Opvoeding Persoonlijk

6 herkenbare clichés over geadopteerde kinderen

10 april 2015
6 herkenbare clichés als je geadopteerd bent-adoptie cliches-hechtingsangst-

Over geadopteerde kinderen bestaan verschillende hardnekkige clichés. Vooroor- delen die stellen er van kunnen weerhouden om via adoptie hun kinderwens in vervulling te laten gaan. Uiteindelijk is het toch een beetje een risico, zo’n kindje waarmee je geen bloedband hebt. Wat als het nu last heeft van hechtingsangst en je nooit in staat zal zijn een band met het op te bouwen? Of als het wel lukt en  het na al die jaren uiteindelijk toch de biologische ouders wil ontmoeten omdat het een deeltje mist?

Toen ik anderhalf jaar was, werd ik geadopteerd uit Haïti. Ik wist al vrij jong wat dat inhield. En had vrede met de consequenties van wat dat betekende. Terwijl ik opgroeide, kreeg ik te maken met de hardnekkige clichés over geadopteerde kinderen. Inmiddels ben ik zelf moeder van 3 prachtige dochters. En het levende bewijs van dat je niet aan de stereotypen hoeft te voldoen. In dit blog haal ik een aantal hardnekkige clichés over geadopteerde kinderen met wetenschappelijk bewijs onderuit. Mocht je twijfelen over adoptie of veel te maken krijgen met negatieve reacties uit je omgeving terwijl je in een adoptieprocedure zit? dan helpt dit blog je hopelijk om alles in perspectief te zien.

Ik groeide op in een gezin waar 3 van de 4 kinderen geadopteerd zijn. Misschien hadden mijn ouders niet dezelfde looks maar ze waren een soort van Brad Pitt en Angelina Jolie voordat dit hip was. Ik wist al jong dat ik niet op zoek kon gaan naar mijn biologische ouders. En had die behoefte ook niet. Buitenstaanders lijken dat maar niet altijd te begrijpen.

