Op de vraag hoe ik zou reageren als mijn dochter aankondigde met zwaar getatoeëerde jongeman te willen trouwen, antwoordde ik dat mijn dochter niet op dat soort type mannen valt. Oeps…wrong answer. Boze ruimdenkende moeders op links, type leef-en-laat-leven op rechts. Achter de computer en aanvallen maar…!
Zoals gewoonlijk zwierf ik weer eens rond in een van de vele mamagroepjes die Facebook rijk is. Ik weet het. Maar hey, ik blijf het interessant vinden hoe moederend Nederland dagelijks de tijd heeft om tussen alle beslommeringen door elkaar ook nog van advies te voorzien. Meestal in enorm slecht Nederlands.
Inhoud van dit blog
Mag jouw dochter met iedereen trouwen?
Vaak scroll ik er gewoon voorbij. De fase dat je in paniek raakt omdat je 12 weken oude baby nóg steeds niet doorslaapt ligt ver achter mij. Maar dit keer nam ik eens de moeite om wél te reageren. Het ging om een fotootje. Aangezien ik de foto niet heb – en ik mij afvraag of ik in geval van eigendomsrechten het zomaar op mijn blog mag delen- omschrijf ik het wel even:
Het was een foto van een zwaar getatoeëerde jongen. Niet het soort waarbij er ergens een klein stuk plakplaatje ondeugend onder een randje kledingstuk uit piept. Ik heb het over het soort tattoo wat je ziet wanneer je naar America’s hardest prisons kijkt. Harcore. Hele gezicht eronder en zo’n grill in de mond. Of de tanden waren gewoon rot en zwart. Dat kan natuurlijk ook. Onder zo’n ding is dat natuurlijk lastig te zien. Er stond de tekst boven “Je dochter komt met hem thuis en wil met hem trouwen. Wat doe jij?”
Misschien is je stalkerige ex-vriend die altijd checkt waar je bent geweest ook gewoon wel heel overbezorgd.
Nietszeggende dooddoeners
De politiek correcte moeders struikelden over elkaar heen om te zeggen:“Misschien is hij wel heel erg aardig”. Ja duhuh. Misschien is je stalkerige ex-vriend die altijd checkt waar je bent geweest, ook gewoon wel een overbezorgde man. Nee, even serieus dat staat er toch ook niet? Beantwoord gewoon de vraag en draai er niet om heen met nietszeggende dooddoeners. Nog zo’n pareltje: “Uiterlijk zegt helemaal niks” *insert naïef knipperende hertenoogjes en hoog onschuldig piepstemmetje*. Nee, klopt. Je uiterlijk kan niet praten. Maar het communiceert wél iets. Van mij hoeven de dames bij de Douglas er ook niet zo perfect opgemaakt uit te zien. Maar ik zou ze wel wantrouwen als ze mij make-up aan proberen te smeren en ze dragen het zelf niet. Snap je?
Zo’n type
Aangezien de rest van de moeders haar vingers er niet aan durfde te branden, was ik maar gewoon eerlijk. Ik zou hem best wel leren kennen, maar kon me niet voorstellen dat mijn dochter op dat soort type mannen viel. Jullie kennen mijn no-nonsens directheid.
Moeder die zichzelf heel ruimdenkend vinden- zo ruimdenkend dat iedereen zoals zij moet denken- in 3,2, 1….. Wat ik precies bedoelde met ‘dat soort type mannen’. Hoewel de verleiding groot was om te zeggen “Types die eruit zien alsof ze ontsnapt zijn uit America’s hardest prisons”, bleef ik tactisch. Ergens heb ik toch het rare idee dat het verspilde moeite is om vrouwen die ‘me dochter’ zeggen in plaats van ‘mijn dochter’ bepaalde dingen uit te leggen. Dus hield ik het er maar op dat dit soort types waarschijnlijk ook niet op het soort type meisje valt dat mijn dochter is. En mijn dochter nog niet van getatoeëerde mannen houdt. Adem uit…er was weer vrede op de Facebook mamagroep. Laten we eerlijk zijn; het mes snijdt aan twee kanten. Mijn viool spelende, ik-baal-dat-we-vakantie-hebben-want-op-school-leer-ik-zoveel-interessante-dingen type dochter is absoluut geen match. Dat zie ik gewoon niet gebeuren. #Sorrynotsorry
Ons soort mensen
Mij is wel eens gevraagd of ik niet op donkere mannen val. Nu heb ik mij daar zelf gewoon nooit zo mee bezig gehouden. Dat de vaders van mijn kinderen blank zijn, heeft er grotendeels mee te maken, dat zij daar waren waar ik was. Het is lastig om iemand te ontmoeten als die zich niet in je netwerk bevindt (Hè George Clooney?!!!). Zoveel donkere mannen bevonden zich nooit in mijn netwerk. En als dat wel zo was, stond mijn moeder (hoi mam) zo overduidelijk te shinen en mij in zijn richting te duwen, dat het ongemakkelijk werd en het wel moest mislukken. (*Poef*… daar ging haar langgekoesterde wens voor donkere kleinkindjes). Of ze vonden mij niet leuk (lees te Nederlands). Waar ik wel mee thuis kwam, kan je toch een beetje omschrijven zoals ‘ons soort mensen’. Zelfde opleidingsniveau, zelfde normen en waarden en- ook niet geheel onbelangrijk voor mij dan- zelfde geloof. Zelfde soort kerk niet, maar ach uiteindelijk viel daar ook altijd wel een mouw aan te passen.
