Beste peuter, waar is het mis gegaan?

Vandaag ben je vier geworden. Officieel ben je nu een kleuter. Daar baal ik van, want weet je? Als het op de peuterpubertijd aankomt, heb je er volgens mij de kantjes vanaf gelopen…

Terrible Two’s

“Ik ben twee en ik zeg nee”. Tenminste dat is waar anderen je voor waarschuwen. Onder ouder zijn de Terrible Two’s een begrip. Van lieve onschuldige dreumes heb je opeens te maken met een draak van een kind. En gaan ze op tweejarige leeftijd niet ten onder? Dan maken we er toch gewoon Terrile Threes van?

Een kind van drie is namelijk niet alleen maar een jaartje ouder. Het heeft een jaartje langer de tijd gehad om te kunnen testen waarmee het haar ouders op de kast jaagt. Hoe je het spel van je ouders tegen elkaar uitspelen moet spelen. En misschien ook wel wat meer doortrapt.

Vooral een lieve peuter

Daarom had ik torenhoge verwachtingen toen je deze mijlpaal aantikte. Maar helaas bleken die allemaal niet uit te komen. Nooit pakte jij eens een schaar of tondeuse om je een coupe-WTF aan te meten. Nooit voorzag jij de muren van onze woning van een kunstwerk waardoor we uiteindelijk in een complete home make-over belandden. Driftbuien of jankpartijen in het gangpad van de supermarkt? Ze schitterden door afwezigheid.

Terwijl Facebook volstaat met filmpjes van kinderen die hun ouders op dit soort uitspattingen trakteerden, bleef het bij mij verdacht stil. Weet je? Het had me zo leuk geleken als je jezelf onder de Sudocreme had gesmeerd en vervolgens ook maar de tv had meegenomen. Okay, op dat moment misschien niet meteen. Maar als ik het filmpje had geupload en het was  op den duur viral gegaan, zorgde voor herkenbare reacties van andere moeders dan had dat waarschijnlijk veel goed gemaakt. Maar als ik nu terugkijken, gebeurde er niks van dit alles. En ik wil geen schuldige aanwijzen, maar ik heb mijn best gedaan.

Ik heb het nooit onder stoelen of banken gestoken dat je een nakomertje bent. En zoals dat dan wel vaker gaat, heb ik ook nooit echt meer moeite gedaan om ons huis babyproof te maken. Jij moest gewoon roeien met de riemen die je had. Sorrynotsorry. Dus werd luiercreme niet meer strategisch buiten bereik van kleine kinderen opgeborgen. Lagen de luierdoekjes  voor het grijpen in het onderste kastje van het buffet, omdat ik geen zin had om naar boven te lopen. Staat de badrand vol met allerlei bad- en verzorgingsproducten. Kortom: makkelijker konden we het niet voor je maken. Maar wat we ook deden: jij deed niet zoveel. En zo laveerde je moeiteloos en zonder al te veel gekkigheden door de peuterpubertijd.

Mama, jij bent lekker dik zeg!

Had je dan nooit eens je momenten? Jawel hoor. Zo riep je regelmatig vol enthousiasme dat Mama lekker dik is. Maar dat bedoelde je nooit negatief, want je vond en vind het geweldig om opdezelfde vierkante meter als ik te zitten. Vooral wanneer ik een dikke fluffy pyjama draag. En als je mij een koekje geeft en liefdevol zegt dat ik dat in mijn bekje moet stoppen, kijk je uit jezelf al vertwijfeld. Terwijl je hardop afvraagt of mensen een bek of een mond hebben. Ook kan ik niet boos op je worden als je een plaatje van Jezus met blote voeten ziet en vermanend vraagt of Jezus soms schimmelvoetjes wil hebben. Het komt puur voort uit bezorgdheid en omdat je uit eigen ervaring weet hoe vervelend het is om voetschimmel op te lopen in een zwembad.

En nu ben je 4 jaar en hebben we de peuterpubertijd afgesloten. Vanaf aankomende maandag ga je naar school. Jou kennende zal je daar snel je draai vinden. Er is een nieuwe fase aangebroken. En het is een rare gedachte dat je nu peuter-af bent.  Maar wat ben je er klaar voor…en wij ook!

foto: Flitsend beeld

Volg jij mij ook al via Google+, Bloglovin’, Twitter, Instagram, Facebook of YouTube?