Geen Sinterklaas vieren, wordt tegenwoordig vaak gekoppeld aan het zwarte Pietendebat. Dat vind ik jammer. Voordat de discussie bestond koos ik er namelijk al bewust voor om mijn kinderen niet op te voeden met dat Sinterklaas bestaat. Het Sinterklaasjournaal, Pakjesavond en alle andere Sint hysterie gaat aan mijn huishouden voorbij. En als ik eerlijk ben, vind ik dat heel erg prettig…

Sinterklaas bestaat niet

Ruim voordat de zwarte Pieten discussie bestond en ik kinderen kreeg, maakte ik de keuze om geen Sinterklaas te vieren. Dat is al meer dan 11 jaar geleden. Destijds stuitte het op heel veel verontwaardiging. Men maakte zich zorgen. Grotendeels komen die op het volgende neer:

• Iedereen doet het. Je kan het niet maken.
• Het is zielig voor je kind om een buitenbeentje te zijn

Het geloof in de Goedheiligman wordt bijna gezien als een recht. En misschien ook wel een graadmeter van hoe Nederlands je bent. Als je je kind vanaf jonge leeftijd leert Sinterklaas bestaat niet, voelen veel volwassenen zich persoonlijk aangevallen. Nu mijn kinderen ouder zijn, ben ik heel blij dat we er destijds voor gekozen hebben er niet aan mee te doen. Noemenswaardige afwijkingen hebben we er niet aan overgehouden.

Redenen om geen Sinterklaas te vieren

1. Liegen tegen kinderen

Een paard die op het dak loopt? Zonder uit te glijden? Hoe dan? Pieten die door de schoorsteen komen en je in de gaten houden? Creepy hoor. Een vreemde man die alles van je weet? Je naam en andere persoongsgevoelige informatie over jou in een groot boek heeft staan? Is dat geen schending van de privacy? Het verhaal rondom de mythe is wel heel veel mooier gemaakt dan dat de werkelijkheid is. Maar soit, dat is nog niet eens waar ik moeite mee heb. Wat ik persoonlijk een moreel bezwaar vind, is het feit dat ik moet liegen tegen mijn kinderen. Dat kan ik niet echt rijmen met het Negende gebod.

Ik heb er moeite mee om mijn kinderen in iets te laten geloven. Ze verwondert te laten zijn over iets magisch en het op den duur weer van ze af te pakken. Een oud collegaatje zei ooit tegen mij “Toen mijn ouders vertelden dat Sinterklaas niet bestond, was dat het moment waarop ik ook niet meer in God geloofde. Ik besefte dat je ouders je alles wijs kunnen maken als je het maar wilt geloven.” Wij voeden onze kinderen christelijk op. Ik leer ze niet eerst: God bestaat. En dan heb ik 8 a 9 jaar later even een serieus gesprek met ze waarin ik uitleg dat ik eigenlijk al die jaren een soort van spelletje voor volwassenen speelde.

2. Ik ben niet Katholiek

Ja, ik ben christelijk, maar ik ben niet Katholiek. Ik neig eerder naar Protestants ook al ben ik Evangelical/Baptist. En laten protestanten nu altijd uitkramen dat ze niks hebben met heiligenverering zoals bij de Katholieke kerk. Vandaar dat ik het raar vind om mijzelf een feest toe te eigenen dat niet bij mijn geloof hoort.

Neemt niet weg dat ik belangrijke aspecten van Sinterklaas: delen en naastenliefde een warm hart toedraag. Maar het vieren ervan zien als graadmeter van of je Nederlander bent, vind ik raar. Voor zover ik weet, neemt het aantal Katholieken in Nederland in rap tempo af. Ook door de vele misbruikschandalen in de Rooms Katholieke kerk. Datzelfde geldt ook oor het aantal gelovigen. Wist je dat Nicolaas Bisschop van Myra was? Wat in Zuid-West Turkije ligt?  Tot zover over deze oer–Hollandse traditie.

3. De spanning

In augustus kan je al pepernoten kopen. En zo halverwege november komt de landelijke Sinterklaasintocht op tv. Het Sinterklaasjournaal zelf begint al iets eerder. Tussen dit moment en Pakjesavond zelf zit vaak wel 3 weken (!). Wat betekent dat je kind 3 weken lang rond stuitert van de spanning. Witte Wieven. Waarbij? Aardbei! Wat zal er nu weer gebeuren met de Pakjesboot? Schiet Pietje Paniek deze keer niet in de stress?

