Persoonlijk

En toen werd ik opgepakt in Disneyland Parijs

19 oktober 2016
en-toen-werd-ik-opgepakt-in-disneyland-parijs_goodgirlscompany

Dat Disneyland Parijs een bijzondere plek is, ontdekte ik 18 jaar geleden. Ik was er op schoolreisje en werd opgepakt. Nu hoor ik je denken “Allochtoon, zal wel iets gestolen hebben”. Maar niks was minder waar…ook blanke kinderen van tweeverdieners blijken wel eens wat te jatten.

en-toen-werd-ik-opgepakt-in-disneyland-parijs_waarom-je-niet-moet-stelen-in-disneyland-parijs

Het schoolreisje naar Disneyland Parijs was een van de hoogtepunten uit je middelbare schoolcarrière. De eerste paar jaren, was het nog een ver-van-mijn-bed-show en was ik er absoluut niet mee bezig. Maar zodra je over de helft van de Havo heen was (lees in de derde klas zat) kwam het steeds dichterbij. Je hoopte van harte dat je ouders het niet in hun hoofd haalden tussentijds te verhuizen. Waardoor dit tripje aan je neus voorbij zou gaan. Nee, je doorstond al die schooljaren omdat je wist; aan het einde van de tunnel was Disneyland Parijs!

Op weg naar Disneyland Parijs

Vroegah, ging je op schoolreisjes met de bus. Ook als het in Europa was. Vliegen was duur en die goedkope luchtvaartmaatschappijen bestonden nog niet. Of in elk geval niet voor mijn school. Vandaar dat je ergens tegen de avond door je ouders op school werd afgezet en je vol opwinding de bus in stapte. Jongens naast jongens, meisjes naast meisjes en genoeg volwassenen om een oogje in het zeil te houden. Een mobiele telefoon was zeldzaam dus je afsluiten van de wereld om je heen ging niet. Werd je in Bus A ingedeeld, dan waren dat je matties om de trip naar Disneyland Parijs mee te overleven. En bad je vurig dat ze normale muziek bij zich hadden. En ook niet onbelangrijk; voor een leuke film zouden kiezen.

Nu vele jaren later, heb ik geen idee meer naast wie ik zat en of ik dat leuk vond. Ik weet ook niet of ik nu veel in de bus geslapen heb. Vermoedelijk doodde ik de tijd met muziek luisteren op mijn walkman (ouderwets iPod) of Discman (geweldige uitvinding, kuch…)

Space Mountain

Boeit ook niet. In het ochtendzonnetje zag ik de contouren van Disneyland opdoemen en werd ik bevangen door de magie. Ik had de reis overleefd op een mix van Dummies, Fruitella’s en andere junkfood die je in de jaren ’90 gewoon mee kreeg op schoolreisjes. Those were the days, geen fanatieke fitgirls en health freaks die je vertelden hoe slecht dat wel niet voor je was. En Disneyland was where the magic happend. We gingen dan ook als eerst in Space Mountain. Dat sprak voor zich. We waren nog vroeg, dus nu moesten we het er van nemen voordat er kilometerslange rijen stonden. Eerste keer Space Mountain was ik misselijk, maar daar moet je doorheen. Gewoon nog een keer. Kots je niet dan schaadt het niet. Bovendien zat ik bij een aantal hippe meiden in een groepje dus zie dan maar eens nee te zeggen. Gevalletje groepsdruk.

Wat kan er nou gebeuren?

Vanuit school hadden we een nieuwsbrief (nee geen digitale maar een papieren versie) met instructies mee gekregen. Je mocht niet meer dan 50 gulden (de munteenheid van Nederland van voor de Euro) meenemen. Dat deed het de overgrote meerderheid natuurlijk braaf, enkele kids van wat rijkere ouders hadden daar maling aan, maar soit. Ook had je een telefoonkaart mee. Kon je vanuit een telefooncel (nostalgie) met het Vaderland (lees je ouders) bellen in geval van nood. Wat noodnummers, paspoort of identiteitskaart en wanneer nodig, informatie over medicijnen. Maar wat kan er praktisch nou gebeuren? Disneyland Parijs mag dan wel magisch zijn, het blijft gewoon Europa hoor. Terrorisme bestond toen nog niet en het was de happiest place to be. Dat wil zeggen totdat we opgepakt werden… .

