Opvoeding

Blijf van mijn kind af, ik zit toch ook niet aan jou?!

25 juni 2016
Blijf van mijn kind af-Over ongewenst aanraken van babys door anderen-GoodGirlsCompany

Nu mijn dreumes niet meer veilig in de kinderwagenbak ligt, ben ik heel vaak geneigd te roepen: Blijf van mijn kind af! Nee ze wordt niet ontvoerd of onzedelijk betast. Maar ik word zo nu en dan horendol van (oudere) mensen haar zomaar even moet aanraken.

Blijf van mijn kind af-GoodGirlsCompany

Mensen die ik niet ken. Met handen mogelijk aan van alles en nog wat hebben gezeten en dan worden uitgestoken naar haar gezicht. Je kan toch ook gewoon een baby begroeten zonder dat je die meteen aanraakt? Of op zijn minst wacht totdat de ouders het okay vinden?

Blijf van mij af!

Laat ik voorop stellen dat ik niet het type moeder ben, die denkt dat er in elke volwassene die aan mijn kind zit meteen een doorgewinterde pedo schuilt. Ik weet niet of daar kampen voor zijn, maar in dat kamp kan je mij dus niet stoppen.

En toch heb ik er een hekel aan, wanneer het mij overkomt. Als een op het oog aardige oudere met mij een praatje maakt en er vervolgens een vinger of hand naar het blozende wangetje gaat. Meestal is het een kwestie van gewoon even aanraken, of het zachtjes strelen. En toch heb ik zoiets van “Blijf van mijn kind af!”

Toen ik zwanger was, vond ik het bloed irritant als wildvreemden aan mijn buik zaten. Ik weet het; het komt uit een goed hard, is oprechte belangstelling en ga zo maar door. Maar dat iets goed bedoeld, is wil nog niet altijd zeggen dat het door een ander ook zo geïnterpreteerd wordt. Wanneer het om mijn personal space gaat, of mensen die ik graag binnen een straal van 1meter rondom mijn lichaam wil hebben ben ik heel selectief. Gaat het dan ook nog eens om aan mijn lichaam mogen zitten dan valt 90% van de wereldbevolking af. Noem het preuts, afstandelijk, kil, of plak er een ander stickertje op, maar zo ben ik nu eenmaal. Mijn lichaam, mijn regels.

Blijf van mijn kind af!

Dat is misschien ook wel wat mij tegenstaat. Mijn baby is nog niet mondig genoeg om tegen iemand te zeggen “Blij van mij af.” Meestal slaat ze omstanders vanuit kinderwagen of drager rustig gade. Maar bij daten weet je dat naar iemand kijken, niet meteen betekent dat je oogcontact zoekt. En al helemaal niet dat je na dit zogenaamde ‘oogcontact’ binnen 1 minuut iemands handen op je lijf wilt voelen. Maar blijkbaar hoort dit bij de risico’s van baby zijn.

En waar ik mijn kinderen leer dat ze nooit zomaar een hondje mogen aaien, tenzij het baasje daar toestemming voor geeft, lijkt dit dus baby’s niet de gewoonte. Nu wil ik niet zeggen dat ik het baasje van mijn baby ben, maar toch…je snapt mij wel. Vaak heb ik er geen toestemming voor gegeven. Als ik even stop om een praatje te maken, wil dat nog niet zeggen dat ik ermee instem.

Wilt u van mijn kind afblijven?

Bij mijn andere dochters kan ik dit blijf van mijn kind af gevoel niet zo herinneren. Blijkbaar speelde het toen dus niet. Maar ik maakte het wel een keer mee bij een andere moeder. Terwijl ze stond te wachten voor de kassa, was ze in gesprek geraakt met een andere vrouw. Ze vroeg naar iets en de andere vrouw had blijkbaar het antwoord. Mara naast antwoord had ze ook de gewoonte om het dochtertje van die moeder aan te raken. Daar was de moeder totaal niet van gediend. ” Wilt u van mijn kind afblijven?”, vroeg de vrouw de eerste keer nog op vriendelijke toon. Toen de vrouw er geen gehoor aan gaf en het nog eens deed, werd de moeder boos. Misschien wel terecht…

Heb jij ook wel eens van die momenten waarop je denkt Blijf van mijn kind af? Wat vind jij? Mag iemand zomaar aan jouw kind zitten? Is dit misschien ook wel een generatiekloof?

Liefs JosanVolg je mij ook al via Google+Bloglovin’, Twitter,Instagram,Facebook of YouTube?

  • Reply
    yvonne
    3 juli 2016 at 01:14

    Mee eens hoor. Blijkbaar zijn zwangere buiken, baby’s en puppy’s gemeen goed. Ik stond een keer met de baby van mijn vriendin in de rij voor een kassa en daar stond een vrouw die de baby ook meteen ging aanraken. Toen zei ze: dat is ook wat hè? Dat er een vreemde zo aan je zit. Ik was zo verbaasd en dacht: en zelf doe je het ook. Apart hoor. Ik zal nooit zomaar aan iemands lijf of baby/hondje zitten.

