Mijn fotoboek van Webprint.nl

Na meer dan 8 jaar maakte ik eindelijk een fotoboek bij Webprint.nl. Enkele weken geleden nam ik jullie al mee tijdens het proces. Begin deze maand kwam hij binnen. De eerste paar weken wilde ik hem graag even voor mijzelf houden. Wegdromen terwijl ik de bladzijden omsloeg. Nog een keer terugsloeg en goede herinneringen ophaalde. Vandaag ben ik eindelijk zover om hem met jullie te delen en dieper in te gaan op waarom dit fotoboek zoveel voor mij betekent.

Toen ik via Webprint de mogelijkheid kreeg om een fotoboek te maken, duurde het wel even voordat ik er echt mee aan de slag ging. Op verschillende plekken had ik een overschot aan digitale bestanden. Dat allemaal uitsorteren  was een klusje die ik het liefst zo lang mogelijk voor mij uitschoof. Bovendien was ik een beetje onzeker over het verwerkingsprogramma. Zou het wel aan mij eisen voldoen? Ik had geen zin om er eeuwig mee bezig te zijn en het gefrustreerd aan de kant te leggen.

Zo ziet het fotoprogramma er op de computer uit

Mijn ervaringen met Webprint

Gelukkig bleek al mijn bezorgdheid nergens voor nodig. Het programma van Webprint was superhandig. Wie veel achter de computer zit, vindt het net zoals ik prettig wanneer programma’s intuïtief zijn. Dat er een bepaalde logica zit in de besturing ervan. Dat alles bleek aanwezig. Foto’s kon ik makkelijk naar het papier slepen en verplaatsen. Fotokaders en tekstkaders kon ik goed aanpassen. Te weinig pagina’s? Met een paar muisklikken voeg je nieuwe toe. Zodra je een liggend of staand formaat hebt gekozen kan je aan de slag. Ik koos voor een liggend formaat. En toen ik doorhad hoe makkelijk het was, was ik niet te stoppen. Vol enthousiasme vulde ik foto’s van mijn kinderen aan met songteksten en citaten die een speciale betekenis voor mij hebben. Computer crashes? Vergeten om mijn meesterwerk op te slaan? Ik maakte het allemaal mee maar zelfs toen was het programma van Webprint onverwoestbaar. Bleek bij openen van mijn account mijn fotoboek nog intact. Waarvoor hulde.

Daarna moest ik wachten op het drukken van mijn fotoboek. Nadat ik er zoveel tijd en energie in had gestoken, was ik heel benieuwd. Vooral naar de foto’s die ik niet met een fotocamera maar met mijn mobiel had genomen. Zou het té pixelig of onscherp zijn? Op de website stond dat het maximaal 5 dagen zou duren. Maar ik ontving mijn album al eerder.

Mijn Webprint fotoboek
Zodra ik hem binnen had, moest ik hem natuurlijk meteen uitpakken. Ik was verbaasd om te zien hoe mooi hij was geworden. Op de buitenkant als kaft prijkt een foto van mijn kinderen. Op de zijkant hun namen en op de binnenkant van de kaft de boodschap die ik mijn meiden mee wil geven. De teksten waren goed leesbaar over de foto’s heen gedrukt en mooi uitgelijnd. De bladzijden zijn goed in de kaft gelijmd waardoor je prettig door het boek heen bladert. Zelfs wanneer je er vluchtig doorheen bladert, slaan de pagina’s makkelijk om zonder dubbel vouwen. Ik voegde behoorlijk wat extra bladzijden toe, toch is het geen pompeus boek. Het formaat ligt lekker in de hand.

En als laatste zijn zelfs de foto’s die ik alleen met mijn telefoon genomen had, van een mooie kwaliteit. Geen pixels, maar mooi drukwerk. Hoewel het mogelijk was om een nog luxere buitenkant te kiezen, ben ik erg blij met het resultaat het is een mooie hardcover die de inhoud goed beschermd.

Hoe geef ik ons levensverhaal door aan mijn kinderen?
Pagina na pagina vertelden foto’s ons verhaal. Van geboorte tot de waar we nu zijn. Door de geboorte van Miss C ben ik mij veel meer bewust hoe belangrijk het is wanneer kinderen tastbare herinneringen aan vroeger hebben. Soms kijk ik naar mijn jongste en die ik iets van haar zussen in haar. Of denk ik “Je zusje keek ook zo op jouw leeftijd”, Maar mijn beide oudste dochters hadden daar helemaal geen weet van. Wanneer ik een ze een babyfoto liet zien, wisten ze niet om wiens foto het ging. Door mijn scheiding had ik even tijd nodig om na te denken over hoe ik ons levensverhaal wilde vertalen. De tijd ervoor en de tijd erna. Hoe wilde ik dat mijn meiden zich deze later zouden herinneren? Tegelijkertijd was het ook goed voor mijzelf om er mee bezig te zijn. Te zien dat ik ondanks dat ik niet altijd met enorme warme gevoelens aan deze periode terugdenk ik wel enorm veel gelukkige momenten met mijn dochters heb gehad. Dat ik bevoorrecht ben omdat ik doordat ik veel thuis was deze gelukkige momenten ook voor de camera kon vastleggen.