Opvoeding

De onzin van genderneutraal opvoeden

29 oktober 2015
De onzin van genderneutraal opvoeden-GoodGirlsCompany-sekseneutraal opvoeden onzin

Je kind genderneutraal opvoeden is tegenwoordig helemaal ‘hip’ . Jongens mogen nagellak en prinsessenjurken aan. Meisjes kunnen ook best wel een actieheld zijn. Ouders rollebollen over elkaar heen om met vrienden, bekenden en het internet te delen hoe ontzettend ruimdenkend en tolerant ze zijn. Ook de speelgoedgidsen spelen er op in. Wee de fabrikant die het in zijn hoofd haalt om alleen meisjes te fotograferen bij de schoonmaakspulletjes. Of wanneer jongens speelgoed er net iets stoerder uit ziet dan meisjesspeelgoed. Als ik eerlijk ben, snap ik die trend van genderneutraal opvoeden dus totaal niet. En om eerlijk te zijn vind ik het de grootste onzin.

Genderneutraal opvoeden is onzin-Sekseneutraalopvoeden is onzin-genderrollen-GoodGirlsCompany

Zelf heb ik 3 dochters die ik niet genderneutraal worden opgevoed. Waarom niet? Nou gewoon omdat die term nog niet zo ‘in’ was toen ik mijn oudste dochter in de schoot geworpen kreeg. Ik deed maar wat.
Kocht speelgoed voor haar op basis van wat ze leuk vond. Kleedde haar zoals ik dat leuk vond en zoals het bij haar paste. Lekker spontaan zonder vooropgezet plan. Ging prima. Voor zover ik weet heeft dochterlief er geen blijvende schade aan over gehouden. Ook bij dochter nummer 2 volgde ik mijn gevoel. Ze heeft twee namen die 50 jaar geleden typisch jongensnamen waren. Maar ik vond ze leuk. Dus waarom niet?

Ik krijg de kriebels van de term genderneutraal

Ouders die hun kind genderneutraal opvoeden zorgen bij mij toch altijd voor een opgetrokken wenkbrauw. Als ik eerlijk ben, krijg ik de kriebels van de term genderneutraal. Hoezo neutraal? Voor mij is dat hetzelfde als ouders die roepen dat ze hun kind niet willen labelen.
Wake up call: je kind wordt gelabeld. Welke waarde je aan dat label hecht en of je je er door laat leiden; kijk dat boeit mij dus wel. Zo denk ik dus ook over opvoeden. Als ouders laat je zelf zien wat je normaal vindt. Helpt papa ook in huis mee? Dan zou het zomaar kunnen zijn dat je kinderen leren dat dit niet alleen maar een vrouwenaangelegenheid is. Dit geldt voor tal van andere situaties. Uiteindelijk leren je kinderen door te kijken naar wat jij voorleeft.

Genderneutraal of sekseneutraal is zo’n hype

Ik heb inderdaad 3 dochters. Dit betekent niet dat ze zich volgens een bepaald idee moeten gedragen. Liever voed ik ze zo op dat ze leren wat bij hen past en waar ze gelukkig van worden. Willen ze timmeren, zagen en met Nerf schieten? Prima! Als zij daar gelukkig van worden, dan mag dat. Wil Miss B een pyjama die op de ‘jongensafdeling’ van de H&M hing, maar ze vindt hem leuk? Ach waarom ook niet. Wie zegt dat Cars of Star Wars alleen voor jongens is? Dat bepalen we zelf wel! Vindt haar zus dat 10 keer niks omdat ze het jongenskleding vindt? Ook goed. Dan ga ik daar echt niet betweterig op in praten om haar er van te overtuigen dit neutraal te zien. Ook zij mag haar mening hebben.

Ik heb niks tegen roze maar de regenboog bestaat uit meerdere kleuren

Stiekem willen veel ouders van alle soorten eentje; een jongen en een meisje. Wanneer je net zoals ik allemaal meisjes hebt, denkt men gek genoeg dat ze allemaal hetzelfde zijn. Maar dat is dus niet zo. Mijn oudste dochter is een heel ander persoontje dan mijn middelste dochter. Het zijn geen kopietjes van elkaar. Dat vind ik dus leuk.

