Persoonlijk

Mag een man vreemdgaan als een vrouw verslonst?

3 februari 2017
Vreemdgaan-na-bevalling-vrouw-niet-meer-aantrekkelijk-GoodGirlsCompany

Je leest het wel eens. Mannen die vreemdgaan omdat ze vinden dat hun vrouw verslonst. Vinden ze logisch want dat hoeven ze niet over hun kant te laten gaan. Als man heb je er blijkbaar recht op dat je vrouw aan bepaalde uiterlijke kenmerken voldoet voordat zij jouw liefde en trouw waard is.

Ik werd geboren zonder make-up, string of modieuze kleding die mijn vormen goed zichtbaar maakte. Als kind was dat okay. Ik was ik. En goed zoals ik ben. Maar tijden veranderen. Tegenwoordig hoort dit onlosmakelijk bij mijn vrouw zijn. Waar jongens en mannen gewoon op mogen groeien zoals ze zijn, gelden er voor vrouwen andere eisen.

Als moeder van drie dochters kan het me soms wel eens aanvliegen. De invloed van de buitenwereld op hun zelfbeeld. Het is niet dat ik mij hier dagelijks druk om maak. Maar ik ben me er wel bewust van dat het anders voor ze was geweest als ze een jongetje waren. Soms duikt toch die vraag op: heb ik ze genoeg bagage mee gegeven om zichzelf te accepteren zoals ze zijn? Dat ze tevreden te zijn met hoe ze eruit zien en niet klakkeloos alles van mannen pikken?

Als een meisje maar mooi is

Het begint waarschijnlijk al wanneer ze klein zijn. Jongensbaby’s zijn stoer of schattig. Maar als de baby een meisje betreft, hebben mensen toch al snel de neiging om te zeggen “Wat een mooi kindje”. Ja natuurlijk kunnen ze ook zeggen dat je een lief kindje gekregen hebt, maar we weten allemaal wel wat dat betekent. Toch? Bovendien betekent het labeltje ‘mooi kindje’ ook niet dat je opgelucht adem kan halen. Voor je het weet, voegt men er als disclaimer  aan toe ‘mooi in de luier is lelijk in de sluier’.

Daar moet je het als kersverse moeder mee doen bij je uitdaging om evenwichtige dochters op te voeden. Een hele uitdaging want neem een gemiddelde prinsessenfilm en er wordt niet veel meer van een meisje verwacht dan dat ze er mooi uitziet. De voorgeschreven schoonheidsidealen zijn vaak (blond) glad haar, een blanke huid en graag ook nog een slank figuur. In mijn geval een onmogelijke uitdaging want mijn dochters zullen aan een aantal van deze schoonheidsidealen nooit voldoen.

Miniscuul onderbroekie

Omdat ik niet de standaard ben, besef ik dat body positivisme iets is wat je zelf ontwikkelen moet. Wat je als moeder je dochters moet bij brengen. En ik denk dat ik daar al goed mee op weg ben. Toch vraag ik me soms af of het genoeg is. Van de week las ik een artikel waarin moeders werden opgeroepen om hun yoga pants aan de wilgen te hangen. Dat was voor luie moeders. Geen wonder dat je man je niet aantrekkelijk vindt. Trek eens een fatsoenlijk setje lingerie aan was het advies. Want als je het niet voor je man draagt, voor wie heb je dan zoiets?

Voordat ik een relatie had droeg ik gewoon ondergoed. Je weet wel functioneel. Het was schoon en deed wat het doen moest. Soms een kantje of doorzichtig stofje voor de variatie. Maar het maakte mij niet uit of het bovenstukje nu bij het onderstukje paste. Toen ik een vriend kreeg, ontdekte ik de wondere wereld van lingerie. Maar om eerlijk te zijn, ook toen liep ik niet dagelijks in een minuscuul niemendalletje verleidelijk door huis te paraderen. Als ik dat deed, was het omdat ik dat op dat moment wilde. Bij mij is het nooit een stok achter de deur geweest om te voorkomen dat hij anders zijn interesse in mij verloor. Of dat ik bang moest zijn dat hij naar een ander ging. Omgekeerd heb ik ook niet echt van deze eisen naar hem toe.

Vreemdgaan-na-bevalling-vrouw-verslonsd-vrouw-niet-meer-aantrekkelijk-GoodGirlsCompany

Hoezo verslonst?

