Ben je een beetje bijgekomen van de zomervakantie? Grappig hè hoe verandering van omgeving en ritme zorgt voor een hele andere gezinsdynamiek? Terwijl je de rest van het schooljaar ploetert om een betrokken, aanwezige moeder te zijn lijkt tijdens de vakantie vaak vanzelf te gaan. Daarom deel ik 5 makkelijke stappen die je deze week nog zetten kan om een meer in het hier en nu met je kinderen te zijn.
Ik houd van zomervakanties en vind het heerlijk om het ritme even los te laten. Niet geleefd te worden door de klok. Te eten wanneer we honger hebben of pas wanneer we terug zijn. Die flexibiliteit ervaar ik thuis veel minder.
Inhoud van dit blog
De waan van de dag
Er moeten gewoon bepaalde deadlines gehaald worden, to-do lijstje afgewerkt en bovenal een bepaald ritme gehandhaafd worden wil het niet helemaal in de soep lopen. Niet zo verwonderlijk dat je na een vakantie thuis op den duur in een sleur belandt en de dagelijkse waan van de dag zijn tol eist. Je bent vermoeid, afwezig en snakt naar een me-time moment. Je wilt wel een betrokken, aanwezige moeder zijn maar je moet roeien met de riemen die je hebt. En soms zit je hoofd ook gewoon vol.
Ik merk dat bij mij doordat ik dan minder goed luister naar wat mijn kinderen vertellen. Dan antwoord ik hmmmmm, terwijl ik amper een idee heb wat er zojuist gezegd is. Of val ik achteraf door de mand omdat ik iets niet weet of deed wat ik had moeten doen. Terwijl ik het vervelend vind als mijn kinderen slecht luisteren of maar met een half oor, moet ik voor mijzelf erkennen dat ik soms echt geen haar beter ben. Omdat ik druk ben, afgeleid of omdat mijn kinderen de hele dag door kakelen. Yep, ik zeg kakelen want zo komt dat dan op mij over na een drukke dag met kindermondjes die nooit stil zijn.
Wat natuurlijk niet helemaal eerlijk is. Want waarom zou mijn volwassen gekakel over werk en uitjes met vriendinnen belangrijker zijn dan wat mijn kind op school meemaakt? Slecht luisteren, kan er aan bijdragen dat je kind op den duurt niet meer met je praat.
Waarom een betrokken aanwezige ouder belangrijk is
Of je nu werkt of fulltime thuis bent, wij vrouwen hebben vaak een hoop ons bordje liggen. Soms horen we wel wat onze kinderen zeggen, maar hebben we er op dat moment geen tijd voor. Dat overkomt mij ook. Maar mijn kinderen hebben recht op mijn aandacht, mijn liefde en zorg. Er is een Engels gezegde dat luidt “Your kids need your presence more than they need your presents.” En dat klopt, als ouders zijn we maar al te vaak geneigd om onze afwezigheid of gebrek aan echt onverdeelde aandacht te compenseren door dingen voor onze kinderen te kopen in plaats van extra tijd in ze te investeren.
Hoe betrokken en aanwezig wij zijn in de levens van onze kinderen heeft een uitwerking op ze. Het zegt veel over onze eigen normen en waarden en maakt onderdeel uit van je familieregels. Je kinderen leren ervan hoe zij betrokken en echt aanwezig kunnen zijn bij anderen. En mochten ze later zelf ouders willen worden? Hoe zij dat in de levens van hun kinderen zijn. En misschien heeft het zelfs wel invloed op hoeveel tijd ze later voor ons vrij maken als we in een verzorgingstehuis zitten, eenzaam zijn en verlegen zitten om een praatje. Maar hoe word je nu een meer betrokken, aanwezige moeder? Hieronder geef ik je een 5 makkelijke tips.
