnieuw gecontroleerd. Ze had nog steeds hoge koorts. Wel sloeg de paracetamol heel goed aan en nadat haar neus heel goed was schoon gemaakt zat er weer een monter meisje op schoot. Ze dronk netjes haar melkie. Het binnenlopend personeel werd weer om haar vingertjes gewonden en ze brabbelde er lustig op los. Eigenlijk had ik verwacht dat we wel naar huis zouden mogen. Ze oogde een stuk beter dus waarom niet? Maar de dienstdoende kinderarts had een vervelende mededeling. We moesten blijven omdat haar zuurstofgehalte te ver daalde en men bang was dat dit in haar slaap nog verder zou dalen waardoor ze zuurstofgebrek zou krijgen. Dus na even gewacht te hebben, liepen we netjes naar de andere kant van het ziekenhuis.

Kinderafdeling hier zijn we weer. De laatste keer dat ik hier liep was 7 jaar geleden toen mijn middelste dochter ook op precies dezelfde dag werd opgenomen. Een soort trip down memory lane. Met het grote verschil dat die echt doodziek was. Met Miss C had ik dat gevoel niet liet ik de verpleegster weten die bij ons liep. 7 maanden eerder hadden we ook met zijn tweeën een nachtje moeten blijven ter observatie. Na 24 uur stonden we weer op straat.Tijd om naar huis te gaan. Ook deze keer had ik zo’n gevoel. Oud & Nieuw zouden we gewoon thuis vieren. Weliswaar in bed, maar gewoon thuis.

Baby RS virus-ziekenhuis Rijnstate-baby is ziek-baby verkouden

Dat het toch wat ernstiger was dan het zo leek, werd me al snel duidelijk toen ze een zuurstofmasker kreeg. Zonder dit, redde ze het niet. En er werd mij verteld dat als borstvoeding te veel energie zou vragen, ze dit dan via een sonde zou krijgen. Toen pas besefte ik dat het misschien wel iets ernstiger was dan het zo leek. Wederom reden we terug naar huis. Om te eten en om een koffer met spullen te pakken.

In het ziekenhuis

Inmiddels is het avond en hebben we de eerste dag goed en wel overleefd. Het is een dag met ups en downs. Allereerst zijn we de nacht heel goed door gekomen. Ze sliep veel. Ik daarentegen wat minder. Ziekenhuisdekens zijn belachelijk dun! Maar ik vermoed niet dat ik mijn lekkere dikke winterdekbed mag meenemen. Ook staat er regelmatig nieuw personeel voor je neus. Nou ja hangt er boven je hoofd. Die dan zegt dat je niet moet schrikken, maar natuurlijk schrik je je half dood. Als je nog niet eens lekker rustig kan slapen in zo’n isoleercel op de infectieafdeling, waar dan wel? Is er dan niks meer heilig?!
Daarnaast spookt madame er ook in het ziekenhuis vrolijk op los. En uiteindelijk slofte ik maar naar de badkamer omdat volgens de reglementen hetgeen wat voor bed moet doorgaan, weer voor 9 uur moet zijn opgeklapt.

In de morgen beleefden we even een klein triomfmomentje. De zuurstof mocht weg. Om nog geen 10 minuten later toch maar weer erbij gelegd te worden. Inmiddels is het maskertje vervangen door een neusbrilletje/ of heet het nu beugeltje? In elk geval zorgt het ding voor zuurstof. En scoort madame weer netjes 100. De hartslag is idioot hoog. de Max mag 200 zijn en vanmiddag kwam ze daar overheen. Voor je het weet staat er dan weer personeel in je kamer. “Dat ze een buisje in haar luchtpijp krijgt als ze zo blijft ademen’en ‘Dat ik maar moet gaan kolven en ze voeding via een sonde krijgt’. Tot nu toe ben ik niet onder de indruk. Ze was haar fopspeen kwijt en daar was ze boos over. Het is toch een temperamentvol meisje. Momenteel is borstvoeding een van de weinig dingen waar ze van geniet en vrolijk van wordt. Dat geef ik dus niet zomaar op.

RS Virus- wat is dat?

Volgens de diagnose heeft ze het RS virus. Een virus dat voor ontsteking zorgt van de luchtwegen. Maar wat dat verder allemaal inhoudt, is mijn nog steeds niet helemaal duidelijk. Ik heb ook niet het idee dat men zich daar nu het meest zorgen over maakt. Als puntje bij paaltje komt, moet haar lichaam dat zelf uitvechten. Maar het gebrek aan zuurstof baart iedereen natuurlijk wel zorgen. Ik vind het lastig om hier de vinger op te leggen. Men heeft ook wel door dat alle medicatiepogingen niet werken. Ik heb vanmiddag maar even verteld dat we allebei sikkelcelziekte hebben. Onze rode bloedlichaampjes transporteren sowieso al minder zuurstof dan die van normale mensen. In hoeverre dit meespeelt? Geen idee! We wachten in elk geval tot morgen af.

Als je de video niet kan zien, klik dan hier

Voorlopig zit er niks anders op dan hier in het ziekenhuis te verblijven. Gewapend met camera (vlogcamera liet ik vanochtend stuk vallen op de grond) breng ik live verslag uit van alles. Gewoon omdat het kan en het helemaal 2015 is.

Als je Miss C beterschap wilt wensen, schrijf ze dan hieronder!