Make-up droeg ik als tiener of vrouw zonder kinderen niet dagelijks. Dat was okay. Ik had het niet nodig en het werd toch alleen maar geassocieerd met onzekerheid die je als tiener verbloemen wilt. En over mijn kleding? Ach joh je hebt de foto’s uit de jaren ’80 niet gezien toen ik in neon sportkleding naar school ging. Overigens niet door mij uitgekozen hoor, maar door mijn moeder. Vele andere kinderen liepen er destijds ook zo bij. Echt, vergeleken daarbij is een yoga pant (die ik niet bezit) gewoon modieus. Oh en een joggingbroek ook.

Veel dingen die ik in mijn jeugd en als kind deed, waren toen okay en kregen geen negatief waardeoordeel. Om die reden maakt het me soms boos dat nu ik volwassen ben en moeder er ten onrechte een label op mij geplakt wordt. Ik ben niet verslonsd omdat ik geen make-up draag of de laatste mode niet volg. Waarom zijn dat soort uiterlijke dingen zo bepalend voor vrouwen?

Van mannen verwachten we toch ook niet dat ze dezelfde weelderige haardos behouden als in hun tienertijd? Oh en Viagra zou vast niet bestaan hebben als mannen op den duur niet aftakelden.   Hoeveel mannen van een zekere leeftijd- die functies hebben waarvoor ze veel buiten de deur eten- hebben wel niet een buikje? Worden kalend, krijgen wallen van hier tot Tokyo. Hoor ik daar ooit iemand over? Of valt die kritiek weg naarmate je een bepaald inkomen hebt? Compenseert dat het?

Mag-een-man-vreemdgaan-als-een-vrouw-verslonsd-GoodGirlsCompany

Vreemdgaan omdat je vrouw verslonst

Van de week las ik een stukje van een vader. Na een tangverlossing (yep dat is heftig en misschien ook wel bloederig) kon hij zijn vrouw gewoon niet meer als sexy zien. Die borsten waren melkflessen geworden waarmee de kinderen gevoed waren. Dus bah. Borsten moeten niet worden gezien als iets functioneels om kinderen mee te zogen maar vooral als iets seksueels om te pas en te onpas mee te showen en producten mee aan te prijsen. Zijn vrouw droeg geen make-up meer en tussen de lakens was het ook al weer een tijdje saai.

Wat mij betreft schetst die op kenmerkende wijze de geaccepteerde ongelijkheid. Ik vermoed dat meneer zelf ook niet meer de jonge goddelijke adonis is die hij destijds was. Misschien heeft hij ook wel een dad bod en man boobies. Tegelijkertijd schetst het ook een dieptepunt. Meneer ging vreemd met een collega want tsja hij vond zijn vrouw niet meer aantrekkelijk. Het was niet iets emotioneels gewoon dierlijke seks voor de lust. Scheiden wilde hij niet, want hij wilde wel met haar oud worden. Zijn vrouw was zijn maatje want stel dat je later met incontinentieluier in een verzorgingshuis zit, dan is het wel zo prettig dat je daar niet alleen zit. Van je kinderen kan je toch niet op aan of die je bezoeken. Dan is zo’n vrouw wel handig. Het oeroude ‘eten van twee walletjes’ zonder voor de consequenties daarvan op te draaien.

100% commitment

Ik ben zijn vrouw niet en ik ken haar waarschijnlijk ook niet. Maar toch, als ik zoiets lees, doet dat mij toch ook wel een beetje pijn. Als moeder die ook de nodige littekens heeft overgehouden aan een bevalling. We zijn misschien dan wel samen in verwachting, maar die knip die voelde ik toch echt alleen. Inclusief striae en andere ongemakken. Het minste wat ik daarvoor terug mag verwachten is de 100% commitment van de vader van mijn kinderen, dat hij goudeerlijk is en niet buiten de deur rotzooit.

Maar  ook als moeder van 3 dochters doet het me pijn. Dat er mannen zijn die echt nog steeds zo denken. Dat er podium aan gegeven wordt en er ook nog mensen zijn die zoiets ‘normaal’ vinden. Het goed praten terwijl het bijna klinkt zoals Trump.

The struggle is real

Een aantal jaar geleden gaf Dustin Hofman een emotioneel interview over de rol van Tootsie. Het personage wat hij in een film speelde was een vrouw. Natuurlijk probeerde het visagi team hem er zo aantrekkelijk mogelijk uit te laten zien. Maar uiteindelijk was hij teleurgesteld met het resultaat. Hij had verwacht dat hij als vrouw knapper zou zijn. Hij vond het pijnlijk om te zien dat dit het hoogst haalbare was. Tegelijkertijd was het voor hem ook een AHA-moment om dit mee te maken.