  • Reply
    Chantal
    30 juni 2016 at 17:19

    Aanraken heb ik gelukkig nog niet zo vaak meegemaakt, maar oogcontact maken wel constant. Mijn eerste zoon was te vroeg geboren en dus erg klein. Een behoorlijke attractie blijkbaar. Ik liep een keer met hem in de supermarkt en toen kwam er meteen een oude vrouw met haar hoofd in de wagen hangen. Ooh wat is ie klein, ik heb nog nooit zo’n klein babytje gezien!! Toen reageerde er een andere vreemde vrouw, Oh dan wil ik ook even kijken! Uiteindelijk stonden er drie mensen boven die wagen…heel irritant vond ik dat…

    • Reply
      Josan
      5 juli 2016 at 21:03

      Oei, dat is ook irritant. Sommige mensen kennen ook totaal geen schaamte. Ik vind het ook irritant als ze dan oogcontact gaan zitten maken en je kind reageert niet. Sommige mensen geven gewoon echt niet snel op. Echt de capriolen die ze wel niet uit halen totdat ze een gewenste reactie krijgen… .

  • Reply
    MetMirjam
    26 juni 2016 at 23:07

    Jaaaa bah! Van die oude mannetjes die eerst uitgebreid met een vieze stoffen zakdoek hun neus en mond afboenen en daarna met hun handen over het gezichtje van mijn dochter gaan… Blegh

  • Reply
    Rochella
    26 juni 2016 at 10:48

    Ze is wel heel schattig en ik begrijp dat mensen dan niet van zo een dropje af kunnen blijven. Ik had er nooit echt moeite mee moet ik je bekennen. Nu de jongens bijna pubers zijn is het over maar ik kan me nog goed herinneren dat iedereen altijd maar in mijn kinderwagen kroop.

    • Reply
      Josan
      26 juni 2016 at 21:45

      Dank je wel Rochella, ik hoop ook dat het afneemt naarmate ze groter wordt. Waarschijnlijk heeft het er ook mee te maken dat ze wegens een virus ooit 5 dagen in het ziekenhuis heeft gelegen. Ik neem hygiene dus heel serieus.

  • Reply
    Marit
    26 juni 2016 at 10:18

    Zooo herkenbaar! Alleen niet bij mijn kind, want die heb ik nog niet. Sinds een week of twee hebben we een puppy! Ál die mensen/kinderen die hem even willen aaien, om gek van te worden! We gaan met hem naar een puppycursus, maar met al die aandacht komt daar echt niets van terecht. Ik las dat jij je kids leert te vragen of ze een hond mogen aaien, bravo! Ik kom zoveel kinderen tegen die gewoon op hun knieën gaan zitten en Mylo naar zich toe lokken. Dan pak ik hem ook op en loop verder. Soms zou ik ook wel willen schreeuwen: Blijf van mijn hond af!!! Echt, ik wil niet weten hoe ik ben als ik kinderen heb… 😛

    • Reply
      Josan
      26 juni 2016 at 21:46

      Hahaha, Dank je wel voor je waardevolle aanvulling Marit. Nu weet ik ook hoe dat overkomt. Vragen is maar zoiets onbenulligs en kan zoveel frustratie en irritatie voorkomen. Je weet inderdaad niet hoe een hondje reageert en als het mis gaat, krijt een baasje de schuld. Dat vind ik dan krom.

  • Reply
    Nicole
    26 juni 2016 at 09:19

    Ik heb dat nog steeds dat mensen mijn kind zomaar vast pakken en daar ben ik ook niet van gediend. Fay vindt de aandacht wel leuk maar ik wil gewoon niet dat er zomaar opeens m’n kind vast gepakt wordt.. Dus ik snap je helemaal!

    • Reply
      Josan
      26 juni 2016 at 21:48

      Nee, helemaal mee eens Nicole. Dat vind ik ook veel te ver gaan. Aandacht is leuk, maar daar moet het ook bij blijven. Vind mensen die wanneer baby niet kijkt en dan maar blijven aandacht trekken ook gruwelijk irritant.

  • Reply
    Tamara
    26 juni 2016 at 08:52

    Zooooo herkenbaar! Hier ook altijd van die ouwe knarren die aan mijn kinderen zitten. Bij de oudste 2 doen ze dat ook trouwens, een hand geven ofzo. Mwehhh

    • Reply
      Josan
      26 juni 2016 at 21:48

      Meh, niet leuk. Is jouw terror squad dan zo rustig bij ouderen 😉

  • Reply
    Leonie van Mil
    25 juni 2016 at 23:09

    Oh bah! Ik heb dat zelf nog niet zo meegemaakt, maar wel andere moeders die het goed vinden dat hun kind wel even met mijn baby mag knuffelen en kusjes geven. Terwijl kinderen echt helemaal niet op hun hygiene letten. Daar ben ik dus ook niet van gediend

    • Reply
      Josan
      26 juni 2016 at 21:50

      Precies Leonie, dat vind ik echt ook not done. Als ik als kind al een baby mocht vasthouden, dan waste ik eerst mijn handen. Ben er ook heel streng in geweest dat mijn baby tot 1 jaar niet zomaar bij allerlei kinderen op schoot kon of gekust worden. Kleine kinderen zijn een bron van bacteriën.

  • Reply
    Mama Lifestyle Blog
    25 juni 2016 at 21:57

    Ik ben een keer boos geworden op een oud mannetje toen hij aan mijn dochter zat om haar van een bankje af te duwen. Dat was tijdens het wachten in de viswinkel. Hij vroeg aan haar of hij mocht zitten en ondertussen duwde hij haar dus al opzij. Ik werd bloedlink en zei dat hij niet aan mijn dochter moest komen. Oude man of niet, kan me niets schelen. Mijn dochter kon niet voor zichzelf opkomen, dus deed ik dat maar met alle liefde en alle pit die in mij zit/zat.

    • Reply
      Josan
      26 juni 2016 at 21:50

      Wow, dat vind ik echt heel onbehoorlijk van dat mannetje. Zoiets doe je toch niet? waar zijn dan je manieren?

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

[instagram-feed feed=2]