Opvoeding

3x ellendige speelafspraakjes

22 september 2016
3x-ellendige-speelafpraakjes_goodgirlscompany

Iedere moeder kent het wel. Van die ellendige speelafspraakjes waar geen einde aan lijkt te komen met van die irritante kindjes. In 9 jaar schoolafspraakjes noteerde ik er 3 voor je die mij in al die jaren behoorlijk bij gebleven zijn. Een kind ging spontaan in rook op, de ander had een zwak voor rauw deeg en weer een derde droeg een luier… . Houd je vast terwijl ik je door mijn meest ellendige speelafspraakjes ever loods.

Geen enkele baby wordt racistisch geboren. En ook geen enkele moeder denkt in het kraambed dat haar kind met bepaalde kindjes niet mag spelen. Nee, zoiets sluipt er geleidelijk in. Op het kinderdagverblijf bijvoorbeeld omdat dat ene kind met die snottebel altijd met het speelgoed speelt waar jouw oogappel ook mee spelen wilt. Waardoor het ziek wordt en jij weer je baas moet bellen dat je deze week een dagje thuis blijft om voor je zieke kind te zorgen.

De opmars naar ellendige speelafspraakjes

Of het gebeurt in de speeltuin. Omdat Milaatje van 3 straten verderop constant jouw kind van de schommel duwt. Het liefst zou je het kind een oplawaai geven van hier tot Tokyo. Maar ja, buurtgenoten hè? De kans is groot dat je Mila en haar ouders op straat, supermarkt of zwemles ooit nog tegenkomt. Dus je houdt je maar in. Tegen beter weten in…het is natuurlijk gewoon een hellend vlak en voorbode voor disaster. Maar dat weet je dan nog niet.

Dat ontdek je tijdens een van de vele speelafspraakjes die je kind heeft als zij op de basisschool zit. Je kind heeft je de oren van je kop gek lopen zeuren of dat ene kind nou eens EIN-DE-LIJK bij jullie thuis mag spelen. Omdat je al maanden de boot afhoudt, besloot je in een ogenblik van zwakte voor de bijl te gaan. Tenminste als je ook maar een beetje op mij lijkt en geen ruzie met je kinderen wilt.

3 ellendige speelafspraakjes

En zo kwam het dat ik (vooral in de eerste 3 schooljaren) de nodige speelafspraakjes trotseerde. Dat zijn immers toch de jaren waarin ze hun klasgenootjes beter moeten leren kennen dus ook wel eens met typetjes thuiskomen die op zijn zachtst gezegd bijzonder zijn. Zo was er een Femke, Isabelle en Lynn. Voor de gelegenheid heb ik de namen maar even veranderd.

Femke

Femke was een ondernemend meisje dat het nodig vond om zich onder het bed in mijn kamer te verstoppen. En zelfs na herhaaldelijke zoekpogingen en roepen niet reageerde. Nu is het al niet fijn als je je eigen kind kwijt raakt, maar die van een ander is nog een tikkeltje vervelender. Vooral wanneer het gebeurt vlak voordat de ouders hun kroost komen ophalen. Ik checkte de voordeur, maar die zat op slot. Riep haar naam, maar nergens te bekennen alsof ze in rook was opgegaan. Uiteindelijk vonden we haar…in mijn slaapkamer onder mijn bed. Hahahaa grappig… NOT. Ze had ons wel gehoord, maar zei bewust niks. Dat was de eerste en laatste keer dat zij bij ons ‘speelde’. Zulke kinderen hoef ik niet. Dat je dat soort gedrag bij je eigen ouders doet, soit die kennen je…maar ik dacht serieus dat er iets ergs aan de hand was en ze minimaal buiten bewustzijn was omdat ze nergens op reageerde.

Lynn

Een ander bijzonder typetje was Lynn. Zat al op school, maar kon nog niet duidelijk praten. Hindert niet, kan gebeuren. Met wat logopedie zou Lynn vast binnen de kortse keren leren praten. Ook Lynn was veeleisend. Dus om het leuk te houden, besloot ik met alle meiden cup cakes te bakken. Kon ze er ook nog een paar mee naar huis nemen. Lynn vond het hele bakken niks. Het enige wat ze constant deed was van het rauwe beslag eten als ze de kans kreeg. Vervolgens vrat ze alle botercrème op en uiteindelijk was ze woedend omdat er niet voldoende beslag over was voor de cupcakes. Zucht…daarna ook niet weer gezien.

Isabelle

En als laatste had je nog Isabelle. Dat kinderen tegenwoordig tot 4 jaar luiers dragen hoef je niet gek van op te kijken. Maar blijkbaar ging haar moeder er dus vanuit dat ik dat ding verschoon…ehm nou nee. Dat vind ik vanaf een bepaalde leeftijd bij andere kinderen namelijk gewoon ranzig ( ja dat zeg ik hardop). Mijn eigen kinderen waren destijds al jaren zindelijk. Persoonlijk ken ik maar een paar gevallen waarin ik begreep dat kinderen op die leeftijd een luier dragen. Maar Isabelle leek mij een zeer pienter meisje. Eentje die vooral erg geïnteresseerd was in Cola. Waarom wij geen Cola in huis hadden en of ik het dan ging kopen zodat zij het kon opdrinken. Nou nee. Voor een kind dat nog luiers draagt, heb je wat mij betreft dan net iets te veel eisen. Ook zij hoefde niet meer langs te komen.

Open minded

Door deze kinderen waren die eerste speelafspraakjes afzien. Vooral middelste dochter had de neiging om nogal exotische typetjes uit te kiezen. Aan de ene kant is het te prijzen dat ze blijkbaar zo open minded is. Aan de andere kant vind ik de voorspelbaarheid van tegenwoordige speelafspraakje een stuk prettiger. Ik zou nooit direct zeggen dat mijn kind niet met een bepaald kind mag spelen, maar ik zal het in sommige gevallen zeker niet aanmoedigen. Gelukkig zijn die jaren van aftasten voorbij.

Ik werk me niet meer in allerlei bochten om mijn kinderen aan schoolvriendinnetje te helpen. De jaren op school hebben me geleerd dat vriendschappen komen en gaan. Er worden geen vriendschappen opgebouwd met ouders van zulke kindjes omdat we uiteindelijk geen klik hebben. De kinderen die ik het best trek, zijn kinderen afkomstig van ouders die toch een beetje dezelfde normen en waarden hanteren. Daardoor is een speelafspraakje niet alleen 2 uur tussen school- en etenstijd in. Maar kan zo’n kindje ook gewoon blijven eten als dat nodig is omdat ze een keer echt omhoog zitten qua oppas. En weet ik dat als paps of mams haar op komt halen dat ik haar niet zomaar kwijt ben…

Wat zijn jouw meest ellendige speelafspraakjes?

Liefs Josan

Volg jij mij ook al via Google+Bloglovin’Twitter,Instagram,Facebook of YouTube?

  • Reply
    Julia
    6 december 2022 at 11:36

    Weet niet als jullie nog reageren op deze post, maar. Hoe zeggen jullie dan tegen de andere kind (en belangrijkste, tegen jouw eigen kind), dat hij/zij niet mag spelen met die “heel leuke” (en irritante) vriendje? Ik heb al geprobeerd de contact te afbreken van mijn zoon met een vriendje wie een andere opvoeding heeft als ons, maar schijnt een van de beste vriendjes te zijn van mijn zoon, en dan begreep hij niet echt waarom hij niet mocht spelen met die jongen. En als ik zei dat de jongen te druk was en dat mama hoofdpijn van kreeg, dan vraagden ze als ze bij de jongen mochten spelen, wat ik ook niet prettig vindt, want ik vetrouw zijn moeder niet helemaal….. help!

