Dat ze in Engeland links rijden, wist ik wel. Dit schrikt veel mensen een beetje af. Maar er zijn nog wat andere verkeersregels die autorijden in Engeland net even anders maken dan in Nederland of op de rest van het continent. Twijfel je over een vakantie naar Engeland maar houdt het links rijden je tegen? Ik vertel je alles over mijn ervaringen.
Inhoud van dit blog
Mijn verwachtingen van autorijden in Engeland
Mijn verwachtingen van autorijden in Engeland waren hoog gespannen. Vlak voor mijn reis naar Engeland dacht ik een aantal keer “Waar ben ik aan begonnen?” Het zou mijn eerste autovakantie worden. Alleen en met 3 kinderen. De afstanden op Google Maps bleken geen rekening te houden met dat sommige wegen voor mij onbegaanbaar zijn. Ik had het vakantiehuisje geboekt met het idee dat het een klein half uurtje van mijn moeder vandaan lag.
In de praktijk bleek dat ruim 45 minuten. De weg was slingerend, stijl en heuvelachtig. Totaal anders dan de Nederlandse wegen die ik kende en waar ik vanuit gegaan was. En beetje bij beetje besefte ik dat ik geen idee had waar ik aan begon. Logisch dat ik er een beetje tegenop zag. Maar ik had nu eenmaal het geld betaald, dus we zouden gaan.
Autorijden in Engeland? Bereid je goed voor!
Voordat je aan autorijden in Engeland begint, is het slim om je goed voor te bereiden. Een auto check up, autoverzekering en bestuderen van de route hoort hier bij.
Auto check up
Enkele weken voor de reis bracht ik mijn auto naar de garage voor een goede check up. Pech onderweg is sowieso al vervelend. Laat staan als je in het buitenland bent. Naast taalbarrière, heb je dan ook geen idee hoe lang het duurt voordat je geholpen wordt. Voorkomen is beter dan genezen dus vandaar dat ik een aantal bezoekjes aan de garage bracht. Ik bleek nieuwe banden nodig te hebben en mijn remmen moesten vervangen worden.
Autoverzekering
Ook belde ik met mijn autoverzekering. Ben ik verzekerd als ik in Engeland rijd? Moet ik bijverzekeren? Welk nummer moet ik bellen bij eventuele schade?
Wegenwacht Europa dekking
Man vond de hele onderneming ook spannend. Hoewel ik vanuit mijn autogarage een nummer kan bellen als ik ergens strand, regelde hij ook nog een ANWB pas met Europa dekking. Gewoon voor het geval dat.
Als je autopech hebt kan je contact opnemen met de AA (Automobile Association) en de RAC (Royal Automobile Club). Tijdens onze reis zagen we nog verschillende SOS-telefoons staan langs de snelweg. Ik weet niet of ze nog werken, maar als dit wel het geval is dan zou je hiermee hulp kunnen bellen.
Bestuderen van de route
Ook het bestuderen van de route hoort bij de voorbereidingen op autorijden in Engeland. Ik deed dit samen met mijn moeder. Ik moest van Dover naar Tamar Valley rijden. Google Maps liet me over Exeter rijden langs Dartmoor via de zuidkust van Engeland. Mijn moeder adviseerde mij om vanaf Dover richting Canterburry en London te rijden. Vanaf daar naar Windsor, Slough, Bristol en uiteindelijk Exeter. Vanaf Exeter kon ik naar Okehampton rijden waar mijn stiefvader en moeder het laatste stuk met ons mee reden. Maar voordat ik bij hun was, zou ik er in mijn eentje al een rit van 6 uur op hebben zitten waarin ik het toch echt alleen moest doen.
Met je eigen auto in Engeland rijden
Als je zelf gaat autorijden in Engeland heb je 2 keuzes: je eigen auto of een huurauto. Ik koos er voor om met mijn eigen auto in Engeland rond te rijden. Dus een auto waarbij het stuur links zit. Waar je relatief een grotere afstand hebt tot de rechter kant. Waarom? Omdat ik deze auto het beste ken. Ik weet hoe hij werkt, waar alle knopjes zitten etcetera. Bedienen gaat op de automatische piloot. Dat vond ik een prettiger idee als ik me dan toch heel erg op de weg moet concentreren. En eigenlijk is die keuze mij heel goed bevallen.
In een parkeergarage is het even rekening houden met waar de kaartautomaat zit. Maar daar heb je je bijrijder voor. Bij tolportje en ook het boarden bij de ferry, kan je soms kiezen voor een check in hokje aan de linkerkant. En zo niet, mag de bijrijder je helpen. Wil je toch een Engelse huurauto gebruiken? Kies dan voor een automaat. Dan hoef je niet met links te schakelen.
