Persoonlijk

Co-ouderschap, wat merkt dreumes daar nu van

15 december 2016
Co-ouderschap-wat-merkt-dreumes-daar-nu-van-GoodGirlsCompany

Van fulltime moeder naar parttime moeder. En van 1 naar 3 kinderen. Dankzij co-ouderschap beleef ik het allemaal in 1 week tijd. Vroeger kreeg dreumes daar nog niet zoveel van mee, maar  ze wordt zich er steeds meer bewust van.

 Zoals ik al eerder schreef, was het na de geboorte van mijn kinderen natuurlijk nooit mijn droom om parttime moeder van ze te zijn. De eerste paar weken liep ik als een kip zonder kop rond wanneer mijn oudste dochters bij hun vader waren. Ik wist me geen raad met de extra tijd en het gebrek aan ritme. Ook was het gewoon veel te stil om mij heen.. Maar op den duur ging ik ook de voordelen van co-ouderschap inzien.

Co-ouderschap-dreumes-daar-nu-van-GoodGirlsCompany

Van fulltime moeder naar parttime moeder

Het zwaartepunt van de drukte ligt aan het begin van de week. Halverwege de week wordt het rustiger en heb ik altijd meer tijd voor mijzelf, Miss C en eventueel om te werken. Als je moeder bent, weet je dat je met kleine kinderen inde buurt altijd een heleboel losse eindjes hebt. Alles is geleende tijd en wanneer het nodig is, laat je je eigen dingen uit handen vallen. Zo gaat dat nu eenmaal. Toen Miss C nog niet geboren was, was dit het moment waarop ik altijd intensief aan mijn blog kon werken. Zag je de pakketbezorger denken “Loopt ze nog steeds in haar pyjama? Wat doet dat mens de hele dag?!” Nu ze er is, zijn het momenten waarop ik juist alle aandacht voor haar heb. Lekker samen naar de dierentuin, winkelen of boodschappen halen. Geluk zit hem in de kleine dingen.

Co-ouderschap dus wekelijks een wisselmoment

Vroeger maakte Miss C het wekelijkse wisselmoment niet zo heel bewust mee. Meestal had ze belangrijkere dingen te doen. Energie verzamelen door te slapen zodat ze mij middenin de nacht weer wakker kon houden. Maar die tijdens zijn gelukkig voorbij. Tegenwoordig is ze wakker en ziet ze haar zussen vertrekken om een paar dagen later weer terug te keren. Echt een besef van dagen heeft ze niet. Dus ik kan niet zeggen dat ze onrustiger wordt naarmate het afscheidsmoment dichterbij komt. Soms zwaait ze haar zussen uit en soms wil ze mee om ze weg te brengen. Meestal kan dat wel, soms niet en dan is het natuurlijk wel drama. Maar in de dagen dat ze afwezig zijn, merk ik niet dat ze zich anders gedraagt. Als derde kind is ze gewend om de aandacht te verdelen, maar vindt ze het ook heerlijk om alle aandacht te krijgen. Dus voor haar zijn die dagen als enigst kind ook wel even lekker. Wanneer ze een paar dagen weer met veel enthousiasme opgetild en geknuffeld wordt, is alles weer prima.

Co-ouderschap, wat merkt dreumes daar nu van?

Zo is het dus nu. Op dit moment. Ze is nog te jong om verlangen voor het raam te staan. De dage af te tellen. En misschien ook wel te jong om echt te weten wat missen is. Aan de andere kant kan het natuurlijk ook zo zijn dat ze het als vanzelfsprekend ziet. Het is altijd zo geweest. Al voordat ze geboren werd. Ooit kan ik haar uitleggen hoe het zit, maar op dit moment is ze daar nog te klein voor. Voor haar zijn haar zussen er wanneer ze hen nodig heeft. Zussen inderdaad want aan de term halfzussen doen we niet. Niet omdat ik dat nu zo graag wil of het eventueel kwetsend zou zijn, maar puur omdat de meiden het nu eenmaal niet zo ervaren. Voor hem is Miss C hun zusje omdat ze op hen lijkt, iets gladder krulhaar maar wel dezelfde moeder. En dat is het belangrijkste voor ze.

Liefs Josan

Volg jij mij ook al via Google+Bloglovin’Twitter,Instagram,Facebook of YouTube?

    Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

    [instagram-feed feed=2]