Borstvoeding heeft een slecht imago en dat is terecht. Oeps, dat heb ik niet hardop gezegd…toch? Lees maar terug want dat deed ik dus wel. Voordat de borstvoedende moeders nu hun messen slijpen en de flesvoedende moeders een vreugdedansje maken; wacht eens even ‘You got the wrong girl’.
Het liefst laat ik me namelijk helemaal niet in een hokje stoppen.(Sorry, karaktertrekje…werk ik hard aan…als ik zin heb). Yes, ik zei het echt. Borstvoeding heeft een slechte naam en dat is terecht. Nou ja niet van die borstvoeding want die kan er niks aan doen. Het heeft meer te maken met de vrouwen die het vertegenwoordigen. Ook wel hatelijk ‘borstvoedingsmaffia’ genoemd.
De reacties op de berichtgeving van het VUmc om premature kindertjes borstvoeding te geven in plaats van flessenvoeding logen er niet om. Dit blog van Pauline vat het goed samen. Blijkbaar is het nogal controversieel. Dat vind ik bijzonder. Wanneer er een orgaanweek is, vindt iedereen het logisch om donor te worden. Niemand die je hoort klagen over dat ze geen organen van een vreemde moeten als puntje bij paaltje komt.
Inhoud van dit blog
Borstvoeding heeft een slecht imago en dat is terecht
Sterker nog, we vinden eigenlijk dat als je geen donor bent je ook geen recht hebt op organen van een ander. Ook als het om bloed gaat vinden we het meer dan logisch om gebruik te maken van de diverse mogelijkheden. Groepen die dit om religieuze redenen afwijzen worden voor gek verklaard. Maar als het om borstvoeding gaat, zijn de reacties opeens van ongekende hevigheid. Dat snap ik niet. Verbazen doet het mij niet want dit raakt een elementair recht; namelijk om zelf te kunnen beslissen wat je je kind geeft.
Mommy wars
Iedereen die kinderen heeft, weet dat er een paar hete hangijzers zijn; de keuze tussen borst- of flesvoeding, vaccineren of niet en of je wel of niet werkt. Maak een keuze en je wordt of je dat nu wilt of niet in een bepaald hokje geplaatst. Ikzelf ben nogal een rare. Na 2 dochters groot te hebben gebracht op een combinatie van borst- en flesvoeding kies ik nu uitsluitend voor borstvoeding. Puur omdat mijn dochter iets anders weigert, niet omdat ik hier nu zulke warme gevoelens bij had. Sterker nog, ik had het er best moeilijk mee. Maar aangezien niks mijn dochter blijer maakt dan mijn voorgevel, heb ik mij er maar bij neergelegd.
Deze derde en laatste keer zijn er sowieso heel wat dingen die ik nu anders doe. Niet omdat andere dochters er noemenswaardige afwijkingen aan over hielden. Maar gewoon het is mijn laatste keer dus een beetje experimenteren en afwijken van de gebaande paadjes kan geen kwaad. Mits het op mijn manier gebeurt.
Geen warme gevoelens bij borstvoeding
Borstvoeding en ik waren geen vriendjes. Nee, dat komt niet door persoonlijke onverwerkt trauma’s of mislukte pogingen. Het was gewoon niks voor mij. Fijn dat je op een post zoals dit reageert maar als het tot op de komma moet, trek ik mijn wenkbrauwen op. Het is juist dat fanatisme waardoor borstvoedende moeders de naam ‘borstvoedingsmaffia’ krijgen toegebeten. Ook waarom ik daar absoluut niet bij wilde horen. Langvoedende moeders die het er over hadden hoe hun 2 jarige ‘baby’ nog om 23:00 uur ‘s avonds wakker werd voor een slokje? Ik kreeg er de kriebels van. Mijn 2 jarige dochter ging om 18:30 uur naar bed en kondigde pas om 7 uur de volgende dag aan dat de dag begonnen was.
Geen rolmodellen
Eerlijk is eerlijk; ik kende ook geen langvoedende moeders waarmee ik mij wilde identificeren. Het waren toch altijd wat alternatieve typetjes. Niks mis mee, maar ik weet prima in welk hokje ik wél thuis hoor. Alternatief? Dat is een label die niet op mij van toepassing is. Alhoewel ik een groot fan ben van natuurlijke verzorgingsproducten en ook geen vlekken meer krijg van zoiets als de Ouders Natuurlijk Beurs haak ik wel af als het mij net iets te zweverig wordt.
Dus deze derde keer leek het mij een logische keuze om weer tussen een combinatie te kiezen van beide. Ja tijdens mijn zwangerschap wist ik precies hoe ik het aan zou pakken. Als ik nu terugkijk, moet ik er dan ook best om lachen. Dit had ik namelijk zelf niet verwacht.