Uiteindelijk heeft hij de film gemaakt omdat hij inzag dat de schoonheidsidealen die aan vrouwen gesteld worden, onrealistisch zijn en mensen brainwashen. Hoewel hij zijn personage interessant, slim en grappig vond, zou hij in real life niet met haar praten omdat ze simpelweg niet voldeed aan het beeld dat hij had van een aantrekkelijke vrouw. Dustin Hofman zag in dat hij waarschijnlijk heel veel intelligente, grappige, fascinerende vrouwen tekort gedaan had en had kunnen ontmoeten als hij niet zo was gebrainwashed door de maatschappelijk opgelegde schoonheidsidealen. Iets wat wij als vrouwen helaas allang ervaren hebben tegen de tijd dat we volwassen zijn… .

Heb jij ooit te maken gehad met deze ongelijkheid tussen mannen en vrouwen? Wat zijn jouw ervaringen omtrent schoonheidsidealen? Hoe probeer jij je dochter de nodige bagage mee te geven om hiermee om te gaan?

Liefs Josan

Volg jij mij ook al via Google+Bloglovin’Twitter,Instagram,Facebook of YouTube?

  • Reply
    Luciano
    30 maart 2017 at 23:22

    “Wees een vent en praat met je vrouw. Zeg dat je de passie mist en haar terug wil, laat haar spreken over het trauma dat ze opliep na de bevalling. Sta open voor een weerwoord over je buikje en ga samen sporten ofzo.”

    Niet dat vreemdgaan goed te keuren is, maar stel dat de man praat als brugman met haar en zij doet ook niets aan dat probleem….wat dan? Daar ben ik wel benieuwd naar. Eerlijk gezegd, ben ik van mening dat het theoretisch heel mooi klinkt, en nogmaals nee vreemdgaan is niet de oplossing, maar als we het vice versa zouden bekijken, stel dat de man zou zich verslonsen zodanig dat de vrouw in kwestie hem echt niet meer aantrekkelijk vindt. Ze mist de passie, ze wilt de oude ‘hem’ terug, ze bespreekt dat met hem keer op keer… maar meneertje hoort het aan en doet er niets aan, en dat gaat jarenlang zo. Wat zou de vrouw dan moeten doen, volgens jullie? Daar ben ik als manzijnde wel benieuwd naar. Eerlijk gezegd weet ik het antwoord al enigzins, maar ik ben benieuwd.

    • Reply
      Josan
      1 april 2017 at 21:08

      Wat staat je in de weg om een scheiding aan te vragen? Blijkbaar is er van passie dan toch geen sprake meer dus waarom brei je er dan niet officieel een eind aan?

  • Reply
    aileenjessicaout
    5 februari 2017 at 00:54

    Wat een mooi artikel. Ik heb zelf geen kinderen maar weet wel van mijzelf dat het lastig is om jezelf te accepteren als je een moeder hebt die zichelf niet mooi genoeg vindt en altijd iets wilt veranderen. Ik denk dat het feit dat je hierbij nadenkt al een enorme meerwaarde is voor je dochters. Je bent je ervan bewust en dat zal er voor zorgen dat je ook bewust gaat handelen en praten wanneer het gaat over dit onderwerp.

  • Reply
    Jenny - IkReis
    4 februari 2017 at 22:15

    Ik gebruik eigenlijk al jaren geen make-up meer. Dit deed ik wel als tiener. Ik heb er gewoon geen zin in….

    Gelukkig vindt mijn vriend dit prima.

    P.S. Leuke kleren vind ik trouwens wél belangrijk. Al heb ik soms een pyjamadag 🙂

  • Reply
    Linda de Haan
    4 februari 2017 at 21:39

    Ah, de prinsessenfilms! Wat was ik blij toen Brave uit kwam. Eindelijk eens een stoere, onverzorgde prinses die het totaal niet interesseert om zich mooi op te doffen voor de eerstvolgende prins op het paard waarmee ze moet trouwen.

    De realiteit komt soms eng overeen. Meisjes worden opgegroeid met het idee dat zij de man moeten ‘dienen’ met hun mooie uiterlijk, want uiterlijk is alles. Zelfs belangrijker dan hun persoonlijke ontwikkeling…

    Voor mannen is er ook wel zo’n standaard, vooral op jonge leeftijd. Deze standaard stopt alleen na een bepaalde leeftijd, maar vrouwen worden op hun 50e nog steeds geacht er als een 21 jarige uit te zien. Ik heb zelf een hele worsteling gehad (en heb ik soms nog steeds) met de maatschappelijke standaard van hoe vrouwen eruit moeten zien en hoe zij zich moeten gedragen. Ik praat er veel over met mensen, zowel mannen als vrouwen. Er lijkt zich een revolutie te ontwikkelen die deze standaarden neerhaalt en ik hoop van harte voor de volgende generatie meisjes en jongens dat deze door pakt!

