Geen categorie

10 gedachtes tijdens het kolven

20 oktober 2015
10 gedachtes tijdens het kolven-borstvoeding-GoodGirlsCompany

Sinds ik werk kolf ik meerdere keren per week. Dat is nogal even wennen want ik had er nooit bij stil gestaan dat er een dag zou komen dat ik zo’n apparaat aan mijn borst zou zetten. “Ik ben toch geen koe-hoe?”, beet ik voorheen altijd toe. Maar mijn jongste aanwinst is gewoon niet zo van de melkpoeder. Schijnt in de beste families voor te komen dus ook bij ons. Vandaar dat ik dagelijks naast werktas ook mijn NERGI tas meeneem. Daarin zit een kolfapparaat en verschillende flesjes om de afgekolfde melk in op te bergen.

Elke keer dat ik bij mijzelf denk: Ik stop ermee, is er weer een lieftallige collega die mij wijst op de voordelen van borstvoeding. Yep, ik werk bij een voedingsonderzoekbureau. En de grotere namen  op het gebied van kunstvoeding wagen er zo nu en dan een onderzoekje aan om te kijken hoe ze flesvoeding zoveel mogelijk kunnen laten lijken op borstvoeding.  Maar tot op heden, haalt het het niet. Dat weten mijn collega’s en sinds kort ik ook. Vandaar dat ik kolf. Wel 12 keer per week. Genoeg tijd voor maffe hersenspinsels en vreemde gedachtes. Hieronder deel ik er een paar.

kolven op het werk-kolven-bortsvoeding_goodGirlsCompany

  1. Heb ik alles mee genomen? Daarmee bedoel ik alle onderdelen van mijn elektrische kolfapparaat. Ik weet het: eigenlijk moet ik dat thuis checken. Maar 3 kids in de auto proppen en op 2 afleveradresjes brengen, vraagt al mijn aandacht. Tijd om nog eens rustig alles na te lopen heb ik niet. Het is mijn ergste nachtmerrie om op het werk te ontdekken dat ik iets vergeten ben. Ik denk dat ik spontaan in tranen zou uitbarsten en mij ziek melden. Het idee van borsten zo groot als watermeloenen en lekvlekken van hier tot Tokyo spreekt mij namelijk niet aan.e
  2. Heb ik de deur op slot gedaan? Noem het zwangerschapsdementie, ouderdom of laksheid maar echt ik vraag me regelmatig af of ik de deur van het kolfkamertje op slot heb gedaan. Soms ga ik zelfs even aan de deur zitten trekken. In 9 van de 10 gevallen zit hij gewoon op slot. Maar ja die ene keer…Ik zie het al voor mij dat ik met ontbloot bovenlijf zit terwijl een nietsvermoedende collega de deur opentrekt. Zal je net zien dat een passerende collega die kant van mij ziet die ik graag geheim houd. Deze nachtmerrie zorgt er voor dat ik elke keer weer neurotisch opvlieg om het te checken.
  3. Waar is mijn zoogkompres? Ook al heb ik dan zelf de grote zoogkompressentest gedaan, het komt maar al te vaak voor dat ik dus van huis vertrek zonder die dingen in. De reden hiervoor vind je bij punt 1. Niet handig als de boel dan gaat lekken en je niks bij je hebt. Oh wat is het fijn dat het winter is en ik meerdere laagjes draag.
  4. Hoe laat is het? Officieel staan mijn kolftijden in mijn werkagende. Gewoon open en bloot. Ergens ga ik er vanuit dat iemand die het leest het gênanter vindt dan ik. Net alsof je stiekem in andermans agenda zit te neuzen. Maar als ik eenmaal in het kolfkamertje zit, kijk ik altijd op mijn mobieltje. Niet alleen om te kijken hoe laat het zaakje op gang begint te komen, maar ook om in de gaten te houden hoe lang ik er al zit.
  5. Zou er iemand aan mijn melk zitten? Vroeger zag ik nog wel eens van die films waarin sneue mannetjes fantasieën hadden over vrouwen die borstvoeding hebben. Ja, klinkt fout. In elk geval ben ik nu dus panisch dat een of andere gek (sorry collega’s) aan mijn melk gaat zitten. Ruiken, proeven, noem het maar op. Ieew alsof iemand stiekem aan je tenen gaat likken. Dat is ook zo fout! (nee, geen ervaring mee)
  6. Wat zal ik eens gaan doen? Officieel mag je een kwart van je werktijd gebruiken om te kolven. Dagelijks zijn dat toch ook wel enkele minuten. Onrustig als ik ben, moet ik iets met die tijd. Meestal ga ik op mijn telefoontje zitten spelen. Blogjes bij lezen, reageren. Zo’n stom spelletje waarvan niemand mag weten dat ik het speel. Ach het doodt de tijd, zorgt voor ontspanning en dus melkproductie.
  7. Ik. Heb. Honger!!!. Thuis eet ik NOOIT, ik herhaal NOOIT uit verveling, maar op het werk ga ik he-le-maal los. Ik neem 4 boterhammen mee, fruit, koop stiekem toch tussen de middag en oh wat word ik sjaggie als ik niet achteloos zomaar iets naar binnen kan proppen. Ik geef borstvoeding dus ik mag eten is mijn excuus….
  8. Wie zou er nog meer kolven? Er zijn meer jonge moeders binnen mijn organisatie. Maar telkens wanneer ik een blik in de koelkast werp, zie ik daar alleen maar mijn flesjes staan. Zouden zij het mee nemen naar hun kantoortjes? Of zou ik echt de enige zijn. Kijk als alle kolvende moeders nu een speciaal tekentje droegen of zo iets. Maar dat doen ze niet. Vandaar dat ik het dus nog steeds niet weet.
  9. Wie hoort mij? Het kolfkamertje zit naast een ander kantoor. Om nu te zeggen dat de wandjes heel dik zijn. Nee, dat zijn ze dus niet. En ook al wordt mijn kolfapparaat aangeprezen als discreet, het maakt niet onmiskenbaar geluid. Vooral wanneer er nog een beetje water in de slangetjes zit.
  10. Heb ik mijn kleding weer fatsoenlijk vastgemaakt? Ook dat is iets wat je jezelf beter kan afvragen áls je nog alleen bent. Maar gek genoeg vragen mijn hersencellen zich zoiets pas altijd af als ik al over de gang loop en niet echt een blik naar beneden durf te werpen. Niet omdat ik bang ben iets te zien, maar eerder omdat ik dan heel scheel moet kijken en vlak achter de deur is een trap. Echt, ik ben in staat om daar met mijn harses tegen aan te lopen. Dan wil ik niet hoeven uitleggen hoe het kwam dat ik hem niet zag. Enne, het is al 2 keer gebeurt dat ik achteraf gezien die sluitinkjes van mijn voedingsbh niet goed had vastgemaakt. Maar goed dat ik heel veel lagen kleding draag. En colbertjes. En een sjaal.

