Miss G werd vanochtend aangereden door een automobilist. In plaats van dat hij zijn gegevens achterliet, liet hij mijn kind achter op straat. In mijn boosheid schreef ik een brief aan de anonieme bestuurder die mijn dochter aanreed.

Aan de automobilist die mijn dochter aanreed

Het zijn van die berichten die je als ouder nooit hoopt te krijgen. Dat jouw kind is aangereden. Maar dat is precies wat ik vanochtend kreeg. En nu ik bekomen ben van de schrik, ben ik vooral boos. Boos op jou die mijn kind hulpeloos achterliet zonder contactinformatie achter te laten. Geschrokken, verdrietig en met een kapotte fiets

Mijn oudste dochter is een perfect kind. Dat zeg ik niet alleen omdat ik haar moeder ben, maar dat zeg ik omdat het zo is. Ze is een fantastische leerling die op school hoge cijfers haalt. Ze is een geweldige dochter die nooit op de voorgrond zal treden, maar zich vaak bescheiden op de achtergrond opstelt. Ze is een beetje verlegen, maar daardoor kan ze juist erg verrassend uit de hoek komen. Ze is een liefdevolle oudere zus voor haar zusjes. Ze is een trouwe vriendin voor haar vrienden. Ze is een lief kind dat niet over zich heen laat lopen maar goed weet wat ze wil. Eigenlijk is ze ook al bijna geen kind meer. En dit jaar is het laatste jaar van haar basisschool.

Loslaten

Als moeder ben ik op het punt gekomen dat ik mijn kind langzaam maar zeker meer los moet laten. De vrijheid moet geven om haar eigen fouten te maken. Om zelf die grote wereld te ontdekken. Maar ook om haar zelf naar school te laten fietsen. Ik moet leren erop te vertrouwen dat als ze naar school fietst ze weer veilig thuis komt. Natuurlijk gaat ze niet onvoorbereid. In het begin werd ze een lange periode gebracht en fietste ze veilig naast een volwassene. Ze heeft verkeerslessen gehad op school. En ze is een verstandig meisje. Vandaar dat ze nu zelf mag gaan.

Maar geen enkele voorbereiding heeft haar op vandaag kunnen voorbereiden. Op hoe je als kind omgaat met wanneer een volwassene een fout maakt en je aanrijdt. Die persoon geen sorry zegt of moeite doet het leed te herstellen, maar je overstuur, huilend en met kapotte fiets achterlaat op straat. Serieus, hoe kon je?! Dat vraag ik me af, niet alleen als haar moeder. Maar ook als persoon die zelf kind geweest is. Net als jij.

Ik ben boos

Ik ben boos. Niet omdat je mijn wonderkind aanreed. Hoe laconiek het ook klinkt: dat kan gebeuren. Ik ken het kruispunt waar het gebeurde. En dat is inderdaad een gevaarlijk stukje in Arnhem. Maar bovenal ben ik boos dat je niet hebt geprobeerd je fout recht te zetten. Je koos er voor om anoniem af te druipen zonder je gegevens achter te laten. Waarom? Omdat je bang bent dat we je verzekering voor de schade op laten draaien? Omdat je geen verantwoordelijkheid wilt nemen? Of ben je zo’n persoon die dit al vaker gedaan heeft en verwacht dat dit consequenties heeft? Wat voor een mens ben je als je een slachtoffer maakt en je daar niet verantwoordelijk voor voelt? Wat voor een volwassene ben je als je een kind aanrijdt en voor je eigen veilige hachje kiest? Uiteindelijk waren het omstanders die mijn dochter hebben opgevangen en getroost. Zich er van verzekerd hebben dat het goed met haar ging. Niet jij. Dat was het minste wat je had kunnen doen als mens. En je deed het niet. Dat neem ik je kwalijk.

Gemeente Arnhem

Tegelijkertijd ben ik ook boos op de gemeente Arnhem. Rondom de school van mijn kinderen zijn twee gevaarlijke kruispunten. Al jaren. Met wat laffe kunstingrepen en zo nu en dan een vriendelijke handhaver die Foei zegt als je te hard rijdt, wordt geprobeerd wat meer veiligheid te creëren. Maar elk kind weet dat als je zonder klaarover zomaar oversteekt dat er een vrij grote kans is dat je van de sokken gereden wordt op notabene het zebrapad. Het is mij zelfs al een paar keer bijna overkomen. Maar blijkbaar is de garantie dat kinderen veilig naar school kunnen fietsen geen sexy verkiezingsonderwerp.

Rotte bestuurscultuur

In plaats daarvan willen de idioten in de raad onder leiding van SP, Arnhem maken tot cultuurhoofdstad van het Oosten. Vandaar dat we een uit de kluiten gewassen Musis Sacrum hebben gekregen dat ver de budgetten overschreed. De mooiste bibliotheek van Nederland waar de bovenste leslokalen van de muziekschool amper van gebruikt worden. Er een miljoenen kostende art house bioscoop gaat komen waarvan we nu al op onze vingers kunnen tellen dat dit een fiasco wordt. Er een oude verdwenen beek in zijn volle glorie hersteld moest worden. Ach het mag wat kosten.

En als je dan denkt dat je als inwoner alles gehad hebt, lees je dat die pipo van de SP (hoi Gerrie Elfrink) een overdekte zorgzone voor hoeren wil. Serieus, voor hoeren wordt in Arnhem meer veiligheid en gefaciliteerd dan voor opgroeiende kinderen. Het rapport van Frissen liet er geen gras over groeien. De bestuurscultuur in Arnhem is door en door rot. Ik hoop van harte dat de wandaden van de huidige partijen (vooral SP en D66) bij de volgende verkiezen flink afgestraft worden. Dat we weer in gaan zetten op een gezond leefklimaat voor kinderen.

P.S. Gelukkig gaat het goed met Miss G. Ze heeft wat lichte verwondingen en is zich natuurlijk rot geschrokken. Haar fiets is kapot. Maar dat kunnen we wel oplossen. Hopelijk durft ze gewoon de komende tijd naar school te fietsen.

Volg jij mij ook al via Google+, Bloglovin’, Twitter,Instagram,Facebook of YouTube?

♥ Uitgelichte afbeelding via Shutterstock