Toen ik Miss G voor de allereerste keer na de bevalling in mijn armen hield, voelde ik mij zo compleet. Ik was moeder geworden van een klein minimensje. Wat een verantwoordelijkheid! Maar ik wist zeker dat ik het aankon om haar moeder te zijn. Ik zou mijn uiterste best doen om voor haar te zorgen. Wat voelde het als een enorm verlies toen ik na mijn scheiding overbleef met co-ouderschap.
Begrijp me goed, ik geloof dat het voor de kinderen beter is wanneer zij een goede relatie kunnen opbouwen met beide ouders. Maar dat is de theorie. In de praktijk komen er heel wat emoties bij kijken. Het voelde voor mij zo tegenstrijdig om opeens parttime moeder te zijn!
De eerste paar weken liep ik als een kip zonder kop rond wanneer mijn oudste dochters bij hun vader waren. Ik wist me geen raad met de extra tijd, het gebrek aan ritme of gewoon de stilte om mij heen. Maar nu jaren later, vind ik stiekem wel fijn om co-ouderschap te hebben. Waarom?
Voordelen van co-ouderschap
Even een rustmoment! Even een paar minuutjes voor jezelf per dag. Sommige moeders is het alleen gegund als ze op het toilet zitten. Maar ik heb dat dus wekelijks. Zodra ik mijn oudste dochters heb weggebracht voel ik een enorm gevoel van vrijheid. Man vertrekt ’s ochtends naar het werk. Mits er ’s avonds op tijd wat te eten op tafel staat en het huis er redelijk begaanbaar uit ziet heb ik alle vrijheid! Winkelen, een spannend boek uitlezen, uren in bad zitten, aan een stuk series kijken, bij andere mensen op bezoek….er ging een wereld voor mij open. Ook tijdens de laatste loodjes van de zwangerschap vond ik het ideaal. Hoezo is een zwangerschap van een derde minder relaxed dan van een eerste omdat je zogenaamd niet zou kunnen bijslapen?
Zomervakanties zijn gedeeld. Ik kan niet wachten totdat het zomervakantie is. Maar de gedachte dat ik 6 weken lang 2 kinderen heb die om half 6 a wakker zijn en doorgaan tot 21:00 uur want ja vakantie dus we hoeven niet op tijd naar bed, vind ik best confronterend. Wij hebben het zo verdeeld dat ze 3 weken aaneengesloten bij hun vader zijn en daarna 3 weken bij mij. Dat is te overzien. Dit jaar gaan we 2 weken op vakantie en hoeven ze zich nog maar 1 week thuis te vervelen.
Gedeelde smart. Ik houd van mijn dochters, maar soms kom ik behangrollen te kort om ze achter te plakken. Er zitten van die vermoeiende dagen tussen dat ik het best wel fijn vind om even afstand te kunnen nemen. Ik laad ze in de auto, breng ze naar hun vader en hopelijk als ik ze over een paar dagen zie is de bui overgewaaid. En heb ik ook weer energie om er met frisse moed tegenaan te gaan. Dat geldt ook voor huiswerk, knutselwerken voor Sinterklaas en ziekte. Die vraag van werkgevers hoe ik dat doe als er een kind ziek is? Ik weet het niet, tot op heden waren ze nog niet bij mij ziek. En als ikzelf ziek ben, vind ik het ook handig om maar 1 kind te hebben in plaats van 3.
Hobby’s verdelen. Soms voel ik me net een taxibedrijf. Ik race ze naar hobby’s vriendjes en vriendinnetjes. Gelukkig komen niet alle hobby’s op mijn schouders. De ellende van zwemles is volledig aan mij voorbij gegaan. En dat is maar goed ook. Ik krijg het bij afzwemmen al Spaans benauwd wanneer ik ene uur in zo’n snikheet zwembad moet zitten.
