Vandaag is mijn baby al weer 4 maanden. Tussen de 3de en de 4 maand is d etijd echt voorbij gevclogen. Dat komt waarschijnlijk ook wel omdat ik nu al weer een maand werk. Op de momenten dat ik bij mijn baby ben, brengen we zoveel mogelijk tijd met elkaar door. Gezellig samen wandelen. Slaapjes doen of spelen. Eigenlijk vind ik alles wel goed, zolang we maar niet geleefd worden door de waan van de dag. Wat mijn 4 maanden oude baby verder nog doet en hoe het met ons gaat? Ik vertel je er vandaag meer over.
Sinds de laatste update is er veel veranderd. In augustus liet ik al weten hoe de eerste dag op het kinderdagverblijf verliep. Sindsdien zijn er al weer heel wat dagen verstreken. In de afgelopen weken heeft ze de leidsters een voor een om haar vingers gewonden. Ze lopen allemaal weg met haar en als het aan hun ligt, dan zouden ze Miss C zo meenemen. Dan zouden ze wel om de oudere missen heen moeten. Want ook die lopen met hun zusje weg en beschermen haar alsof hun leven er van afhangt.
Miss C zelf? Die laat het allemaal gelaten over zich heen komen. Ze is een heel makkelijks en veel lachend meisje. Overal waar mama is, is het goed. En overal waar haar zussen zijn is het ook goed.
Ik hoor je denken: wat kan ze nu eigenlijk al? Draait ze zich om? Kan z ehaar hoofje ophouden? Nou om eerlijk te zijn heb ik besloten om deze laatste keer niet met die rad-race mee te doen. Laat die andere moeders zich maar druk maken om de ontwikkeling van hun kind. Bewonderende blikken oogsten doordat die van hun al met 4 maanden kroop. Mijn baby doet dat namelijk nog niet. Ze heeft de neiging om zich om te rollen als z eniet lekker ligt, houdt haar hoofdje op als ze iets wil zien. Probeert zichzelf tot zittend op te werken als ze meent dat ze iets mist. Pakt dingen inmiddels echt heel bewust op en volgt met haar ogen alles. Naar mijn mening si dat wat een baby moet doen op deze leeftijd. Het zal dus wel goed komen. Ik vind haar echt niet leuker omdat wanneer ze nu al kon kruipen of zo.
Waar ik we samen wel veel plezier aan beleven is wilde spelletjes doen. Miss C kraait van plezier als ik haar iets te wild heen en weer wieg. Fanatiek in haar nek kriebel of op haar buikje. Ook kan ze gieren van het lachen als je een grappig geluid maakt. En ze geniet erg van muziek. Over het algemeen geldt dat ze een heel vrolijk meisje is. Ze huilt wel, maar dan heeft ze honger of is ze moe. Verder is ze tevreden. En als je even naar haar kijkt, schenkt ze je haar allergrootste glimlach. Helemaal om verliefd op te worden.
4 Comments
Marieke
28 september 2015 at 15:24Schattig meisje hoor! Overal waar papa is, is het ook goed voor haar hoop ik? 😉 In je blogs valt het me altijd zo op dat je jezelf en je dochters noemt en je huidige man bijna nooit (jaja ik weet dat dat is waar je over blogt) maar ik neem aan dat hun vaders de meisjes net zo vrolijk maken 🙂
Keep going met die leuke blogs!
Josan
29 september 2015 at 14:16Dank je wel voor je reactie 🙂 mijn man blijft graag buiten beeld. Bloggen is echt mijn hobby. Enne dochter vind papa ook erg lief. Ze zou hem nog leuker vinden als hij ook borstvoeding gaf 😉
Jess
23 september 2015 at 19:00Wat een dotje!
Josan
23 september 2015 at 19:29Dank je