Nee, mijn dochter mag niet met iedereen trouwen
Het is misschien onpopulair om te zeggen maar “Nee, mijn dochter mag niet met iedereen trouwen”. Okay de keuze maakt ze zelf, maar je snapt me wel…toch? Mij maakt het niet zo heel veel uit of hij een tattoo heeft. Maar er zit een wezenlijk verschil tussen een sleeve, plaatje op arm, torso of heupbot en je hele gezicht vol.
Daarnaast…ehm, sorry lieve dochter maar als je zomaar out of the blue met een vriendje aankomt en gilt dat je wilt trouwen zou ik natuurlijk best gekwetst zijn. Waar zijn de stappen die daarvoor zitten? Ergens ga ik er vanuit dat als dit de man van je dromen is en degene die je gelukkig maakt, dat ik als moeder ook de kans krijg om hem beter te leren kennen. De irritante schoonmoeder uit te hangen. Ongemakkelijke vragen te stellen tijdens het kerstdiner en misschien wel heel verknocht aan mijn ’schoonzoon’ te raken. Ik hoop niet dat ik hem pas leer kennen tegen de tijd dat de trouwdatum al geprikt is. Maar we wel wat weken, maanden en misschien jaren de tijd hebben om als schoonfamilie te groeien, tradities en leuke herinneringen te maken… .
Ik ben benieuwd hoe denk jij hierover? Is het voor jou lang leve de lol en als ze maar gelukkig is? Of zou jij met bepaalde types ook minder blij worden?
P.s. Vergeet je niet om om 16:00 uur vanmiddag weer mee te doen aan de tweede #12daysofchristmas Giveaway Countdown?
Volg jij mij ook al via Google+, Bloglovin’, Twitter,Instagram,Facebook of YouTube?
26 Comments
carl
24 januari 2018 at 22:46Ik denk niet dat het aan de ouder is om te bepalen met ze een relatie krijgt. Ongemakkelijke vragen stellen tijdens het Kerstdiner en “De irritante schoonmoeder uit te hangen.” klinkt behoorlijk negatief. Het klinkt alsof je hem wilt wegjagen in plaats van te omarmen.
Ik zou het heel jammer vinden als jij de keuze van je dochter niet respecteert. Voor mij zou het geluk van haar belangrijker zijn dan een tatoeage op een gezicht van een partner. Ik denk niet dat het aan jou is om te bepalen met wie ze gelukkig wordt.
Josan
25 januari 2018 at 20:58Ik heb mijn dochters nooit opgevoed met het idee dat geluk afhankelijk is van degene met wie je trouwt. Dat idee van relaties vind ik behoorlijk beperkend. Gezien 1 op de 3 relaties huwelijke eindigt en samenwonen nog sneller zou ik als ik haar was er voor zorgen dat geluk en gelukkig zijn niet afhankelijk is van een persoon maar van je mind set.
Ze heeft van dichtbij gezien dat je familie/ouders soms hele legitieme redenen kunnen hebben om niet achter je partnerkeuze te staan. Binnen 1 jaar was dat huwelijk over en iedereen zag het aankomen. Sterker nog op de dag zelf was het een onuitgesproken gedachte dat als dit zou eindigen het zou eindigen voordat er kinderen zouden komen. Die kwamen er gelukkig niet. Maar het ontbinden duurde langer dan dat hele huwelijk. Oh en een schoonzoon die niet tegen ongemakkelijke vragen kan, zou het in dit huishouden niet overleven. Stel ik ze niet, dan doen haar zussen dat wel.