6 maanden borstvoeding
Nu het er naar uitziet dat ik ondanks wat probleempjes toch de magische grens van 6 maanden fulltime voeden ga bereiken, heb ik een missie; dat beeld over borstvoeding bijstellen. Want dat er zo heftig gereageerd wordt, begrijp ik volkomen. Betweterige alternatievelingen voor wiens kinderen niks goed genoeg is…tja dat klinkt natuurlijk niet erg aantrekkelijk.
Ik leer steeds meer mamabloggers kennen met wie het goed klikt. Tamara, Fleur, Gwen, Tewa en laten die meiden nu ook allemaal voeden! Dus daar had ik opeens mijn rolmodellen. Nuchtere mama’s die er ook gewoon eerlijk over zijn dat voeden niet altijd dat hemelse roze wolk gevoel veroorzaakt.
Een aap aan je tiet
Zoals je ziet ik ben een twijfelende, borstvoeding gevende moeder. Eentje die er toch wel trots op is. Nee, niet omdat ik nu toevallig aan het goede kant van het hekje sta of zo. Maar wel omdat ik het heb aangedurfd om deze keer eens iets totaal anders te doen. En het is mijn missie om de stem van twijfelende moeders te zijn. Van vrouwen die net zoals ik er geen roze wolk gevoel bij hebben. De ene week denken dat ze gaan stoppen en de week daarop een topweek hebben waardoor ze denken; 2 jaar? Dat gaat lukken!
Ja, ik heb mij zelf lid gemaakt van een Facebookgroepje. Mocht dochter voorlopig nog steeds erg fan zijn van mijn borsten, dan wil ik graag wel tips over hoe ik dat ga doen wanneer ze tandjes krijg. Alleen al het idee dat ze zou kunnen bijten, zorgt ervoor dat ik in gedachten in elkaar krimp.
Maar het idee dat zo’n groepje handig is, heeft inmiddels weer plaatsgemaakt voor twijfel.
Jehova’s getuigen
Ingelise schreef ooit een blog over hoe Veganisten de Jehova’s Getuigen onder de voedselreligies zijn. Datzelfde geldt ook voor facebook groepjes over bepaalde thema’s zoals Rapley, ergonomisch dragen en borstvoeding. Wat is opgezet vanuit een stukje vraag en antwoord en het willen delen van tips ontaardt maar al te makkelijk in het afslachten van elkaars keuzes en extremiteiten waardoor elk vooroordeel dat ik had, bevestigd wordt.
In mijn borstvoedingsgroepje ontstond deze week ook zo’n moment waardoor ik dacht: kijk, daarom heb ik dus niks met borstvoeding. Iemand postte een foto van een vrouw met aan haar ene borst een kindje en aan de ander een aapje. Veel moeders vonden het smerig. Maar er waren ook personen die met droge ogen beweerden dat “zij veel meer één zijn met de natuur en wij teveel van de natuur zijn afgeraakt…” Kijk: ieder zijn ding, maar persoonlijk heb ik liever geen aap aan mijn tiet hangen. Iets met hygiëne en dat ik nu al neurotisch elke op de grond gevallen speen steriliseer. Noem het egoïstisch maar mijn borstvoeding is voor mijn kind. En niet anders. Maak niet de vergelijking van; ja maar je drinkt toch ook melk van koeien? Want kijk…dat doe ik dus niet. Bovendien gaat het mij daar niet om.
Nietsontziende groep fanatiekelingen
Was ik al voorzichtig aan een klein beetje into borstvoeding…hakt zo’n opmerking er weer flink in. Was ik net een beetje wat comfortabeler met borstvoeding, blijkt een nietsontziende groep fanatiekelingen het normaal te vinden dat ik een aap aan mijn tiet heb hangen. Dat wil ik niet! En serieus ik kan me niet voorstellen dat toen je kinderloos was, je dacht: verrek een aap aan mijn borst moet ook op mijn bucketlist. En waarschijnlijk dacht je partner er ook niet zo over….
Wat vind jij kan borstvoeding een imago-oppepper gebruiken? Of heb jij het stiekem ook over borstvoedingsmaffia?
19 Comments
Ingelise
10 november 2015 at 12:29Hehe, ik moest heel hard lachen om ‘ik heb liever geen aap aan mijn tiet hangen’. Buiten dat is het natuurlijk wel heel erg dat mensen zover doorslaan in de maffia. Voor mij is het nog láng niet aan de orde, maar ik ben blij dat er moeders als jij (en nog een aantal hele toffe in mijn omgeving) zijn die hier openlijk en nuchter over praten.