    • Reply
      Josan
      4 februari 2017 at 21:42

      Fijn Linda dat je uiteindelijk wat meer jezelf gevonden hebt. Ik vind het soms ook heel benauwend hoor hoe rolbepalend sommige dingen nog zijn. Kan niks beters doen dan mijn eigen dochters anders opvoeden

  • Reply
    yvonne
    4 februari 2017 at 13:48

    Communicatie is het belangrijkste in een relatie. En de reden van verslonzing is geen excuus voor vreemdgaan. Zo kunnen we alles wat krom is weer recht praten.

  • Reply
    Een theelepel geluk.
    4 februari 2017 at 12:33

    Praat op zijn minst, als de ander versloft. Geef het aan en werk er samen aan. In plaats van dan maar vreemd gaan. Praten is de basis. Hetzelfde geldt voor ziekte bij de partner, waardoor de ander versloft of bepaalde zaken, behorend tot de relatie, wegvallen. Sinds mijn man ziek werd, was dit bepaald niet gemakkelijk. Maar ik leef een standaard na, en uit. Ik moet zeggen dat ook ik me zorgen maak om mijn dochters. In een wereld vol mannen, die losse volders verliezen boven vastigheid. Gelukkig worden zij heel zelfstandig opgevoed..

  • Reply
    Mariska
    4 februari 2017 at 10:50

    Ik denk dat het verschil minder groot is dan je schetst. Zo veel vrouwen hebben ook een moeilijk hoge standaard voor mannen. Het voorbeeld dat je noemt komt in de praktijk andersom ook voor. Het zal mijn vriend ook een worst wezen of ik een spongebob onderbroek of een kanten touwtje aanheb.

    Dat is wel iets wat je bent vergeten te benoemen, of om een andere reden niet hebt benoemd: het is niet allemaal voor de mennekes. Als ik iets sexy aantrek of m’n gezicht vol plamuur doe ik dat omdat ik me er zelf goed bij voel.

    Desalniettemin is er geen enkele reden die vreemdgaan rechtvaardigt. Doe gewoon niet. Vind je je vrouw niet meer aantrekkelijk, dan kan je er toch ook over praten? Misschien vindt zij hem ook helemaal niet meer aantrekkelijk. In een goede relatie los je zulke dingen samen op.

  • Reply
    lotuswritings84
    4 februari 2017 at 07:49

    Alles draait inderdaad om uiterlijk. Zowel in jezelf (ik had een curvy zandloperfiguur, mijn vriendinnen maat 34) als in de buitenwereld (mannen die je beoordelen op je cupmaat en daardoor aannemen dat je vast dom bent en altijd in voor casual seks). Tegenwoordig nog meer, omdat meiden zich op jonge leeftijd laten vergroten, verkleinen en strak spuiten, nephaar en nepnagels nemen… Je zou van minder vergelijkingsmateriaal onzeker worden.

    Zo’n man die echter vindt dat hij mag vreemdgaan omdat zij zich verslonst, daar mis ik alle begrip voor. Slappe sukkel. Wees een vent en praat met je vrouw. Zeg dat je de passie mist en haar terug wil, laat haar spreken over het trauma dat ze opliep na de bevalling. Sta open voor een weerwoord over je buikje en ga samen sporten ofzo..

    Hoop voor zo’n vrouw dat ze het ontdekt en zijn spullen in een plensbui op het modderige grasveld aan de voorkant kiepert. Tot nooit!

  • Reply
    Jess
    4 februari 2017 at 00:30

    Zoals je zelf zegt. Je bent samen in verwachting, maar draagt later alleen de fysieke mankementen. (striemen, litteken, borsten,…) Ik vind dat er ook zeker eerst moet gepraat worden. Je bent er als vrouw niet in functie van. Je bent met twee, toch?

  • Reply
    lievesyl
    3 februari 2017 at 22:54

    Ik vind nog wel een verschil zitten tussen niet meer zoveel moeite doen voor je uiterlijk (jogging broek geen make-up) of totale desinteresse voor je man omdat je leven alleen nog maar om de kinderen draait. Maar goed, een echte vent zou dat proberen op te lossen in plaats van wegrennen naar een ander zou ik dan denken…

    • Reply
      Josan
      3 februari 2017 at 23:11

      Daar heb je gelijk in Lisette, Dank je wel voor deze nuancering.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

[instagram-feed feed=2]