Mama Opvoeding

8x Wat ik bij mijn 3de kind anders doe dan bij mijn 1ste

12 februari 2016
8x Wat ik bij mijn derde kind anders doe dan bij mijn eerste-GoodGirlsCompany-leeftijdsverschil kinderen

Tijdens de zwangerschap van Miss G bereidde ik mij zo goed mogelijk voor op mijn nieuwe rol; die van moeder. Ik ging naar zwangerschapscursus en las natuurlijk de nodige informatie. Want daar schijnen wij vrouwen namelijk dol op te zijn tijdens onze zwangerschap. Van of onze stemmingswisselingen tijdens de zwangerschap normaal zijn, tot aan de idiote cravings die we hebben. Ik was er absoluut van overtuigd dat ik er klaar voor was, ging er voor en heb nooit meer om gekeken. Nu achteraf kan ik constateren dat het eigenlijk best heel goed is gegaan. Oudste dochter is inmiddels opgegroeid tot een flinke jongedame. Als ik haar zo bezig zie met mijn zusje besef ik dat er naast leeftijd en vader ook nog andere verschillen zijn. Mijn oudste dochter is niks te kort gekomen toch zijn er dingen die ik nu bij mijn 3de kind anders doe.

Wat ik bij mijn derde kind anders doe dan bij mijn eerste-GoodGirlsCompany

  1. Minder zorgen maken
    Als je net moeder bent, komt er heel wat op je af. Opeens draag je de zorg en verantwoordelijkheid voor zo’n nieuw kwetsbaar leventje. En dat wil je goed doen, zo niet perfect. De lat ligt hoog en de lijst aan ongevraagde goedbedoelde adviezen is eindeloos. Wat vraag je je vaak af of je het wel goed doet. Loopt je kindje geen trauma op? Doe je het niet te kort? Had je niet beter dit kunnen doen? Inmiddels sta ik aan de andere kant. Is oudste dochter ondanks mijn imperfectie opgegroeid tot een leuk kind en hard op weg om steeds zelfstandiger te worden. Met Miss C maak ik mij een stuk minder zorgen. Ik weet nu dat het in de meeste gevallen wel goed komt met je kindje. En hey, wie kan zich deze eerste paar babyjaren überhaupt later nog herinneren?
  2. Langer borstvoeding geven. Mijn oudste dochter was echt geen borstkind. Zodra het in zicht kwam, zette ze het op een krijsen. Iets waar ik toch wel een beetje onzeker van werd. Toch ben ik blij dat ik toen naar mijn gevoel heb geluisterd en voor een combinatie van fles en borst gekozen heb. Die nuchtere benadering heb ik altijd gehouden als het over borstvoeding gaat. Nu bij mijn derde geef ik al weer bijna 9 maanden borstvoeding. Ja zelfs nu ze tandjes heeft. Op mijn blog ben ik heel open geweest over mijn haat-liefdeverhouding er mee. Maar zoals het er nu naar uitziet, gaan we de grens van 1 jaar waarschijnlijk halen. En daar ben ik stiekem best trots op.
  3. Te ver vooruit denken. Wat de toekomst brengt? Ik weet het niet, maar ik leef tegenwoordig veel meer in het hier en nu. Daar heb ik ook meer de rust voor dan vroeger. Toen wilde ik alles nog mee maken. Met kind. Als Miss C nu weer zwaar verkouden is, dan vind ik het veel minder erg om een weekend amper de deur uit te komen omdat ze ziek is. Vroeger zou ik daar veel slechter tegen hebben gekund.
  4. Van slapen een drama maken. De eerste paar weken hing er een lege wieg boven mijn bed. Baby wilde maar op 1 plek slapen en dat was naast mij in bed. Dit keer legde ik mij daar veel makkelijker bij neer. Als zij slaapt en een goede nachtrust heeft is de kans groot dat wij dat ook hebben. Dus maakt het mij niet zo uit waar ze slaapt. Als ze maar slaapt.
  5. Baby wassen in een babybadje. Voor het eerste in al die jaren had ik dit keer dus een Tummy Tub aangeschaft. En van een vriendin had ik een babybadje gekregen. Nou het kind heeft 1 keer in die Tummy Tub gezeten en alleen in de kraamweek 3 keer in het badje. Voor de rest gebruik ik dat ding dus nooit. Als ze in bad moet, gaan we samen. Dus het babybadje staat inmiddels weer ongebruikt in de schuur.
  6. Tv kijken waar de kinderen bij zijn. Ik kijk eigenlijk zelden tv. Toen de andere meisjes klein waren, keek ik nog wel eens Oprah ( ja dat was er toen nog op). Maar nu vermijd ik het om overdag tv te kijken waar de kinderen bij zijn. Of dat ik op de bank lig en baby op mijn buik ligt
  7. Mijn leven rondom slaapjes heen plannen. Als ik haar zussen van school moet ophalen, moet ze gewoon mee. Of ze nu net op weg was naar Dromenland of niet. Er zijn wel eens dagen dat ik van hot naar her vlieg. Dan vind ik het wel eens sneu om haar telkens uit haar slaap te halen. Aan de andere kant slaapt ze in het weekend ook regelmatig van 11:00 tot 15:00. Dit kan dan ook zonder onderbreking omdat haar zussen er niet zijn.
  8. Minder lopen. Ja, dat is echt een ding! Bij mijn eerste kind hadden we geen auto dus moest ik alles lopend of op de fiets doen. Ik kon sowieso toen nog geen auto rijden dus al stond er een voor de deur ver kwam ik er niet mee. Nu heb ik een auto en dat is best makkelijk met 3 kinderen als je aan het einde van de dag nog even een boodschap moet halen die je bent vergeten.