Vraag maar aan papa. Volgens opvoedboeken moeten ouders 1 front vormen. Maar als je gescheiden bent, is het niet altijd mogelijk om op de hoogte te zijn van elkaar whereabouts. Mijn kinderen mogen bijna altijd spelen of een kind mee naar huis nemen. Maar soms heb ik er geen zin in en dat zijn de momenten die ze haarfijn aanvoelen. Er wordt eens extra gezeurd. Zo’n gesprek kan ik kort maar krachtig beëindigen met de magische woorden, ” Als je wilt spelen moet je dat maar aan je vader vragen als je bij hem bent”. Ze weten dat ik niet over zijn agenda ga, dus ik heb mijzelf weer uit een benarde positie gered. Tijdelijk.
Geen oppas hoeven regelen. Okay sinds een jaar zit ik weer aan oppas vast, maar ooit was er een tijd dat ik ’s avonds gewoon naar de film kon gaan zonder oppas te hoeven regelen. Ook tijdens daten vond ik het super handig. Daten deed ik gewoon op mijn kinderloze dagen.
Een op een tijd met Miss C. Weet je het nog, toen je maar 1 kind had waar je alle tijd voor had? Met 3 kinderen zijn die 1 op 1 momenten wat meer zeldzaam. Tot woensdagavond draait dreumes mee in het ritme van haar zussen. Slaapjes worden onderbroken om ze naar school te brengen of weer op te halen. Avondeten wordt tussen de hobby’s ingepast. Maar wanneer ik mijn oudste dochters naar hun vader heb gebracht, zijn de dagen er na voor dreumes.
Co-ouderschap was absoluut niet iets waarvan ik droomde toen ik moeder werd. Maar nu ik al weer een aantal jaren volgens deze constructie mijn dochters parttime opvoed, zie ik beslist niet alleen maar de negatieve kanten. Doordat ik ze niet de hele tijd bij mij heb, wil ik de momenten dat we wél samen zijn veel bewuster (be)leven. Uiteindelijk gaat het niet om kwantiteit maar kwaliteit.
Hoe zou jij er mee omgaan als je je kind nog maar parttime kon opvoeden? Zou co-oudersc
hap jouw voorkeur hebben?
Volg jij mij ook al via Google+, Bloglovin’, Twitter,Instagram,Facebook of YouTube?
7 Comments
Lotus Writings
11 juni 2016 at 20:12Vind dit een lastige. Ben vijf jaar single moeder geweest, ook een aparte constructie gehad met co-ouderschap, maar ben blij nu weer een relatie te hebben.
Toch weet ik wel dat de voordelen die je noemt heel prettig konden zijn. Vooral de tijd voor jezelf, even doen waar je echt zin in hebt. Of dit nu schoonmaken (nouja, zin in is een groot woord..), lezen of film kijken is.
Jess
9 juni 2016 at 18:10Leuk dat je daar zo eerlijk over kan schrijven. De gedachte dat ik Ellie maar de helft van de tijd zou hebben, maakt mij al super verdrietig. Maar ik begrijp heel goed dat je blij bent met die tijd voor jezelf. Hier is het inderdaad dat minuutje toilet dat ik voor mezelf heb 🙂 Ook heerlijk om moeilijke aankopen of playdates te kunnen doorschuiven, hihi.
Josan
11 juni 2016 at 07:53Je moet roeien met de riemen die je hebt.
Marguerita
9 juni 2016 at 12:09Co-ouderschap lijkt me voor de kinderen en beide ouders fijn, dan hoef je elkaar niet heel lang te missen. Wisselen jullie in het weekend? En heb je dus elke week vaste dagen, begrijp ik dat goed?
Josan
11 juni 2016 at 07:55Klopt, van zaterdag tot woensdag zijn we elke week bij mij. De overige dagen bij hun vader.
Bianca
9 juni 2016 at 08:54Dit lijkt mij in het begin echt wel moeilijk en pittig, maar ja alles voor de kids. Mijn dochtertje gaat om het weekend naar haar vader dus dat is niet echt co-ouderschap, maar dat was ook erg wennen. Nu gaan mijn vriend en ik vaak in dat weekend samen leuke dingen doen, of juist chillen en geen verplichtingen. Als ik mijn dochtertje echt vaker zou moeten missen, weet ik niet zo goed hoe ik daarmee om zou gaan xxx
Josan
11 juni 2016 at 07:58Je went er op den duur aan.