  1. Heb jij je echte ouders al eens bezocht? Heel wonderlijk hoe één televisieprogramma het beeld over adoptie voor altijd heeft kunnen kleuren. Waarschijnlijk weet je wel over welk programma ik het heb; Spoorloos. Dit programma is er in zijn eentje verantwoordelijk voor dat zodra je vertelt geadopteerd te zijn iedereen meteen vraagt “En? Heb jij je echte ouders al eens bezocht?”.  Ik heb vooral moeite met de nadruk op ‘echte’. Zijn de mensen die mij geadopteerd hebben dan mijn neppe ouders?
    Okay wake up call. Wist jij dat maar 32% van de geadopteerde kinderen op zoek gaat naar zijn/haar biologische ouders? Dat clichébeeld van dat we massaal op zoek zijn naar onze biologische ouders klopt dus niet. En wat je op tv niet ziet is dat een groot deel van de herenigingen uiteindelijk niet standhoudt. Waarom niet? Adoptiekinderen blijken toch iets te veel verwesterd, spreken niet altijd de taal en  biologische ouders en verre familieleden kunnen opeens van je verwachten dat jij ze financieel gaat onderhouden. Voor wat hoort wat. Dus doe toch maar niet.
  2. Wat spreek jij goed Nederlands. Vooral oudere mensen denken je een compliment te geven wanneer ze opmerken “Wat spreek jij goed Nederlands”. Soms komt het zelfs voor dat ze aan mijn man vragen “Spreekt ze, Nederlands?”. Die ‘ze’ ben ik. Vrouw van niet-Westerse afkomst die eigenlijk alleen maar andere talen spreekt doordat ze die op school heeft aangeleerd. Die beter Nederlands spreekt en schrijft dan menig bejaarde. En gelukkig wél manieren heeft. Dat voorkomt dat ik menig oudere de wind van voren geef.
  3. Maar jij bent anders. Anders dan wat? In de jaren ’80 en ’90 van de vorige eeuw begreep iedereen heel goed dat ik geadopteerd was. Al was het alleen maar omdat mijn achternaam erg Nederlands klinkt. Leuk hoor die multiculturele samenleving, maar inmiddels ben ik een allochtoon. Veel buitenstaanders kunnen mij niet helemaal in een hokje plaatsen. Ik spreek goed Nederlands. Denk soms typisch Westers. Ben hoogopgeleid en woon in een wijk waar volgens Funda voornamelijk hogere inkomensklassen voorkomen. Je begrijpt het; verwarring alom. Ook levert het interessante situaties op. Althans wanneer ik bepaalde papieren moet invullen. Ik ben in een niet-Westers land geboren. Maar mijn ouders zijn gewoon in Nederland geboren. Zo werd ik door de gemeente Ede ooit uitgenodigd voor een taalcursus Nederlands. Het zou mijn positie op de arbeidsmarkt vergroten. Ik wist niet dat ik dit nodig had na die jaren van Nederlands basis-, voortgezet en hoger onderwijs. Pssst, had ik al verteld dat ik een post-Hbo opleiding heb gedaan?
  4. Je bedoelt adoptieouders. Niks zo irritant dan wanneer je een verhaal vertelt over je familie en de toehoorder valt je in de rede. Ouders wordt verbeterd in adoptieouders. In het Westen zijn we het er redelijk over eens dat een kind op de wereld zetten je nog niet automatisch een ouder maakt. Door het op te voeden en te verzorgen scoor je als ouder wél punten. Het rare is dat wanneer je geadopteerd bent, het omgekeerde geldt. Dan zijn opeens de personen die je al jaren niet gezien of gesproken hebt opeens je échte ouders. De mensen die je opgevoed, gekleed en verzorgt hebben, zijn dan je adoptieouders. Mijn ervaring is dat de toehoorder vaak alleen maar dit onderscheid maakt omdat hij/zij het anders zelf niet snapt en zo beperkt is.
  5. Je mag blij zijn dat mensen voor je willen zorgen. Bijna elke generatie kinderen heeft wel dingen uit de opvoeding waar hij of zij minder blij mee is. Elke ouder maakt fouten en vele kinderen bezweren dat ze bepaalde zaken later anders zullen aanpakken. Ik ben daar ook geen uitzondering in. Sterker nog. Ik voed mijn dochters heel bewust anders op. Soms komt dit voort uit dat ik het met bepaalde dingen uit mijn opvoeding niet eens was en soms ook gewoon omdat de tijden veranderd zijn. Opvoeden is voor mij geen kwestie van copy, paste maar van verschillende ervaringen en positieve nieuwe inzichten combineren.
    Maar als je geadopteerd bent, mag je niet klagen. Men vindt dat je blij moet zijn dat er überhaupt mensen zijn die voor je willen zorgen. En men is ook niet te beroerd om je dit te vertellen. Of te benadrukken dat er anders helemaal niks van je terecht gekomen was. Blijkbaar is bedenkingen hebben bij bepaalde aspecten uit je opvoeding alleen voorbehouden aan kinderen met échte ouders.
  6. Als geadopteerd kind heb je steevast last van hechtingsangst. Je bent immers als baby uit de veilige nabijheid van je moeder weggerukt en deze traumatische gebeurtenis draag je je hele leven met je mee. Punt uit. Helaas is dit weer zo’n mythe die door de praktijk onderuit gehaald wordt. Onderzoek wijst uit dat ruim 80% van de geadopteerde kinderen gewoon normaal functioneert. Natuurlijk er kunnen problemen voorkomen. Maar hechtingsangst is tegenwoordig niet alleen meer strikt voorbehouden aan geadopteerde kinderen. Er zijn genoeg mannen die ruiterlijk toegeven hechtingsangst te hebben. Ook mensen die uit een relatie komen die niet helemaal rooskleurig eindigde, hebben soms last van hechtingsangst. Misschien hoort de angst om je aan mensen te hechten die tonen je loyaliteit niet waard te zijn, wel bij het leven.

Zoals je ziet, worden veel hardnekkige clichés over geadopteerde kinderen onderuit gehaald met bewijs uit de praktijk. Met het merendeel gaat het gewoon goed.  Die weten een plekje in de maatschappij te bemachtigen en stichtten op den duur hun eigen gezin. Natuurlijk kunnen er kinderen zijn die wat extra zorg of begeleiding nodig hebben. Maar dat geldt ook voor biologische kinderen. Ook ik heb geen garantie  dat mijn kinderen opgroeien tot evenwichtige volwassenen. Ook zij kunnen de verkeerde vrienden treffen of zo teleurgesteld raken in mij dat ze uiteindelijk het contact verbreken.