Sonja
5 november 2015 at 23:03Ik geef je helemaal gelijk, en dat met mijn veertien maanden borstvoeding aan mijn tweeling..hoewel ik wel echt pro borstvoeding ben wat mijn Kids betreft, snap ik de term maffia maar al te goed. Kunnen sommige fel worden zeg. Tot het idiote aan toe!
Josan
12 november 2015 at 21:34Dat klopt helemaal. Dat vind ik dus zo waanzinnig jammer 🙁
Angela Willemse
5 november 2015 at 22:29Haha aap aan je tiet. Super cute! Enneh … geen waardeoordeel over borstvoeders van mijn kant. Vind het helemaal prima wat iedereen doet/roepst/vindt, het doet me vrij weinig. Ben toch teveel op mezelf en mijn zoontje gericht om me daarmee bezig te houden.
Cassandra
5 november 2015 at 18:33Ik ga maar één woord zeggen: AMEN! Oké nog eentje dan, bedankt voor dit heerlijke artikel!
Josan
12 november 2015 at 21:35Graag gedaan. Iemand moest het doen 🙂
Sofie
5 november 2015 at 13:26Ik heb net een persoonlijke reeks geschreven over mijn borstvoeding omtrent mijn 4 kindjes, en nu het vijfde in de buik … Ik heb er een hele weg in afgelegd van amper 6 weken dik tegen mijn goesting tot nu een bijna 2 jarige … http://ourhappilyeverafter.be/tag/borstvoedingsreeks/
Daantje
5 november 2015 at 12:57Ik zit er nog eens over na te denken. Vooral wat je zegt over dat niemand organen krijgen van een ander vies vindt….
Ik vind dit eigenlijk nogal een aparte vergelijking…..
Je vergelijkt eigen organen dan eigenlijk met zelf borstvoeding geven. En donor-organen met donormelk. En waar staat de kunstmelk dan? Zou dat dan een geavanceerde nieuwe techniek zijn waarbij geen echte organen meer hoeven te worden gebruikt, maar waar ze “kunst”organen hebben uitgevonden?
Daarnaast: voor zover ik weet is er nog nooit een kindje overleden aan “kunst”voeding, terwijl er dagelijks mensen overlijden doordat ze niet op tijd een orgaan kunnen krijgen.
Bovendien is de wetenschap constant druk bezig met het zoeken naar alternatieven voor donorbloed en donor-organen, zodat ze het na kunnen maken. Als het eenmaal zo ver is zal er waarschijnlijk niemand zijn die zegt: nee bedankt, laat mij maar op de wachtlijst staan voor een echt orgaan, want ik moet die neppe niet. Sterker nog: ik denk dat de persoon die zoiets uitvindt misschien nog wel een nobelprijs zal ontvangen! Want zo´n “kunst”orgaan zorgt dat iemand de kwaliteit van leven weer terugkrijgt, zelfs als het niet net zo perfect functioneert als een echt orgaan.
En dat terwijl er op kunstVOEDING dus heel erg neergekeken wordt door sommige mensen Als we dan die vergelijking met donor-organen doortrekken dan zouden mensen ook niet zo moeilijk moeten doen over “kunst”voeding, vind ik. 😉
Ann Ages Gracefully
5 november 2015 at 12:50Mijn twee kids zijn groot geworden met de fles. Met de tweede niet eens aan begonnen. De eerste na een week gestopt. Ik werd er zo onrustig van. Krijgt mijn kind wel genoeg binnen, zitten er wel genoeg voedingstoffen in mijn moedermeld. Nope! Klaar mee. Mijn kids inmiddels 19 en 17 zijn nooit ziek hebben een sterk gestel en zijn twee heerlijkerds 🙂 Ik zou mijn kind geen borstvoeding van een andere vrouw willen geven. Vind dat persoonlijk toch wat een onsmakelijk idee. Maar hee, als iemand daar wel heel blij van wordt lekker doen zou ik zeggen. Leven en laten leven. Ik houd niet van dat ‘fanatieke’ gedoe. Doe waar je je goed bij voelt en probeer jouw mening niet op te dringen aan een ander is mijn motto. 🙂
Deb
5 november 2015 at 12:26Haha ik kan me hier zo in vinden ik ben nog niet bevallen van mijn eerste kind en wordt er al streng op gewezen niet gelijk aan flesvoeding te beginnen. Blijft mijn eigen keus vind ik en het hangt volledig van de omstandigheden af.
daantje
5 november 2015 at 11:56Ik ben helemaal klaar met die borstviedingsgekkies. Ze geven het idd een slechte naam. Overigens vind ik het wel apart dat he schrijft over je blog vriendinnen die ook voeden…. Iedereen voedt zijn kindje toch?!
