Family Diary Persoonlijk

Miss C. 6 weken

8 juli 2015
Miss C 6 weken-GoodgirlsCompany-baby 6 weken oud- new born photography

Als je baby 6 weken is, is dat een mijlpaal. Vanaf nu mag je de nageltjes met een schaartje knippen. Best wel fijn want babynagels zijn vlijmscherp. Echt. Ik. Meen. Het.

Het is wonderlijk hoe snel dat laagje New born van een baby gaat. Als je baby 6 weken is, besef je opeens hoe de tijd voorbij is gevlogen. De eerste verjaardag is nog niet in zicht, maar toch: wat gaat het snel.

Wil je weten hoe het met ons gaat? Lees dan snel verder.

In de afgelopen 6 weken waren er verschillende ups en downs. Allereerst was er de geweldige kraamweek. Na de vorige kraamweek die eindigde in een nachtmerrie, had ik mij geen betere start kunnen wensen. Alles ging akelig perfect. Miss C. presteerde het zelfs om 3 nachten achter elkaar door te slapen. Ik voelde me beter dan ik tijdens die hele zwangerschap ooit gedaan had.

Miss C 6 weken-GoodgirlsCompany-baby  6 weken oud

poppetje

Yep, Supermama was terug. En hoe. Mijn oude leventje en bijpassend tempo pakte ik zonder twijfelen weer op.En daar ging het mis. Nou ja mis, er was niks aan de hand behalve dan dat ik ontdekte dat een baby een dagtaak is. Ze veel verzorging, tijd en aandacht nodig heeft. Er dagen kwamen waarop ik van voeding naar schone luier, naar slaapje en hopelijk een wasje weg werken ging. Ook het doorslapen bleek een valse start. Door krampjes werd mijn nachtrust ingekort tot 4 uur per nacht. Bloggen lukte ook niet altijd meer. Gek genoeg had Miss C. juist altijd haar huiluurtje tijdens mijn tijd-voor-mijzelfmomentje. Neem daarbij vermoeidheid,hormonen en het ontzwangeren en ik moest toch wel even eerlijk voor mijzelf erkennen dat ik het een stuk pittiger vond dan gedacht. Belachelijk want ik had al 2 kinderen. Hoe had ik dat dan gedaan? “Toen was je ook jonger”, gaf mijn man als verklaring.

Dat betekent niet dat ik er niet van mag balen dat ik zo weinig tijd voor mijzelf heb. Mijn gevoelens (h)erkennen helpt beter dan ze weg te stoppen.

Ik had een paar dagen nodig om te accepteren dat mijn leven zoals ik het kende voorbij was. Dat was best even slikken. Het tempo moest naar beneden. Ik moest duidelijke grenzen stellen en tijd voor mijzelf claimen. Naar Engeland voor mijn broertjes bruiloft? Supermama draait er haar hand niet voor om. Maar het was een van de eerste dingen die ik afzegde. Met pijn in mijn hart. Maar ik zag het niet zitten met een baby die ‘ s nachts de boel bij elkaar huilt vanwege krampjes. En omdat ze nog geen ritme heeft. Voor mij gingen de afgelopen 6 weken om weer de balans vinden. Loslaten wat je niet vast kan houden. Relativeren en je zegeningen tellen. Het gaat goed met ons dat is het allerbelangrijkste. De rest komt wel weer. Dat betekent niet dat ik er niet van mag balen dat ik zo weinig tijd voor mijzelf heb. Mijn gevoelens erkennen en benoemen helpt meer dan dat ik ze weg stop.

Miss C. is een heerlijk kindje. Pittig net zoals haar zussen. Sinds ze 4 weken is, lacht ze. Maar nu met 6 weken kan ik het ook heel bewust uitlokken. Als ik wild met haar armpjes en beentjes beweeg, vindt ze dat helemaal te gek. Dan verschijnt er een grote lach en smelt ik. Ja, mijn baby is 6 weken. Deze intensieve fase hebben we overleef. Ik ben benieuwd wat de volgende 6 weken brengen.

  • Reply
    Priscilla
    10 juli 2015 at 00:22

    Wat een schattig meisje zeg! Leuke haarband is dat ook.
    Dus toch 6 weken! Ik wist het niet meer wanneer je nu de nageltjes mag knippen. Ik ging daar van de week op googlen en kwam bij 12 weken uit. Heb ik een uur de nageltjes maar bij mijn “miss C” zitten vijlen maar dat schoot totaal niet op haha.

    • Reply
      Josan
      10 juli 2015 at 08:20

      Oh echt een uur?! Wel knap dat je het volhield. Om eerlijk te zijn knip ik ook nog niet. Vind het een beetje eng. Meestal vijl ik of scheur ze er af.

  • Reply
    Gwen
    9 juli 2015 at 22:47

    Een mooi en eerlijk stuk! En ook wel deels herkenbaar. Toen ik mijn eerste kreeg dacht ik steeds: what the hell deed ik met al die vrije tijd hiervoor? En nu met de tweede snap ik het gezucht en gesteun van mensen die ‘zeuren’ over hoeveel tijd hun ene kindje kost niet haha. Bij wijze van spreken dan. En idd, hoe groter hoe makkelijker het wordt – het eerste jaar is gewoon weer even buffelen.

    • Reply
      Josan
      10 juli 2015 at 08:24

      Haha ja in het verleden dacht ik ook: je hebt maar 1 kind?! Maar juist die baby vraagt veel aandacht

  • Reply
    Bianca
    9 juli 2015 at 11:40

    Aaaah wat een cutie <3 en zó herkenbaar je gevoel. Die eerste zes weken zijn in de meeste gevallen niet de leukste weken inderdaad. Ik vind het mooi dat je wel relativeert. Het hoort er nou eenmaal bij hè. Maar ik weet er alles van hoor, en weet je; in die eerste zes weken is dat ook het enige wat belangrijk is in je leven. Nou en! Dat jij weinig slaapt en daar eens lekker over wilt 'zeuren'. Hey lieve moeder, you just gave birth en je hele leven staat weer op zijn op. Mág je dan even! En vergeet ook je hormonen niet. Dus feitelijk kun je er ook nog eens niks aan doen dat je je zo voelt 😉 Sterkte met het slaapgebrek en life comes back to you. Sooner than you know it.

  • Reply
    Geertje - Stay At Home Mama
    9 juli 2015 at 08:28

    Kan me heel goed voorstellen dat je leven weer even helemaal op z’n kop staat… en afzeggen van de bruiloft van je broertje, moet niet makkelijk geweest zijn… maar doordat je bepaalde keuzes maakt, betekent wel dat je sterk in je schoenen staat…. jij komt er wel, en je mooie poppetje zal vast ook snel haar ritme vinden!

  • Reply
    Jess
    8 juli 2015 at 20:22

    Allereerst: Wat. Een. Dotje! 🙂 ik vind het moedig als mensen tijd voor zichzelf durven nemen. Tegenwoordig heb ik vaak het gevoel dat iets ‘afzeggen’ haast onmogelijk is. Je moet precies tijd maken voor alles, eens niets doen lijkt raar! 🙂

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

[instagram-feed feed=2]