Dankzij de Blije Doos was mijn dochters menstruatie bekend

19 maart 2019

De eerste keer dat je ongesteld werd. Of je allereerste menstruatie. Kan jij het je nog herinneren? Ik wel. Niet alle details, maar wel het ongemakkelijke moment waarop mijn moeder mijn vader feliciteerde omdat hij er nog een vrouw bij had.

Misschien voel jij nu verbazing. Ik voelde me destijds vooral ongemakkelijk. En boos. Alsof mijn vader hier hoogstpersoonlijk iets mee te maken had. Laten we eerlijk zijn: wat weten mannen nu van menstruatie af? In elk geval nam ik me voor om dat moment voor mijn eigen dochter minder ongemakkelijk te laten verlopen. Daar faalde ik in. En niet zo’n beetje ook….

Inhoud van dit blog

1 Blije doos gedoe
2 Mombrain
3 Het bijzondere verrassingspakketje
4 Privacy

Blije doos gedoe

Zo’n faal-moment staat natuurlijk nooit op zichzelf. Het wordt voorafgegaan door een groter probleem. Of zoals Kluun zou zeggen “zwangere vrouwen die informatiegeil zijn” En zo eentje was ik er ook. Bij de eerste althans. Ik wilde alles weten en me van top tot teen onderdompelen in de warme deken van het moederschap. Babywinkels bezochten we voor ons plezier, uitzetlijsten bestudeerde ik nauwkeurig. Maar bovenal nam deze zwangere blije doos alle babydozen aan. Is GRATIS, dacht ik. Zo’n baby is al duur genoeg.

Mombrain

Voor een paar potjes, kleertjes en nog wat andere snuisterijen verkoop je je ziel en zaligheid. Of in mijn geval de geboortedatum van de spruit en mijn adres. En zo gebeurde het dat ik jaren later nog steeds lol beleef aan wat ik toen onder invloed van mombrain, hormonen en naïviteit heb ingevuld. Het begon met een of ander educatief boekenpakket. Vervolgens kreeg ik een kankerverwekkend eetsetje opgestuurd. Gewoon, is leuk. Om jaren later een meidenblad te ontvangen dat ik ook als kind las. Maar waarbij ik moest concluderen dat wat ik aan herseninhoud mis na al die zwangerschappen zeker niet in zo’n tijdschrift zit.

Het bijzondere verrassingspakketje

En zo gebeurde het dat er enkele weken geleden een bijzonder verrassingspakket op de deurmat viel. Gericht aan de moeders van tienerdochters. Yep, that’s me. In eerste instantie dacht ik “wat attent”. Totdat ik zag wie de afzender was….een maandverband-boer. Nu heb ik geen problemen met het onderwerp menstruatie. Ik doe er liever normaal dan verkrampt over. Heb het gesprek erover al gehad en zorg er ook al jaren voor dat ik voor schoolkamp etcetera mijn dochter adviseer iets mee te nemen. Gewoon voor het geval dat.

Maar dit alles geschiedt binnen de besloten muren van ons huis. Niet omdat ik preuts ben, maar omdat het aan mijn dochter is om haar grenzen aan te geven. Dit gaat namelijk niet om mij, maar om haar. Dus dat ik nu zomaar out of the blue iets opgestuurd krijg, geeft me gemengde gevoelens. Al was het alleen maar omdat ik mijn voornemen om te voorkomen dat dit moment niet gênant is niet kan waarmaken.

Privacy

Gelukkig komt wijsheid met de jaren. Of de toename van het aantal kinderen. Zeker bij mijn jongste dochter heb ik rigoureus de bezem er doorheen gehaald. Ik heb geen babydoos meer aangevraagd, bezoek geen consultatiebureau en vertik zelfs het aanmaken van een digitaal dossier voor haar. Privacy is en groot goed! Gelukkig kon dochter er wel om lachen. Vooral omdat ze bij haar vader ook een setje gekregen had. Blijkbaar willen ze er zeker van zijn dat een kind van gescheiden ouders dit hoe dan ook krijgt dus sturen ze het naar 2 adressen.

Heb jij ooit zoiets mee gemaakt?

Ook leuk om te lezen: