“Nee, we willen niet met je samenwerken. We vinden je foto’s niet mooi genoeg”. Met die woorden werd ik krap een jaar geleden afgewezen. Wat een teleurstelling! Terecht? Toen vond ik van niet. Maar nu een jaar later, moet ik gewoon bekennen dat ze gelijk hadden. In dit blog wil ik het hebben over de andere kant van bloggen; teleurstellingen.
Wie de belevenissen van veel bloggers leest of hun geweldige instagram accounts bekijkt, zou haast denken dat we allemaal een leven van glitter en glamour leiden. Leuke producten testen, gave events bezoeken, interessante nieuwe contacten maken en het samen ook nog eens super gezellig hebben. Ik ga niet ontkennen dat er geen voordelen aan bloggen zitten. Ik ben geen fulltime blogger, want in mijn ogen zijn dat degenen die van hun hobby hun beroep hebben gemaakt. Maar ergens vind ik het af en toe nog steeds een beetje raar en onwerkelijk. Dat wat ik als hobby begon, blijkbaar echt een dingetje is.
Inhoud van dit blog
Ook bloggers kennen teleurstelling
Door een reactie op mijn bezoek aan Joolz, werd ik getriggerd om dit blog te schrijven. Bloggen is inderdaad leuk als je dit soort momenten mee mag maken. Nog niet eens omdat ik met mijn neusje vooraan mag staan. Maar vooral omdat mensen tijd in mij investeren en me serieus nemen. En dat zijn de momenten die ik dan ook even wil belichten. Maar naast leuke momenten ken ik ook wel teleurstellingen. Dat je een nummertje blijkt te zijn. Het maar niet lukt om ook echt contact met een PR bureau te krijgen in plaats van dat men je ziet als gratis kanaal die klakkeloos een persbericht overneemt. Of dat een samenwerking aan je neus voorbij gaat omdat men liever samenwerkt met een blogger die duizenden lezers extra heeft. Iets waar ik (voorlopig) niet aan kan tippen. Dat zijn de minder leuke kanten. Waar ik niet zo snel over vertel omdat het ook niet ter zake doet. Wat jullie zien, zijn de samenwerkingen, winacties maar ook foto’s die wel lukken.
Mijn grootste blog teleurstelling
Ruim een jaar geleden, werd ik afgewezen voor een samenwerking omdat men mijn foto’s niet mooi genoeg vond. Ik mocht het weer proberen als ik mooiere foto’s maakte. Auch… Natuurlijk stond ik niet meteen te popelen van vreugde om het weer te proberen. Bovendien ‘mooi’ is ook maar subjectief. Ik had foto’s van andere samenwerkingen met ze gezien en vond die nu ook weer niet perse heel mooi. Maar goed, wie ben ik? Uiteindelijk beslissen zij en ik was afgewezen.
Ik was niet wanhopig. Maar ik was wel even uit het veld geslagen; beter dan dit kon ik niet. En dat klopte helemaal. Ik deed mijn uiterste best met de kennis die ik toen voor handen had. En door de botte afwijzing voelde ik mij natuurlijk ook niet gemotiveerd dus ik liet het rusten; dan niet. Er kwamen andere samenwerkingen op mijn pad.
Van hobby naar iets meer professioneel
Ik ben mijn blog begonnen als hobby. In geen miljoen jaar had ik mij kunnen inbeelden dat het zou uitgroeien tot wat het tegenwoordig is. En vooral in het begin moest ik roeien met de riemen die ik had. Maar hoe meer ik zelf foto’s maakte, hoe meer ik mijn eigen camera leerde kennen. Van automatisch ging ik naar manueel. Van geen extra licht, heb ik nu inmiddels 2 daglichtlampen aangeschaft zodat ik onder alle weersomstandigheden foto’s kan maken die er perfect uitzien. Ja, ik was tevreden met de kwaliteit van mijn foto’s. Totdat ik ruim 3 weken geleden weer een nieuwe functie ontdekte. Sinds ik dat toepas in mijn foto’s zijn ze nog veel mooier.
Wat ik van mijn teleurstelling leerde
Als ik het bedrijf nu benader, zouden waarschijnlijk best willen samenwerken. Maar ik heb het nog niet gedaan. Achteraf ben ik blij dat ze mij toen afwezen. Als ik mijn foto’s van toen vergelijk met die van nu ben ik trots op mijn groei. Het is niet zo dat ik echt actief op zoek ben gegaan naar manieren om betere foto’s te maken. Maar toen de tijd rijp was, was ik er klaar voor om te leren. En als ik nu foto’s maak, maak ik ze met veel meer plezier. Ik weet beter wat ik kan en het komt allemaal ook gewoon beter uit de verf. Dus minder tijd kwijt aan het maken van mooiere foto’s. De 5 wijze lessen die van deze enorme teleurstelling leerde:
- laat je niet uit het veld slaan
- de wil om iets te leren komt als je zelf gemotiveerd bent
- je bent tot veel meer in staat dan je vooraf gedacht had.
