Persoonlijk | 1 maand fulltime thuis, hoe bevalt het mij

25 juni 2019

Sinds begin mei ben ik weer fulltime thuis. Toen ik nog werkte had ik uitgebreide ideeën over hoe dat zou zijn. Of de realiteit hetzelfde is, als mijn verwachtingen? Daar praat ik je vandaag graag wat meer over bij.

Toen ik eind april stopte met werken, was ik maar wat blij dat ik eerst even op vakantie ging. Ons jaarlijkse moeder-dochter tripje bood genoeg afleiding en uitdaging. Ik zou de avonden hebben om na te denken over de toekomst en daar actief mee aan de slag te gaan. In de praktijk kwam het daar niet van. Niet alleen omdat ik moe was, maar ook omdat ik het mij vooral toestond om nu eens niet bezig te zijn.

Inhoud van dit blog

1 Druk, druk, druk
2 Meer balans
3 Fulltime thuis
4 Tijd met de kinderen
5 Ons nieuwbouwhuis

Druk, druk, druk

Als je zo’n grote beslissing maakt als stoppen met werken wanneer je een vaste baan, hebt wil iedereen altijd weten wat je dan gaat doen. Goed bedoeld natuurlijk, maar toch hoe vaker het me gevraagd werd, hoe meer het me aanzette tot nadenken. Waarom moet ik verantwoorden of uitleggen wat ik met mijn tijd doe? En bovendien waarom worden we als mensen onrustig als we niet globaal een plan kunnen schetsen over hoe ons leven er de komende tijd uitziet? Als je niet kan vertellen dat je het druk, druk, druk bent heb je blijkbaar de boot gemist.

Nou laat ik dan maar een tipje van de sluier oplichten. Ik heb die boot gemist. Of beter gezegd: ik ben vrijwillig van boord gegaan. Ik heb het namelijk niet druk, druk, druk. Althans niet naar de maatstaven van de meeste mensen. Maar ik ben druk bezig met waar ik mee bezig wil zijn. En ik weet dat dit een voorrecht is wat voor mij losstaat van fulltime thuis zijn.

Meer balans

Thuis zijn doet me goed. Vooral omdat ik beter zelf mijn energie verdelen kan. Na onze rondreis door Wales duurde het even voordat ik mijn balans vond. Een paar weken lang was ik afhankelijk van middagslaapjes omdat ik anders geen energie meer over had voor de rest van de dag. Even zag ik het somber in. Ik was bang dat het altijd zo zou blijven. Maar na een paar weken herstelde het zich.

En ik merkte nog iets anders. Mijn energieniveau bleef gelijkmatiger. Op mijn werk botste ik er regelmatig tegenaan dat mijn energieniveau van het een op het andere moment enorm snel kon afnemen. Vergaderingen waren daardoor echt afzien omdat ik er vaak mee worstelde dat mijn energieniveau heel erg fluctueerde. Waardoor ik soms compleet afwezig of ongeïnteresseerd kon overkomen. In werkelijkheid probeerde ik dan uit alle macht om tegen de plotselinge overval van vermoeidheid te vechten of naar manieren te zoeken om weer op te laden. Ik vind het fijn dat ik nu minder op mijn tenen hoef te lopen. En met deze hitte ook niet rechtop hoef te zitten terwijl ik het liefst de hele dag op bed lig anders kan ik amper ademen. Bijkomend voordeel: sinds ik gestopt ben met werken slaap ik echt super goed. Er zijn praktisch geen nachten meer waarop ik wakker lig of die onderbroken worden. Nee ook niet als buiten de mussen van het dak vallen.

Fulltime thuis

Dus ik ben fulltime thuis. Maar mijn kinderen gaan de hele dag naar school. En ik heb een schoonmaakster. Ik hoor je denken: wat doe je dan de hele dag? Dat antwoord is simpel: ik ben vooral in de weer met mijn kinderen. Ik breng ze naar school en haal ze ook op. Voor half 9 moet ik Bailey en Chloé allebei op school hebben. De ene school is een half uur verderop. De ander is in mijn wijk. Ik heb inmiddels een ochtendroutine ontwikkeld waarbij ik de 40 minuten die ik kwijt ben met heen en weer crossen tussen beide locaties zo efficiënt mogelijk gaat. En na schooltijd heb ik 15 minuten. Bailey is om 14:30 uur vrij Chloé 14:45.

Tijd met de kinderen

Ik vind het mooi dat ik ook meer bewust iets meekrijg van Chloé’s schoolcarrière dan als ik zou werken. Ik heb haar 2 weken geleden in 30 minuten leren fietsen. En ik bent bewuster bezig met de geloofsopvoeding van de meiden. Als de zomervakantie voorbij is, zal ik me braaf aanmelden als hulpmoeder bij verschillende schoolactiviteiten. En ik vind het fijn om thuis te zijn voor mijn puberdochter. We hebben al heel wat goede gesprekken gehad en momenten met elkaar doorgebracht die ik anders minder zou hebben. Onder andere door tijdgebrek of doordat ik moe was. Als ze thuis is, kijken we samen Gossip Girl. Dat is ons moeder-dochterritueel. Verder ben ik met andere moeders betrokken in een orgaan dat helpt om geboortezorg in onze regio te verbeteren. En heb ik ook meer tijd om deze vrouwen te leren kennen.

Ons nieuwbouwhuis

Het ziet er naar uit dat ons nieuwbouwhuis vertraagd is. Dat komt doordat er scheuren zaten in de platen voor de eerste en tweede verdieping. Dus die moesten ze er uit halen. Iets wat nog nooit eerder gebeurd was en ze ook nog nooit eerder gedaan hadden. Veiligheid boven alles dus ze doen dingen nu stap voor stap en kijken wat het effect is. Het vierde kwartaal van dit jaar wordt dus waarschijnlijk niet gehaald. Wij rekenen op voorjaar 2020. Maar dat weerhoudt ons er niet van om de tuin aan te pakken. Volgende maand komt de fotograaf van de makelaar om foto’s te maken. Dus even alles fatsoeneren en hopen dat het zo blijft.

Ik heb nog niet echt een idee van wanneer het in de verkoop gaat. Daar maak ik me ook geen zorgen over. We zien het wel. Momenteel leef ik hele erg in het hier en nu. En dat bevalt ons allemaal uitstekend.

Ook leuk om te lezen: