Family Diary Persoonlijk

Twijfelen over gezinsgrootte; wil ik er nog een baby bij?

17 juli 2016
Hoe weet je dat je gezin compleet is-GoodGirlsCompany

Twijfelen over mijn gezinsgrootte, deed ik eigenlijk nooit. Waar andere moeders een jarenlange gekoesterde kinderwens hebben, rolde ik er gewoon een beetje in. En van een kind kwam een tweede en nu jaren later een derde; Chloe. Is het nu goed? Hoe weet ik nu zeker dat mijn gezin compleet is? Is dat een gevoel of spelen praktische bezwaren zoals leeftijd een rol? Ik geef het niet graag toe, maar ik ben dus het type vrouw dat smelt bij het zien van een klein kind. Rammelende eierstokken? Kinderwens? Ik weet het niet. Maar ik kan het niet laten om kirrend, jubelend en gelukzalig zuchtend te reageren op het zien van een minimensje. Ik vind het ZO SCHATTIG!!!

Wanneer gezin compleet-kinderwens-uitstellen-GoodGirlsCompany

Vorig jaar was ik er heel erg van overtuigd dat mijn gezin compleet is. Nu een jaar later en heel wat slaap verder, merk ik dat mijn gevoel een beetje begint te schuiven. En dat ik begin te twijfelen over gezinsgrootte. Niet opvallend, maar zoals bij een auto waarvan je de handrem niet strak genoeg aan hebt getrokken. En het erge is: alle praktische bezwaren (lees we hebben geen slaapkamer meer over, de auto is nu al te klein, ik was me nu al een slag in de rondte) lijken opeens niet meer zo doorslaggevend te zijn.

Twijfelen over gezinsgrootte

Vorig jaar wist ik het zo zeker. Daarnaast ik ben nog niet eens in vorm. Laat staan dat het chronisch slaaptekort van de afgelopen maanden is weggewerkt. Bovendien eist dreumes ook gewoon nog 3 keer per dag borst. Het idee dat ik weer hyperventilerend en bloedarmoedig dag voor dag die 9 maanden door moet komen, spreekt mij totaal niet aan. Maar toch, zo nu en dan hoor ik een twijfelend stemmetje dat zich afvraagt “Hoe weet je dat je gezin compleet is?”

Je bent zo oud als je je voelt

Is een compleet gezin een  kwestie van praktische bezwaren zoals leeftijd? Toen ik Miss G naar een kinderfeestje bracht, lieten moeders van klasgenootjes weten ‘diep respect’ voor mij te hebben. Aan een baby beginnen als je al uit de luiers bent…ze gaven eerlijk toe er zelf niet aan te moeten denken. In de lichting van Miss G’s jaar zijn de ouders ook klaar. Als er broertjes of zusjes zijn, zijn ze maximaal 2 uiterlijk 4 jaar jonger. En als ik eerlijk ben, voelde ik mijzelf deze laatste zwangerschap ook best oud. Raar, want de meeste andere vrouwen in klasjes waren van mijn leeftijd en voor hun was het pas de 1ste.

Twijfelen over gezinsgrootte versus even uitstellen

En hoe weet je nu 100% zeker dat je gezin compleet is? Dat je geen spijt krijgt van je keuze? Het lijkt me dat er een verschil zit, qua gevoel tussen een gezin dat compleet voelt en een gezin dat ‘tijdelijk’ compleet voelt, maar waarbij je een kinderwens nog even uitstelt. Om allerlei verschillende redenen. Wat maakt dan dat dit tijdelijk uiteindelijk omgezet wordt naar toch wel. Of wordt tijdelijke uitstel op den duur toch ook gewoon echte afstel?

Wat is de ideale gezinsgrootte?

Hoe ouder Miss C wordt, hoe meer deze vragen mij gaan bezighouden. Haar zussen hebben echt heel veel plezier met elkaar en zijn dikke maatjes. Ze zijn dol op hun zusje. Maar door het leeftijdsverschil is hun band anders. Tegelijkertijd besef ik ook dat een broertje of zusje niet automatisch betekent dat ze goed met elkaar kunnen opschieten. Zo nu en dan kunnen de oudste missen elkaar ook niet uitstaan en zitten ze elkaar constant in het haar.

Conclusie

Uiteindelijk word ik ook ouder. En heb ik niet het eeuwig leven. Omdat zwangerschappen voor mij al enigszins risicovol zijn, weet ik dat mocht ik ook overwegen voor gezinsuitbreiding te gaan, ik dat wel voor mijn veertigste wil doen. Gevoelsmatig heb ik nog enkele jaren twijfeltijd. De tijd zal het leren. Misschien groei ik er ook wel gewoon in.

Is jouw gezin compleet? En hoe wist jij dat je gezin compleet was?

Liefs Josan

Volg je mij ook al via Google+Bloglovin’Twitter,Instagram,Facebook of YouTube?

  • Reply
    Lizzy
    14 juli 2018 at 13:19

    Ik zou graag een broertje of zusje voor mijn dochter willen krijgen maar dat zit er helaas niet in. We hebben al 5 jaar op haar moeten wachten en ben nu 36. Ik raak nu eenmaal niet zo makkelijk zwanger dus de kans is groot dat het bij 1 kindje blijft wat ik erg jammer vind

  • Reply
    Jess
    18 juli 2016 at 11:41

    Dat vind ik ook zo’n moeilijke, qua organisatie wil manlief er ‘maar’ twee, maar wat als ik nog niet klaar ben. Ik hoop toch een klaar-gevoel te hebben, anders krijg ik 10 kinderen. Ik ben zo graag mama! haha.

