Mama Opvoeding

Miss C 5 maanden

24 oktober 2015
Miss C 5 maanden-wat kan een baby van 5 maanden

Wat gaat de tijd hard! Mijn jongste is al weer 5 maanden. 5 heerlijke maanden is mijn baby in mijn leven. Ik voed haar ook al weer 5 maanden. En 5 maanden slaapt ze ook al weer gezellig tegen mijn aan in bed. Ja, als ik er zo over nadenk zijn er een heleboel dingen anders dan ik ze van tevoren had verwacht. Of ik dat erg vind? Welnee, opvoeden is loslaten en dat leer ik elke dag weer een beetje meer. Ik geniet met volle teugen van het moederschap. Ook al is het soms vermoeiend. Elke dag met Miss C in mijn leven voelt als een cadeautje. Ik ben mij er zo bewust van dat ze gewoon niet in mijn dromen voorkwam. Maar ook wat voor een gemis het zou zijn als ze er niet was. Wat is ze een heerlijk goedlachs, lief, babytje. Zo tevreden en echt het zonnetje in huis.

Miss-C-5-maand-Baby-5-maanden.

Eigenlijk is dit een hele rare maand geweest.  Er waren een aantal momenten waarop ik mij totaal niet lekker voelde. Nog steeds heb ik last van een irritant kriebelhoestje. Doordat ik zelf niet lekker in mijn vel zat, heb ik sommige dingen ook niet heel bewust mee gemaakt. Het begon eigenlijk met Miss C’s sprongetje eind vorige maand.  Ons vaste ritme werd verruild voor een nachtritme waarbij ze weer 3 keer per nacht wakker werd.

Uiteindelijk eist dat ook zijn tol van je lichaam. Ik hing tegen een griepje aan. Helaas zette het net niet door. Dan blijf je doorkwakkelen. Jengelig was ze niet alleen begreep ik die nachtelijke onrust maar niet. Die fase hadden we toch gehad. In een poging mijn lichaam ook rust te geven, introduceerde ik even een weekend kunstvoeding. Hoewel ze het beter dronk dat verwacht, was ze er geen fan van. Borst boven alles ook al heb ik luie tieten.

Luie tieten
Nu heb ik volgens mij al eens verteld dat ik werk bij een onderzoeksorganisatie. Vlak nadat ik daar begon met werken mocht mijn dochter meedoen aan een onderzoek. Het ging over het imuunsysteem van borst gevoedde baby’s versus fles. Hoewel ik de precieze uitkomsten van dat onderzoek niet weet, heb ik al wel eens overzichten van soortgelijke onderzoeken gezien. Interessant. Ik heb ook twee fles gevoedde kinderen dus vind zoiets altijd interessant. Voor mij was de uitslag in elk geval interessant genoeg om het borstvoeden nog wel even een tijdje vol te houden. Ja, het gaat steeds makkelijker. Ik begin bepaalde dingen meer te waarderen. Maar zul je altijd zien dat als ik mijn zinnen ergens op heb gezet de praktijk anders beslist. Of in mijn geval mij luie tieten toebedeeld.

Ik kolf 12 keer per week. Ondanks de goede tips, zag ik de productie drastisch teruglopen. Stress! Wat natuurlijk ook niet bevorderlijk is voor de productie. Toch zorgde het voor behoorlijk wat onrust om aan het eind van de dag maar 1 flesje met 150 ml melk te hebben hebben terwijl mevrouw 3x 160 ml drinkt. Daar zit nogal een groot verschil in. ’s avonds kan/wil ik ook niet de hele tijd met een kolf in de weer zijn. En slaap opofferen? Ook die heb ik heel hard nodig. Er moest iets gebeuren. En wel snel. Ik wil mijn kind minimaal 6 maanden fulltime voeden.

