Ik ben inmiddels al zo lang moeder dat ik een bepaald taalgebruik ontwikkeld heb. Je zou het een gezinstaal of familietaal kunnen noemen. Een set van gezegdes, woorden en uitdrukkingen die niemand begrijpt behalve mijn kinderen. Ik hecht aan taal. Maar ben me ook bewust de onzichtbare kracht van woorden. Je kan er en kind mee opbouwen of breken. Om die reden heb ik afscheid genomen van heel wat ongezonde uitdrukkingen en gezegden die normaal waren toen ik klein was. Ik kon ook niet anders. Hoe ouder ik werd hoe meer ik inzag hoe slecht ze zijn en wat hun uitwerking is… .
Inhoud van dit blog
5 emotioneel ongezonde uitdrukkingen en gezegden
Kindjes die vragen worden overgeslagen
Het gezegde Kinderen die vragen worden overgeslagen heeft een enorme stempel gedrukt op mij. Overal kwam ik het tegen. Thuis, op school maar ook tijdens het uitoefenen van hobby’s. Vaak kwam het er op neer dat degene die rustig, netjes op haar beurt wachtte iets extra’s kreeg. Systematisch leerde je af om je vinger op te steken en het te vragen. Of verbaal te communiceren als je iets wilde hebben of nodig had. Werd je bijgebracht dat kinderen die zwijgen van alles krijgen. Gevolg: tot op de dag van vandaag heb ik moeite met dingen vragen. Niet meer zoals in mijn pubertijd of toen ik ging studeren, maar het zal nooit als vanzelfsprekend voelen. Je kinderen bijbrengen dat ze beleefd moeten zijn is prima, maar er zijn heel wat betere manieren dan dit.
Meisjes plagen kusjes vragen
Het gezegde Meisjes plagen, kusjes vragen was zo normaal dat ik het ook wel eens riep tegen klasgenootjes. Maar met de kennis van nu vind ik het verschrikkelijk, want er werd heel wat mee goed gepraat. Vooral omdat je daardoor ook al vanaf een vrij jonge leeftijd leerde dat als een jongen je plaagde of pijn deed hij je leuk vindt. Hele generaties vrouwen zijn er mee opgevoed en gaven het aan hun dochters door. Met alle gevolgen van die. Er zijn genoeg vrouwen die fysiek en verbaal geweld accepteerden omdat ze niet wisten dat liefde geen pijn doet. Ik ben zo’n moeder die het een halt toeroept. Een goede jongen hoeft je niet pijn te doen om je aandacht te vragen. Je bent de baas over je eigen lichaam en iedereen die je grenzen niet respecteert, mag daar de consequenties van ervaren.
Waar er 2 vechten hebben er 2 schuld
Ook aan bovenstaand spreekwoord heb ik een hekel. Het wordt te vaak misbruik om niet te hoeven luisteren. Het luisteren naar iemands meningsverschil of strijd is niet hetzelfde als een kant kiezen. Dit gezegde sluit uit dat het soms zo kan zijn dat iemand zich verdedigt en vecht voor wat haar lief is. Onze hulp nodig heeft in plaats van onze veroordeling.
Waarom? Daarom!
Kleine kinderen zijn vermoeiend. Dat hebben we allemaal wel eens ervaren. Vooral als ze honderdduizend vragen op je afvuren. Of eindeloos met je in discussie gaan. Je hoeft je niet constant naar je kinderen te verantwoorden voor je keuzes. Maar een gesprek compleet doodslaan met deze uitdrukking is ook zinloos. Kinderen je keuzes uitleggen, is namelijk ook opvoeden. En heeft misschien wel het effect dat als zij jaren later voor dezelfde keuze staan, ze zich herinneren wat je toen zei en waarom je er ook alweer voor koos.
Eigen schuld, dikke bult
Net als het eerdergenoemde waar 2 vechten hebben er 2 schuld wordt deze ook vaak misbruikt door mensen om geen empathie te hoeven tonen. Je hebt het immers toch gezegd? Nou gefeliciteerd! Word je er blij van dat je gelijk hebt? Waarschijnlijk weet je uit je eigen jeugd ook wel dat op het moment dat het misging dit zinnetje totaal niet hielp. Grote kans dat jij er ook van baalde of je schaamde en je ter plekke voornam om het NOOIT meer te doen. Als ik als kind iemand openlijk iets in wreef, kon ik vaak rekenen op afkeuring terwijl bij deze subtiele manier zelden vraagtekens gezet werd. Als het volwassen brein pas tussen de 20 a 25 jaar volgroeid is, kun je er vanuit gaan dat je kinderen heel wat stommiteiten zullen begaan. Waarom? Omdat ze nog niet zo goed logisch kunnen nadenken. Als ik dan toch iets mag kiezen: ben ik liever de ouder die ze stimuleert om ervan te leren.
Van welke emotioneel ongezonde uitdrukkingen en gezegden uit jouw jeugd heb jij bewust afscheid van genomen toen jezelf kinderen kreeg?
Volg jij mij ook al via Google+, Bloglovin’, Twitter, Instagram, Facebook of YouTube?
No Comments