Uit stelen in Disneyland Parijs

Ik zat ergens op een bankje bij een van die happy boetiekjes te wachten op mijn groepje. Het was niet zo zeer dat we vriendinnen waren. Maar we konden best met elkaar overweg omdat we elkaar al sinds de eerste kenden. We fietsten in een lange stoet van zwabberende niet oplettende tieners (zonder mobieltje) elke dag richting school. Dus logisch dat we Disneyland Bff’s waren. Op een gegeven moment zag ik ze mijn kant op komen. Ik kan me nog herinneren dat ze allebei iets uit hun zak haalden. Ze lieten het aan ons zien. Nu achteraf moet ik zeggen dat ik op dat moment er nooit bij stil had gestaan dat ze het gestolen hadden. Dat zeiden ze ook niet of zo. Ik wist niet beter dus ik vroeg niks. Zonder er al te veel over te vertellen of er bij stil te staan, borgen ze de spullen op in hun rugtas. We zouden tegen de avond weer terug gaan en we wilden nog veel dingen zien. Ons groepje was al weer onderweg toen we aangesproken werden door een man.

Daar zochten we niks achter want dat werden we wel vaker die dag. Mensen wilden weten waar we vandaan kwamen omdat we geen Frans praatten.

Opgepakt in Disneyland Parijs

Maar deze man was niet geïnteresseerd in het gegiechel van een stel tienermeiden. Hij wilde in onze tassen kijken en liet een papiertje zien waaruit we opmaakten dat hij van de politie was. Een voor een openden we onze tassen. Die van mij en die van een 2 anderen bevatten geen verdachte inhoud. Maar hij was wel erg geïnteresseerd in de spullen van de twee andere meisjes. Vooral toen ze geen bonnetje konden laten zien of felgekleurde plastic tasjes waarin alle gekochte producten worden gestopt. Dus mochten we mee naar het bureau.

Op de reclames zie je het niet, maar Disneyland Parijs heeft dus een klein politiebureau. En die zagen we die middag van de binnenkant. Omdat ik niks gedaan had en bovendien nog niet mijn geld op had gemaakt, probeerde ik de man nog te overtuigen dat ik het wel zou betalen mits we mochten gaan. Ik en de andere 2 mochten ook gaan, maar de twee anderen moesten wachten op een van de docenten.

Zonder what’s app kreeg je natuurlijk niks mee, dus bleven we in de buurt van het politiebureau rondhangen totdat we duidelijkheid hadden over wat er zou gebeuren.

Hoe het afliep

Natuurlijk was de docent not amused. De overige paar uur moesten de meiden in zijn buurt blijven. En in de bus op weg naar huis moesten ze vlak voor hem gaan zitten. Ook onze stemming  was natuurlijk niet zo vrolijk meer. Maar zelfs zonder apps en mobiele telefoons verspreidde het voorval zich als een lopend vuurtje. Iedereen wilde er het fijne van weten, dus op weg naar huis werden wij allemaal bevraagd, En geloof me dan duurt een rit naar huis best lang. Voor ons was het drama daarna wel klaar. De meiden mochten vanaf toen nooit meer mee op schoolreisjes of een excursie. School wilde die verantwoordelijkheid niet meer hebben. Gelukkig ging ik als een van de weinige meiden dat jaar over naar klas 5 waardoor onze wegen zich scheidden.

Ooit wil ik met mijn dochters naar Disneyland Parijs. Om de verloren uren van dit schoolreisje goed te maken. Ik weet nu dus waarom je niet moet stelen in Disneyland Parijs. Zelfs als je denkt er mee weg te komen, weten ze je te vinden…

Heb jij ook ooit een rampzalig schoolreisje gehad?

Liefs Josan

Volg jij mij ook al via Google+Bloglovin’Twitter,Instagram,Facebook of YouTube?

Foto’s:

  • Reply
    Mama Lifestyle Blog
    23 oktober 2016 at 22:15

    Wat heftig. Hoe haalden de meisjes het in hun hoofd om te stelen? En helemaal op schoolreisje. Ik heb gelukkig nooit iets rampzaligs meegemaakt op schoolreisje. Ik kreeg hooguit een keer een beker melk over mijn broek heen. Niet fijn, maar het stelt natuurlijk helemaal niets voor bij wat jij hebt meegemaakt.

  • Reply
    Elaintje
    20 oktober 2016 at 03:21

    Oh nee. Wel een goed verhaal haha, maar ik snap dat je nu sowieso in de herkansing moet bij Disneyland Parijs. Wij gingen in de vijfde naar Athene. Gelukkig werd er niet gestolen (denk ik), maar wel moesten we met de hele bus naar een oogarts omdat een jongen uit de klas zich klem had gezopen en toen met zijn harde lenzen in knock-out was gegaan. Die lenzen kwamen er niet meer uit de volgende dag…

  • Reply
    SaSiBeau
    19 oktober 2016 at 14:29

    Hier weet ik dat er een paar drugs hadden gekocht (een jaar dat hoger zat als mijn zus) en dat dat jaar de bus terug naar huis kwam met 3 leerkrachten en welgeteld 3 leerlingen, er was er 1 die aan de grens moest blijven tot de ouders van de overige 30 leerlingen er waren. Dat jaar zijn er geen uiitstappen meer geweest voor hun en ook voelbaar in het jaar van mijn zus aangezien zij daardoor minder vrijheid kregen

    • Reply
      Josan
      19 oktober 2016 at 22:45

      Oh dat is echt niet leuk 🙁 Zo jammer als de rest het verpest voor de anderen.