Zo dit waren een aantal van mijn hersenspinsels. Herken jij je in een van de gedachtes? Wat doe/denk jij onder het kolven?

  • Reply
    Eline
    22 oktober 2015 at 21:28

    Hihi leuk om te lezen. Ik kolf zelf niet, maar vond het wel erg grappig om te lezen. Vooral dat laatste; zit alles weer op zijn plek 🙂

    http://www.stylishmom.nl

  • Reply
    Elisabeth
    21 oktober 2015 at 13:44

    Heel herkenbaar! 🙂 het is wat dat kolven… niet de leukste bezigheid, maar je hebt wel lekker de tijd voor fb, blogs, stomme spelletjes, s ff goed nadenken…. mijn zoontje is ouder dan 9 maanden dus kolven onder werktijd mag niet meer, maar ik mis het soms wel n btje!

    • Reply
      Josan
      21 oktober 2015 at 13:45

      Officieel mag je toch tot 1 jaar?! Ik dacht dat de wetgeving veranderd is?

      • Reply
        Carola
        21 oktober 2015 at 16:05

        Volgens mij heb je 9 maanden recht op (betaald) kolven onder werktijd. Maarrrr … als kolven nou echt 1 van je hobby’s geworden is, of je wil gewoon langer doorgaan, omdat het zo goed voor je kind is 🙂 , dan heb je, als ik de mevrouw van de juristenafdeling van de vakbond goed heb begrepen tenminste, ook nog het recht om 9 maanden langer door te gaan op eigen kosten, zo vaak en veel als jij nodig acht.

  • Reply
    saskia
    20 oktober 2015 at 16:38

    Ik heb nooit op het werk gekolfd maar ik kan me wel voorstellen dat ik me zou afvragen of mijn kleding wel goed zit als ik klaar ben 🙂

  • Reply
    Vlijtig Liesje
    20 oktober 2015 at 13:49

    Ik hoefde alleen maar te kolven als ik even weg ging, dus heb hier niet zoveel ervaring mee. Maar het klinkt als een fijn moment om je gedachten eens de vrije loop te laten. Eigenlijk wel meditatief dus.

  • Reply
    Gwen
    20 oktober 2015 at 13:43

    Hahah, heerlijk stukje! Ik ben inmiddels al aan het aftellen, want ben het kolven flink zat nu. als Quinn 1 is, nog anderhalve maand, dan stop ik met kolven en krijgt ze bij haar boterham gewone (rijst)melk ipv bv op het kdv. Dus ik moet nog zo’n 12x kolven de komende 6 weken haha.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

[instagram-feed feed=2]