Ik heb niks tegen roze. Toch hoeft van mij niet alle kleding of speelgoed die kleur te hebben. Niet omdat dit zogenaamd meisjesspeelgoed is en ik ze moet (alleen al dat woord) stimuleren met jongensspeelgoed te spelen, maar de regenboog bestaat ook uit meerdere kleuren, toch? Ze spelen graag met Barbies, maar beleven ook lol aan hun bestuurbare auto’s.

Waarom ik mijn dochters bewust niet genderneutraal opvoed

Ik heb dan wel geen zonen maar ik zou ze niet anders hebben opgevoed dan mijn dochters. Beleefd eerlijk en vriendelijk zijn, zijn deugden die ik belangrijk vind. Of mijn kind nu een jongetje of een meisje is. Zo kan ik nog wel een aantal andere dingen op noemen die niet misstaan bij een kind. Daar komt niks gender neutraals aan te pas.

Mijn oudste dochters zijn zich er van bewust dat ze meisjes zijn. Ze beseffen dat ze over heel wat jaren een vrouw zullen zijn. Maar het valt ze ook al op dat ‘vrouw zijn’ niet voor iedereen hetzelfde betekent. De ene vrouw wil kinderen, de ander niet. De een besluit buitenshuis te werken, de ander zorgt fulltime voor de kinderen. De ene vrouw loopt op hakken, de ander kiest voor sneaker. Prima toch?

Of de buitenwereld ze anders benaderd dan jongens? Mogelijk. Misschien worden ze ook wel anders benaderd omdat ze niet helemaal wit zijn, maar ook weer niet helemaal een donkere huidskleur hebben. Ik probeer ze toch een beetje te leren dat ze zich niet zoveel aan moeten trekken van de buitenwereld.

Ik hoop in elk geval dat de term/trend genderneutraal opvoeden weer net zo snel verdwijnt als hij is opgekomen. Volgens mij is er geen kind die zich er serieus druk om maakt. En stiekem vraag ik me af of het komt door (onzekere) ouders.

Wat vind jij van genderneutraal opvoeden. Yay of Nay? Voed jij je kind op die manier op?

Ook leuk om te lezen:

Foto’s: Pixabay

  • Reply
    fleurroedolph
    30 april 2020 at 13:08

    Ik weet niet of hier nog op gereageerd gaat worden, aangezien dit bericht al wat ouder is, maar stel je voor dat je een kind had met het mannelijke geslacht en hij had graag een pyjama van de meisjesafdeling willen hebben of hij had in een jurk rond willen lopen, had je dit dan ook toegelaten? Het punt is namelijk dat kinderen met het vrouwelijke geslacht makkelijker geaccepteerd worden met speelgoed en kleding wat vaker bij jongens gezien wordt, maar als kinderen met het mannelijke geslacht speelgoed en kleding zouden willen wat vaker bij meisjes gezien wordt, word dit als gek of raar gezien. Wat is uw mening hierover?

    • Reply
      Josan
      1 mei 2020 at 10:45

      Hoi Fleur,

      Er gaat zeker op gereageerd worden. Inmiddels ben ik ook moeder van een zoon. Hij is nu 3 maandjes oud dus zich nog niet zo bewust van dat hij een jongetje is. Ik zie wel duidelijk verschillen met zijn zussen. Onder andere dat hij fysiek sterker is. Soms fantaseer ik wel over hobby’s. Man is daar wat traditioneler in en denkt aan voetballen. Maar ik zou het ook prima vinden als hij op ballet ging. Ik geef hem nu al soms ene pop van zijn zus om mee te spelen. Omdat het in mijn ogen gewoon een stuk speelgoed is. Niet meer en niet minder. Ik heb er totaal geen moeite mee als hij in een Frozen jurk mee zou dansen met zijn zussen. Maar het moet wel bij hem passen en hij moet dat zelf ook echt leuk vinden. Ik ga het niet opdringen. Wat ik nu bewust doe, is er op letten dat ik in mijn taalgebruik niet specifiek bepaalde eigenschappen benoem die je zou kunnen betitelen als mannelijk. Ik zeg eerder ‘lief manneke’ dan ‘stoer ventje’. En mocht hij in de toekomst minachtend zijn neusje ophalen omdat hij iets voor meisjes vind, dan zou ik hem daar op aanspreken. Dat doe ik ook bij zijn zussen.