Zo word je een meer betrokken, aanwezige moeder
Beperk afleidingsbronnen
Tijdens de zomervakantie nemen veel mensen bewust even afstand van hun telefoon. Vroeger toen telefoonkosten in het buitenland nog hartstikke duur waren helemaal. Heerlijk hè hoe je er van opkikkert om tijdens je vakantie offline te zijn? Even te detoxen? Tegenwoordig hebben we alle wereldnieuws, ellende en onzin letterlijk binnen handbereik. Er zijn tv reclames nodig om ons als ouders erop te wijzen die telefoon wat meer aan de kant te leggen in het bijzijn van onze kinderen. Hele gesprekken worden gevoerd terwijl gesprekspartners elkaar amper in de ogen kijken maar naar een schermpje staren. En thuis is het zo verleidelijk om zodra als je uit bed komt, meteen naar de telefoon te grijpen.
Tiener- en kinderfeestjes waarbij ze vooral naast elkaar op de bank zitten en naar schermpjes staren? Ze zijn geen uitzonderingen meer. Zo gek is dat ook niet met ouders die dit voorbeeld geven en daarmee aangeven dat dit acceptabel gedrag is. Smartphone verslaving is echt een ding aan het worden voor veel mensen en jongeren. En het is tijd dat we weer zelf de baas worden over onze telefoon. Waarom:
- anders leren we onze kinderen afhankelijk te zijn van hun telefoon
- we geven ze het verkeerde voorbeeld. (Kijk iemand aan als je tegen ze praat.)
- we verspillen er behoorlijk wat kostbare tijd mee, wat als we er later op terugkijken niet echt ergens positief aan bijgedragen heeft.
Yep, moederschap is uitputtend, soms vreselijk saai en slopend. En al die clichés over dat het voorbij vliegt, voel je echt niet als je je door de dagelijkse routine en drama worstelt. Maar het dubbele aan clichés is dat er een kern van waarheid in zit. Natuurlijk mag je van je telefoon genieten, ontspannen met een spelletje etcetera. Maar er is een verschil tussen gevangen te zitten omdat je lichtelijk verslaafd bent en de controle over slechte gewoontes verloren hebt. Bedenk je gewoon wat vaker wie de baas is. Jij of dat telefoontje. Dat zelfde geldt ook voor de tv.
Plan je dag niet té vol
Plannen, ik houd er van. Vooral omdat ikzelf van nature het tegenovergestelde ben. Het geeft mij structuur en zorgt er voor dat ik overzicht houd. Misschien voel ik me er daardoor ook wel minder schuldig door als ik lanterfanter of uitstel. Er is helemaal niks mis met plannen. Maar zo nu en dan ben ik niet helemaal realistisch met mijn planning. Bijt ik me erin vast om het toch te halen. Omdat ik zoiets heb van “Als dit klaar is, kan ik gezellig iets leuks doen met de kinderen”.
Alleen, soms is het ook belangrijk om de boel de boel te laten. Ruimte over te laten voor lanterfanten, gek doen en spontaniteit. Plannen gaat niet om het afwerken van een to-do lijstje. Stephen Covey zegt erover “The key is not to prioritize what’s on your schedule, but to schedule your priorities.” Met andere woorden, wat belangrijk voor je is, zou de volgorde van je to-do lijstje moeten bepalen. Natuurlijk is het prettig om die wasmand eindelijk leeg te hebben. Aan de andere kant weet jij ook wel dat de leegte van een wasmand maar van korte duur is. De volgende week draai je weer het riedeltje af.
Laat in je planning je prioriteiten zien
Als je dan toch van plannen houd, plan dan elke dag quality momenten met je kinderen. Veel van de YouTube filmpjes die je op ons kanaal ziet, maak ik bijvoorbeeld tijdens zulke momenten. Omdat mijn dochters iets samen met mij willen doen. Speelgoed uitpakken, spelen, lekker gek doen voor de camera. We hebben heel wat rare, maffe gesprekken die ik er dan achteraf allemaal uit knip. Als dat soort momenten voor een grappig filmpje zorgen is dat ook weer leuk voor mij. Maar dat is niet mijn doel.