Uiteindelijk zijn het gezien van mijn ouders  2 van de 3 geadopteerde kinderen goed terecht gekomen. Voor eentje duurde het wat langer. Mijn moeder erkent nu dat ze eerder hulp had moeten inschakelen.

Als biologische ouder ben ik bereid om extra hulp (therapeuten, pedagogen, huiswerkbegeleiding, dyslexie training, coaching etc. ) in te schakelen wanneer dit nodig is in de opvoeding van mijn kinderen. Mocht ik tegen iets aanlopen waar ik zelf niet verder mee kom.

Dat is de enige les die ik mee wil geven: zet je trots op zij. Of dat je alles zelf moet doen want anders faal je. Dat hoef je namelijk niet.

Lees hier mijn redenen waarom ik niet op zoek ga naar mijn biologische ouders.

Liefs Josan

P.s. mocht je persoonlijke vragen hebben, dan mag je die altijd e-mailen naar goodgirlscomp@live.com.

Foto: pixabay

  • Reply
    christine Steffen
    18 november 2021 at 11:21

    Hallo contact (inforhope11965@gmail.com) als u geïnteresseerd bent in kinderadoptie, mijn man en ik hebben hier privé geadopteerd. Bedankt

  • Reply
    Sabine
    20 februari 2020 at 02:41

    Hallo, neem contact op met (asngweh@gmail.com) als u geïnteresseerd
    bent om een pasgeboren baby te adopteren, mijn man en ik adopteren vanaf
    hier privé. Bedankt

    Sabine

  • Reply
    I van toren burg van der Wal van der WAL was de adoptie naam
    12 september 2018 at 22:12

    Het is fijn herkening vroeger stond je daar alleen in

  • Reply
    I van toren burg van der Wal van der WAL was de adoptie naam
    12 september 2018 at 22:10

    ge woon moeder gewordengeadopteerd in het leven niet kado gekregen ik las net een site over school zo lief waren ze in de jaren zevenyig nog niet gewoon moeder geworden en oma

  • Reply
    Solino de Baay
    27 november 2017 at 11:29

    Als een van de eertste geadopteerde kinderen uit Bolivia herken ik mezelf erg in dit stuk. Je mag als gedaopteerde echter tegenwoordig bijna niet meer beweren dat je best gelukkig of dankbaar bent dat je in West-Europa bent opgegroeid. Mensen kijken je altijd wat bedenkelijk aan als je zegt dat je niet van plan bent op zoek naar je ouders te gaan. Bijzonder fenomeen dit. Ook heb ik zelf de ervaring dat geadopteerden die heel tevreden zijn met hun situatie in de meerderheid zijn dan andersom. Het zijn echter de mensen die er problemen mee ondervinden die de publiciteit opzoeken. Dit helpt een positief beeld over adoptie niet in de hand. Wel jammer…

    • Reply
      Josan
      27 november 2017 at 14:03

      Klopt, dat vind ik ook zo jammer. We zouden meer een stem moeten krijgen om zo ook een andere kant van het verhaal te vertellen.

  • Reply
    Jarko De Witte van Leeuwen
    26 januari 2017 at 09:57

    Hoi Josan, wat een herkenbaar artikel. Hoe vaak ouders op het schoolplein me wel niet gevraagd hebben of mijn geadopteerde kinderen ‘ook echt broer en zus zijn’? Waar mijn kinderen dan gewoon bij staan he. ‘Jawel, zeg ik. Het zijn echte liefdesbroer en -zus. Maar wat jij bedoelt, is of ze biologisch verwant zijn’. Dan reageren ze altijd een beetje besmuikt. ‘Ja, dat is wat ik bedoel’. Sowieso ergerlijk dat ze alleen maar hun nieuwsgierigheidsbehoefte willen bevredigen. Net zoals hun ‘geaai’ over het kroeshaar van mijn kinderen. Ongevraagd ‘even voelen’. En dan maar denken dat ze sympathiek zijn. Mij staat ook op het netvlies gegrift dat een meisje van 10 meedeed aan een talentenwedstrijd op tv, ik weet niet precies meer welk programma precies, want ik was aan het zappen, maar bleef even hangen op het programma. Dat meisje, ze was geadopteerd, had het over haar dromen voor later, zangeres worden natuurlijk en dat ze later, als ze 18 was, met haar moeder op zoek zou gaan naar haar familie. En toen corrigeerde die presentator haar ten overstaan van heel televisiekijkend Nederland: ‘je bedoelt je adoptiemoeder!’ Mijn hart brak, je zag aan de blik in de ogen van het meisje dat het door haar heen flitste ‘wat bedoelt hij nou?’ maar in plaats van wat te zeggen, knikte ze maar. Maar die presentator deed er nog een schepje bovenop, want zogenaamd ‘ontroerd’ voegde hij er nog aan toe ‘dan ga je eindelijk je echte moeder zien’. Schaamteloos als een olifant rondstampend in de broze porseleinkast van gevoelens van een tienjarig meisje.