  • Reply
    PE
    21 september 2017 at 11:37

    Wake up call: je voedt ze wel genderneutraal op 🙂 juist alle voorbeelden die je noemt zijn voorbeelden van genderneutraal opvoeden, namelijk:

    timmeren, zagen en met Nerf schieten? Prima! Als zij daar gelukkig van worden, dan mag dat. een pyjama die op de ‘jongensafdeling’ van de H&M hing, maar ze vindt hem leuk? Ach waarom ook niet. Wie zegt dat Cars of Star Wars alleen voor jongens is”

    je vindt de term niet leuk, okee, maar je doet t wel 🙂

    • Reply
      Josan
      21 september 2017 at 11:51

      Nou nee, dat is niet helemaal hetzelfde. Ik voed ze op en bij opvoeden hoort mijns inziens ze bekend maken met allerlei mogelijkheden. Dat is iets anders dan ouders die bewust genderneutraal opvoeden. Daarvan zie ik dat ze bijvoorbeeld al bij het aangeven van de geboorte ervoor kiezen om hun kind geslachtsloos door het leven te laten gaan. Mijn dochters zijn meisjes. Daarvan zeg ik niet nou ik laat het geslecht open en als ze 18 zijn moeten ze zelf maar kiezen wat ze willen zijn. Ook mijd ik niet bepaalde kleuren of kledingstukken. Maar ik kijk bij alles wat er bij mijn kinderen past. Mijn ene dochter die overduidelijk voorkeur heeft voor dingen die zogenaamd typisch voor meisjes zouden zijn, houd ik daar ook niet in tegen. Maar ik ga ook niet beweren dat dat is wat meisjes doen. Uiteindelijk doen meisjes en jongens wat ze zelf leuk vinden. Ik geloof meer in dat dingen van nature zo gaan en als kinderen dat door hun ouders voorgeleefd krijgen ze daardoor ook sterker in hun schoenen staan in plaats van dat het zo kunstmatig allemaal moet. Een broekje zonder label maakt namelijk nog steeds niet dat een het model van een jongensbroekje (die bij de Hema momenteel langer is en breder) verandert.

  • Reply
    Kreanimo
    27 juni 2017 at 09:41

    Ik volg Nicole ook.
    Hier spelen ze met wat ze leuk vinden.
    Rollenspellen gaan over Star Wars en daar doet dan ook een Prinses mee bijvoorbeeld.
    Mijn zoontje kijkt graag Shimmer and Shine… so what! 😉
    Ik ben er niet bewust mee bezig, maar wel met waarden zoals respect voor anderen en dergelijke…
    Mooi stukje!

  • Reply
    Alex
    15 juli 2016 at 20:43

    Ik ben een demigirl van 16 (dat betekent dat je als meisje geboren bent maar je je een jongen voelt maar net niet zoveel dat je in transitie wilt). Mijn ouders hebben mij in het begin van mijn leven als ‘meisje’ opgevoed. Totdat ikzelf elke keer ging tegenstribbelen wanneer ze mij, alweer, een jurk aan deden. Ik wilde gewoon geen jurk aan, nog steeds niet trouwens. Wat ik wel merk is dat mijn ouders er daarna meer op zijn gaan letten dat niet alle meisjes roze dragen en jurkjes aan doen. En dat niet alle jongens stoer zijn en met auto’s spelen. De opvoeding die ik heb vind ikzelf prima. maar goed sommige mensen vinden hem TE genderneutraal, maar goed dat is hun mening ☺️

    • Reply
      Josan
      17 juli 2016 at 15:29

      Wat leuk Alex dat je een reactie achterlaat. Ik vind het stoer dat je zo open bent over je persoonlijke ervaring. Ik denk dat het heel belangrijk is dat ouders kijken naar waar hun kind zichzelf prettig bij voelt. Ik vroeg ooit met Sinterklaas op school een knappertjespistool omdat dit mij leuk leek. Alle andere meiden vroegen typisch meidenspeelgoed. Thuis werd mijn pistool afgepakt omdat het jongensspeelgoed zou zijn. Kijk, dat vind ik persoonlijk erg jammer en zou ik dus nooit doen. Mijn middelste dochter koopt vaak pyjama’s op jongensafdeling omdat ze er liever een monstertje of Minion op heeft staan dan een Disney Princess. En ik vind dat prima