Mijn oudste dochter wil op vrijdagavond vaak een filmpje met mij kijken. Op zich ben ik geen serie-kijker maar voor haar maak ik een uitzondering. Bailey kan ik blij maken door samen te koken en bakken. Dus als ik dan toch voor avondeten moet zorgen, laat ik er dan meteen een leuk moment van maken waarbij zij de recepten mag kiezen en helpen.
Meet je succes niet af aan productiviteit
Zoal ik in dit blog over levenslessen schreef, heb ik er soms moeite mee dat als mijn planning in de soep loopt om dat als een geslaagde dag te zien. En ik weet dat ik niet de enige moeder ben die dat heeft. Velen van ons meten een succesvolle dag af aan productiviteit. Wat is er uit onze handen gekomen? Wat hebben we opgeruimd? Hoeveel was hebben we weggewerkt? Ook omdat sommige mannen gek genoeg nog steeds de vraag stellen “Wat heb jij de hele dag gedaan?” Geloof me het is ook niet alsof mensen die de hele dag werken nu zo uiterst productief zijn en de hele dag 100% zinvol bezig zijn.
Nu mijn gezondheid me alweer weken parten speelt, heb ik het ook wel leren loslaten. Ik meet succes af aan andere dingen. Aan Chloé die me stralend vertelt dat ik de beste mama in de wereld ben. Ook al voel ik me momenteel allesbehalve. Aan mijn kinderen die nu voor mij zorgen willen. Aan dat het me gelukt is mijn kinderen empathie bij te brengen. Dat ze verder kijken dan hun neus lang is en nu uit zichzelf klusjes in het huis oppakken die ik er even bij inschieten laat. Dat ze me gerust even laten bijtanken met een middagdutje zonder elkaar het leven zuur te maken. Oh en op de achtergrond struggle ik om alle gedaan te krijgen. Het gebeurt, komt af maar het is niet waar ik op focus.
Maak een dag- of weekplanning en houd je daar aan
Ik heb een blog, ik ben een moeder, heb kinderen met drukke levens en oh ook nog een huishouden. Zoals ik hierboven al schreef is een planning handig. Maar nog handiger is het als je je aan je dagplanning houd. Kijkt welke tijd je het beste waarvoor gebruiken kunt, Maandag is bij mij bijvoorbeeld altijd wasdag. Op vrijdag haal ik boodschappen. Op zaterdag probeer ik naar de markt te gaan. Doktersafspraken plan ik als wanneer mijn kinderen er niet zijn. Bloggen doe ik als ze op school zitten en de meeste huishoudelijke taken ook.
En als mijn kinderen thuis, zijn heb ik meestal niks ingepland wat ik voor mijzelf moet doen. Zo is er tijd voor hun speelafspraakjes, hobby’s of gewoon met thee en koekjes klaar zitten om gezellig uitgebreid te kletsen. Soms doen we gezamenlijke huishoudelijke taken zoals sokken uitzoeken onder het bekijken van een familiefilm. En mijn weekenden gebruik ik meestal om te bloggen. Dan heb ik vaste tijden waarin ik probeer iets te doen. Wat afkomt, komt af en zo niet dan niet. De overige tijd is voor ons samen om uitstapjes te maken en leuke dingen te doen.
Een vroege, uitgebreide bedtijd
De bedtijd van mijn kinderen is niet gebaseerd op hun leeftijd. Eigenlijk ook niet op hun slaapbehoefte. Alhoewel ik me daar niet erg zorgen om maak omdat ze vergeleken bij leeftijdsgenootjes er best vroeg in liggen. Het is gebaseerd op de de tijd die ik wil kunnen gebruiken om ze in bed te stoppen. Zodat ik een betrokken, aanwezige moeder kan zijn in plaats van een gestresste of vermoeide. Ik neem uitgebreid de tijd voor ons avondritueel. Een goede avondroutine, draagt bij aan een goede nachtrust en uitgeruste kinderen die goed in hun vel zitten. Ik schrok ervan om te lezen hoeveel kinderen melatonine gebruiken om goed te kunnen slapen. Ook omdat we niks weten over de effecten op lange termijn.