Tamara TS
10 december 2016 at 20:03Ik vind dit een leuk eerlijk stukje. Ik ben zelf de dochter die met de zwaar getattoeerde man is getrouwd. Van zijn nek tot op zijn handen. Bij ons in de familie is dat niet zo’n probleem, ze hadden waarschijnlijk niet anders van me verwacht, meerdere eigenaars van tattooshops in de familie. Hij is trouwens heel lief. Hij werkt heel hard en staat altijd klaar om anderen te helpen, heeft vrijwilligerswerk met daklozen gedaan en zou altijd zijn eten delen.
Ik denk dat het bij ons thuis problemen zou hebben gegeven als het iemand van een ander geloof was geweest, maar dat kan ik niet met zekerheid zeggen. Van gewone vrienden en vriendinnen was iedereen altijd welkom.
Vlijtig Liesje
9 december 2016 at 11:26Uiteraard zou ik van bepaalde types niet blij worden! Het liefst zocht ik even zelf een partner voor ze uit. Maar helaas werkt het niet zo.
Merel
8 december 2016 at 22:15Nee zeker niet, ik ken genoeg foute mannen en ik wil absoluut niet dat ze daarmee thuis komen. Ook niet dat ze er stiekem mee omgaan natuurlijk. Uiterlijk maakt me op zich niet veel uit maar tattoos in je nek vind ik eigenlijk alleen oké als het een vriendelijke tattooartist is met een enorm serieuze ambitie. Onbegrijpelijk dat die moeders doen alsof ze alles maar prima vinden. Iemand die zwaar religieus is, heel andere normen en waarden heeft of een persoonlijkheidsstoornis moet je toch niet willen voor je kind? Lijkt me dat je je dochter hoger hebt zitten dan dat…
Merel
8 december 2016 at 22:16Kleine kanttekening, zwaar religieus is geen probleem als je het zelf ook bent.
Josan
9 december 2016 at 09:05Ik ben gelovig opgevoed en ben dat ook. Alleen bleek het niet zwaar genoeg te zijn voor mijn voormalige schoonouders.
Josan
9 december 2016 at 09:06Mooi beschreven Merel. In de jaren dat ik zelf gedate heb, heb ik genoeg types gezien waarvan ik hoop dat mijn dochter daar nooit iets mee zal krijgen.
Jacqueline
8 december 2016 at 19:46Nou was ik ook zo’n dochter die braaf christelijk opgevoed was en thuiskwam met een punker… (niet mee getrouwd overigens)
Maar ik snap je punt. Ik heb ook mijn vooroordelen en wil het beste voor mijn dochters. Maar gelukkig is ‘ons soort mensen’ in ons geval een heel breed begrip: van laagopgeleid tot hoogopgeleid, met of zonder kleurtje, met of zonder tattoos of piercings, streng gelovig of van god los, excentriek of dertien in een dozijn, allemaal welkom!
Josan
9 december 2016 at 09:37Ik zal ook niet helemaal voorstander zijn van een streng gelovig iemand hoor. Ik denk dat ik mijn dochters daar te vrij voor heb opgevoed. Maar ik vind gelijkwaardigheid in een relatie wel belangrijk.
Jacqueline
10 december 2016 at 08:50Gelijkwaardigheid is zeker belangrijk!
En wat je al eerder schreef: als je je dochters zo opgevoed hebt, zullen ze niet zo snel kiezen voor iemand die tegen hun normen en waarden ingaat.
Kirsten
8 december 2016 at 14:02Ik denk dat ik ook 2 keer zou slikken als mijn dochter met iemand naar huis zou komen met tattoos in het gezicht. Op zich is een tattoo niet verkeerd vind ik, maar in het gezicht vind ik het verschrikkelijk. Innerlijk zou effectief het belangrijkste moeten zijn, maar het is normaal om een eerste indruk te hebben en daarbij af te gaan op het voorkomen van iemand. Ik heb het over het voorkomen in het algemeen en dan heb ik het niet specifiek over tattoos, maar het kan ook iets anders zijn waardoor je denkt: dat is niet het type voor mijn dochter.
Sophia
8 december 2016 at 10:57Leuk geschreven! Toffe post ?