  • Reply
    Jessica
    30 oktober 2015 at 07:50

    ik had er nog nooit van gehoord! en eerlijk ik vind het de grootste onzin om je kind te stimuleren om met jongens speelgoed te gaan spelen.. of andersom juist met meisjes speelgoed. waarom?? ik heb een dochter en ben ik verwachting van een 2e dochter. voor beide dochters zal het het zelfde zijn. ik kijk naar wat hun willen en indd wat bij hun past en wat ik leuk vind. Mijn dochter is voornamelijk een meisjes meisje maar als zij met een auto willen spelen, prima! Voor de baby heb ik een kast vol leuke kleertjes geshopt waaronder ook wat dingen in de kleur blauw. tja waarom niet? ik vind blauw een mooie kleur en alleen maar roze word ook een beetje zaai. wel zijn die kleertjes dan weer echt meisjes kleertjes. dus onder andere een grijs met blauw jurkje en een donker blauwe legging eronder of een blauw shirtje met een roze luchtballon erop. van de term genderbewust opvoeden ben ik me niet eens bewust. en indd waarom zou je ook!

  • Reply
    Elaintje
    29 oktober 2015 at 20:17

    Als ik het zo lees voed jij je kinderen behoorlijk genderneutraal op. Of het dan zo wordt genoemd of gewoon opvoeden wordt genoemd maakt dan toch niet uit? Het ziet er hetzelfde uit. Ik ben blij voor jouw kinderen dat ze dan bij jou opgroeien. Dat is niet voor iedereen even vanzelfsprekend om opvoeding op deze manier te zien. Overigens is er wel een verschil tussen sekse/geslacht en gender.

  • Reply
    Linda
    29 oktober 2015 at 18:15

    Ik heb geen kinderen, weet niet of ik ze wil. Maar wilde hier graag even op reageren. Volgens mij gaat het namelijk niet zozeer over jou als moeder, maar wel over de buitenwereld. Denk aan tandpasta voor meisjes en jongens – idioot. Veel meisjes groeien door de prinsessen die ze overal zien (onbewust) op met het idee dat een mooi uiterlijk en een lief, zorgzaam karakter belangrijke kwaliteiten zijn voor een meisje. Jongens zien in de stereotypen vooral beroepen (brandweer, timmerman). Hoewel ik daar ook nog veel op aan te merken vind, is dat al heel wat minder oppervlakkig.
    En natuurlijk ben jij daar als ouder om ze van het tegendeel te bewijzen, maar dit is iets dat enorm ingebakken zit in de samenleving. Daar onttrek je je niet zomaar aan. Ik betrap me er ook weleens op dat ik bij een vrouwelijke vrachtwagenchauffeur denk: ‘stoer!’, maar dat is natuurlijk onzin.

  • Reply
    Frederique
    29 oktober 2015 at 16:07

    Ik ben allergisch voor mensen in hokjes stoppen en door op alles een naam te plakken is dat precies wat er gedaan wordt. Nu is het genderneutraal, over een paar maanden is het weer een andere term. Dat sommige mensen behoefte hebben om mee te doen met trends, daar ga ik me niet druk over maken. Dat is hun leven en als zij zich daar goed bij voelen, vooral doen. Zo voed ik mijn kids niet op maar wie ben ik om tegen een ouder te zeggen hoe zij het moeten doen. Helaas is dit soort gedoe niet nieuw, in hokjes stoppen is iets van alle tijden en overal het etiketje op plakken ook.

  • Reply
    Karin
    29 oktober 2015 at 14:20

    Ik heb me pas bij de Dille en Kamille lopen verbazen over een moeder. Haar dochter mocht een cadeautje uit kiezen en was er vrij snel overuur dat ze een jongenspop wilde. Moeder bleef maar andere poppen, een zuster, een meisjesbaby aandragen, allemaal meisjes. Het was duidelijk dat zij niet zo gecharmeerd was van de jongenspop. Uiteindelijk hebben ze heel wat anders gekocht, ik geloof een boek over een poppenhuis ofzo.

    Mijn zoontje is nog niet zo bezig met jongens of meiden. Wil ook net als ik een bloem in zijn haar om even te spelen en vervolgens racet ie weer met een auto door de kamer heen.

  • Reply
    Channah
    29 oktober 2015 at 12:18

    Ik word er ook een beetje moe van eerlijk gezegd. Ieder z’n mening hoor, maar overal moet tegenwoordig een benaming voor komen, en ‘o wee als dit of dat doet’. Ik kijk gewoon naar wat mijn kind wilt, wil zij met een auto spelen, prima, wie ben ik om dat te verbieden? Krijg ik een zoontje die met poppen speelt? Prima. Uiteindelijk zijn wij als volwassenen degene die er een ‘probleem’ van maken, niet de kinderen.

