Nog krap een weekje en dan gaat mijn oudste dochter naar groep 8. Het laatste jaar van de basisschool is aangebroken. Met dit jaar Citotoetsen die er echt toe doen, de eindejaarsmusical en natuurlijk het schoolkamp.
Als je kind voor het eerst naar school gaat is dat een hele stap. Voor veel moeders is dat toch een definitief afscheid van de peutertijd. Het teken dat je kind groot wordt. Je bent maar liefst ouder van een schoolkind. Zeker in het eerste jaar lijken ze nog zo klein in vergelijking met kinderen uit de hogere klassen. Maar al snel vinden ze hun weg, maken ze vrienden en leren ze de ongeschreven regels van het schoolplein kennen. Tegen de tijd dat ze in groep 8 zitten, kennen ze die van haver tot gort.
Inhoud van dit blog
Een jaartje extra laten kleuteren
Als ik zo terugkijk op haar basisschoolcarrière, hebben we nooit echt problemen gehad of reden tot zorgen. Net zoals veel ouders kregen we in de kleuterklassen te maken met de vraag: zullen we haar een jaartje extra laten kleuteren? Ze was nog niet zo bezig met woorden, letters en cijfers. Ook omdat ik het type moeder ben dat zich daar zelf niet mee bezighield. Laat mijn kind gewoon lekker spelen. Leren kan altijd nog. Ook ga ik niet mee in de hype om te zeggen dat je kind hoogbegaafd is. Laat dat eerst maar eens gewoon ergens uit blijken. Zolang ik drieduizend keer moet helpen herinneren broodbakjes, gymkleding, huiswerk en andere dingen in de schooltassen te stoppen valt het met die bovengemiddelde intelligentie wel mee. Toch?
Goede leerkrachten zijn goud waard
Er is 1 ding wat ik in al die jaren wel geleerd heb: goede leerkrachten zijn goud waard. Het is zo belangrijk dat je kind een leraar krijgt die haar echt ziet. In haar gelooft en haar inspireert om meer te zijn dan alleen maar te bestaan. Hun invloed strekt verder dan het klaslokaal. En als moeder ben ik dankbaar dat mijn dochter verschillende geweldige leerkrachten had. Zoals de lerares in groep 3. De eerste die zag dat de desinteresse van mijn dochter niet te maken had met dat ze het niet begreep, maar dat de lesstof eigenlijk te weinig uitdaging voor haar bood. Of de leraar in groep 5 en 6 die haar en een klein groepje extra lessen gaf. En haar altijd wist uit te dagen en te inspireren.
Scheiden en schoolprestaties
Scheiden en slechte schoolprestaties lijken onlosmakelijk met elkaar verbonden. Juist dit weerhield mij er een lange tijd van om de stap te zetten. Maar ik deed het toch. In groep 2. De rest van haar schoolcarrière kon elk slecht cijfer of ondermaats presteren op school gekoppeld worden aan ‘logisch, haar ouders zijn gescheiden’. Nu achteraf moet ik bekennen dat alle bangmakerij helemaal voor niks was. Logisch ook want het ziet 1 heel belangrijk detail over het hoofd: jouw eigen invloed. Zowel jouw kind als jij zijn geen willoos slachtoffer van je situatie of omstandigheden. Een betrokken ouder is veelal het beste wat een kind kan hebben. Dat geldt voor elk kind. Of ouders nu gescheiden zijn of niet.
Groep 8
Volgende week maandag zal ze aan het nieuwe schooljaar beginnen. Van wat ik weet, vliegt groep 8 voorbij. Voor je het weet is het Kerstvakantie. Vanaf daar schiet je door naar de Cito’s en dan is het al bijna weer klaar. Op dit moment hebben we nog geen keuze voor een middelbare school gemaakt. De komende maanden gaan we hard aan de slag om een beter beeld te krijgen van het middelbaar onderwijs in onze woonplaats. Hopelijk vinden we een net zo fijne school terug.
Zit jou kind in groep 8? Zo ja, hoe ervaar je dat?Volg jij mij ook al via Google+, Bloglovin’, Twitter,Instagram,Facebook of YouTube?
No Comments