Ook op school wordt er een extra duit in het zakje gedaan. Rekenen, lezen en taal is totaal overschat. Blijkbaar is dagelijks het Sinterklaasjournaal terugkijken een van de meest belangrijkste bezigheden in november. Neem ik ook niemand kwalijk. Een klas van 30 hyperactieve kids vol Sinterklaasspanning lesgeven is ook niet niks. Petje af hoor voor alle kleuterjuffen die dagelijks mogen dealen met die spanning en kindjes die overstuur zijn.

4. Snoep aannemen van vreemden

Er is een stijging van feesten waarbij kinderen snoep aannemen van vreemden. Kijk maar naar Sint Maarten en de populariteit van Halloween. Je gaat er van uit dat vreemden het beste met je kroost voor hebben. Maar ja ook tussen de snoep van kleuters duiken wel eens een XTC-pillen op. Of dit nu wel of niet goed gaat, het staat haaks op mijn opvoeding. Ik leer mijn kinderen juist om geen snoep aan te nemen van wildvreemden. Dus dan is dit voor mij lastig te rijmen en enigszins inconsequent.

5. Te veel snoep

Ik houd van schuimpjes, taai taai, pepernoten (vooral die met witte chocolade), speculaas en strooigoed. Ik let er het hele jaar goed op niet al te veel lekkers in huis te halen. Wat je niet hebt, kan je ook niet opeten. Maar rond Sinterklaas is dat haast onmogelijk. En krijgen ze het niet van mij, dan krijgen ze het wel van iemand anders. Gevolg: stuiterende kids die helemaal hyperactief zijn voor het grote Sinterklaasfeest. En na de feestdagen de kater als ze toch gaatjes blijken te hebben van al dat gesnoep.

6. Meer, meer meer!

Surprisekadootjes op school, schoencadeautjes, Pakjesavond met familie, op de sport, hobby of bij de kerk. Hoe meer, hoe beter. Minimaliseren of beseffen genoeg is ook okay, blijkt een lastig dingetje. Ouders fokken elkaar op want als Mats een spelcomputer in zijn schoen krijgt, kan jij niet achter blijven met een lullige chocolade muis. Of als Feline elke dag haar schoen mag zetten, moet jouw kind dat natuurlijk ook. Groot deel van de kinderen krijgt 3 weken later ook gewoon weer kerstcadeaus. Kinderen weten van gekkigheid niet waar ze mee zullen spelen en zijn er binnen no-time op uitgekeken. Of ongewenste cadeautjes staan op marktplaats want: “Stond niet op mijn verlanglijstje”.

Opscheppen over je huis, de schoolprestaties van je kind en de vakantie is zooo 2000. Tegenwoordig post je een foto op Facebook of Instagram van de stapel cadeaus voor je kroost. Zodat iedereen kan zien dat ze niet verwaarloosd worden. En als je een blogger of influencer bent, schrijf je een post over hoeveel je uitgaf aan Sinterklaascadeaus. Vergeet niet de hashtag #blessed toe te voegen.

7. Beladen verleden

Het huidige Sinterklaasfeest heeft een aantal veranderingen door gemaakt. Positief wel te verstaan. De variant waarbij stoute kinderen geslagen werden met de roe vind ik nogal gewelddadig. Ook vind ik het verknipt dat er generaties ouders hun kinderen vertelden dat als ze zich misdroegen in de zak mee gingen naar Spanje. Hoe wreed is dat?

Volgens mij zijn er effectievere manieren om je kind te stimuleren zich goed te gedragen. In plaats van te dreigen met een alwetend persoon die alles weet en in het Grote Boek heeft staan. Natuurlijk we hebben deze pedagogische traumatiserende elementen vervangen. Maar toch het verleden voelt een beetje besmet.

Daarom vieren wij geen Sinterklaas

Hierboven heb ik een aantal redenen genoemd om geen Sinterklaas te vieren. Als ik naar mijzelf kijk, vind ik het liegen tegen mijn kinderen wel een van de belangrijkste redenen. Als volwassene wil ik ze niet opzadelen met ‘geheimen’. Maar ook: ik wil dat ze er vanuit kunnen gaan dat ik nooit bewust de waarheid verdraai of tegen ze lieg. Verder hebben we gewoon een hele praktische reden om het Sinterklaasfeest aan ons voorbij te laten gaan: onze verjaardagen.

Miss G is eind november jarig. Ik begin december en Miss B vlak voor Kerst. Binnen een termijn van 3 weken hebben wij 3 verjaardagen en 2 feestdagen te vieren. Ik houd best van een feestje, maar dit vind wel iets te gortig. Ik bezuinig niet op de verjaardag van mijn kinderen. Voor mij moet dat de meest magische dag van het hele jaar zijn. Vandaar dat we geen Sinterklaas vieren.