- ook al voelt het in het begin misschien wat onzeker, op den duur kan deze ontdekkingsreis ook leuk worden
- wees dankbaar als iemand je zo nu en dan de waarheid vertelt. Ook al is dat niet altijd plezierig aan je oren of je tere hartje.
Ben jij blogger? Wat is jouw grootste teleurstelling tot nu toe?
Volg jij mij ook al via Google+, Bloglovin’, Twitter,Instagram,Facebook of YouTube?
28 Comments
Vlijtig Liesje
25 oktober 2016 at 08:55Ik heb het meest last van negatieve soms hardvochtige comments. Ik denk dat dat mijn grootste blogteleurstelling is.
Jacqueline
24 oktober 2016 at 22:41Mooi om te lezen dat je er uiteindelijk door gegroeid bent.
Zelf durf ik nog niet zoveel op het gebied van bloggen en dan vooral bedrijven benaderen. Dat voorkomt wel teleurstellingen, maar echt verder kom ik er niet mee.
Tine van Juwelendoosje
24 oktober 2016 at 21:32Ik vind jouw blog heel aangenaam om te lezen, toffe, grappige artikelen vaak, erg to the point, je dochter zijn fotogeniek en ik vind dat jouw reviews bij de bétere reviews behoren, regelmatig kom je reviews over dezelfde artikelen tegen en daar zit soms wel een (groot) verschil tussen hoor. Je foto’s zijn prachtig, maar daar ken ik niet zoveel van dus..
Carlijn
24 oktober 2016 at 11:50Goed dat je je teleurstelling omzet in iets waarvan je wil leren. Dat is wilskracht en doorzettingsvermogen! Wat mij teleurstelt is dat veel bureaus je afrekenen op de cijfers. Nee bij mij komen geen honderdduizenden bezoekers per maand maar daar gaat het niet alléén om, toch? Ik zorg wel voor kwalitatieve content en de engagement is wel hoog. Dat vind ik jammer.
Josan
24 oktober 2016 at 19:19Dat vind ik ook jammer Carlijn. Ik vind engagement zeker erg belangrijk.
Jeske
24 oktober 2016 at 11:37Wat een beetje mooie foto’s al niet doen! Een daglicht lamp is trouwens een goed idee, maar als je in raw fotografeert en dan kan je in de nabewerking ook een boel fixen. Goedkopere oplossing! Die lampen staan als nog wel op mijn ‘wil ik hebben’ lijstje!
Josan
24 oktober 2016 at 19:20Kijk, dat wist ik eerst dus ook niet. Hahaha weer wat geleerd.
Josephine
24 oktober 2016 at 10:36Zeker een interessant en eerlijk bericht. Wat goed dat je uit de afwijzing op den duur ook de inspiratie haalde om je verder te ontwikkelen. Ik volg je nog niet zo lang, maar ik vind je foto’s altijd erg mooi! Natuurlijk volg ik je ook omdat je zo leuk schrijft – ik ben zelf ongewenst kinderloos en niet elk mommyblog vind ik leuk – maar jouw verhalen zijn altijd de moeite waard om te lezen!
Mijn eigen grootste blogteleurstelling..hmm ik blog nog niet zo lang. Weinig bezoekers hebben is dus nog niet echt een teleurstelling, eerder verwacht. Maar de aanhouder wint!
Sharon
24 oktober 2016 at 10:11Mooie blog! En je foto’s ook.
Wat ik soms jammer vind als ik een PR bureau benader en ze gelijk ja zeggen over de perslijst dat je vervolgens dan niets meer hoort?
Marguerita
24 oktober 2016 at 09:58Ik volg jou inderdaad graag niet alleen vanwege de artikelen, maar ook vanwege het mooie beeld. En de oplossing zijn dus daglichtlampen! Super om te weten, want bij slecht weer heb ik ook vaak minder mooie foto’s. Buiten lukt het een stuk beter, maar dat kan niet altijd. Goede foto’s hebben zeker een meerwaarde. Ik liet afgelopen week mijn spiegelreflexcamera vallen, balen, maar ik heb nu wel weer een iets betere lens. Met daglichtlampen zou ik ook een verbeterslag kunnen maken. Mijn grootste teleurstellingen van het bloggen? Tegenvallende bezoekcijfers op artikelen waar ik veel passie en tijd in heb gestoken, een event dat niet voldoet aan je verwachtingen en vooral dat je nooit genoeg tijd hebt om alles te doen wat je wilt mbt de blog. Jouw cijfers heb ik nog lang niet, maar wél de ambitie om er mijn brood mee te verdienen dus ik blijf mezelf ontwikkelen om meters te kunnen maken.
Aileen
24 oktober 2016 at 08:57Wat mooi dat je hier zo eerlijk over bent. Ja, ik herken het. In het begin zie je niet dat je foto’s niet zo goed zijn maar als je langer bezig bent dan weet je vanzelf beter. Teleurstellingen zijn er genoeg maar de liefde voor bloggen blijft bij mij groeien.