  • Reply
    Emy
    19 oktober 2016 at 11:41

    Zo herkenbaar, het Euro Disney uitje op de middelbare. Bij ons was dit het laatste jaar van de Mavo en het werd altijd georganiseerd door de leerlingen van dat jaar. Het koste 99 gulden weet ik nog, maar er waren geen guldens wisselgeld hihi Het was echt een top trip! Met z’n allen in de bus keten, en yes, ik zat in de goede bus met dé populaire kids :p Na een hele dag in Disney gingen wij nog even naar de souvenirs winkel vlakbij de uitgang, iedereen liep hier rond om hun francs (we hadden nog geen euro’s) op te maken hihi. Op het moment dat wij naar buiten liepen gingen de poortjes af. We werden allemaal staande gehouden en onze rugtasje. Werden gecontroleerd. en ja inderdaad had iemand iets gejat. Niet één van mijn groepje, maar iemand anders wel van onze school. Ook wij schaamden ons kapot omdat er allemaal mensen aan het kijken waren. Ik was het helemaal vergeten maar het kwam net weet boven door jouw vehaal 🙂

    • Reply
      Josan
      19 oktober 2016 at 22:46

      Hahaha dan weet je hoe genant het was 😉 Hahaha

  • Reply
    Delphine
    19 oktober 2016 at 09:31

    Amai Disneyland heeft een politiebureau! Een iets minder happy place dus. Ik heb minder goede herinneringen aan Canterbury. We hadden onze shuttle terug gemist en moesten heel lang in de bus wachten (een uur en een half). Ik was misselijk want ik had cheap ass parfum gekocht die mij niet zo goed beviel en een paar meisjes waren dronken waardoor de sfeer best omsloeg. Nadien in de tunnel heeft nog iemand van op een andere bus zijn aansteker onder het alarm gestoken waardoor het alarm afging en we dus stil stonden in een bus, in een kleine tunnel onder het kanaal.. Plezant was anders.

    • Reply
      Josan
      19 oktober 2016 at 22:44

      Oei dat is ook erg. Ik zou zo claustrofobisch worden in zo’n tunnel! Ik ben stiekem toch altijd benieuwd wat er van zulke kinderen uiteindelijk geworden is.

  • Reply
    Lori (Mama's Jungle)
    19 oktober 2016 at 08:59

    Wat een verhaal. Wel leuk opgeschreven, trouwens. Een vriend van mij is ooit opgepakt op zijn schoolreis naar Tsjechië i.v.m. een beroving. Die zat direct een paar maanden vast… wel logisch overigens. Maar heftig op je schoolreis.

  • Reply
    Frederique
    19 oktober 2016 at 08:55

    Het heeft weinig met de rest van je post te maken maar ik vind het zo’n rare generaliserende aanname dat je dit schrijft —> Nu hoor ik je denken “Allochtoon, zal wel iets gestolen hebben”.

    • Reply
      Josan
      19 oktober 2016 at 09:16

      Het was prikkelend bedoeld, als allochtoon mag ik toch ook wel eens de draak steken met bepaalde generaliserende gedachtes 😉

      • Reply
        Ilya
        19 oktober 2016 at 12:45

        Ik lees jou nog niet zo heel lang, maar ‘allochtoon’ is wel de laatste associatie die ik met jou had. Alleen al om het feit dat je bijna foutloos Nederlands schrijft, iets wat erg zeldzaam is geworden ongeacht de afkomst van bloggers.

        • Reply
          Josan
          19 oktober 2016 at 22:42

          Hahaha ik mag er graag grapjes over maken 😉 Als ik andere bloggers ontmoet zeg ik ook altijd dat ze allemaal op elkaar lijken. Iedereen weet tenminste wie ik ben en hoe ik eruit zie 😉

  • Reply
    Ilse van Kreanimo
    19 oktober 2016 at 08:14

    Oh jeee, dit klinkt als horror in mijn leerkrachten oren! 😉

    Ik heb wel eens een vijftal pubers gehad die niet naar de afgesproken plaats gekomen waren.
    Om een lang verhaal kort te maken, stond onze bus al te wachten, ben ik een leerling achterna moeten lopen omdat ze te voet naar huis wilde vertrekken van woede en was de buschauffeur geen buschauffeur en reed dus tot twee keer toe helemaal verkeerd!

    Hopelijk snel eens een keertje tijd voor Disney met je kinderen!

    • Reply
      Josan
      19 oktober 2016 at 22:43

      Sorry, sorry ik begrijp nu achteraf pas hoe vervelend het soms moet zijn om leraar te zijn!

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

[instagram-feed feed=2]