Heb jij meerdere kinderen en zijn er dingen die je nu in de opvoeding anders doet dan enkele jaren terug?

Liefs Josan

Volg je mij ook al via Google+Bloglovin’, Twitter,Instagram, Facebook of YouTube?

  • Reply
    irisdonkersloot
    12 februari 2016 at 19:21

    Vooral anders omdat elk kind ook anders is. Qua slaapjes (rust en regelmaat) volg ik bij de tweede nog steeds een ijzeren regime. Maar voor de rest in elk geval veel relaxter als bij de eerste.

    • Reply
      Josan
      13 februari 2016 at 10:02

      Daar heb je helemaal gelijk in Iris. Alles copy past doen gaat inderdaad echt niet.

  • Reply
    Marjolein
    12 februari 2016 at 17:15

    Zo heerlijk herkenbaar weer! Leuk om te lezen. Ik was bij nummer 3 echt mega relaxed en nog steeds eigenlijk. Laat hem makkelijker even huilen maar neem hem ook makkelijker in bed. Heb hem heel lang gedragen. Waren wel dingen die ik bij de eerste en tweede ook achteraf graag had gewild… Toen was ik nog een groentje…

    • Reply
      Josan
      13 februari 2016 at 10:01

      Ja dat relaxte herken ik ook. En ik draag nu ook veel meer dan toen. Eigenlijk omdat ik niet met de destijds onhandige Baby Bjorn overweg kon.

  • Reply
    EsterDepret.be
    12 februari 2016 at 11:05

    Heel herkenbaar! Hier ook een volledig andere aanpak bij de geboorte van Alixe. Veel meer “go with the flow”. Ik maakte me, net zoals jij, veel minder zorgen. Ik herinner me dat ik bij Jules iedere keer woog hoeveel hij groente- of fruitpap hij at. En dan zorgen maken over ’t feit dat hij slechts 30gr gegeten had.

    Bij Alixe heb ik bijvoeding gedaan volgens de Rapleymethode. Wat een verademing. Ze zat gewoon met ons mee aan tafel. De ene keer at ze veel, de andere keer dan weer weinig. Maar ik maakte me er niet druk in :).

    Je merkt dat nu ook in haar karakter. Ze trekt sneller haar plan en is veel zelfstandiger dan Jules.

    • Reply
      Josan
      13 februari 2016 at 10:04

      Ik ben tegenwoordig ook aan de Rapley. Dat ze zelf kunnen eten vind ik een hele verademing. Ze eet echt heel gemakkelijk en ook veel 🙂

  • Reply
    Vlijtig Liesje
    12 februari 2016 at 10:52

    Ik was relaxter bij de tweede, derde, vierde en vijfde. En dat was best heel fijn. Minder spanning en stress en ik durfde beter op mijn eigen gevoel af te gaan.

    • Reply
      Josan
      13 februari 2016 at 10:04

      Wow 5 kinderen. Dan moet je inderdaad ook wel relaxt worden op den duur.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

[instagram-feed feed=2]