Hoe vinden mijn kinderen het?

De keuze om geen Sinterklaas te vieren, maakte ik jaren voordat ik kinderen had. Ik had geen enkel idee van hoe mijn kinderen dit zouden vinden. Wist niet hoe ze erop zouden reageren. Nu enkele jaren later, zijn mijn oudste dochters op een leeftijd waarop ze ook zelf een mening hebben. Ik heb ze dan ook al regelmatig gevraagd wat ze er van vinden.

• Ze lijken het niet erg te vinden dat ze op Pakjesavond geen cadeaus krijgen.
• Ze weten dat ze met hun verjaardag en Kerst cadeaus krijgen. Dat vinden ze super leuk. Ook omdat de rest van hun klas dit uitpak-moment dan al achter de rug heeft.
• Vlak voor de kerstvakantie cadeaus krijgen is qua timing ideaal. Je hebt maar liefst 2 weken om er ongestoord mee te spelen!

Wij vieren bewust geen Sinterklaas. En mijn kinderen hebben van mij duidelijk te horen gekregen dat hij niet bestaat. Toch is er ook een periode geweest waarop ze allebei toch wel soort van geloofden. Waarom? Als iedereen om je heen er wel in gelooft en al die ouders zeggen dat het waar is, wie is dan jouw moeder? Misschien heeft zij wel ongelijk.

Hoe zorg ik er voor dat ze het geheim bewaren?

Dat mijn kinderen al op jonge leeftijd van mij te horen krijgen dat Sinterklaas niet bestaat, betekent niet dat ze dat overal vertellen. Dat vraagt wel wat extra voorbereiding. Zolang ze op het kinderdagverblijf zitten, gaat Sinterklaas redelijk aan hen voorbij. Ik neem altijd wel de tijd om hun leidsters bij te praten. Mijn kinderen doen wel mee aan allerlei activiteiten. Daar heb ik geen probleem mee. Maar ik wil niet dat mensen hen indoctrineren met dat de Sint bestaat. Want zij weten ook dondersgoed dat dit niet het geval is.

Als mijn kinderen op de basisschool zitten, vertel ik het meestal ook aan hun leraar. Dan zijn zij er van op de hoogte. En ik vertel mijn kinderen dat andere kinderen nog niet weten dat Sinterklaas niet bestaat. Het is aan andere ouders om hun kinderen daarover te informeren. Het is wel grappig om te zien dat ze zich serieus genomen voelen omdat ze iets weten wat vooral volwassenen weten.

Tot nu toe heb ik nog nooit van andere leraren of andere ouders gehoord dat mijn kinderen het Sinterklaasgeheim verklapten. Meestal wordt dat gedaan door kinderen die jarenlang geloofden en dan opeens kinderen die wel geloven kinderachtig vinden. Door het Sinterklaasgeheim niet te koppelen aan een leeftijd of ‘groot zijn’ voorkom ik dat ze het gebruiken om andere kinderen te bestempelen als ‘kleine kinderen’.

Voordelen van geen Sinterklaas vieren

Mijn oudste dochter heeft inmiddels de tienerleeftijd bereikt. Ook mijn middelste dochter zit in de leeftijd waarop ze lootjes trekken en haar klasgenootjes ook door hun ouders zijn bijgepraat. Jongste dochter is inmiddels 3 (update november 2018) en krijgt het een beetje mee op het kinderdagverblijf. Ze heeft daar trouwens al wel aan haar leidsters duidelijk gemaakt dat ze Sinterklaas eigenlijk niks aan vindt. Maar ze knipt en plakt vrolijk mee want knutselen vindt ze wel leuk. Andere voordelen van geen Sinterklaas vieren zijn:

De rust die je er voor terug krijgt

Voor mij is dat toch echt wel het grootste voordelen. Terwijl leeftijdsgenootjes rond stuiteren, ouders zich beklagen over de onrust en leraren al die prikkels ook zat zijn is er hier thuis rust. We hebben geen last van slecht slapen of ongeconcentreerd zijn. Het gaat aan ons huishouden voorbij.

Sinds een aantal jaren vieren mijn dochters het wel bij hun vader. Toen ze kleiner waren, merkte ik overduidelijk een verschil in gedrag met hoe het altijd was. Ze gingen van rustig en relaxed naar gespannen en druk. Doordat ik nu uit eerste hand kon ervaren wat al die prikkels en indrukken doen met een kind heeft mij dit nog meer gesterkt in mijn mening.

Extra tijd

Ik hoef in november niet op pad om Sintkado’s te kopen. Ik heb namelijk nog een paar weken extra tot aan Kerst. Dat geeft mijzelf ook rust.