  • Reply
    Esther Heikamp
    2 januari 2016 at 23:39

    Heel veel sterkte voor jullie,en beterschap voor jullie kleine meid!!

  • Reply
    CrazyGreatLife
    2 januari 2016 at 15:59

    Jeetje, heftig! Hopelijk knapt ze snel op en kunnen jullie weer naar huis toe. Veel beterschap!

  • Reply
    Cassandra
    1 januari 2016 at 21:21

    Dikke knuffel!!

  • Reply
    jansyluvzu
    1 januari 2016 at 20:59

    awwww….klein moppie! Heel veel beterschap gewenst voor Miss C en dikke knuffel voor mama! Hou je taai! Liefs!

  • Reply
    Joost van Drongelen
    1 januari 2016 at 18:16

    Hey Josan, wat heftig voor jou en jullie! Heel veel beterschap voor Miss C. Ik leef met je mee. Ondanks alles wil ik je al het beste wensen voor 2016!

  • Reply
    Monique
    1 januari 2016 at 15:11

    Wat heftig en schrikken! Veel beterschap voor Miss C. Hopelijk mogen jullie snel (gezond) weer naar huis!

  • Reply
    Ester
    1 januari 2016 at 10:07

    Veel beterschap voor je meisje! Wat een kl*te ziekte he :(. Hier int gezin is RSV ook gepasseerd, maar opname altijd kunnen vermijden.

  • Reply
    Nicole
    1 januari 2016 at 09:36

    Zo zielig 🙁 Beterschap voor je meisje!!

  • Reply
    Joyce
    1 januari 2016 at 09:27

    O wat schrikken! Veel beterschap voor Miss C. Gewenst. Hier ook RS virus bij kleintje gehad, best hardnekkig ????

  • Reply
    Nicole
    1 januari 2016 at 08:55

    Oh meis wat naar allemaal. En deels ook herkenbaar. Hoop dat het snel goed is met de zuurstof en het virus ook snel uit het lijf is!

  • Reply
    Meike
    1 januari 2016 at 08:49

    Heel veel sterkte! Wat verschrikkelijk! Hopelijk is ze er snel weer bovenop.

  • Reply
    Mahwish
    1 januari 2016 at 00:43

    Veel beterschap en sterkte. Hopelijk herstelt ze snel en mag ze snel weer naar huis.

  • Reply
    Linda Smeets
    1 januari 2016 at 00:21

    Ontzettend veel beterschap toegewenst! ????

  • Reply
    Miriam
    31 december 2015 at 23:26

    Pfffff, toch echt heftig allemaal hoor. Leef (nog steeds) met jullie mee!

  • Reply
    Deborah
    31 december 2015 at 22:58

    Dat is niet niks allemaal. Waarschijnlijk vergeet je deze jaarwisseling ook zo snel niet meer. Gelukkig is ze in goed handen. Ik wens jullie kracht toe en een spoedig herstel van je dochter. Hang in there!

  • Reply
    healthkelly
    31 december 2015 at 22:00

    Heel veel beterschap!
    3 jaar geleden hebben wij ook met ons manneke van toen 6 maanden in het ziekenhuis gezeten gelukkig mochten we op 31 december wel weer naar huis maar ook hetzelfde: RS virus…
    sterkte!

  • Reply
    Marijke
    31 december 2015 at 21:44

    Heel veel beterschap! En sterkte voor jullie ook natuurlijk!

  • Reply
    Bianca
    31 december 2015 at 21:39

    Wat zielig, en dat op oudjaar. Heel veel beterschap!

  • Reply
    Noor
    31 december 2015 at 21:36

    Heel veel beterschap voor je kleine meisje! 2 weken geleden zijn mijn tweelingmeisjes ook opgenomen met RS-virus, gelukkig mochten we na 5 dagen weer naar huis! Veel goede moed!

  • Reply
    wilmaaablog
    31 december 2015 at 21:36

    Veel sterkte, hopelijk mag het gauw beter gaan en jullie lekker naar huis mogen!

  • Reply
    Bregje
    31 december 2015 at 21:33

    Beterschap lieve miss C! En sterkte voor papa mama en zussen! Hopelijk gauw weer thuis!! X

  • Reply
    Lisanne
    31 december 2015 at 21:28

    Ik schrijf niet vaak een reacties, ben een stille meelezer. Maar nu wens ik de kleine meid graag even beterschap… zet ‘m op popje! Toch een fijne jaarwisseling gewenst..

  • Reply
    Volgmama
    31 december 2015 at 21:28

    Veel beterschap! Hopelijk snel thuis!

  • Reply
    marguerita78
    31 december 2015 at 21:26

    Oh wat heftig Josan! Collega van mij zijn zoontje van 4 maanden is net deze week weer thuisgekomen na een paar weken ziekenhuis vanwege het RS virus, hopelijk knapt jouw mopje sneller op!

  • Reply
    Astrid
    31 december 2015 at 21:17

    Beterschap! En misschien maar goed dat ze haar extra in de gaten houden. Tekort aan zuurstof wil je niet s nachts achter komen als ze in haar eigen bedje ligt. Dan liever met allerlei piepers en vreemde verplegers om je heen. Alsnog een fijne jaarwisseling!

  • Reply
    Gwen
    31 december 2015 at 21:12

    Ik denk aan je mop, houd je taai! Het komt goed!

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

[instagram-feed feed=2]