Liselotte
8 december 2016 at 09:38We kunnen er over discussiëren wat we willen, maar uiteindelijk ben ik bang dat onze dochters uiteindelijk gewoon trouwen met wie ze willen en dat we daar vrij weinig aan gaan kunnen doen. Laten we maar hopen dat we ze een beetje een goede smaak mee geven 🙂
Josan
8 december 2016 at 10:26Toch vraag ik mij dat af…Mijn buren zijn Hindoestaans. Laatste hadden ze een bruiloft en zag ik tot grote verbazing dat het merendeel van de bezoekende stellen ook Hindoestaans was. Blijkbaar is het daar heel gewoon om binnen de cultuur te trouwen. Wat uitzonderingen daar gelaten. Ook bij moslims zie ik dat dit grotendeels gebeurt. Er zijn uitzonderingen maar toch.. Ik vraag me af hoe het in zulke culturen komt dat die dochters en zonen uiteindelijk kiezen voor ‘ons soort’ mensen.
Liselotte
8 december 2016 at 11:16Ik denk omdat dat om een ander soort ‘kiezen’ gaat. In sommige culturen hebben meisjes toch een minder vrije keuze dan die ik die mijn dochters wil geven. En dan heb ik het helemaal niet over dwang ofzo hoor, maar wel over een grote druk vanuit de familie/omgeving op de partnerkeuze.
MamaPlaneet
8 december 2016 at 09:09Ik heb het bericht waar je het over hebt ook gelezen. Inclusief de reacties. De foto heb ik ook gezien. En het eerste wat ik dacht was ‘nou nee’. Lastig, ik kan mijn dochters nog niet zo goed inschatten. Daar zijn ze te jong voor. Maar ik ben niet zo opgevoed. Mijn man ook niet. En wij voeden onze kinderen op met normen en waarden als ‘wie goed doet, goed ontmoet en leugens hebben korte benen.’ Maar ook ‘behandel anderen zoals je zelf behandeld wilt worden’. Ik zie ze niet thuiskomen met zo’n man. Ik geef je volkomen gelijk.
Ik vind het veel erger als, op een foto van een beroemd homostel dat aankondigt te willen adopteren, iemand reageert ‘Neem alsjeblieft gewoon normaal blank kind uit Nederland.’
Josan
8 december 2016 at 09:36Het heeft inderdaad met opvoeding te maken. Ik kan me zelf gewoon niet indenken dat het gezellig is om je relatie constant te moeten verdedigen omdat niemand het ziet zitten. Dan kan die jongen nog een hart van goud hebben. Ik geloof dat gelijkwaardigheid in relatie erg belangrijk is. Veel huwelijke lopen stuk op ‘onverenigbare verschillen’. en echt totaal ergens anders over denken en helemaal niks gemeen hebben, is dan vaak toch iets wat je op den duur opbreekt. Hoe erg het je in het begin ook aantrekt.
Lotte en Saar
8 december 2016 at 08:55Tja, ik ben zelf een, een beetje ’te veel’ getattoeerde Mama.. gelukkig zijn de reacties niet heel negatief.
Maar ik val dus misschien in het andere gedeelte.
Al kan ik me er gelukkig nu nog niet druk om kunnen maken.. (Saar is nog géén jaar)
Echt correct Nederlands ben ik al verloren in de tijd dat Hyves begon te bestaan..
maar ik zie ze slechter voorbij komen, gelukkig.
Een cursus Nederlands zou bij mij echt niet verkeerd zijn!
Maar ik vind wel dat je dingen mag vinden, ik zou ook niet blij zijn met jan en alleman.
En komt het echt zover, dat ze aankomt met je ergste nachtmerrie…
Dan is er vast wel een manier om uiteindelijk mee te leven & het belangrijkste jij ook inziet waarom het eigenlijk een best leuke jongen is!
Kan hé, kan! 😉
Josan
8 december 2016 at 09:00😀 Wat ik mij dus afvraag, klopt het dat het mes aan 2 kanten snijdt? Zou jij op iemand vallen die heel correct en bekakt Nederlands spreekt? Of heb jij uiteindelijk ook voor iemand gekozen die gewoon redelijk op jou lijkt?