Eten doe ik nog steeds hetzelfde maar mijn toeschietreflex laat het momenteel behoorlijk afweten. Sinds gisteren heb ik een neusspray met oxitocine voorgeschreven gekregen van de huisarts. Ook heb ik mijn eenzijdige Medela Swing ingeruild voor de dubbelzijdige Medela Freestyle. Benieuwd of het gaat helpen de melkproductie in stand te houden. Ik houd jullie op de hoogte. Wie al vaker mijn blogs leest kent mijn borstvoedingsjourney. Hoe die reis ging over twijfels, obstakels en nog niet helemaal overtuigd.  Maar inmiddels weet ik zeker dat ik dit wil volhouden. Die vastbeslotenheid is wel steeds meer gegroeid. Ik weet dat dit waarschijnlijk mijn laatste keer is. Dat motiveert mij. Ik wil dit doen voor haar, mijzelf en pas stoppen als ik daar emotioneel ook aan toe ben. Het voelt dan ook behoorlijk vervelend dat mijn lichaam niet meewerkt. Maar ik weet nu in elk geval dat ik er alles aan heb gedaan om borstvoeding te laten slagen. Over een tijdje vertel ik wel meer over mijn ervaringen met de spray en de nieuwe kolf.

De ontwikkelingen

Terwijl ik om mij heen de meest schattige filmpje zie van baby’s die zich zonder moeite omrollen doet die van mij dat dus (nog) niet. Ik twijfelde even of ik dit zou opschrijven. Er zullen vast moeders zijn die nu vol ongeloof roepen “Nog niet?! Die van mij rolde al om toen hij/zij….was” Wanneer je kindje niet in de frontlinie zit, is het net alsof je je moet verdedigen. We willen als ouders graag onze mijlpalen en succesjes op internet delen. De dingen die wat minder zijn, praten we niet over of verdoezelen we. Maar ik hoop door het gewoon eerlijk te bespreken moeders die dit ook hebben en er over twijfelen een hart onder de riem te steken. Twijfel ik dan niet? Jawel, soms is er wel een beetje dat stemmetje die zegt: wat als er nu eens iets mis is? Tegelijkertijd wil ik die gedachten ook niet de kans geven. Na 2 kinderen moet ik nu wel weten dat elk kind zich in haar eigen tempo ontwikkelt. Nee, ze rol niet om, maar ze grijpt wel heel goed met haar handjes. Praat voor 10 en probeert zich telkens zo op te wurmen dat ze kan zitten. Door alleen te kijken naar wat ze niet kan/doet heb ik het idee dat ik haar te kort doe.  Voorlopig is er geen reden tot paniek. Ik geniet van wat ze wel doet en probeer haar uit te dagen om ook eens om te rollen. Als ze het doet, laat ik het wel weten.

Ik vind het superleuk om te zien hoe haar zussen met haar omgaan.  Af en toe is het een behoorlijk gekibbel tussen Miss B en G. Allebei willen ze op haar passen, mee spelen en helpen. Vanaf het moment dat ze er was, voelen ze een grote verantwoordelijkheid. Houden ze haar in de gaten en zijn ze bezorgd. Het is echt heel mooi om deze meisjes te zien groeien in hun rol als grote zus.

Ontzwangeren hoe gaat het nu?

Het ontzwangeren gaat wat minder heftig dan in het begin. Ik heb het idee dat het met de hormonen beter gaat. Wel merk ik dat ik bij vlagen last heb van mijn bekken en daardoor ook wat ongemakkelijker loop. Iets om even in de gaten te houden. Ook weet ik dat mijn diastase nog niet is gesloten. Mijn idee om fanatiek buikspieroefeningen te doen, heb ik in de ijskast gezet. Het moet nog even wachten. Vlak na de kraamweek had ik heel erg last van mijn ogen. Ik draag alleen een bril ver weg beter te kunnen zien. Maar nu had ik zulke vermoeide ogen dat ik hem vaker wilde gebruiken. Ogen op meten heeft geen zin in de 6 maanden na een bevalling dus voorlopig moet ik nog even wachten. Voldoende rust en weinig naar beeldschermen kijken, moet helpen.

Samengevat: alles gaat zijn gangetje. Ik heb een heerlijk lief, blij makkelijk kindje. Ook gaat het met mijzelf steeds beter.

Hoe voelde jij je toen je kindje 5 maanden was?

  • Reply
    Miriam
    25 oktober 2015 at 22:37

    Veerle rolt pas sinds 2 weken hoor. Zij is nu 7 maanden. Haar zus was nog later!

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

[instagram-feed feed=2]