  • Reply
    Carolien Strijker
    12 oktober 2016 at 20:12

    Moed, kracht en levenslust heb ik mezelf eigen gemaakt. Nu ben ik de moeder die ik graag lief heb gehad in mijn leven.
    Dus ja ik heb het wel over adoptie-ouders, om eea wat ik heb meegemaakt te verzachten…
    Zo zie je, ieder zijn verhaal, zijn bevindingen, tevens doet het(verleden) er niet toe, immers iedereen is uniek en het is aan jezelf wie of wat je bent te ontwikkelen en daarmee te kunnen leven.

  • Reply
    Wesley Velroij
    10 april 2015 at 15:10

    Het is natuurlijk ook lastig voor buitenstaanders, dus dan krijg je inderdaad dit soort vooroordelen en door de multiculturele samenleving ben je dan gewoon een allochtoon.

    Maar goed als je geadopteerd bent dan draag je natuurlijk wel die exotische looks mee, en daar komen die vooroordelen natuurlijk vandaan. Oh ik denk dat de vooroordelen over adoptie ouders wellicht nog grotere zijn.

    • Reply
      Josan
      11 april 2015 at 22:31

      Ik denk dat je best wel eens gelijk zou kunnen hebben. Ik vind het alleen mooi als mensen hun vooroordelen thuis laten en de moeite nemen om je eerst te leren kennen voordat ze een mening klaar hebben.

  • Reply
    fabianne
    10 april 2015 at 14:14

    zooo waaar! wordt gek van all die dingen. vragen. vooral vraag 1 en 2. halloo ik woon toch in nederland. ik kan hier ook gewoon gebroen zijn. of ergens anders nederlandstalig zijn opgegroeid. -_- feit dat ik donker ben heeft niks te maken met mijn taal -_- in iedergeval goed artiekel!!
    xx fabianne

    http://www.cookiesandperfections.blogspot.com

  • Reply
    Judith
    10 april 2015 at 13:31

    Heel herkenbaar, in een andere situatie dan jij. Mijn donkere vader heeft mijn witte broer geadopteerd, hoe vaak mijn vader wel niet als kidnapper werd gezien… Mijn verloofde heeft mijn oudste dochter aangenomen, punt 4 en 5 hebben we bijna dagelijks mee te maken. Je bedoelt stiefdochter/stiefvader zeggen ze dan, of toch fijn dat hij dan voor je zorgen wil. Alsof mijn dochter Assepoester is. Bizar, en ook aso dat ze mijn dochter er op aan spreken.

    • Reply
      Josan
      11 april 2015 at 22:27

      Tjonge de kortzichtigheid van sommige mensen blijft mij verbazen.

  • Reply
    Marijke
    10 april 2015 at 12:41

    Leuk om te lezen, om zelf me nooit schuldig te gaan maken aan deze clichés! Sommige waren echt nieuw voor me’

    • Reply
      Josan
      11 april 2015 at 22:31

      Graag gedaan 🙂

  • Reply
    Vlijtig Liesje
    10 april 2015 at 10:52

    Interessant om te lezen. Ik kende deze cliché’s nog niet.

    • Reply
      Josan
      10 april 2015 at 10:59

      Ik neem aan dat jij ook niet geadopteerd bent 🙂

  • Reply
    Nanka
    10 april 2015 at 09:48

    Mooi artikel en heel herkenbaar!

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

[instagram-feed feed=2]