Review Cinderella 2015

Gisteren was het eindelijk zover de voorpremière van Cinderella in de Pathé in Haarlem. We waren uitgenodigd om deze film eerder te bekijken dan dat hij in de bioscoop draait. Ik had 2 goede redenen om hier naar uit te kijken. Allereerst ben ik natuurlijk moeder van twee dochters. Net zoals veel meisjes houden ook de beide missen van prinsessenfilms. Stiekem kijk en geniet ik dus gewoon mee. Bovendien kan een review over Cinderella natuurlijk niet op mijn blog ontbreken. Vandaar dat wij vol goede moed op tijd naar Haarlem vertrokken. Een behoorlijke rit met de auto, maar de stemming zat er zo vroeg al goed in. Het beloofde een mooie dag te worden. In je allermooiste prinsessenjurken naar de film gaan doen ook wij niet vaak. En deze film heeft alles waar (kleine) meisjes van dromen. Prachtige jurken, magie en ook niet onbelangrijk Frozen Fever!
Samen met mijn dochters bezocht ik de film Cinderella en Frozen Fever. Ben je benieuwd wat we er van vonden? Lees dan snel onze Review Cinderella 2015.

Als je een moeder met dochter bent, dan herken je waarschijnlijk wel de prinsessenfase. Nou ja fase? Volgens mij gaat het nooit helemaal over. Ook als je ouder bent, trek je nog steeds je mooiste kleding aan, maak je je op en hoop je als Belle van het bal de show te stelen wanneer je uitgaat. Dat alles is natuurlijk ook te zien in het sprookje van Cinderella.

Disney stak het welbekende verhaal in een nieuw magisch jasje. Een sterrencast met rollen voor Richard Madden (Game of Thrones), Cate Blachett en Helena Bonham Carter geven dit verhaal kleur. In een pittoresk koninkrijk woont een meisje Ella (Lilly James). In het idyllische huis dat al generaties lang tot haar familie behoort, leidt dit meisje een heerlijk leven. Geliefd door haar vader, aanbeden door haar moeder zingt en danst Ella zich door het leven. Maar je begrijpt het al, zoiets kan nooit lang duren. Het noodlot treft ook meisjes die op handen gedragen worden. En als ze dan vallen, vallen ze hard. Zo sterft Ella’s geliefde moeder op jonge leeftijd. In een hartverscheurend laatste samenzijn, drukt haar moeder Ella op het hart om vertrouwen te hebben en vriendelijk te zijn. Want Ella heeft meer goedheid in haar kleine pink dan menig ander meisje in haar hele lichaam.

Waar Ella’s vriendelijkheid zich vanaf dan voornamelijk uit in praten met beesten, zoekt haar vader het ergens anders. Hij moet zo nodig hertrouwen. Daarmee begint de ellende. Enigs kind Ella krijgt er opeens een boze stiefmoeder en twee verschrikkelijke stiefzusjes bij. Zielig voor haar maar vermakelijk voor ons. Anastasia en Drizella zijn best wel grappig. Ongetalenteerd, voorzien van de meest schreeuwerige outfits gunnen ze elkaar het licht niet in de ogen. In het begin beschermt haar zwakke vader haar nog wel tegen ze, maar als hij tijdens een reis overlijdt, is Ella aan de goden overgeleverd. Of liever gezegd de Goede Fee (Helena Bonham-Carter).

Pluspunten van Cinderella

1. Prinsessen van verschillende nationaliteiten. In hun tekenfilms gebruikt Disney al prinsessen met verschillende huidskleuren. Het is mooi om te zien dat ze dit ook in speelfilms doen en kleine meisjes met verschillende huidskleuren laten zien dat ook zij een prinses kunnen zijn.
2. prachtige kostuums. Of je nu valt voor de betoverende blauwe baljurk of toch voor Ella’s trouwjurk. De prachtige kostuums in Cinderella zijn een lust voor het oog
3. De kracht van vergeving. Okay, stiekem hoop je dat Cinderella wraak neemt op haar stiefmoeder en zussen. Ze hebben haar namelijk jaren als sloofje gebruikt. Maar juist door mensen te vergeven, word je niet verbitterd. Dat is denk ik ook het grote verschil tussen Ella en haar stiefmoeder. Ze heeft door hoe verbittering het leven van haar stiefmoeder vergalt en durft uiteindelijk haar eigen pad te kiezen.
4. Niet (te) spannend. Mijn jongste van 6 kon het gewoon kijken zonder dat ze het eng vond of weg keek.
5. Leuke speelfilm ook voor jongere kinderen. We gingen naar de Nederlandse versie. Beide meiden vinden speelfilms met verhalen van leeftijdsgenootjes vaak erg leuk. Ik wist niet hoe een speelfilm met voornamelijk volwassenen in de hoofdrol zou uitpakken. Zou mijn dochter van 6 verveeld zijn of het minder aansprekend vinden dan een animatiefilm? Uiteindelijk bleken mijn zorgen voor niks. Zelfs zonder pauze, vonden ze het allebei goed te doen.

