Mama Opvoeding

Miss C 9 maanden

28 februari 2016
Miss C9 maanden

Mijn baby is al weer 9 maanden. Hoe ouder ze wordt, hoe meer de tijd voorbij vliegt! Voor mijn gevoel althans. Het van slaapje naar voedingsmoment leven heeft al weer enkele maanden plaats gemaakt voor ander bezigheden. Spelen bijvoorbeeld. Daar beleeft ze steeds meer lol aan. Alle clichés zijn waar. Samen met je kleintje de wereld ontdekken is leuk. Ik kan genieten van haar verwondering. Van hoe alles wat ik allang als normaal ben gaan beschouwen, voor haar nieuw is.

Baby 9 maanden-GoodGirlsCompany

Sinds haar opname eind december blijven we een beetje kwakkelen wat haar gezondheid betreft. Echt ziek is ze niet meer geweest. Maar echt snot-vrij ook niet. De ene week is het erger dan de ander. Dan hoor je haar benauwde ademhaling, heeft ze een loopneus en hoest ze erg. De andere week lijkt het nagenoeg helemaal te zijn verdwenen. Maar ook al hoor en zie je geen duidelijke symptomen, het is nooit ver weg. Om die reden proberen we in het weekend ook echt de rust te pakken. Als het niet nodig is, blijft ze gewoon zoveel mogelijk thuis. Slaapt ze extra bij en ziet ze zo min mogelijk mensen.
Eigenlijk vind ik het wel grappig om te bemerken dat ik daar zelf ook een hele ontwikkeling in heb gemaakt. Bij mijn eerste kind Miss G leefde ik echt voor de weekenden. Ik had er niet aan moeten denken om dan rustig thuis te zitten. Ik moest er op uit, naar buiten, dingen zien, samen ontdekken, mee maken. Wat toen allemaal prima en begrijpelijk was. Maar ik ben blij dat ik nu die rust heb om mij even bij deze situatie neer te leggen.

Doorslapen

Sinds deze maand slaapt ze ook door. Meestal gaat ze tegen 19:00 uur ’s avonds naar bed en laat ze de volgende ochtend tegen 6.00 uur weer van zich horen. Heerlijk natuurlijk, toch had ik niet echt moeite met haar nachtelijke gespook. Nu ik terug kijk, vraag ik mij wel af hoe ik dat heb volgehouden. Maar je zit in een bepaald ritme en weet niet beter. Als ik nu een keer een nacht slecht slaap voel ik mij meer brak. Daarnaast vond ik dat nachtelijke voeden ook wel wat hebben. Ze was alleen even wakker om te drinken. Had ze haar buikje letterlijk weer vol gegeten dan viel ze ook gewoon weer in slaap. Naast mij of ik legde haar weer terug in haar wiegje. Maar ook daar is verandering in gekomen. Ze slaapt nu in haar ledikant op de babykamer. Hoewel ik best voor co-slapen ben, ga ik niet co-slapen terwijl mijn kind gewoon prima in haar eigen bedje op de babykamer slaapt. In de afgelopen maanden heb ik het gedaan omdat mijn kind aangaf dit nodig te hebben. Inmiddels toont ze aan zonder te kunnen dus ga ik het niet vanuit een bepaald idealisme opdringen aan haar. Uiteindelijk doe het voor haar niet voor mijzelf.

Afscheid nemen

Stiekem vond ik dat kleine warme babylijfje tegen mij aan wel wat hebben. Ons nachtelijke knuffelmomentje had ook wel wat. Dat is nu voorbij. Zoals ik momenteel afscheid neem van zoveel dingen. De wieg waar ze nu echt uit is gegroeid, de new born kleertjes die ze niet meer past. Het ledikantje dat lager moet en de box binnenkort ook. De kinderwagenbak waar ze nog net in past maar tegen de lente wordt vervangen door een stoeltje. Het besef dat de babyfase binnenkort voorbij is, wordt steeds duidelijker. Dan kijk ik wel eens met weemoed terug naar foto’s uit de begintijd. De eerste keer dat we naar de supermarkt gingen. Hoe klein ze toen was in vergelijking met nu. Als ik dan weer haar ondeugende grijns zie wanneer ze voor de zoveelste keer in mijn neus probeert te bijten, vind ik deze fase ook wat hebben.

Eten en spelen

Met de pot mee eten gaat nog steeds erg goed. We zijn allemaal nog steeds erg enthousiast over de Rapley methode. Het stimuleert mij om regelmatig nieuwe ingrediënten te proberen.

Nu Miss C 9 maanden is, heeft ze ook steeds meer interesse in speelgoed. Om praktische redenen heb ik eigenlijk zo min mogelijk speelgoed met geluid. Op de een of andere manier is het standaard geluid al irritant hard en dan kan het vaak alleen nog maar harder. Nooit zachter. Momenteel speelt ze graag met haar pop en de oude Little People verzameling van haar zussen. Het omrollen beheerst ze goed en ze doet pogingen om te kruipen. Voorlopig blijft dat bij buik schuiven. Vooral naar achteren want dat is momenteel nog wat makkelijker dan naar voren. Maar ik heb er alle vertrouwen in dat dat goed komt en we binnenkort bezig moeten om ons huis baby-proof te maken. Elk stopcontact afplakken en beschermers plakken op scherpe tafelhoekjes hoekjes. Ik verheug me op de fase van kruipen, praten en straks ook samen fietsen.

Vond jij het moeilijk om te zien dat dat je baby steeds meer dreumes werd? En zo ja wat miste je het meest?

Liefs Josan

Volg je mij ook al via Google+Bloglovin’Twitter,Instagram,Facebook of YouTube?

  • Reply
    Farah
    2 maart 2016 at 22:25

    Het is cliché maar de tijd vliegt en ze groeien ontzettend hard. Geniet van de momenten en leg zoveel mogelijk vast.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

[instagram-feed feed=2]