Opvoeding

Ik heb niks met de sport van mijn kind

11 maart 2017
Ik heb niks met de sport van mijn kind

Het komt in de beste families voor; kinderen die besluiten een sport te gaan doen. Waar je als ouder niks maar dan ook echt helemaal niks mee hebt. En opeens sta je elke zaterdagochtend langs het voetbalveld te kleumen terwijl je je afvraagt:  “Wat ging er mis, hoe heeft dit kunnen gebeuren?

Als je kind vastbesloten is een sport te doen waar je niks mee hebt, heb je twee mogelijkheden. De eerste mogelijkheid is natuurlijk om er niet mee in te stemmen. Je kan het niet verbieden, maar jij betaalt (dus jij bepaalt). De dreiging wordt enigszins weggenomen als jij het niet gaat betalen. Ik weet niet hoe het bij jullie zit, maar in mijn huishouden komen mijn kinderen niet zover wanneer ik besluit de geldkraan dicht te draaien. Dus voorlopig zit ik veilig. Ze krijgen nog niet voldoende zakgeld om het zelf te kunnen betalen. En ze zijn ook nog niet oud genoeg voor een bijbaantje.

Je kind een sport laten uitoefenen waar jij niks mee hebt

De tweede mogelijkheid – en deze past natuurlijk veel beter in het huidige Nederlandse opvoedklimaat – is dat je je kind inschrijft. Paardrijden, polo, majorette, ? Ja hoor, mama gaat gewoon mee. Je wilt het niet op je geweten hebben dat jij je kind in de weg hebt gezeten bij hun optimale zelfontplooiing. Of dat je later eeuwig het verwijt moet aanhoren dat zij zo graag op curling had gezet, maar dat het van mama niet mocht. Want reken maar dat ze dat ook aan haar kinderen vertelt wat zij vroeger niet van oma mocht…Dus je gaat genadeloos voor de bijl. Alles om tranen en trauma’s te voorkomen. Zo erg kan het toch niet zijn. Toch?

Als kind heb je het nog niet zo door. Dan doet je omgeving nog zijn best om er voor te zorgen dat leven vooral ‘leuk’ is. Je geen trauma oploopt omdat je nee hoort of er vroegtijdig achter komt dat de wereld niet om jou draait. Maar als je volwassen bent, valt dat vangnet genadeloos weg. Dan blijk je opeens een heleboel dingen te moeten doen. Dingen die je niet leuk vindt, waar je niet onderuit kan komen maar die wel gebeuren moeten. En dan helpt janken of er drama van maken niet meer want leuker kunnen ze het niet maken. Wel makkelijker. Je kind een sport laten uitoefenen waar jij niks mee hebt, is natuurlijk geen sleutel voor een succesverhaal. Voor jou althans. Misschien blijkt je kind echt wel een natuurtalentje te zijn. En in dat geval betekent het dat je gewoon gezellig nog een paar uur extra er aan kwijt bent.

Hel

Als er al zoiets als de hel bestaat, denk ik dat het eruit ziet zoals zwemles. Het is er bloedheet. Je hebt het idee dat je aan alle kanten zweet en je nooit genoeg kleding uit kan trekken om verkoeling te vinden. Terwijl je in de verte je geliefde kind in het zwembad ziet liggen (waar je uiteraard niet bij mag), heb je het idee dat elke seconde die je langer verplicht op stoel of tribune in die hete ruimte moet bevinden, er een te lang is. Gelukkig hoef je nooit in je eentje naar de hel. Als je goed om je heen kijkt zie je overal verhitte ouders zitten die zich afvragen wat ze daar doen. En wat helemaal hel is, is als het afzwemmen voor diploma A ruim tweeenhalf jaar duurt. Niet omdat ze niet kan zwemmen, maar omdat de zwemschool nu eenmaal het beleid heeft zoveel mogelijk geld uit zakken van ouders kloppen en pas als ouders vragen gaan stellen, kan afzwemmen zomaar binnen 2 maand geregeld worden.

Hoe voorkom je dit?

Als je kind eenmaal vastbesloten is, ben je eigenlijk gewoon al te laat. Dan moet je gewoon je hoofd rechtop houden en je verlies erkennen terwijl je je helemaal laat onderdompelen in de experience. Als het een beetje mee zit, komt ze er op tijd achter dat de sport toch niks is voor jullie soort mensen.

Men heeft ontdekt dat taalontwikkeling al in de baarmoeder begint. Sport niet. Maar het kan geen kwaad om er op tijd mee te beginnen de smaak te beïnvloeden. Venus, Serena en Tiger Woods? Ze hadden allemaal ouders die een grote rol speelden bij welke sport hun kinderen deden. Dus neem je kind mee naar dansles, hockey, paardrijden of weet ik veel welke sport er in jouw straatje ligt. De mogelijkheden zijn eindeloos…

Zit jouw kind op een sport waar jij helemaal niks mee hebt?

Ook leuk om te lezen

Liefs Josan

Volg jij mij ook al via Google+Bloglovin’Twitter,Instagram,Facebook of YouTube?

Uitgelichte afbeelding via Shutterstock

  • Reply
    Jacqueline
    11 maart 2017 at 22:55

    Zwemles was inderdaad een hel. 8 uur op zondagochtend, welke idioot bedenkt zoiets?
    Gelukkig zijn de diploma’s hier inmiddels binnen, is mijn oudste inmiddels van hockey naar voetbal overgestapt, waar mijn man graag bij komt kijken. 😉

    • Reply
      Josan
      14 maart 2017 at 06:38

      8 uur is een idiote tijd. Ook al ben ik dan wakker ik zou er niet uit willen. Altijd fijn als papa ook mee kan doen 🙂

  • Reply
    Sjoukje - meergeldminderstress
    11 maart 2017 at 22:32

    Yep… mijn zoon zit op voetbal. Al drie jaar sta ik langs de lijn te blauwbekken. Ach ja. Hij wordt er zo blij van. 🙂

  • Reply
    Nathalie
    11 maart 2017 at 22:26

    Onze meiden doen aan (wedstrijd)zwemmen en dansen (musical en breakdance), zwemmen heb ik helemaal niets mee. Sterker nog ik heb zelf een hekel aan zwemmen, maar inmiddels heb ik dat echt wel opzij gezet. De meiden zwemmen en ik help bij de vereniging, zelf ga ik voor geen goud het water in.

    Voordeel is dat ik niet langs het sportveld hoef te staan in weer en wind 😉

  • Reply
    Anita Willems
    11 maart 2017 at 11:26

    Ene dochter wil graag op paardrijden, maar man en ik hebben daar helemaal niks mee. Ze is nu nog te jong, dus dan is dat een mooi excuus 🙂

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

[instagram-feed feed=2]