Minpunten van Cinderella

1. Vriendelijk zijn betekent niet dat je alles accepteert. Okay, mijn dochters zullen het niet zo door hebben gehad, maar als moeder vond ik de uitwerking van het begrip ‘vriendelijk zijn’ toch wat magertjes. Leuk dat Ella goed voor beesten zorgt en daar tegen praat, maar ik had het graag wat breder gezien. Dat Cinderella toonde dat vriendelijk zijn niet automatisch betekent dat je alles maar klakkeloos accepteert. Ik weet dat in de tijd van dit sprookje de dingen maatschappelijke anders lagen, maar toch. Disney had ook kunnen tonen dat Ella er tegenin ging. En daarvoor gestraft werd, zonder iets aan het verhaal af te doen.
2. Moed en vertrouwen mager uitgewerkt. Net zoals hierboven beschreven zijn ook deze begrippen matig uitgewerkt. Datgene wat haar moeder haar op het hart drukte voordat ze stierf, ebt al vlug weg. Een van de weinige momenten waarop je Ella’s moed ziet, is als ze tegen de prins in durft te gaan tijdens zijn jacht. Dan zie je weer een beetje iets terug van een pittig meisje die weet waar ze voor staat. Juist dat is wat de prins ook aanspreekt in haar.
3. Weinig initiatief om haar eigen lot in handen te nemen. Mijn dochters houden van prinsessenfilms. Als moeder vind ik dat prima. Maar tussen al het suikerzoete roze, probeer ik de juist films voor te schotelen van Prinsessen die hun eigen lot in handen nemen. Geen Damsels in distress, maar Meiden met een missie. Frozen was de eerste film waarmee Disney aantoonde dat je geen prins nodig hebt om je te redden. Een verademing!

Ondanks wat minpuntjes verveelt de film niet en vind ik het echt een aanrader. Vooral wanneer je als meisjesmoeder er een leuk uitje van wilt maken met je dochter(s). Als bezoeker hoop je van harte dat Ella een beter leven krijgt en uitgroeit tot de persoon die ze kan zijn. Ook is de prins niet onaardig om naar te kijken. Je begrijpt zijn worsteling tussen traditie en zijn hart volgen. Ze leefden nog lang en gelukkig is niet alleen ze trouwden, en simsalabim alles was goed. Nee, ze vinden de kracht om te tonen wie ze zijn. Door trouw aan zichzelf te blijven, komt alles goed.

Zowel mijn dochter van 6 en 8 vonden de film leuk. Schaterden om bepaalde scenes. De aankleding is betoverend. De kostuums zijn prachtig. De muziek is meeslepend. Je wordt echt het verhaal ingezogen. Wat wil een meisje nog meer? Bovendien heeft het als trailer vooraf Frozen Fever.

Review Frozen Fever

Deze week kondigde Disney aan dat het een tweede film gaat maken op de kaskraker Frozen. Met Frozen Fever heeft Disney in elk geval een leuk zoethoudertje gecreëerd. Wederom spelen de zusjes Anna en Elsa de hoofdrol. Anna is jarig en Elsa wil haar verassen met een verjaardagsfeest. Niet zomaar een verjaardagsfeest maar het perfecte verjaardagsfeest. Daarbij heeft ze hulp van Olaf de sneeuwpop en Sven. Maar helaas is Elsa zwaar verkouden, tegen het zieke aan. Koppig van karakter laat Elsa haar plan natuurlijk niet ondersneeuwen. Ze gaat door want de geest is sterker dan het lichaam. Dit levert een komische situatie op. Mijn dochters van 6 en 8 schaterden van het lachen. Het heerlijke van Frozen vind ik dat ze prinsessen met karakter tonen. Doorzettingsvermogen is prima, maar soms is het ook goed om hulp te vragen en voor je te laten zorgen. Dat maakt je niet zwak.
Daarnaast zit er natuurlijk een liedje in. Okay, hij is wat minder catchy dan de melodieuze all time favorite Let it go, maar geef mijn dochters en mening ander meisje wat tijd en ik denk dat de lipdubs en karaoke-versies je binnenkort om de oren vliegen.