Vertrouw mij op mijn woord

Ik probeer om eerlijk te zijn naar mijn kinderen. Dat vind ik namelijk een belangrijke waarde. Kinderen leren deze waarde door dit voor te leven. Ik vind het dus makkelijker om iets niet te zeggen, dan actief bij te dragen aan iets waarvan ik weet dat het niet waar is. Maar mijn kinderen weten dus ook dat ik niet bewust iets zou zeggen wat niet waar is. Kunnen mij op mijn woorden vertrouwen.

Geduld aanleren

Geduld is een van de eigenschappen die we steeds meer verleren. En onze kinderen ook. Het liefst willen ze alles tegelijkertijd en wel meteen. Door net iets langer te moeten wachten dan de rest van hun klasgenootjes leren ze geduld te hebben. Het gaat mijn meiden inmiddels erg goed af en zonder mokken wachten ze nog een paar weekjes langer op hun pakketjes.

Eigen mening ontwikkelen

Niemand vindt het leuk om een buitenbeentje te zijn. Vaak gaan we ons dan in allerlei bochten wringen om erbij te horen. Mijn kinderen hebben nooit zelf de keuze gemaakt geen Sinterklaas te vieren. Maar moeten wel met gevolgen hiervan leven. En nee, dat is niet zielig. Ze weten dat: ook al viert hun hele school Sinterklaas, wij doen dit niet. Daar hebben ze inmiddels ook een eigen mening over waar ze voor vooruit durven komen. Dat vind ik stoer.

Maar dan moet je ook geen Kerst vieren!

Ik kan er vergif op innemen. Zodra ik vertel dat ik bewust geen Sinterklaas vier, krijg ik ook altijd de domme opmerking “Maar dan mag je ook geen Kerst vieren!”. Ja, echt ik noem het maar dom. Iedereen die op basis van aannames mij probeert te vertellen wat ik wel en niet moet vieren, komt niet slim over. Vaak weten ze namelijk helemaal niet eens wat ik met Kerst doe. Hebben ze daar niet eens naar geïnformeerd voordat ze maar automatisch ergens vanuit gingen. Simpelweg om te kunnen discussiëren.

Als gezin vieren wij met Kerst de geboorte van Jezus. Yep, Sorrynotsorry dat ik mijn kinderen niet in de Kerstman laat geloven. Om precies dezelfde reden als waarom ik ze niet in Sinterklaas laat geloven. Ik koop met Kerst cadeaus voor de kinderen. Zodra het Scouts week is geweest, doen we aan Elf on the shelf. Maar ook hiervoor geldt: mijn kinderen weten dat de Elf niet zelf beweegt. Ze zijn alleen elke ochtend heel nieuwsgierig naar waar ik hem nu weer verstopt heb en hoe creatief ik daar mee was. Nu de meiden ouder zijn, hebben we een nieuwe traditie: wichtelen. En ik kan me helemaal vinden in de IJslandse kersttraditie Jolabokaflod.

De ware Kerstgedachte

Als gezin gaan we naar de Kerstnachtdienst in de kerk. De familiekerkdienst op Kerstochtend is ons hoogtepunt en de kinderen willen echt elk jaar gourmetten. De kerstgedachte draag ik uit door op mijn blog veel speelgoed weg te geven. In het verleden hielp ik graag mee in de kerk  ibij het organiseren van een kerstfeest voor eenzame ouderen. Mijn dochters maken hun speelgoedkisten leeg en we doneren blog reviewartikelen aan huishoudens die het minder hebben.

Omdat Sinterklaas in Nederland massaal gevierd wordt, krijgen mijn kinderen er sowieso wel iets van mee. Dat vind ik niet erg. Het is niet zo dat ik er tegen ben. Wij vieren het alleen niet. Mijn dochters eten ook pepernoten, strooigoed en chocoladeletters. Ook mogen ze van mij hun schoen zetten en krijgen ze daar iets in. Maar ze weten heel duidelijk wie de cadeautjes erin stopt. Bedanken mij daar ook voor. Als ze met Kerst cadeaus krijgen, weten ze ook wie ze gekocht heeft. Niet de Kerstman maar mama.

Geen Sinterklaas vieren, is nog een beetje een taboe? Vier jij bewust wel of geen Sinterklaas?

Ook leuk om te lezen:

• Wat vind jij nu van de zwarte Pieten discussie?
• Een fiets is toch ook een perfect schoencadeautje
• Hier koop je kant en klare surprises
• de beste tips voor Pakjesavond

Volg jij mij ook al via Google+, Bloglovin’, Twitter,Instagram,Facebook of YouTube?

Bron: uitgelichte foto