Josan
5 november 2015 at 11:58Je hebt gelijk maar in dit geval koos ik expres voor dit woord. Het is inderdaad deze reactie die ik los wilde maken.
poweredbyflowers
5 november 2015 at 11:54Ik geef ook borstvoeding , maar krijg ook de kriebels van de maffia. Ik heb een dochter met een sterke zuigreflex, op die Facebookpagina (ik denk dezelfde) vroeg ik: ‘ ik weet dat het wordt afgeraden , maar welk tutje kan ik het best gebruiken in combi met bv’. Man man man, ik werd precies openbaar bekogeld. Net op het randje van de stempel ‘slechte moeder’. Uiteindelijk doet iedereen het om zijn manier, geen hokjes nodig!
Josan
5 november 2015 at 11:56Precies, het is die mentaliteit die mij tegenstaat 🙂 overigens gebruik ik ook al vanaf week 1 een tutje. Werkt prima en als ze honger heeft laat ze zich echt niet foppen 🙂 Volg gewoon je gevoel
Sarah
5 november 2015 at 11:40Ik geef flesvoeding maar de tegenkanting die je hierover vaak krijgt van borstvoedende mama’s is er soms wel over. Ieder zijn eigen keuze, onze kindjes worden allemaal wel groot en sterk. Mijn dochter is intussen bijna 2 en doet het heel goed. In het begin twijfelde ik nog tussen de twee, maar ik heb dan de “fout” gemaakt om me meteen lid te maken van een borstvoedingsgroep en het meeste dat ik zag passeren waren problemen die ze ervoeren en zo heb ik afgehaakt. Maar ik heb geen second spijt van mijn keuze.
sophie de maeyer
5 november 2015 at 11:36Ik was een mama die borstvoeding gaf, ja. Mijn zoon heeft 8 maanden gekregen, mn oudste dochter 18 mnd en mn jongste was 2.5 jaar toen ze niet meer wou. Ik ben ook zo een mama die vind dat je tempo en regeltjes door de kinderen worden bepaald, dus eten als ze erom vragen, niet op vaste tijdstippen. Maar he, dat ben ik he, dat ben jij niet of dat is je bestie niet. Ik vind dat iedereen zn eigen mening mag hebben en zelf mag en kan beslissen wat wel en wat niet past. Wees gewoon blij dat je die keuze hebt, als je 150 jaar geleden je kind had gekregen, moest je wel borstvoeding geven, willen of niet, want iets anders was er niet. Ik ben zelfs zo iemand die buiten de deur de borst gaf maar dan wel zo, dat veel mensen niet eens wisten dat ik er half naakt bij stond. Heb vaak mensen verrast met het antwoord: nee, hoor, kan gerust nog ff blijven staan, ze is momenteel toch aan het eten. Niemand die het zag, niemand die het wist, dus wat was het grote probleem? Maar ach, zeg altijd maar: over smaak en kleur kan je niet discussiëren, en dat is maar best ook, anders zou het maar een saaie wereld worden als iedereen hetzelfde deed en dacht.
Linda Venrooij
5 november 2015 at 11:32Ik ben het echt zoooo volledig met je eens!! En ook hier was het gewoon niet zo mijn ding. Ik deed het wel, maar vond het echt niet een heerlijk moment. Ik deed het gewoon, en dat vond ik prima. En ook geen trauma’s en dat soort gedoe. Ik kan me helemaal vinden in je stuk! 🙂 Pakkend geschreven trouwens! 🙂 🙂
Linda – http://www.go-or-no-go.nl
Maai
5 november 2015 at 08:39Dank u. Heerlijk stukje. Ik sluit me helemaal bij je aan. Ik geef al 9 maanden borstvoeding en zoon toendertijd 20 maanden omdat hij bij hoog en laag de fles weigerde en ik met zware vermoeidheid niet meer zag hoe ik moest stoppen. En nou draag ik mijn kinderen ook nog dus is labeltje snel geplakt. Helaas.
Bianca
5 november 2015 at 07:35Ja sorry ik gebruik ook van de term ‘borstvoedingsmaffia’. Met dezelfde redenen die jij aangeeft. De fanatiekelingen die elke andere keuze afwijzen. Ik zelf geef geen borstvoeding om medische redenen. Het is voor mij simpelweg veiliger en gezonder om mijn kinderen flesvoeding te geven. Ben ik dan een ontaarde moeder? Nee ik ben een moeder die een bewuste gezonde keuze maakt. Ik had ook best borstvoeding willen geven maar dat kan gewoon niet. Dus da vind ik dat ook prima