Samarinda Stevens
8 december 2016 at 10:14Ik heb tattoos, piercings (en ik spreek en schrijf daarnaast ook nog ABN én ik ben best beschaafd en burgerlijk 😀 ) en ik viel (en val) inderdaad op die bekakte man die dagelijks in driedelig pak naar z’n werk gaat (wat ik echt afschuwelijk vind, haha). Toen ik hem voor het eerst zag, was ik ervan overtuigd dat het nóóit iets ging worden door die enorme verschillen (niet in uiterlijk, want dat heeft me nooit geïnteresseerd, maar wat onze karakters betreft). Toen zijn ouders mij ontmoetten, waren ze daar nog meer van overtuigd als ik een paar maanden eerder was, alleen in hun geval was het wel vanwege mijn uiterlijk. Zijn vader is dat nu, járen later, nog steeds en daarom heeft m’n man met hem geen contact meer. Het was inderdaad niet heel gezellig dat hij zijn relatie steeds moest verdedigen, terwijl hij elke keer weer kreeg te horen hoe verschrikkelijk ik er wel niet uitzag en ‘dat hij ze wel uit wist te kiezen’ 😉
Als ik kijk naar hoe ik zelf ben behandeld, kan ik oprecht zeggen dat ik altijd m’n uiterste best zal doen om de vriendinnetjes van m’n zoon en de vriendjes van m’n dochter (of andersom, dat kan ook nog natuurlijk, ook helemaal prima wat mij betreft!) nóóit op uiterlijk te beoordlen. Ik zal niet zeggen dat ik geen enkel type kan bedenken waarbij ik niet even zal twijfelen, maar voor mij zal dat nooit een reden zijn om bij voorbaat al een oordeel te vellen.
Josan
8 december 2016 at 10:37Dank je wel voor je antwoord. Zoals ik schreef wil ik zo’n man best leren kennen. Dat is het probleem niet. Maar allereerst zie ik het gewoon niet gebeuren. Op basis van de persoon die mijn dochter is. Daarnaast is ze niet het type meisje die ik een relatie zie volhouden als haar partner niet in de familie ligt. Zelfs de Prins op het witte paard zal niet perfect zijn en waarschijnlijk wel dingen waar ik of de rest van de familie aan moet wennen. Omgekeerd denk ik ook dat de man met wie mijn dochter op den duur een langdurige relatie zal hebben ook zal moeten wennen aan mijn als schoonmoeder 😉
Sonja
8 december 2016 at 08:49Goed gesproken… je wilt het beste voor je kind, het allerbeste! Echter ik denk dat aan de buitenkant niet te zien is hoe mooi de mens van binnen is. Mijn moeder zei altijd van een te mooi gedekte tafel eet je niet lekker… en ik viel op prachtige model mannen en stuk voor stuk was er iets mis mee. Ik ben nu getrouwd met een man waar ik viel voor het innerlijk, dat pikte ik er uit, zorgzaam. Met tattoeage!
Josan
8 december 2016 at 09:28Aaah mooi om te lezen hoe je uiteindelijk ook terug bent gekomen op je keuzes. Ik vind ene goed geplaatste tattoo best mooi. Mag graag LA ink kijken. Maar gezicht vind ik vaak toch echt wel te ver gaan. Nu hadden de mannen waar ik iets mee had nooit beroepen waarbij dat kon. Ik vermoed omdat mijn dochter het in haar omgeving ook weinig ziet, dat ze er daarom niet zoveel mee heeft. Al weet ze wel dat ik er een langere tijd over nagedacht heb om er een te nemen.
Ellen
8 december 2016 at 08:47Ja, mooi omschreven en ik denk dat je zeker gelijk hebt. Het is net zoiets als zeggen: ‘mijn kind mag later alles worden wat hij/ zij wil’. Ehhh tsja, en wat als je dochter op een dag thuis komt en zegt dat ze achter de ramen wil zitten of je zoon voor het grote geld wil kiezen en beroepscrimineel wil worden. Tsja.. ik denk dat ik het daar toch niet mee eens zou zijn 😉
Josan
8 december 2016 at 09:32Ja, dat dus…ik zou ook niet blij staan e springen als ze achter het raam wil zitten of met een crimineel thuis komt. Nu scheelt het gelukkig dat ze van heel dichtbij heeft meegemaakt hoe er iemand uit de familie met een man getrouwd is waar de hele familie tegen was. Dat huwelijk hield 15 maanden stand. En koste bijna 2 jaar om te scheiden. Dus ja ze snapt wel dat het een beetje belangrijk is of hij binnen de familie goed ligt.