Je zou verwachten dat ik, als moeder van 3 dochters, onwijs veel van prinsessenfilms houd. Maar niets is minder waar. Ik kan maar moeilijk kijken naar die knappe koppies met weinig herseninhoud, persoonlijkheid en echt grootse dromen. Mijn dochters kijken geen prinsessenfilms en als dat wel zo is, dan kijken ze feministische Disney prinsessenfilms. Want we hebben geen prinsen nodig om onszelf te redden.

Feministische Disney prinsessenfilms zijn belangrijk

Toen Frozen uitkwam werd er jubelend gesproken dat dit de eerste Disney film was waarin Disney prinsessen geen prins nodig hebben om zichzelf te redden. Dit klopt niet. Disney heeft verschillende films gemaakt waarin prinsessen zichzelf redden. Maar het toonde wel iets anders aan. We zijn een beetje klaar met prinsessen die het alleen maar moeten hebben van hun uiterlijk en geen grotere ambities hebben dan met een prins te trouwen.

Als meisjesmama wil ik mijn dochters iets meer mee geven. Open je mijn Netflix account dan zie je dat ik suggesties krijg gebaseerd op “films & series met een sterke vrouwelijke hoofdrolspeler’. Netflix kent mij. Het weet dat ik series met zwakke vrouwenkarakters bijzonder slecht trek. Vandaar dat ik een haat-liefde-verhouding heb met veel prinsessenfilms. Dus toen de prinsessenfase op zijn hoogtepunt was, zorgde ik voor films die op mijn lijstje met feministische Disney prinsessenfilms konden.

Feministische Disney prinsessenfilms

Vaiana

Vaiana is op vele vlakken een voorbeeld van de nieuwe wind die er door  het Disney imperium waait. De Polynesische Moana is bekoorlijk zonder dat ze daarmee graatmager is of lichaamsverhoudingen heeft die volkomen onrealistisch zijn. De beruchte wespentaille heeft plaats gemaakt voor stevige kuiten. En perfect (stijl) haar is verruild voor natuurlijke krullen. Maar wat haar nog geweldiger maakt is dat ze zelf de wereld redt. Ze kan speerwerpen, vechten, vissen, zeilen en verslaat een eng monster  zonder hulp van een man. Prinses naar mijn hart.

Tangled

Tangled is toch echt wel een van mijn all-time favorite Feministische Disney prinsessenfilms. Het heeft echt alles in zich. Mooie animatie, leuke liedjes, humor, ontroering, betovering en een sterk vrouwelijk karakter. De film is sterk omdat het de verstikkende band tussen (nep)-moeder en dochter laat zien. De spagaat waarin je je als kind kan bevinden op weg naar volwassenheid en jezelf vinden. En ja, soms moet je daarbij op bepaalde tenen gaan staan. Ook vind ik de dynamiek tussen Flynn en Rapunzel leuk. Ze is een meisje met pit dat haar dromen najaagt en iedereen met haar persoonlijkheid om voor zich weet te winnen.

Brave

Merida is een van de eerste prinsessen die juist onder een huwelijk uit probeert te komen. Ze wil niks weten van het gearrangeerde huwelijk dat haar boven het hoofd hangt. Je ziet de strijd tussen haar moeder die wat meer van de oude stempel is en de jonge vrijgevochten Merida. Leuk aan haar is dat ze zich sowieso niet zo heel stereotype meisjesachtig gedraagt. Kortom; meisjes komen in verschillende vormen en maten.

Mulan

Een prinses die niet gered hoeft te worden door een man, maar een heel rijk redt mag natuurlijk niet ontbreken op ons lijstje met feministische prinsessenfilms. Mulan laat zien dat ze qua lef en doorzettingsvermogen niet onderdoet voor een jongen. Ze redt haar vader door in zijn plaats deel de te nemen in het leger onder beval van Li Shang,

Pocahontas

Aan Pocahontas bewaar ik hele goede herinneringen. Toen de film destijds uitkwam, mocht ik in het kinderkoor op de premiere zingen. Kleuren van de wind heette het liedje. Dit was een van de eerste Disneyfilms die echt indruk op mij maakte. Pocahontas trouwt niet meteen met de eerste de beste man die haar vader voor haar uitzoekt. Sterker nog ze gaat er tegenin. Ze is zelfverzekerd, vrij gevochten en leert je een hoop over respect en gelijkheid. Hoewel ze John Smith dom en oppervlakkig vindt, blijkt ze met hem betere gesprekken te kunnen hebben dan met Kocoum. Uiteindelijk is zij het die John Smit redt. En ook al doet de zoete Disney versie totaal geen recht aan het originele verhaal, het is heel wat beter dan menig prinsessenfilm.

The Princess and the frog

Hoeveel prinsessen ken jij die werken? Tiana heeft notabene twee baantjes om zo uiteindelijk haar droom te verwezenlijken; haar eigen restaurant. De film laat zien dat je hard moet werken voor je dromen *shock*. En ze valt niet op een prins met status. Ook wel eens een verademing. Beetje jammer dat er ergens halverwege toch weer een Disney sausje over heen gegooid wordt en ze haar droom moet opofferen.  Maar toch ze scoort punten als eerste werkende prinses en als eerste donkere prinses. En uiteindelijk helpt die prins ook gewoon mee in haar restaurant. Zo doen feministische prinsessen dat nu eenmaal.

Frozen

Okay, Frozen mag niet in ons rijtje ontbreken. Maar toch om nu te zeggen dat het een feministisch film is, is misschien wel wat kort door de bocht. Anna heeft de diepgang van een potje Play dough. Ze houdt van chocolade, sneeuwpoppen maken, en oh ja ze wil naar buiten en trouwen. Maakt haar niet uit met wie. Ze gelooft de eerste de beste op zijn blauwe ogen.  Yep, daar win je als meisje geen oorlog mee. De enige die een beetje diepgang heeft is Elsa…en alle vragen die je rondom haar persoonlijkheid en haar gaven hebt, blijven enigszins onbeantwoord. Maar goed het is fijn om een film te zien die de waarde van een goede band tussen zussen uitdraagt.

Belle en het Beest

Okay Belle is een beetje een twijfelgevalletje. Lange tijd hield zij de ere positie vast als uithangbord voor het feminisme. Toch vraag ik me af waarom. Waar Ariel zonder slag of stoot haar stem afstaat voor een man, offert Belle zich op voor haar vader. Heel nobel, maar toch erg feministisch kan je het niet noemen. Toch vind ik het mooi hoe Belle durft in te gaan tegen de verwachtingen van anderen. Een leven schept zoals zij het leven wil. En in tegenstelling tot de Kleine Zeemeermin komt dat niet voort uit dat ze zich  puberaal tegen haar ouders moet afzetten.  Ook vind ik het een goed voorbeeld dat ze graag met haar neus in de boeken zit. Beetje een minpuntje is natuurlijk dat ze voor een dominante man valt omdat ze gelooft dat ze hem kan veranderen. Goh, hoeveel vrouwen zijn niet te lang bij een dominante man gebleven omdat ze naïef geloofden hem te kunnen veranderen?

Volg jij mij ook al via Google+, Bloglovin’, Twitter,Instagram,Facebook of YouTube?