    • Reply
      Josan
      6 december 2022 at 20:44

      Ik maak het heel concreet met voorbeelden en voorvallen waarvan ook mijn kinderen weten dat deze haaks staan op onze opvoeding.
      Hebben ze bijvoorbeeld een vriendje dat bij ons wil spelen maar alleen maar Tv wil kijken en snoep wil dan bespreek ik dat met mijn kind.
      Dan heb ik het er op een later tijdstip over dat ik het vervelend vind als …komt spelen omdat het altijd TV wil kijken. Terwijl mijn kind best weet dat dit mag, maar niet als het mooi weer is. Als dan blijkt dat het initiatief vooral vanuit dat kind komt, bespreek ik daarmee ook dat ik het niet zo fijn vind als hij/zij over de vloer komt omdat die altijd Tv wil kijken. Er is een vriendinnetje van mijn dochter die dit doet. Na een aantal keer heb ik gezegd dat ….niet kan komen spelen omdat ze toch alleen maar tv wil kijken en niet wil spelen. Omdat dochter zelf ook de grootste moeite had om dit kind weg te houden bij de Tv vond zij het op den duur ook niet meer leuk.

  • Reply
    Van Gaans
    24 september 2016 at 11:01

    Ik ben (gelukkig) nog niet beland in deze fase, maar als ik dit zo lees hou ik mijn hart vast haha.
    Ben heel erg benieuwd wat voor avonturen mij te wachten staan!

    • Reply
      Josan
      25 september 2016 at 20:35

      Hopelijk heb je kinderen die iets minder exotische typetjes uitzoeken.

  • Reply
    Mijntje
    24 september 2016 at 09:38

    Hoi Josan,
    Fijn om te lezen… tja sommige kinderen spannen echt de kroon!
    Wat een portretten zitten erbij wat ik bijvoorbeeld hierboven al lees zeg! Dan zou je eigenlijk nooit meer willen.. haha…maar nee dat is nou ook weer te ver.
    Ik moet me uitten over 1 bepaald typetje…
    Een meisje dat zelf geen t.v. had thuis en dus zodra ze bij ons thuis was op de bank plofte en t.v. wilde kijken. Dit vervolgens niet van mij mocht want ze was gezellig bij ons spelen en mijn dochter verheugde zich de hele week al op om met haar te spelen. Deed ze mij toch chagerijnig..en bleef wat ik ook zei of deed verveeld / demonstratief op de bank zitten. Nou sorry hoor dan heb je aan mij een slechte..bekijk het even lekker dan. Dochterlief beteuterd aan de knutsel..uiteindelijk het laatste half uur voor mama haar kwam halen heeft ze een beetje meegeknutseld met mijn dochter. En geloof me ik heb echt genoeg geprobeerd maar op een bepaald moment dan is het écht klaar.
    Ohja…dan nog wat..
    De slappe opvoeding van sommige mensen…. Mee naar huis is mee naar huis.. kom Pien schoenen aan dan gaan we naar huis.. Neeeheejjj even dit afmaken! Dus ik probeer er maar omheen te kletsen tegen de moeder om de sfeer vrolijk te houden, moeder kletst verder met mij. Na vervolgens 3 x kom op nou en een steeds harder wordende NEE van ’t kind zei ik van kom op Pien trek je schoenen aan want mama moet ook zo nog koken thuis en ik ook. Kreeg ik OHH mam mag ik hier eten?!! IK: Nee sorry Pien daar heb ik niet op gerekend Mams van PIEN: Nee Pien dat kan nu niet, ander keertje(ander keertje mooi niet!), kom op naar huis! En zo ging het gewoon nog een heel half uur door heh! OMG! Ik heb aan 1 keer hoogstens 2 keer genoeg en anders is het: als jij nu niet gauw hier komt en je schoenen aandoet…mag je de volgende keer niet meer bij hem spelen hoor! Zoiets werkt prima.. inclusief tot drie tellen.. bij mijn dochter helpt alleen het op strenge toon het cijfer 1 zeggen al goed en schiet ze in haar schoenen o.i.d. . ^_^ Zo fijn. Niks ge-emmer..gewoon doen wat mama zegt klaar!
    Oh en zodra ze van school zijn krijgen mijn kids altijd drinken en wat lekkers —>lees—> meestal wat gezonds daarbij. Daarna alleen nog drinken tot het avond eten. De meeste speel afspraak kinderen die komen, vragen om de haverklap snoep, zoete drankjes of zelfs twee boterhammen! Dan heb ik toch echt zoiets van WHAT THE HELL? Dat is toch niet normaal? Ik vraag mij echt af wat kinderen voor eetpatroon erop na houden bij bepaalde mensen?!
    Zooo…. klaar … ^_^ Dat was hem even voor nu.. hihi.. lekker hoor even dit kwijt kunnen.. Thanx!