    • Reply
      Josan
      29 oktober 2015 at 13:18

      Dank je wel Channah voor je aanvulling. Zo denk ik er ook precies over

  • Reply
    Linda
    29 oktober 2015 at 10:11

    Ach ja, hadden we een paar jaar geleden de metroman, mikken ze nu op onze kinderen met genderneutraal. Ik probeer me niet al te veel te irriteren aan dit soort termen. We hebben de neiging in onze huidige maatschappij om alles maar te naam te geven. Live and let live, zou ik zeggen. Ik voed mijn kinderen op dat ze zelf een keuze hebben in alles wat ze doen en alles wat ze kopen. Wanneer dit niet bij hun geslacht ‘past’, jammer dan! Ze hebben in ieder geval geleerd dat ze in de meeste situaties in het leven moeten kiezen en dat bij iedere keuzen een reactie komt op die keuze. Daar worden ze alleen maar weerbaarder van 😉

  • Reply
    EsterDepret.be
    29 oktober 2015 at 10:05

    Hmmm.. het zal waarschijnlijk aan een misinterpretatie liggen, maar als ik lees hoe jij opvoedt, lijkt het me op genderneutraal opvoeden. Genderneutraal gaat niet persé enkel over grijze en beige kleren, of totaal tegenstrijdig doen op vlak van speelgoed (meisje MAG NIET met pop spelen, bijvoorbeeld), maar puur het feit dat je jouw kind niet in hokjes gaat steken. Dus dat je het kind zelf laat kiezen wat hij of zij leuk vindt, en welk speelgoed/ welke kleuren hun fantasie triggeren.

    Ik ga mijn zoon van 2 jaar niet zelf in een prinessesjurk gaan hijsen, maar als hij dit graag aanwilt, tuurlijk, doe maar! Als mijn zoon graag een pop wilt voor Kerst, tuurlijk we gaan een pop uitkiezen! En dan kan ik me soms wel druk maken in’t feit dat 90% van de poppen roze dragen.

    Nuja … ik denk hélemaal niet dat het een “trend” is die moet gaan overwaaien. Ik vind net dat het een logische stap is naar maatschappelijke gelijkheid tussen man en vrouw. Dat we onze kinderen ook meegeven, dat ze ZELF kiezen wat ze willen, en dat wij (of de maatschappij) hen geen beroep, hobby of kledingkeuze opleggen.

    • Reply
      Josan
      29 oktober 2015 at 11:11

      Mijn probleem dat ik er mee heb is dat wat ik doe ik dat gewoon als opvoeding zie. Daar hoeft geen stempeltje als ‘genderneutraal’ op. Ik hoop mijn kinderen op te voeden met het idee dat ze veel dingen gewoon zelf mogen kiezen. Maar als men het over genderneutraal heeft, haalt men al snel scandinavische landen aan waar het soms zelfs mogelijk is een paswoord zonder sekse-aanduiding te krijgen. Dat vind ik doorgeschoten. Mijn dochter is een meisje. Punt. Wat voor een soort meisje moet ze lekker zelf weten.

  • Reply
    Madelaine
    29 oktober 2015 at 09:31

    Ik vind het een beetje overtrokken. Maar speelde zelf als klein meisje met barbies EN met auto’s. Rijd nu motor EN loop op hoge hakken. Voel me op en top vrouw, maar heb een hekel aan roze. Ik verwacht in december zelf een dochter maar ga naar hier op en top roze aankleden ‘omdat dat hoort’. Dat vind ik zelf nogal stom namelijk haha. Dat stereotype mag er wel af, maar zo overdreven hoeft nou ook weer niet.

  • Reply
    theblogmother2014
    29 oktober 2015 at 09:30

    Ik vind het ook weer zo een “trend” die nu afspeelt. Vooral van die speelgoedboeken en moeders die erom schreeuwen. In je verhaal vind ik me helemaal! Loïs kan ook een onwijze tomboy zijn en als zij een blauwe olaf pyama mooi vind mag ze die best van mij. Sneakers ben ik gek op, en ik ben van mening dat het tegenwoordig allemaal al niet meer zo strikt is met rokjes en jurkjes. Ook een stoere “boyfriend jeans” is geoorloofd. Maar jongens met nagellak en rose schortjes, dat hoeft van mij dan weer niet zo…..