  • Reply
    Priscilla
    17 juli 2016 at 21:25

    Ik weet het niet. Ik heb van huis uit altijd de maximum leeftijd van 35 meegekregen. Ik vind dat ik al heel hard in mijn handjes mag knijpen met 2 gezonde kinderen en ik weet niet of ik nog eens al die zorgen wil hebben. Bovendien vind ik de eerste 2 jaar echt bikkelen. Maar toch ben ik bang dat ik op een dag toch denk; was ik nog maar voor een derde gegaan!

    • Reply
      Josan
      17 juli 2016 at 21:43

      Weet je Priscilla. Om eerlijk te zijn wilde ik het altijd maar bij 1 laten. Mijn laatste 2 waren niet echt gepland. En nu achteraf vind ik dat ook maar goed ook. Het heeft zo moeten zijn want ik vind het heerlijk om ze erbij te hebben. Maar omdat het nooit ene kwestie was van bewuste keuze vind ik het ook iets heel ongrijpbaars. Ik heb ervaren dat ik blijkbaar ook moeder van 3 kan zijn. En wat maakt dan het verschil tussen 3,4 of 5? Gevoelsmatig dan. Financieel en praktisch denk ik dat ik 5 kinderen niet trek. Maar een 4de daar weet ik gewoon nog niet zoveel zinnigs over te zeggen.

  • Reply
    Whitney
    17 juli 2016 at 20:04

    Wij zijn compleet. Twee Kids, gezond, een jongen en een meisje. Wat wil ik nog meer? Hoe het soms ook kriebelt toch, neem ik het risico liever niet. Naast de misselijkheid bij beide kinderen is het niet verstandig voor mijn lichaam. Wij wilde graag meer kinderen alleen besef ik mij heel goed hoe blessed wij zijn met deze twee.

    • Reply
      Josan
      17 juli 2016 at 21:40

      Ja, jij hebt ook een koningskoppel. Hahaha mijn moeder zei laatst tot mijn stomme verbazing dat ik nog wel even door moest gaan voor ene kleinzoon. Nu heb ik niet het idee dat dat er bij mij in zit maar toch.

  • Reply
    Cynthia
    17 juli 2016 at 19:30

    Toen mijn tweede werd geboren voelde ik het meteen; we zijn klaar! Twee gezonde meiden en dat vond ik meer dan zat. Mijn man later ook en 13 jaar later, hebben we er geen moment spijt van!

    • Reply
      Josan
      17 juli 2016 at 21:40

      Dank je wel Cynthia, ik vind het fijn te lezen dat je je hierin je gevoel kan volgen.

  • Reply
    Jikke
    17 juli 2016 at 15:49

    Ik denk dat mijn lijf en geest nog een zwangerschap en evt daaropvolgende ppd niet nog een keer aan zullen kunnen (bevallen zou ik zo nog 10 keer kunnen, dat ging bij mij heel makkelijk). Dat maakt de beslissing dat ons gezin compleet is verstandelijk heel makkelijk. Plus dat we nu al 7 kinderen groot hebben te brengen, met alle bijbehorende zorgen en de leeftijd van mijn man, financiën, plek in huis/auto ook zeker mee spelen. Maar gevoelsmatig? Dan is er nog heel veel ruimte in mijn hart!

    • Reply
      Josan
      17 juli 2016 at 21:38

      Als je een ppd hebt gehad is het denk ik ook een ander traject. Dan moet je jezelf op een gegeven moment ook wel in acht gaan nemen. Waar jij mee afsluit Jikke vind ik mooie woorden. An sich hoeft het van mij niet zo nodig. Maar het is ook niet 100% een afgesloten hoofdstuk. Zoals ik het op dit moment ervaar. Achteraf vind ik het puur voorzienigheid dat ik de moeder mag zijn van deze 3. En nooit een bewuste keuze heb hoeven maken. Maar juist omdat het nooit echt een bewuste keuze was, voelt het ook dat er altijd een soort kiertje is. Ruimte in je hart voor wanneer het nog eens overkomt het met open armen te ontvangen.

  • Reply
    Kimberley
    17 juli 2016 at 15:44

    Helemaal geen idee wanneer dat gevoel er is. Ik ben 27 en heb 4 kinderen waarvan al zeker 2 met extra zorg. Ze kwamen alle 4 met keizersnede. De jongste is net geen 8 maanden… Voor nu voelt het oké. Ons huis is ook te klein, we zijn nu pas een derde kamer van de zolder aan het maken…

    Toch sluit ik het hoofdstuk baby’s krijgen nog niet helemaal af. Ik ben 27, wie weet wat de toekomst brengt… Oh ja, mijn gynaecoloog is op de hoogte en ik mag een vijfde keizersnede hebben 😉

    • Reply
      Josan
      17 juli 2016 at 21:39

      Ik kan me voorstellen dat je met 4 kinderen momenteel wel even je handen vol hebt. Maar wat je zegt; je bent nog jong. Dus wie weet…

  • Reply
    Mama Lifestyle Blog
    17 juli 2016 at 15:18

    Toen mijn tweede kindje bijna was gestorven bij de bevalling, wist ik dat ik het risico niet meer durfde te nemen. Ik heb tot nog toe (het is nu 4 jaar geleden) geen moment twijfel gehad. Ik ben gezegend met twee gezonde kinderen. Het voelt goed zo.

    • Reply
      Josan
      17 juli 2016 at 15:24

      Hier word ik helemaal stil van. Dat lijkt me ook zo’n heftig moment! Heel begrijpelijk dat je dan ene besluit neemt. En mooi dat je je zegeningen kan tellen.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

[instagram-feed feed=2]