De wegen in Groot-Brittannië
In Groot Brittannië zijn er verschillende type wegen. De snelwegen herken je aan de letter M van motorway. Zo heb je de M20 die overgaat in de M26 en dan bij Londen de M25 wordt. Ook A-wegen vallen onder snelwegen. Als deze eenbaanswegen een middenberm hebben zijn het dual carriageways. Zonder middenberm zijn het single carriageways. Op een Single Carriageway kan je trouwens ook fietsers tegenkomen. Yep, raas jij met 95 kilometer per uur naar beneden moet je uitwijken voor een fietser… .
De kleinere wegen zijn de B wegen. En in landelijke gebieden heb je vaak ook nog kleinere landweggetjes. Maar zoals ik tijdens ons bezoek aan Cotehele al schreef, zijn velen zo smal dat er geen 2 auto’s naast elkaar kunnen rijden. Inhalen doe je op de bredere weggedeeltes. Jij rijdt terug naar achteren of de tegenligger.
Als je in de landelijke gebieden de witte borden met plaatsnamen volgt, kom je veel van dit soort landweggetjes tegen. Kies je er voor om de groene borden met gele letters te volgen dan heb je vaak single carriage- of dual carriageways. En dat rijdt net iets lekkerder.
Maximum snelheid
In onderstaande tabel zie je de maximum snelheid. Tussen haakjes in het aantal miles. Naast de wegen zie je vaak borden waarop het aantal mile staat. Omdat mijn navigatie het naar snelheden in kilometers vertaalde, kon ik daar goed mee uit de voeten. Totdat ik ergens wegens wegonderhoud langzamer moest rijden. Er stond een bord met 50 mile. Geen idee hoeveel dat was, schakelde ik over na 50 kilometer per uur. Boetes zijn namelijk hoog in Engeland.
- 30 mile = ongeveer 50 km/uur
- 40 mile = ongeveer 65 km/uur
- 50 mile = ongeveer 80 km/uur
Binnen de bebouwde kom | Buiten de bebouwde kom (single carriageway)
| Wegen met gescheiden rijbanen (dual carriageway ) | Autosnelwegen (Motor Ways) |
48 (30) | 95 (60) | 112 (70) | 112 (70) |
- Mijn Tom Tom rondde de getallen af naar 50, 95 en 115 kilometer per uur. Benieuwd hoeveel boetes ik krijg of dat dit nog in de marge past.
Verkeersborden
Veel verkeersborden lijken op die we ook in Nederland of de rest van Europa hebben. Boven snelwegen vind je blauwe borden. Bij verbindingswegen groene en de witte borden met plaatnamen in het zwart, vind je bij kleine wegen. Bezienswaardigheden zijn aangegeven met een bruin bord waarop witte letters staan.
Aanduidingen langs en op de weg
Naast de verkeersborden zijn er ook veel aanduidingen die je her en der langs en op de weg ziet. Dit zijn onze meest voorkomende:
Engels | Nederlands |
Cattle Grid | Veerooster (zagen we bij Dartmoor) |
Clear way | Autoweg met stopverbod |
Delays possible | Mogelijkheid tot oponthoud |
Give way | Verleen voorrang aan |
No hard shoulder for….miles | De komende…miles is er geen vluchtstrook |
Soft verges | Zachte berm |
Slow lorries | Langzaam rijdende vrachtwagens |
Reduce speed now | Vanaf nu snelheid verminderen |
Stay in lane | Blijf op je rijstrook |
Queues likely | Kans op file |
Try your brakes | Test je remmen |
Pedestrian zone | Voetgangers gebied |
Autorijden in Engeland met kinderen
Autorijden in Engeland met kleine kinderen is net zoals op het continent een uitdaging. Hoewel Miss C zindelijk is, nam ik tijdens de autoreis geen enkel risico. Ze had gewoon een luier aan. Als we dan niet op tijd een plaspauze konden houden, dan is een ongelukje minder erg. Maar madame vertikte het gewoon om in haar luier te doen. Gelukkig zijn er voldoende kindvriendelijke parkeerplaatsen langs de Engelse snelweg. Sterker nog, ze hebben een speciale naam Services.
Overal langs de route zie je borden met Services en dan het aantal miles naar de eerstvolgende en degene die daarna komt. Zo kan je kiezen of je meteen afslaat of nog even wacht en de volgende pakt. Ik kan het aantal miles niet inschatten, maar had op een gegeven moment door dat als je een bord ziet staan met de tekst Tiredness kills, please take a break dan is het vlakbij.
