Opvoeding

Maar dat is toch een meisjesnaam?!

5 april 2018
Maar dat is toch een meisjesnaam!

Toen ik hoorde welke naam Chantal Janzen aan haar pasgeboren zoontje had gegeven, schoot er toch als eerste door mijn hoofd “Maar dat is toch een meisjesnaam?!” Eigenlijk best gek dat ik tegenwoordig bij de naam Bobby eerder aan een meisje dan aan een jongen denk….

Maar als je weet dat de dochter van Arie Boomsma Bobbi-Jo heet, snap je het misschien. Ook Bobbi Eden en Bobbi uit De Luizenmoeder hebben er voor gezorgd dat ik bij deze naam allang niet meer alleen aan een jongetje denk. Sterker nog, ik ben tegenwoordig zelfs verbaasd als een het een jongetje betreft.

Gender fluid

Over namen valt heel wat te zeggen en dat doen we ook. Ik heb een hele uitgesproken mening: wat mij betreft moeten ouders het lekker zelf weten en kan het niet creatief genoeg. Maar ik geef wel toe dat ik moeite heb met het uitspreken van sommige kindernamen.

Waar ik minder moeite mee heb is de trend waarbij namen die voorheen voor jongens gebruikt werden, nu gebruikt worden voor meisjes. En op den duur zelfs meisjesnamen worden. Dat vind ik niet raar en ook niet bijzonder. We leven in een tijd waarin datgene wat je tussen je benen hebt allang niet meer bepaalt wat je bent. Waar je je mee associeert en goed bij voelt des te meer. Dus zijn er mensen man, vrouw, genderneutraal of ‘gender fluid’. Er moet immers wel wat te kiezen blijven.

Wie bepaalt wat een jongens- of meisjesnaam is?

Het hele naamgevingsproces heb ik stiekem altijd erg interessant gevonden. Zodra we afstapten van onze kinderen te vernoemen naar heiligen en (overgroot)ouders waren de mogelijkheden eindeloos. Er kwamen de typische modenamen. Zo had je de jaren ’80 waarin typisch Nederlandse meisjesnamen zoals Anneke, Hanneke, Janneke, Mirjam hot waren. Aan de andere kant was het ook de tijd waarin Engelstalige namen eindigend op een –y hellemaal hip waren. Zoals Wendy, Nancy, Kelly, Kayleigh, Kimberley, Shirley, Joyce, en Whitney. En tegenwoordig geldt al weer jaren: hoe korter, hoe beter. Tess, Liv, Lynn, Saar en Noor.

In principe kunnen we alle kanten op. Maar we hebben eigenlijk best uitgesproken ideeën over welke namen je aan welk geslacht geeft. Ergens is het idee ontstaan dat bepaalde namen zijn voorbehouden aan jongens en andere weer aan meisjes. Waar jongens vroeger ook nog wel eens de naam Maria tussen hun doopnamen hadden staan, is dat tegenwoordig toch best wel een beetje zielig. Hetzelfde geldt voor namen zoals Anne, Joan en Jorien voor mannen. Maar andersom is het juist weer stoer. Een meisje dat Charlie, Bobbie of Sammie heet vinden we juist weer hartstikke leuk. De verkleinde vorm van deze namen heeft juist ook weer iets schattigs.

Het uitsterven van een naam

Al jaren geleden besloot ik mijn middelste dochter namen te geven die vooral voor jongens gangbaar zijn. Niet omdat ik nu zo lekker voorop wilde lopen. Ik vind bij namen de betekenis belangrijker dan of het een zogenaamde jongens- of meisjesnaam is. Tegenwoordig zijn haar namen uniseks namen. Als een roepnaam maar lang en vaak genoeg aan een meisje wordt gegeven, dan verliest het de associatie als jongensnaam. En op den duur sterft de naam uit als jongensnaam. Bij de ene naam gaat dat sneller dan de ander. Jamie als meisjesnaam is meer geaccepteerd dan James. Maar misschien is Blake Lively wel een trend begonnen door haar dochter James te noemen. Zelf vind ik al dat elke jongensnaam die op een a of a-klank eindigt een meisjesnaam is. Het is hoogstens een kwestie van tijd.

Kritiek op jongensnaam gebruiken als meisjesnamen

Voor mij als meidenmoeder is dat makkelijk. Ik kan switchen tussen zogenaamde jongens- en meisjesnamen. Maar andersom wordt het een stuk lastiger. Terwijl meisjes er een heleboel nieuwe namen bij krijgen, wordt de keuze voor jongens steeds beperkter. Vandaar dat sommige jongensmoeders moeite hebben met deze trend. Want hoe modern we ook zijn, we gaan een jongen geen traditionele meidennaam geven. Dat is zielig!

Ooit las ik dat dit denken voortkomt uit dat het er stiekem toch ingebakken zit dat alles wat vrouwelijk is, inferieurder is dan mannelijk. Meiden met een jongensnaam schijnen meer te verdienen dan meisjes met een meisjesnaam. Andersom zijn er waarschijnlijk te weinig jongens met een meidennaam om hier iets zinnigs over te kunnen zeggen.

Wat vind jij? Zouden meisjesmoeders uit solidariteit geen jongensnaam aan hun dochters mogen geven omdat ze hiermee bijdragen aan het uitsterven van bepaalde jongensnamen?

Ook leuk om te lezen:

Liefs Josan

Volg jij mij ook al via Google+Bloglovin’Twitter,Instagram,Facebook of YouTube?

Uitgelichte afbeelding via Shutterstock

  • Reply
    Leonie
    8 april 2018 at 00:29

    Als je het echt interessant vindt, vind je misschien de serie voornamendrift (momenteel 21 artikelen) op neerlandistiek.nl ook leuk. Ik heb ze niet allemaal gelezen, maar er zitten best interessante en leuke wetenswaardigheden bij.

  • Reply
    Debbie
    6 april 2018 at 06:54

    Onze zoon heet Micha.
    Een enkele keer kreeg ik de vraag is dat geen meisjesnaam. Dan rolde ik maar wat met mijn ogen.
    Ik vind het een prachtige stoere naam met een mooie betekenis en had hem al bedacht toen ik 15 was.

  • Reply
    Mirjam
    5 april 2018 at 13:04

    Mij zoon heet Bo Marijn, beide unisex namen die voor beide geslachten zouden kunnen. Je hoort tegenwoordig wel vaker Bo voor een meisje dan voor een jongen, Terwijl Beau, waar Bo van afgeleid is, het mannelijke Franse woord is voor mooi. Ik vind het niet uitmaken en denk dat het heel erg is wat je gewend bent.

  • Reply
    Carmelina
    5 april 2018 at 09:33

    Mijn jongens hebben beide namen die eindigen met een a en bij beide namen krijg ik vaak de vraag of het geen meisjesnaam is… nee in ons geval niet.. maar misschien bij de buurvrouw wel.. ik vind het allemaal geen probleem. Wij hebben de namen gekozen omdat we ze mooi vonden en de eerste is vernoemd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

[instagram-feed feed=2]