Carolien
24 oktober 2016 at 08:22Ik moet zeggen dat ik tot nu toe nog niet echt heel erg teleurgesteld ben over iets. Tuurlijk zijn er dingen die beter kunnen, maar daar kun je alleen maar van leren. En fotos blijven ook een verbeterpunt.
Lori (Mama's Jungle)
24 oktober 2016 at 08:19Qua foto’s kan ik ook nog wel enorm groeien maar.. dat is niet zo per se mijn ding als ik eerlijk ben. Het scheelt dat ik meer prive blog en voor die enkele samenwerking voel ik mij niet zo genoodzaakt 😉
Merel
24 oktober 2016 at 07:05Jeetje wat een verschil, echt hele mooie foto’s. In mijn geval zijn er nog niet heel veel teleurstellingen omdat ik niet lang bezig ben. Vind het alleen niet netjes als bedrijven niet reageren, dat wel meegemaakt.
Josan
24 oktober 2016 at 08:29Dank je wel Merel, het is ene verschil van dag en nacht. Ik vind het inderdaad ook heel irritant als ik nooit meer wat van bedrijven hoor.
Elaintje
24 oktober 2016 at 02:27Leuk dat je dit zo eerlijk bespreekt. Het verloopt natuurlijk niet allemaal zoals je van tevoren hoopt. Wel fijn om dan achteraf terug te kijken en je groei zo te zien. Ik heb ook nog veel te leren qua fotografie, maar aan de andere kant vind ik het ook weer niet heel belangrijk. Misschien komt dat nog, misschien ook niet.
Josan
24 oktober 2016 at 08:31Dat is het hem ook. Groei komt als de tijd daar rijp voor is. Als je verder wilt dan je eigen grenzen. Nu is het per blog ook heel erg verschillend of fotografie perfect moet zijn of niet.
Debbie
23 oktober 2016 at 22:55Fijn dit te lezen! Zo herkenbaar. Je bent als blogger toch vaak op jezelf aangewezen. Niemand die je wegwijs maakt of inwerkt en je ontwikkeling die gaat van links naar rechts.
Josan
24 oktober 2016 at 08:35Klopt helemaal Debbie 🙂 Zo nu en dan is het ook goed om als blogger even terug te kijken naar hoe je ooit begonnen bent en ook al lijkt de groei dan minimaal vaak is die er wel.
Ester
23 oktober 2016 at 22:54Ik vind dat je ontzettend mooie productfoto’s maakt!
Zelf ben ik ook erg graag bezig met fotografie en het ontdekken van nieuwe functies, en ik sta ook op’t punt daglichtlampen aan te schaffen. Welke gebruik jij?
Volgend acamediejaar zou’k ook graag een cursus volgen. Zodat ik eens deftig (en met kennis van zaken) aan ISO en sluitertijd kan prutsen xD.
Josan
24 oktober 2016 at 08:32Dank je wel Ester. Ik moet zeggen dat ik er ook veel meer plezier mee heb. Inmiddels weet ik ook hoe de Iso werkt. Zelf uitgevonden. Alhoewel een cursus misschien ook nog wel op mijn lijstje staat.
Janske
23 oktober 2016 at 22:50Herkenbaar hoor…dat groeien in foto’s maken. Dat heeft ook veel tijd en oefening nodig. Ik zou nog veel kunnen keten in productfotografie. Je bent inderdaad ontzettend vooruitgegaan als ik de foto s hier vergelijk.
Josan
24 oktober 2016 at 08:34Oefening baart kunst. Dat heb ik echt zo ervaren. En als je het kan, gaat het ook makkelijker en haast automatisch.
Sylvia Vorspaget
23 oktober 2016 at 22:47Wat een eerlijk artikel! Ik denk dat we allemaal kunnen groeien. Je bent nooit klaar met leren, maar wat ben jij vooruit gegaan! Je mag trots zijn op jezelf! Ga zo door.
Liefs Sylvia
Jess
23 oktober 2016 at 22:46Wat een verschil, ik denk dan ook meteen, waar haalde je je daglichten? 😛 Herfst en winter zijn echt een hel voor bloggers, donker als je gaan werken en donker als je terug komt.
Je hebt altijd mooie foto’s tegenwoordig!
Ik denk ook altijd dat mijn foto’s mooi zijn, tot je erna terug kijkt. Gek hé.
Josan
24 oktober 2016 at 08:26Hallo Jessica ik heb de BRESSER BR-2245 DAGLICHTSET 1300W . Twee enorme lampen die als ik ze aanzet ook lekker veel licht produceren
Judith
23 oktober 2016 at 22:39Wat een verschil hé, ik vond mijn foto’s altijd wel mooi, maar zie nu dat ze niet Blog mooi waren. Wel benieuwd naar de nieuwe functie waar je het over hebt?
Josan
24 oktober 2016 at 08:22Ja, daar zit een wereld van verschil in he? Ik kan sinds 3 weken overweg met de ISO. en in plaats van scherp te stellen op alles kies ik nu een bepaald punt uit. Krijg je zoveel mooiere foto’s van.