    • Reply
      caro
      30 maart 2016 at 14:11

      Ik vind dit zooooo typisch! Stoere meiden, geen probleem. Maar o wee als een jongen nagellak wil of zich wil verkleden als prinses. Als jongen geboren worden en niet in het stoere sterke mannen verhaal passen, wat is daar in hemelsnaam mis mee? Ik ben zelf lesbisch en merk ook dat bijna iedereen daar positief op reageert, in tegenstelling tot de reacties die veel gay vrienden krijgen. Mijn dochter draagt ook vaak jongensachtige dingen omdat ze die nu eenmaal mooi vindt en ik het niet belangrijk vind bij welk ‘geslacht’ kleren horen. Niemand die daar negatief op reageert. Onlangs had ik mijn zoon een meisjespyjama aangedaan omdat ik die nog had liggen, woooow! Not done blijkbaar.

      Mijn dochter zegt nu soms ook dat ze een jongen wil zijn én draagt soms nagellak én speelt met poppen en met lego. Ze is een mens, ze is niet wat er tussen haar benen zit. Als iedereen voorbij dat stuk zou kunnen zien, dat aangeleerd hokjes denken, zou iedereen meer zichzelf kunnen zijn. Het is des mensen om alles ergens in te plaatsen en mensen worden boos of onzeker als hen dit niet lukt. Van mijn dochter vragen mensen zich héél vaak af of ze nu een jongen of een meisje is. Ik ben niet altijd geneigd om daar op te antwoorden. Meestal doet ze dat lekker zelf en zegt ze: Ik wissel af (doe je met kleren, je stemming, je meubels, …) Kind is slimmer dan de meeste volwassenen die ik hoor.

  • Reply
    eigenwijsje2014
    29 oktober 2015 at 09:28

    Zoals ik het lees stop je jouw kinderen niet in een hokje, dus gender neutraal. Het hoeft echt geen vies woord te zijn hoor, zolang het niet de insteek is. Maar je gewoon kijkt naar wat je kind wilt. Hier zowel een prinsessen jurk als een tractor omdat zij dat gewoon erg leuk vind. Niet omdat ik dat wil.

    • Reply
      Josan
      29 oktober 2015 at 11:13

      Dat klopt maar voor mij is dat gewoon opvoeden. Daarbij hoort ook de ruimte om dingen te ontdekken en nieuwe ervaringen opdoen. Voor mij mag dat hele woord ‘genderneutraal’ er wel af.

  • Reply
    Linda
    29 oktober 2015 at 09:26

    Ik laat mijn dochter lekker zelf kiezen en nu betekend dat voor een groot deel dat de kast vol dino’s en my little pony ligt en ik vind het helemaal prima 🙂 Ze weet dat ze een meisje is en houdt van roze maar ze vindt dino’s en auto’s gewoon tof 🙂

  • Reply
    Elisabeth
    29 oktober 2015 at 09:15

    Het klinkt mij alsof je je kindeen gender onverschillig opvoedt, ze mogen lekker doen wat ze zelf willen, of dat nou traditioneel gezien bij jongens of meisjes hoort. Of begrijp ik je verkeerd? Ik dacht eigenlijk dat dat gender neutraal is, maar misschien dat ik het verkeerd heb hoor!

    • Reply
      voormijnklein
      29 oktober 2015 at 10:51

      Inderdaad, als ik je verhaal zo lees dan ben je behoorlijk genderneutraal bezig. Of ik begrijp de term ook volledig verkeerd… Kan ook.

      • Reply
        Josan
        29 oktober 2015 at 11:06

        Hallo Pauline,

        Dank je wel voor je reactie. Ik noem dit gewoon opvoeden. Dat hele woord ‘genderneutraal’ mag er wat mij betreft af.

  • Reply
    tamara
    29 oktober 2015 at 06:50

    Ik vind het een nay! Maar dat zie je vast al wel aan laurens outfits haha! ( zuurstok) het hoeft bij mij echt niet stereotype vlauw of roze, maar ik zal niet zo snel aan de jongens vragen, goh jongens, willen jullie nagellak?

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

[instagram-feed feed=2]