  • Reply
    Cassandra
    23 september 2016 at 19:14

    Oh neee deze fase moet ik nog in komen… HELLUPPP!!

  • Reply
    Jacqueline
    23 september 2016 at 07:29

    Ik kan de stuiterballen die een pleuriszooi van je hele huis maken nog wel hebben. Of de kinderen die met 8 jaar blijkbaar nog niet zo gewend zijn om een boterham te smeren en een vies mes in de boter zetten. Of de twaalfjarigen die hun korstjes laten staan, alhoewel ze dan toch echt wel te horen krijgen wat ik daarvan vind.
    Maar het meest irritant vind ik de kinderen die overal maar een waardeoordeel over hebben. ‘Waarom heb jij een kleinere kamer dan je zus? Onze tv is groter. Mijn moeder bakt wel pannenkoeken tussen de middag.’ Is het hier niet goed genoeg? Blijf dan maar weg.
    En soms vind ik de gemakzucht van ouders ook wel irritant. Er al van uitgaan dat hun kinderen wel mogen komen spelen, omdat ik toch thuis ben. Sorry hoor, soms is het gewoon nee. Ik heb ook mijn rust nodig.

  • Reply
    Merel
    22 september 2016 at 19:02

    Een jongetje dat alle lades en kasten opentrok, op mijn telefoon en laptop wilde (en waarom mocht dat niet?!), die alles saai vond (lego, klei, alles uit de kast getrokken), vervolgens besloot alleen nog spongebob te willen zien. Ondertussen bleef hij zeuren om eten, at vier koekjes en toen zijn moeder binnen kwam zei hij: ik heb niks te eten gekregen.

    Laatste keer. Horror.

  • Reply
    Jeske
    22 september 2016 at 09:45

    whahaha, heb hier wel eens een meisje onder de douche moeten zetten ivm een poepongelukje… was niet een van mijn leukste dagen. (gatver de gatver)

  • Reply
    Aukje
    22 september 2016 at 09:28

    Ik vind het al vervelend als ze bij binnenkomst meteen al vragen ‘Mag ik een snoepje?’ Sowieso vind ik om een snoepje vragen al niet zo netjes en al helemaal niet als ze dat tig keer doen.

  • Reply
    Mo
    22 september 2016 at 09:25

    Zo herkenbaar en weer zo leuk geschreven!

  • Reply
    Janske
    22 september 2016 at 08:53

    Hier nog geen vervelende playdates gehad maar die zullen vast en ziet nog wel komen. ..er staat mij wat te wachten als ik dat zo lees ?

  • Reply
    Birgit
    22 september 2016 at 08:02

    Wat Judith ook al zegt. Er is hier ook 1 meisje wat ik helemaal niet leuk vind, maar die mijn kinderen wel leuk vind. Dit meisje fluisterd altijd, met opzet! Ik vind dat echt te min.

    • Reply
      Josan
      22 september 2016 at 08:36

      Oh dat is ook echt te hatelijk 🙂

  • Reply
    Judith Jasper
    22 september 2016 at 06:47

    Ik wil hier graag de kinderen die smoezen aan toevoegen.. Of nee, erger, de kinderen zonder toilet manieren en je de wc incl vloer en muur mag schrobben na bezoek. Je billen veeg je aan de muur af, en plassen doen we voor de wc en niet erop. En dan heb ik het niet over vriendinnetjes van de jongste…

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

[instagram-feed feed=2]