Family Diary Persoonlijk Zwangerschap

25 weken zwanger | hoe gaat het nu met mij?

8 november 2019
25 weken zwanger hoe gaat het nu_The Millennialmom

Deze week tikte ik de 25 weken zwanger zijn aan. Met nog ‘maar’ 15 weken voor de boeg kan ik alles het een beetje in perspectief zien. Sommige dingen zijn vervelend, maar ik ben over de helft. Ook als je langzaam naar de eindstreep kruipt, kom je vooruit.

Tot nu toe verloopt deze hele zwangerschap anders dan de zwangerschappen van mijn drie dochters. Ik weet niet goed of dat komt omdat ik ouder ben. Ja, ik zeg het maar gewoon hardop. De eerste keer dat ik moeder werd, was natuurlijk al bijna 13 jaar geleden. En ik nu ben ik een stuk ouder.

25 weken zwanger

Zwanger van een jongetje

Maar het kan ook zijn omdat er een verschil zit tussen zwanger zijn van een jongetje of meisje. Want dat daar verschil is zit, dat weet ik nu haast wel zeker. Ik kan nog steeds beroerd weinig eten. Zodra ik ook maar een klein stukje banaan eet, krijg ik buikpijn en moet het eruit. Alles wat een zoete smaak heeft, staat me tegen. Dus mijn zwangerschaps cravings bestaan op dit moment vooral uit het eten van salades en groentes. Heel gezond en absoluut niet spannend, maar daar voel ik me het beste bij.

Langzaam maar zeker zetten we onze eerste stapjes op de jongensafdeling van de verschillende babyzaken. Vooral Chloe gaat lekker voortvarend te werk. Alles wat ze in huis vindt en waarvan ze vindt dat ze te groot voor is, is voor de baby. Ze kan niet wachten om hem te verwelkomen. Drukt haar gezicht en handjes dagelijks tegen mijn ‘dikkige buikje’. Haar dag is helemaal goed als haar broertje een reactie geeft door kleine schopjes. Van Lexi is hij inmiddels omgedoopt naar Alex. Maar dat wordt niet zijn roepnaam. Ik had natuurlijk een aantal namen die ik leuk vond. Maar we moesten het samen nog eens worden. Uiteindelijk is het een voornaam geworden die nog niet eerder voorbij gekomen is.

Zwangerschapskwaaltjes tweede trimester

Ik ben af en toe nog misselijk en heb erg veel last van brandend maagzuur. Vooral van dat laatste word ik echt horendol. Het maakt dat ik ‘s ochtends en ‘s nachts regelmatig overeind schiet omdat het anders omhoog komt. Nou ja ‘schiet’? Laat ik zo zeggen dat ik niet meer zo flexibel ben. Net zoals bij mijn andere zwangerschappen merk ik dat mijn tengere lichaam er niet voor gemaakt is om die extra kilo’s met zich mee te dragen. Zitten of liggen? Het doet allemaal pijn. Mijn buik zit in de weg. De enige plek waar ik mij comfortabel voel, is in de badkuip.

Tegenwoordig neem ik bijna dagelijks een heet bad. Allereerst omdat ik het overdag steenkoud heb en de warmte nodig heb om mijn lichaamstemperatuur gelijkmatig te houden. ‘s Avonds is dat niet nodig want dan heb ik vaak last van opvliegers. Heel irritant hoor die hitte aanvallen! Ik had verwacht dat je hier vooral in de overgang last van hebt, maar inmiddels weet ik beter. Daarbij ben ik haast chronisch benauwd en zorgt het er voor dat mijn luchtwegen in elk geval goed open zijn. En als laatste is het heerlijk gewichtloos te zijn. Duurzaam is het niet, maar het is even wat het is.

Mijn gezondheid

Waar ik echt aan wennen moet is dat ik honger heb. Normaliter heb ik dat dus niet. Ik eet uit verveling en omdat ik het lekker vind. Maar niet omdat ik nu persé honger heb. Maar nu ik zwanger ben, kan ik middenin de nacht wakker worden omdat ik honger heb. In bed blijven liggen en wachten op de ochtend resulteert meestal in dat ik boven het toilet hang omdat mijn maag te leeg is.

Een aantal weken geleden liet ik extra bloed prikken omdat ik me zo benauwd voelde dat ik een ijzerinfuus overwoog. Ik hoopte dat er verandering in mijn situatie zou komen. Maar mijn hb was niet alarmerend lager dan normaal. Voorlopig moet ik me er maar doorheen slaan en accepteren dat het er bij hoort. Hetzelfde geldt voor mijn hyperventilatie aanvallen die weer terug zijn van weggeweest. Niet te lang staan was het advies van de gynaecoloog.

Van Gynaecoloog naar verloskundige

Eén van mijn grootste frustraties deze zwangerschap was dat ik in een traject bij het ziekenhuis en gynaecoloog zit. Vergeleken bij de verloskundige vond ik het erg onpersoonlijk. In augustus wist ik al dat ik terug wilde naar de verloskundigenpraktijk. Maar ik kon het pas eind oktober ter sprake brengen tijdens mijn afspraak met de gynaecoloog.

De groei-echo toonde dat de baby goed groeit en netjes binnen de curve valt. De gynaecoloog was tevreden over mijn buikomvang die zelfs al iets groter is dan gemiddeld. Dus hij zag geen bezwaar om de reguliere controles bij de verloskundige te doen. Persoonlijk vind ik dat wel erg prettig omdat deze vaker zijn dan in het ziekenhuis. Want ondanks dat ik bijna 6 maanden zwanger ben, was ik nog maar 3 keer langs geweest en miste ik de vaste routine. Aanstaande maandag heb ik het eerste Centered Pregnancy klasje bij de verloskundige en daar heb ik erg veel zin in. Ik laat het aan de gynaecoloog en verloskundige over om te beslissen wie de bevalling begeleiden mag in het ziekenhuis. Daar is het laatste woord namelijk ook nog niet over gezegd.

Samengevat: de verschillende lichamelijke klachten maken het zwaar, maar er zijn ook nog verschillende lichtpuntjes die het op dagelijkse basis dragelijk maken. Natuurlijk vind ik het vervelend dat ik veel moet rusten, dat mijn lichaam zeer doet en dat ik me zo benauwd voel. Maar als zoon dan weer zachtjes schopt en beweegt kan ik daar ook wel weer van genieten en vind ik dat bijzonder. Dus tot zover mijn 25 weken zwanger update

Liefs Josan

Volg jij mij ook al via Google+Bloglovin’Twitter, Instagram, Facebook of YouTube?
Uitgelichte foto: Nynne Schrøder

    Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

    [instagram-feed feed=2]