De vrienden van mijn man maakten zich zorgen. Chloé van 4 slaapt nog steeds dagelijks bij mij in bed. Dit terwijl mijn man al heel wat jaren 2 deurtjes verderop slaapt. Ze hadden advies: Chloé moet in haar eigen bedje slapen….
Nu weten jullie dat ik de mening van mannen over bepaalde opvoedzaken net zo nuttig vind als dat ik hun tepels vind voor borstvoeding. Ze zitten er wel maar je hebt er niks aan. Gelieve er geen aandacht op te vestigen. Mijn 4 jarige is mondig genoeg om je te vertellen dat je lelijke man boobies hebt.
Inhoud van dit blog
Excuse me?
Mijn man kwam terug van een weekend met zijn vrienden. Hij had een zekere leeftijd bereikt en zoals dat dan bij mannen gaat, moet dat gevierd worden. Zonder vrouwen en kinderen welteverstaan want die bederven de pret. Iets met old boys en ouwe-jongens-krentenbrood.
Prima! Wij hadden daar thuis de vrouwelijke variant van. Iets met een meidenfilm, snacks en avondeten dat de vrouwelijke bewoners van dit huis lekker vinden en mijn man niet. En het kan ook best zijn dat er van bedden gewisseld werd. Dat weet ik niet meer, maar alles is mogelijk in deze weekenden.
Vol gepast enthousiasme heette ik mijn man dan ook weer thuis na zijn mannenweekend. Hoorde aan hoe leuk het was geweest. En alle stoere verhalen die mannen zo onder elkaar hebben, waarvan je als vrouw weet dat je ze met een korreltje zout moet nemen. Vooral naarmate je man ouder wordt en ervaring leert dat jij thuis de grootste held bent. Maar hey, ik gun hem zijn pleziertjes. Dat wil zeggen totdat hij aankwam bij het onderdeel dat zijn vrienden het raar vonden dat Chloé nog bij mij in bed sliep. Je krijgt me niet sneller in bitch-mode dan je ongevraagd met mijn opvoeding te bemoeien.
Ongevraagd opvoedadvies
Over het algemeen sta ik heel welwillend tegenover opvoedadvies. Ik ben al 12 jaar moeder dus ik bevind me inmiddels in een soort fase waarin ik me niet meer zo snel op de kast laat jagen of defensief reageer. Het merendeel laat ik van mij afglijden. Ik heb 12 jaar geleden een route uitgestippeld en die volg ik nog steeds. Sorry not sorry. Maar ik heb een speciaal soort haat voor mensen die zich ergens tegenaan bemoeien terwijl ze er amper verstand hebben van kinderen. Niet dat de mannen in kwestie geen vaders zijn. En zonder een discussie aan te zwengelen over dat de moeders meestal het grootste deel van de opvoeding voor hun rekening nemen. Dit gaat erover dat de mensen in kwestie zich niet verdiept hebben in mijn opvoedstijl.
Natuurlijk ouderschap
Zonder te beweren dat ik helemaal de lijn van het natuurlijk ouderschap volg, zijn er wel elementen die je in de opvoeding van Chloe duidelijk ziet. We geven lang borstvoeding, Yep wel 3 jaar. Ze kreeg vast voedsel volgens de Rapley-methode. Ik zweer bij biologische verzorgingsproducten en ik doe aan co-sleeping. Wat inhoudt dat mijn kind dus bij mij in bed slaapt tenzij zij zelf aangeeft op een eigen kamer te willen slapen.
Chloe heeft een eigen kamertje en een eigen bedje. Afgelopen kerst hebben we haar ledikant omgewisseld voor een peuterbedje. Er zijn maanden geweest dat ze daar sliep. Soms na alle tevredenheid en soms ook omdat ik even ruimte voor mijzelf nodig had. Maar in haar 4 jarige bestaan kunnen we het over 1 ding duidelijk zijn: nergens slaapt ze zo goed als naast mij. Of zoals ze het zelf noemt ‘op haar plekje’. En omdat mijn man en ik niet samen slapen, heeft ze alle ruimte. Ik ben namelijk niet zo groot van mijzelf.
Waarom mijn kind niet in haar eigen bedje slaapt
Meer nog dan mijn andere dochters heeft Chloé het heel erg nodig om zich gezien te weten. Vooral ‘s nachts. Vandaar dat als ze op haar eigen kamer slaapt ik nog steeds een babyfoon gebruik. Het idee dat ik haar kan zien als ze in haar kamertje ligt, maakt dat ze zich veilig voelt. En voor mij is het een kleine moeite om het schermpje aan te knippen.
Maar doordat ze ooit RS-virus opliep, heeft ze ook grote delen van het jaar dat ze heel erg hoest en benauwd is. Ik heb de grootste kamer van het huis met de grootste ramen. En mijn ramen staan altijd open. Juist omdat ik het zelf ook heel snel benauwd heb. Als ze in de winter in haar eigen kamer slaapt, is het hoesten aanzienlijk erger dan in mijn kamer. En verder voelt ze zich veilig als ik in de buurt ben. Soms als ze ‘s nachts wakker wordt, gaat ze dicht tegen mijn rug aan liggen. Zo valt ze dan weer in slaap. Of ‘ s ochtends voordat ze wakker wordt slaat ze een armpje om mij heen of aait uit automatisme mijn gezicht. En glimlacht dan in haar slaap. Allemaal waardevolle momentjes waardoor ze zich geborgen voelt. En ik het niet erg vind dat ze niet in haar eigen bedje slaapt.
Bedtijd
Vergeleken bij de meeste kinderen, gaan mijn kinderen vroeg naar bed. Zelfs Grace van 12 ligt vaak voor 20:00 uur in bed. En Chloé als ze moe is voor 19:00 uur. In principe heeft iedereen bij ons thuis een eigen kamer en hoeft die niet gedeeld te worden. Ook niet als die zoals bij Grace een groot deel van de week leeg staat. Bailey en Grace hebben allebei een 2 persoonsbed zodat ze te allen tijde kunnen kiezen of ze samen slapen of apart.
Ondanks de flexibiliteit rondom slaapplaatsen, is bedtijd is bij ons thuis geen gedoe. Als het tijd is of ik het zat ben, gaan ze alledrie naar boven zonder zeuren, uitstellen of tig keer uit bed lopen. Het maakt mij niet uit waar ze slapen, als ze maar slapen. En voor mijn jongste betekent dat op dit moment dat ze naast mij in bed slaapt. Dat zegt niks over of ze verwend is. Of waar ze slaapt als ze 6, 11 of 18 is. Ik sta daar heel relaxed en onbezorgd in. Als ik me er al geen zorgen over maak, hoeven anderen er zeker niet van wakker te liggen dat mijn kleuter niet in haar eigen bedje slaapt.
Slaapt jouw kind in haar eigen bedje of bij jou in bed?
Ook leuk om te lezen:
- Vanaf welke leeftijd kan kind alleen slapen op vakantie
- Taboe: ik slaap apart omdat ik samen slapen verschrikkelijk vind
- Samenslapen met je baby leidt tot wiegendood
Volg je mij ook al via Google+, Bloglovin’, Twitter,Instagram,Facebook of
No Comments