Verwacht geen speeltuintjes langs de route. Maar wel mogelijkheid on te tanken. Gebruik te maken van een schoon toilet. Met daarbij baby verschoningsruimtes en douches. Gratis en brandschoon. Verder zijn er eetgelegenheden zoals Arlo’s, Costa, M&S, Burger King en Mac Donalds.
Autorijden in Engeland, verwachting versus realiteit
Van Dover naar Tamar Valley was ruim 541 kilometer. Tijdens onze vakantie in Zuid- Engeland heb ik meer dan 1200 kilometer links gereden. Vooraf zag ik er tegenop. Ik was vooral bang om moe te worden en waardoor ik mogelijk (fatale) fouten zou gaan maken. Vond het idee van links invoegen en uitvoegen een beetje raar. Maar na de eerste dag had ik al zoiets van: het voelt vertrouwd. Met de kleine landweggetjes had ik wel wat meer moeite en die probeerde ik te mijden. De M wegen, dual en single carriageways gingen prima. Dat hele autorijden in Engeland stelt eigenlijk niet zoveel voor. Engelsen zijn heel beleefd in het verkeer en zeker als ze door hebben dat je buitenlands bent.
Automatische piloot
Schakelde ik dan nooit over op de automatische piloot en reed ik dan nooit een keer persongeluk rechts? Ja hoor! Toen we vanaf ons vakantiehuisje een keer wegreden, reed ik 2 meter over de rechter baan. Er kwam nik aan en ik corrigeerde mijzelf eigenlijk al meteen. Ook voegde ik 2 keer per ongeluk op een rotonde in terwijl er al iemand van rechts op reed die daardoor moest afremmen. Dit leverde beide keren toeteren op.
Wat is het steil!
Naast de smalle landweggetje was er nog iets uitdagend: Engeland is steil! Geweldig hoor die ongerepte, woeste, eindeloze natuur. Op we M wegen had ik er niet zo’n last van, maar op de single en dual carriageway werd ik wel geconfronteerd met hoe steil sommige wegen zijn. Je mag er 95 rijden, maar meestal vroeg ik me af: hoe dan? Scherpe bochten, tegemoetkomend verkeer en fietsers die je passeert maken dat best wel onmogelijk. An sich vind ik het niet erg als er een bordje staat met 16% maar het wordt wat minder leuk als de persoon voor je niet doorrijdt. Je een mpv hebt die afgeladen vol zit. Of de weg zo smal is dat je terug moet rijden bij een tegenligger. Ik kreeg dan ook spontaan klamme handjes toen er midden op de weg een stoplicht stond en ik mijn hellingproef skills echt tot het uiterste moest testen. Dat ging overigens goed.
Over de hoogvlakte van Dartmoor
Het terrein op het vakantiepark was ook vreselijk stijl en daar zaten drempels in. Had ik net genoeg vaart om de heuvel op te komen, moest ik afremmen vanwege een drempel. Yep die motor sloeg af en natuurlijk zakten we naar beneden omdat ik met geen mogelijkheid vanuit stilstaand de afgeladen auto omhoog kreeg zonder vaart te maken. Of de motor op te blazen. Toen ik vaart had ging het weer. Je leert op het geluid van je motor te rijden en wordt een kei in terugschakelen. Toen ik onze MPV over de hoogvlakten van Dartmoor had heen gejaagd zonder dat ik vast kwam te zitten in kuilen, was ik verslaafd.
In de file bij Londen
Maar, al met al was het niet zo bijzonder. In 6 uur kan je zowat heel Engeland door rijden. Diezelfde reisperiode had ik nodig om vanuit Arnhem naar Duinkerken te rijden. Vooral rijden in België vond ik rampzalig. Rondom Antwerpen is het hel. We reden van de ene opstopping, file en wegonderhoud in de andere. Daarnaast rijdt men hier agressiever. Bij terugkomst in Nederland moest ik vaker abrupt in de remmen en zag ik gevaarlijkere capriolen bij andere weggebruikers die nog maar net goed gingen dan ik op de M25 bij Londen in de avond spits zag…. En voor de wegen rondom zo’n miljoenenstad wil dat echt wel wat zeggen.
Ook leuk om te lezen:
Volg jij mij ook al via Google+, Bloglovin’, Twitter,Instagram,Facebook of YouTube?
♥ Uitgelichte afbeelding via Shutterstock
No Comments