Onze avondroutine
Bij ons is het zo dat ik ze haast eigenlijk elke avond naar bed breng en niet mijn man. Als eerste breng ik Chloé naar bed. Naast een Bijbelverhaaltje lezen en zingen, hebben we ook altijd een knuffelmomentje. Hier geniet ze enorm van. Dan vertelt ze hoe haar dag was of ze geniet gewoon van mijn aanwezigheid. Terwijl ik met haar bezig bent, maken haar zussen zich gereed. Dat is dus tussen 19:00 en 20:00 uur ‘s avonds. Als Chloé plat ligt, loop ik naar zolder voor Bailey. Met haar lees ik een Bijbels dagboekje voor tieners. Dat vind ze erg leuk en heb ik even één-op-één quality time. We praten over van alles en nog wat. Soms diepe levensvragen soms gewoon over niks belangrijks.
Grace ligt er een kamer verderop dus ook voor 20:00 in. Met een boek. Ja, ze zou beneden in de woonkamer het journaal of iets anders kunnen gaan kijken totdat ze in bed moet liggen. Maar dat gebeurt dus niet. Ze mag een boek lezen of ze mag gaan slapen. Tegen de tijd dat het licht uit moet, loop ik nog even naar haar toe. Kletsen we nog wat…Soms te lang. En als ik naar beneden ga, gaat ze slapen. Onze avondroutine is duidelijk en hoef ik niet echt op te sturen. Ze verlopen ordelijk en heel rustig. Ik heb geen kinderen die honderdduizend keer uit bed lopen of dan spontaan opeens van alles nodig hebben. Dat zou ik buiten ziekte ook niet accepteren. Bedtijd rekken of onnodig treuzelen, betekent namelijk de volgende dag nog vroeger naar bed. En ze willen echt niet rond 18:00 uur naar bed.
Zo nu en dan mogen ze met zijn drieën een disco houden in mijn slaapkamer voordat ze naar bed moeten. Maar die momenten zijn zeldzaam zodat het bijzonder blijft.
Je hoofd leegmaken
Je gedachten leegmaken helpt je om meer in het nu aanwezig te zijn. Als kind deed ik dit elke avond voor het slapen gaan door in een dagboek te schrijven. Bij vlagen doe ik dat zo nu en dan nog wel eens. Maar eigenlijk minder dan ik zou willen. Misschien ook wel omdat het niet meer zo bij mij past.
Ik ben dus opzoek gegaan naar nieuwe mogelijkheden. Een daarvan zijn de verschillende christelijke meditatie apps op mijn telefoon.Maar net zoals Grace heb ik ook het lezen van een boek voor het slapengaan weer herontdekt. Van Bijbel met Bijbels dagboekje tot aan roman. Het maakt me niet uit. Geen Netflix, iPad of laptop. Gewoon simpel ontladen met een boek. En als ik het zat ben of mijn gedachten dwalen af ergens anders naar toe, dan doe ik het licht uit.
Morgen een nieuwe dag om het te proberen. Wat zijn jouw tips om meer betrokken te zijn bij je kinderen?
Ook leuk om te lezen:
- Hoe je De 5 talen van de liefde voor kinderen toepast in de opvoeding
- 10 tips om de band met je oudste kind te verstevigen
- 4 levenslessen die ik van mijn kinderen leerde
Volg jij mij ook al via Google+, Bloglovin’, Twitter, Instagram, Facebook
Foto credits: Sai De Silva, Blake Barlow, S O C I A L . C U T, Thought Catalog
No Comments